Notenschieten 21-04-2014


Neutenschaiten in van Beresteyn

Het Veenkoloniaal Museum organiseert traditiegetrouw op Tweede Paasdag in de foyer cultuurcentrum van Beresteyn weer het neutenschaiten.
Tijd: van 14.00 uur tot 16.30.
Het neutenschaiten valt onder ons cultureel erfgoed. Deze traditie mag niet verdwijnen. U doet toch mee? De ervaring is, dat jongeren ook steeds meer interesse tonen en daardoor zich de kennis en vaardigheden van het spel eigen maken. 
Jong geleerd is oud gedaan.
Bovenstaand artikeltje stond in het Huis-aan-huisblad De Koerier  

De noten liggen op een rij
Notenschieten of in het Gronings neutenschaiten is een paasgebruik wat op paasmaandag gespeeld wordt.
Op een gladde ondergrond wordt met krijt een lange verticale lijn getekend en op handbreedte hiervan weer een dwarslijntje. Zo kan er een lange rij walnoten worden op gezet. Vanaf de meet moet men met een stalen kogel proberen om de laatste noten van de rij te schieten door deze schuin in te rollen. Als er aan het eind één of meer noten op hun plaats blijven dan is er "dik" geschoten en moet je betalen. Als je de achterste noot en noten die ervoor liggen raakt dan heb je "dun" geschoten en heb je die noten gewonnen. Schiet je in één beurt dik en dun dan krijg je niets.

Notenschieten is een oud gebruik. Vroeger werd dit heel veel gespeeld en soms speelden mannen dan om geld hoewel dit verboden was. Het gebeurde zelfs dat men soms op dieren (vee) gokte en het spel kon hierdoor erg grof worden.

Willem, mijn man, deed dit spel vroeger thuis. Ik kende dit spel niet echt omdat ik oorspronkelijk niet uit
Mijn man in actie
Groningen kom maar het leek me wel leuk om het spel eens te proberen.
We gingen dus naar het cultuurcentrum en natuurlijk deden we mee. Er werd niet om noten gespeeld en ook niet om geld en natuurlijk helemaal niet om dieren. Het ging om punten en wie de hoogste punten bij een ronde had mocht een prijsje uitkiezen. Ik moet zeggen dat het niet echt gemakkelijk was maar wel heel gezellig. Er werden een paar rondes gespeeld. En tot mijn eigen verbazing was ik de beste in de laatste ronde en dan te bedenken dat ik het nog nooit gespeeld had.
Het ging me niet om het prijsje maar meer om de eer.
Al met al een hele leuke middag.
De noten worden weer klaar gelegd voor de volgende
ronde













De kogel

De punten worden geteld

Rode Kruis Bloesemtocht Geldermalsen 12-04-2014


Vandaag zit ik al vroeg in de trein om naar Geldermalsen af te reizen voor de Rode Kruis Bloesemtocht. Helaas moest mijn wandelmaatje Janny verstek laten gaan door een blessure maar dit weerhoudt mij er toch niet van om deze tocht te gaan wandelen want ik hoop dit jaar meer bloesem te zien dan twee jaar geleden toen wij deze tocht ook liepen.

De wandeltocht voert de wandelaar door de mooiste delen van de Betuwe en er kan maar liefst tussen acht afstanden gekozen worden, van 8 tot 40 kilometer. Een aantal afstanden is ook toegankelijk voor Nordic Walkers. Alle routes leiden dwars door boomgaarden en over terreinen die normaal gesproken niet toegankelijk zijn. Dit wordt mede mogelijk gemaakt door de aanleg van speciale bruggen en het openstellen van privédomeinen. Je kunt deze routes dus maar één dag per jaar wandelen. Omgeven door een bloesempracht komt je over dijken, door uiterwaarden en nog veel meer moois dat de Betuwe te bieden heeft!
Volgens de weersverwachting lijkt het een prima dag te worden om deze tocht te lopen, hoewel het tot Utrecht mistig blijft.

Wanneer ik in Utrecht overstap op de trein naar Geldermalsen bevinden zich hier alleen maar wandelaars in en als we zijn uitgestapt in Geldermalsen begeven we ons in een lange stoet naar het veiling gebouw waar de start en  finish is. Wanneer ik daar aankom stap ik gelijk van mijn besluit om de 25 km te gaan lopen af als ik zie hoe lang de rij bij de toiletten en de inschrijven is. Ik wil genoeg tijd hebben om van de route te genieten en me niet te hoeven haasten om op tijd binnen te zijn.
Route Oost heeft ook een afstand van 20 km, route Oost is voor Nordic Walkers maar ook voor wandelaars. En de vorige keer heb ik route west gelopen en dan is het wel leuk om deze keer de andere route te doen. Nadat ik eindelijk gebruik heb kunnen maken van het toilet en ben ingeschreven begin ik aan mijn tocht. In het begin gaat het heel erg langzaam, kinderen op een step, mensen met honden waarvan ze de riem erg lang hebben en er lopen zelfs dames mee op hoge hakjes. Het zal wel beter worden als er een splitsing komt. Al direct is er te zien dat er
genoeg bloesem te bewonderen valt en worden dan ook veel foto's gemaakt. De bloesemtocht staat ook bekend om de vele rustplaatsen die er onderweg zijn. Ik heb me voorgenomen om halverwege mijn tocht een rust te nemen en dat zal dan op ongeveer 10 km zijn. Als de splitsing komt voor Route Oost wordt het gelijk al een stuk minder druk en kan ik mijn eigen tempo gaan lopen wat ik toch altijd lekkerder vind. De route voert me eerst naar Tricht en daarna naar Buurmalsen om vervolgens richting Buren te gaan. vlak voor Buren buigen we af om weer terug
richting Geldermalsen te gaan. Nu kom ik ook bij de Rustplaats 't Wilgje en heb er dan iets meer dan 10 km opzitten dus tijd om de voorgenomen rust te houden. 't Wilgje is een buitensportcentrum en ik vind het een unieke locatie voor een rust. Er is veel te koop en er zijn aardig wat zitplaatsen. Wanneer ik een koffie bestel vraagt de dame achter de bar of ik ook een eigen gebakken koek er bij wil. Ik besluit deze er ook bij te nemen hoewel ik geen idee heb wat voor koek dit is. De koffie en de koek kosten samen €2,- en dat is toch niet duur als je bedenkt dat ik vanmorgen €2,10 voor een beker koffie moest betalen op het station van
Groningen. Hoewel ik lekker zit ga ik na een poosje toch verder want ik heb nog aardig wat kilometers te gaan. Ik geniet van de omgeving en van de bloesem die te zien is in de boomgaarden waar ik door heen kom.
Ik verbaas me over het feit dat er in de boomgaarden papier ligt wat zonder twijfel van wandelaars is. Zouden ze dan niet in de gaten hebben dat ze het voor velen kunnen verpesten? Want ik kan me goed voorstellen dat de eigenaren zeggen ik doe niet meer mee om mijn boomgaard open te stellen als ik als dank de schillen en de dozen krijg voor het aangenaam verpozen in mijn boomgaard.
Ik kom weer in Tricht en loop al pratend met een dame op naar de veiling. zij loopt de tocht samen met haar zus en nichtje. 
In het veiling gebouw meld ik me af en neem mijn pin met het cijfertje 2 in ontvangst. Voordat ik naar huis ga neem ik nog een beker met verse aardbeien.

Ik heb genoten van de tocht. Ik had een kleine hoop dat ik Mizzd nog gezien zou hebben want het had leuk geweest om haar eens in real live te spreken. Het zou wel een wonder geweest zijn als dit gebeurd was met meer dan 30.000 wandelaars. Het was heerlijk wandelweer en de bloesem was prachtig. Mijn GPS gaf aan dat ik 19,6 km gewandeld heb. Ondanks dat ik in totaal 6 uur reistijd nodig had was dit het beslist waard.

Het bewijs dat ik er was
De pin met het cijfertje 2

De koek die heerlijk smaakte


























Dit "Hotel" stond in een boomgaard
ergens onderweg

Eendrachttocht Assen 05-04-2014


Mijn eigen privé chauffeur is zo lief om mij vanmorgen naar Assen te brengen waar ik de Eendrachttocht van w.v. De Eendracht ga wandelen. Deze keer heb ik geen wandelmaatje die mij vandaag vergezelt op mijn wandeltocht. Ik heb al vaker hun tochten gewandeld en het zijn altijd mooie tochten, dus het beloofd weer wat.

Mijn privé chauffeur
Ik ben ruim voor de starttijd aanwezig in het startbureau "Het Wielerhome" en heb nog tijd genoeg om koffie te drinken nadat ik me ingeschreven heb voor de 15 km. Ik durf het vandaag niet aan om voor de 25 km te gaan omdat ik last heb van een ontstoken grote teen (waarschijnlijk komt dit door een bezoek aan de pedicure, het is nu al de tweede keer dat dit me overkomt nadat ik een bezoek gebracht heb aan de pedicure. Je zou toch verwachten dat je op wolken liep na zo'n bezoek maar niets is minder waar)

Ik begin aan mijn tocht
Als de meeste wandelaars vertrokken zijn begin ik ook mijn mijn tocht. Direct voert de route de wandelaars al door het Asserbos. Dit is een stadsbos en een van de oudste bossen van Nederland. Het is eigenlijk een van de oorspronkelijke wouden waarmee grote delen van Drenthe bedekt waren. Ik wist eigenlijk niet dat het Asserbos zo dicht bij Het Wielerhome" lag ondanks dat ik daar regelmatig in de buurt kom. Wanneer ik richting het TT circuit kom hoor ik duidelijk de motoren ronken en dit geluid blijf ik nog een hele tijd horen. De route voert een tijdje langs de N33 en vervolgens richting Anreep. Het is voor mij heerlijk wandelweer en de natuur is geweldig om te zien.
Ze schijnen zich niets aan te trekken
van de vele voorbijgangers
Wanneer ik bijna bij de rust ben en het ooievaarsnest passeer zie ik tot mijn vreugde dat het ooievaarsechtpaar beiden op het nest zitten. Ze trekken zich niets aan van de vele wandelaars die zo dicht langs hun nest lopen.
Ik arriveer bij "De Aanleg" waar de controle en rust is. Het is hier nogal druk en de bediening lijkt niet erg ingesteld te zijn op deze drukte want het gaat nu niet bepaald vlot. Sommige wandelaars laten duidelijk en luidruchtig hun mening hierover horen. Ik vind dit nogal ongepast en eigenlijk niet zo passen bij wandelaars, zullen wel wandelaars zijn die ook altijd al ruim voor de start klaar staan om te vertrekken en met moeite opzij willen gaan om je binnen te laten gaan bij het startbureau. Na even wachten aan de bar heb ik mijn bestelling en kan lekker plaats nemen
aan een tafeltje buiten op het terras. Ondanks dat ik er lekker zit moet ik toch verder. Ik heb er intussen ruim 8 km opzitten en ben één van de weinigen die de de route van de 15 km gaat vervolgen. Als ik de loopbrug gehad heb zie ik in de verte wandelaars voor me lopen maar ik zie een pijl die aangeeft dat men links moet. Ik ga links en het is een heel smal pad waar zelfs bomen over het pad liggen en het duurt wel erg lang voordat er weer een pijl komt. Zou ik dan toch verkeerd gelopen zijn? Maar nee eindelijk zie ik dan toch een pijl met nummer 122 erop en ik loop gelukkig goed wat een wonder mag heten want ik ben een ster in het verkeerd lopen.

Het vervolg van de tocht laat een me een stukje van Assen zien wat niet bekend bij mij is en dat is altijd verrassend en leuk. Het duurt niet zo erg lang meer of het "Wielerhome" komt weer in zicht waar ik mijn afmeld. Nadat ik nog iets gedronken heb ga ik met het openbaar vervoer op huis aan.

Het was een mooie tocht wat ik ook wel verwacht had. Het was prima wandelweer voor mij. Er was geen zon en het was niet helemaal helder als je in de verte keek. Zonder wandelmaatje wandelen was wel niet zo gezellig maar regelmatig was er toch wel iemand waar ik een praatje meemaakte. Wat ik wel een heel knap van mezelf vond is dat ik niet verkeerd gelopen ben. Mijn GPS gaf aan dat ik 15,3 km gelopen heb.
Ik had alleen in het begin wat last van mijn teen en achteraf had ik toch wel 25 km kunnen wandelen.
















Ruiten Aa loop 29-03-2014


Eigenlijk had ik het plan om vandaag de Meul'ndod wandeltocht in Gasselte gaan wandelen maar omdat Heleen me gisteren belde en me vroeg of ik geen zin had om de Ruiten Aa loop vandaag met haar te gaan wandelen in Vlagtwedde, die Runners Oost Groningen vandaag organiseert en waarvan zij lid is. Ik heb mijn plan met genoegen omgegooid want ik vind het toch altijd gezelliger om met een wandelmaatje te wandelen en Westerwolde is een mooi gebied om te wandelen.

Runners Oost Groningen organiseert voor de tweede keer de Ruiten Aa loop voor marathonlopers, ultralopers, sportief wandelaars en Nordic Walking vanaf sporthal de Wischmei te Vlagtwedde door het fraaie beekdal van de Ruiten Aa in Westerwolde over verharde en onverharde wegen en paden. Er kan gekozen worden tussen 18, 25 en 30 km. Om de 6 km is er mobiele verzorging.

De start is pas om 10 uur en aangezien we ruim voor tijd aanwezig zijn hebben we nog genoeg tijd om eerst koffie te drinken nadat we ons hebben ingeschreven voor de 18 km. Na de start lopen we direct al Vlagtwedde uit en komen al snel in het mooie natuurgebied van het Ruiten Aa beekdal, een beek die door het hele Westerwolde gebied meandert.
Het is wel goed opletten bij deze wandeling want we hebben alleen maar een routebeschrijving en er zijn niet zoveel wandelaars en de hardlopers zijn al vrij snel uit ons zicht verdwenen. Maar het gaat goed want na 6 km. komt de mobiele verzorgingspost in zicht. Hier houden we even een korte pauze en drinken er iets en er is ook koek en fruit te krijgen. Verder gaan we weer en we genieten van de prachtige omgeving en ik denk dit is een omgeving waarvan menigeen zou denken is dit echt Groningen? Bij Groningen denk men immers meestal aan uitgestrekte akkers, klei, dijken en een verre horizon. Maar Westerwolde, in de 'staart' van Groningen, is anders. Hier geen rechte lijnen, maar kronkelwegen, hier geen verre einders, maar intieme stukjes hei, bos of akkerland. Kronkelende beekjes en voorzichtige glooiingen in het landschap. 
Wandelmaatje Heleen
Het is gezellig om weer eens bij te praten met Heleen en voor dat we het weten is de tweede rustpost al weer in zicht. Ook hier nemen we weer wat en vervolgen we onze weg alweer snel. Het is heerlijk weer en je zou niet zeggen dat het pas eind maart is. Als we vlak bij Smeerling zijn zien we drie ooievaarsnesten en passeren we een echtpaar met verrekijkers. Op een nest zit een ooievaarspaar en we mogen door hun verrekijker kijken en kunnen we ze ook beter zien. Niet veel later komt de laatste verzorgingspost alweer in zicht en ook nu rusten we heel even. Hierna duurt het niet erg lang meer of we zien de sporthal alweer en kunnen we ons afmelden.

Het was een hele mooie wandeling door een schitterend en afwisselend natuurgebied. De tocht ging hoofdzakelijk over onverharde wegen. De verzorging was perfect. Het weer was geweldig. Mijn GPS gaf aan dat we 19,3 km gewandeld hebben en wat helemaal een vermelding mag hebben we hebben geen één keer misgelopen ondanks dat we alleen maar een routebeschrijving hadden (maar dit is de verdienste van Heleen want zij heeft zich met de routebeschrijving bezig gehouden)











Verzorgingspost