Rheiderland Wandeltocht Bad Nieuweschans 15-02-2014

Vandaag organiseert de FLAL een grensoverschrijdende wandeltocht. De startlocatie is vanuit "De Poort van Groningen", een wegrestaurant wat op de grens met Duitsland staat in Bad Nieuweschans. Gisteren hoorde ik van mijn wandelmaatje Heleen dat ze de tocht met me mee ging lopen. Gezellig om gezelschap te hebben. Deze tocht is min of meer een thuiswedstrijd voor ons.We schrijven ons in voor de 25 km en zoals altijd wachten we weer tot de grote meute vertrokken is.

Heleen voor de Garnizoenskerk
De tocht voert ons eerst door Bad Nieuweschans, tot maart 2009 officieel Nieuweschans geheten. Het is een grensplaats en kuuroord in de gemeente Oldambt in de provincie Groningen. Het is de oostelijkst gelegen plaats van Nederland en tevens de noordelijkst gelegen grensplaats.
Vanwege de vele historische gebouwen is het dorp aangewezen als beschermd dorpsgezicht.
Hierna gaat de route door het Bos op Houwingaham. (Dit bos is aangelegd tussen 1998 en 1999 in het kader van het project Herinrichting Oost Groningen, waarbij hier de vergroting van de bergingscapaciteit van de Westerwoldse Aa, het aanleggen van nieuwe natuur en het vergroten van de mogelijkheden tot recreatie centraal stond. De naam verwijst naar het dorpje Houwingaham dat op deze plek lag maar dat in de middeleeuwen door de Dollard is verzwolgen. In 1998 werden resten van huizen teruggevonden onder het door de Dollard afgezette kleidek van 1,5 meter (Bron: internet)
We zijn nog maar net op weg of de tocht krijgt al een hoog moddergehalte. Ja het zou ook geen Flal tocht zijn als er geen modderpaden zouden zijn. Omdat er al heel wat wandelaars ons zijn voorgegaan is het niet altijd makkelijk om een juist spoor te vinden op een erge glibberige dijk. Even denk ik nog hoe kom ik het laatste stuk verder over die dijk maar gelukkig is er een behulpzame wandelaar die me de helpende hand toesteekt en zo komen we er zonder vallen over. We komen weer even terug in Bad Nieuweschans om vervolgens langs de spoorlijn richting het Duitse Bunde te lopen waar we de controle en rust in hotel-restaurant "Zur Blinke" hebben. We hebben ons verheugd op iets lekkers bij de koffie maar er is niets lekkers en we besluiten maar door te lopen, hopelijk komen we iets tegen waar wel iets lekkers te
krijgen is. Aan de overkant is er wel iets maar daar zit het al vol met wandelaars. We zijn intussen al op de helft van de tocht en het valt me altijd weer op dat wanneer ik in Duitsland ben je zo weinig mensen op straat zie en dat de huizen er zo saai uitzien aan de buitenkant, alsof er niemand in woont. We lopen Bunde al snel weer uit en we vrezen dat we voorlopig niets tegen komen waar we koffie met iets lekkers kunnen krijgen want we wandelen weer in een landelijke omgeving. 
Ongemerkt verdwijnen de kilometers onder onze voeten want al kletsend lukt dit prima. Het duurt dan ook niet zo erg lang of we zijn bij de wagenrust. Hier is gelukkig een plaatsje voor ons waar we even kunnen zitten en onze lunch kunnen
De wagen rust
gebruiken. Niet zo heel veel later is Bunde alweer te zien en voordat we het weten lopen we er al weer door. Het restaurant "De Poort van Groningen" is niet meer zo erg ver weg maar we maken nog een lus want we hebben er dan nog maar ruim 20 km opzitten. Bij dit laatste stuk hebben we de wind pal tegen en het kost soms moeite om vooruit te komen. Het duurt niet zo lang meer of we zien het startbureau al weer en nadat we de loopbrug over de A 7 zijn overgestoken kunnen we ons gaan afmelden.

Natuurlijk nemen we hier eerst nog een kop thee met iets lekkers erbij voordat we weer richting huis gaan.

Ondanks dat er veel wind was opgegeven met zelfs windstoten was het toch fijn wandelweer. Alleen op het laatste stukje stond er veel wind. Natuurlijk was het weer een tocht met een hoog moddergehalte. Mijn GPS gaf aan dat ik 25,4 km gewandeld had. Het was gezellig om weer eens met Heleen te wandelen. Het is altijd weer verrassend om ergens te wandelen waar je anders alleen met de auto komt. Wandelend zie je veel meer en hele andere dingen.
Hoofdwacht

Weer terug


Schutrupswandeldag 09-02-2014

Regen bij de finish
Vandaag organiseert Schutrups voor de 16e keer hun Wandeldag. Het is min of meer traditie dat ik deze tocht wandel. Hoewel er alleen maar een buitenrust is heeft deze tocht toch altijd wel iets bijzonders. Zoals ieder jaar kunnen kinderen samen met de scouting brood bakken, zijn er optredens en is er voor iedereen snert met roggebrood en spek na afloop van de tocht.
Er kan gekozen worden voor 5, 10, 15 of 20 km.


Wandelmaatje Jannie
Omdat mijn wandelmaatje Jannie weer eens een keer met me wil wandelen kiezen we voor de 15 km aangezien zij lange tijd niet meer gewandeld heeft. Om 9 uur 15 beginnen we aan onze tocht. Omdat ik zo gewend ben om er 25 km te wandelen sla ik direct al links af maar we moeten rechts. Toch wel eens leuk om eens anders te beginnen dan voorgaande jaren. Ik zet al snel mijn muts op want ik vind dat er een venijnige wind staat. Het is gezellig om weer eens samen met Jannie te wandelen en we kletsen heel wat af. Bij deze tocht moet je wel goed op de pijlen letten want alle routes lopen door elkaar en je komt ook regelmatig tegenliggers tegen. Wanneer we op de helft van onze tocht zijn horen we flarden muziek een teken dat we niet ver meer van de rust af zijn. En inderdaad duur het niet lang meer en we zien het open stuk bos waar brood gebakken wordt en waar er muziek gespeeld wordt. Hier kunnen we een muntje wat we bij de inschrijving gekregen hebben inwisselen voor koffie, thee of limonade. 
Ook kan men Schelvispekel krijgen.
(Schelvispekel wordt al meer dan 100 jaar op dezelfde traditionele wijze gedistilleerd. Wanneer de vissers gingen vissen bij de Doggersbank, een gebied in de Noordzee, waren zij meestal weken van huis en zochten zij iets om zich mee warm te houden. 
Schelvispekel was het antwoord, gemaakt uit brandewijn en diverse specerijen met een minimale rijping van 6 weken bron:internet) Aangezien het alcoholpercentage hiervan 35% is lijkt mij dit nu niet echt geschikt voor me om dit halverwege de tocht te nemen. We gaan hier wel even zitten om onze koffie te drinken en een broodje te eten. Al snel gaan we weer verder want je koelt toch wel snel af van dat stilzitten.
Niet echt een plek om lang te zitten
We beginnen aan de tweede helft van onze tocht. En al snel komen we aan de rand van Exloo maar we hebben er dan nog lang geen 15 km opzitten en moeten daarom nog een lus maken om Exloo. Het begint nu ook te regenen en we hebben de regen haast pal in ons gezicht en juist op een open stuk. Maar wij als diehards laten ons natuurlijk niet kennen, hoewel prettig anders is.

Ondanks dat ik al heel veel tochten in de omgeving van Exloo gemaakt heb is het toch steeds weer fijn om daar te wandelen. We wandelen weer op het dorp Exloo aan. Nadat we een stempel in
ons wandelboekje gehaald hebben ruilen we onze muntjes in voor de snert met roggebrood en spek. Dit smaakt ons heerlijk na onze wandeling en niet veel later gaan we weer op huis aan.

Ik vond dat er een gure wind stond en ik mocht blij zijn dat Jannie me gezelschap hield bij deze tocht want anders zou ik 25 km gewandeld hebben en langer in de regen gelopen hebben. Mijn GPS gaf aan dat we 15,15 km gewandeld hebben. Het was gezellig om weer eens met een wandelmaatje te wandelen.




Modder hoort er natuurlijk bij
De bar in het bos

Niet alle paden waren even gemakkelijk begaanbaar

De regen en wind pal in het gezicht

Ingeschreven voor 4daagse Nijmegen


Vandaag heb ik me ingeschreven voor de 4daagse van Nijmegen. Ik hoop dit jaar de 4daagse voor de zesde keer te volbrengen. Het zal wel wennen zijn dat mijn vaste wandelmaatjes van de voorgaande jaren niet meelopen maar niet te min hoop ik er net zo van te genieten als de andere jaren.
Campingplaats is al maanden terug geregeld nu alleen nog oefenen.