Drents Friese Woud wandelvierdaagse Diever 22-05 t/m 25-05-2014



Woensdag 21-05-2014
Zoals`elk jaar zijn we ook nu weer een paar dagen eerder naar de camping in Wapse vertrokken omdat ik
voor de achtste keer deze 4daagse hoop te gaan lopen. Ook dit jaar staan er op de camping bijna alleen maar wandelaars en velen komen hier ook al jaren dus dat is altijd gezellig en bij aankomst even bijkletsen.
Vandaag kan de startkaart al op gehaald worden en dat doen ik dan ook. Verder doe ik deze dag niet zoveel want ik wil goed uitgerust aan de 4 dagen wandelen gaan beginnen. Wel gaan we nog even naar Dwingeloo waar we een terrasje pikken maar dat is natuurlijk ook niet inspannend. Voor mij doen ga ik vroeg naar bed maar als ik naar de rest van de campinggasten kijk ben ik toch nog een van de laatsten.


Donderdag 22-05-2014
Om 6 uur sta ik op en ik ben een van de eersten want het is nog doodstil op de camping. Ik veronderstel dat er niet veel zijn die 30 km of meer wandelen. Als je 30 km wandelt mag je om 7 uur 30 starten. Het belooft en mooie dag te worden want een fleece of jasje is niet nodig. Als het maar niet te warm wordt want ik ben niet echt zo wandelaar voor warm weer. Vandaag voert de route naar Wapse, Doldersum, Vledder en weer terug. Omdat de eerste rust in het dorpshuis in Wapse is en vlak bij de camping heb ik met manlief


afgesproken dat ik bij hem mijn eerste rust houd en dan weet ik ook zeker dat ik hele lekkere koffie krijg.
Vanaf Wapse gaat het richting Doldersum, we gaan zelfs door weilanden en moeten ook nog over een dam die ik natuurlijk weer eng vind. Gelukkig is er een redder in nood die me bij de hand neemt en over de dam voert. Even na Doldersum is de wagenrust waar ik alleen maar afstempel. Ik heb op de route beschrijving gezien dat er in Vledder ook een rust is en ik heb er dan de helft van de tocht opzitten. Wanneer ik

daar aankom, na over allerlei verharde en onverharde paden gelopen te hebben zie ik dat ze er mosterd soep hebben en laat ik dat nu net erg lekker vinden. Nu de soep is werkelijk heerlijk en je kunt er ook nog lekker zitten. Ondanks dat ik er lekker zit moet ik toch weer verder. Terug door het dorp Vledder weer naar de mobiele rustpost. Hier drink ik alleen iets staande en ga direct weer verder. Even later kom ik in gesprek met een dame uit Hoogeveen en het klikt direct zo goed dat ik de laatste 10 km met haar verder loop. Voordat ik het weet zijn de laatste 10 km onder mijn voeten verdwenen.

Het was een mooie wandeldag, voor mij eigenlijk al weer te warm. De route ging zowel over verharde als onverharde paden. De afstand was volgens mijn GPS 32,2 km.


Deze beeldengroep, Boodschapper met boerstokkie genaamd, die in Vledder staat werd gemaakt als zogenaamde bovenwijkse voorziening  ter afronding van het bestemmingsplan De Rolle in Vledder. Wanneer de 'boerraad"( dat was niet de gemeenteraad maar het bestuur van de boermarke) de boeren voor een vergadering  of voor onderhoud van de wegen enz. opriep, dan ging de boerstok rond. De boerstok , ook wel boerzele genoemd, werd met de boodschap of opdracht van huis tot huis als een soort estafettestokje doorgegeven. Dat ging volgens een vaste route. Als de boerstok weer terug was bij de afzender dan was de boodschap rond. Als het een nogal lang verhaal was dan ging met de boerstok ook het boerbriefje mee dat moest dan iedereen even lezen. De boerbrief gaf de garantie dat de mededeling bij terugkomst de zelfde was als bij vertrek Deze beeldengroep verbeeldt een oude dorpstraditie. In de beeldengroep wordt de interactie tussen de brenger en het ontvangende echtpaar verbeeld. Is het een goed of slecht bericht.  (bron: internet  

Vledder
Bij iedere tocht zie je wel bijzonder
uitgedoste wandelaars

Een prachtig gebied

Zo zag de lucht er 's avonds op de camping uit

Vrijdag 23-05-2014

Hoewel ik gisteren pas om 24 uur op bed ging ben ik weer als een van de eersten op. Vannacht heeft het flink geregend en alles wat vannacht gevallen is valt vandaag natuurlijk niet. Ruim voor de starttijd ben ik

weer in het Dingspilhuus. Vandaag gaat de route door het Drents Friese Wold. Een bosgebied vol variatie, met moeras en stuifzand, met vennetjes en heide, met bolle akkers en bloeiende beekdalen. Het belooft dus een mooie tocht door de natuur te worden. Al vrij snel na de start gaat de route het bos in, direct al onverharde paden en paadjes. Ook veel boomstronkjes en boomwortels en ik zeg net tegen een man die mij inhaalt dat ik nogal eens vaak val op dit soort paden. Hij loopt nog geen 5 meter voor me en ik lig al op de grond. Gelukkig helpt hij mij overeind want met een rugzak op je rug valt het opstaan niet mee. Bij de controle en rust in 'Hoeve aan de Weg' krijgen we deze keer een mandarijn. Als ik na de rust weer in het


bos loop zie ik dat er iemand van de organisatie bezig is om de schillen, die verschillende wandelaars nonchalant in het bos hebben weggegooid, op te rapen. Ik kan er niet bij dat er wandelaars zijn die hun afval zomaar in de natuur weggooien, helaas zie ik dit ook regelmatig bij andere tochten. De route gaat via Wateren, waar overigens een mobiele post is die ik oversla, Richting Zorgvlied, bij dit plaatsje moet ik altijd aan begraafplaatsen denken. Bij hotel restaurant "Villa Nova" in Zorgvlied hou ik een wat langere rust en eet hier ook mijn broodje op. Hierna gaat het weer terug en niet veel later staat er een dame in een bospad met koude limonade waarvoor je eventueel een vrijwillige bijdrage kan geven voor een goed doel. Ik neem er een beker en de dame zegt me dat ze zich afvraagt of sommige wandelaars wel wat van de
omgeving zien omdat ze, strak voor zich uitkijkend, voorbij stuiven. Dit is iets wat ik mij gisteren ook al afvroeg. maar iedereen heeft natuurlijk een andere reden waarom men deze 4 daagse loopt. Ook nu sla ik de mobiele post in Wateren weer over. Intussen is het ook wat gaan miezeren maar niet dat het nodig is dat je een regenjasje aan moet. Ik vind het zelfs lekker fris. Bij de laatste rustpost, ik moet dan nog 6,3 km neem ik net als gisteren een mosterd soep. De laatste 6 km zijn snel om omdat ik deze met een dame loop. Om 14.30 uur meld ik me bij het Dingspilhuus af.

Het was een prachtige route vandaag. Volgens mijn GPS ruim 30 km. Ook vandaag heb ik weer hele stukken met verschillende wandelaars opgelopen. Het valt me op dat in de gesprekken de mensen zo open zijn en dat er soms hele privé aangelegenheden verteld worden.


Een wat klein uitgevallen koe?

Zaterdag 24-05-2014
Al weer de derde dag van deze vierdaagse. Vandaag gaat de tocht door het Dwingelderveld. De route gaat eerst naar Wittelte waar ook de eerst controle en rust is op een camping. Vervolgens is op bijna 10 km de mobiele rust en stempelpost. Omdat er op de routebeschrijving staat dat de volgende rustpost over 5 km is


besluit ik om hier alleen maar te stempelen. Ik weet dat bij theehuis "Anserdennen" een fijne tuin is waar je lekker kunt zitten. Nu die 5 km duren wel erg lang en ik ben bang dat dit komt omdat we een routewijziging gehad hebben. Verder is het te lopen pad of liever gezegd paadjes van een erg hoog stronk- en wortelgehalte. Paadjes waar ik nogal eens de grond kus. Ik laat dan ook steeds de wandelaars, die vlak achter me lopen, passeren.  Ik wil me niet opgejaagd voelen want ik weet dan bijna zeker dat ik zal vallen. Bij iedere bocht hoop ik het theehuis te zien maar het laat toch nog lang op zich wachten. Eindelijk ben ik er dan en bij mijn vraag of dit niet veel langer is hoor ik dat het 1,5 km meer is. Na een poosje lekker


in de tuin gezeten te hebben ga ik weer verder. De route gaat weer richting mobiel post. Ik loop nu met een dame op die ik ieder jaar bij deze 4daagse zie en waar ik altijd een praatje meemaak. Ook zij is net als ik hier al voor de achtste keer. Ook nu sla ik de mobiele post weer over en wanneer ik weer bij de rust op camping kom drink ik er iets. Ik blijf hier niet zo lang want ik moet nog 6 km naar de finish. Bij Dieverbrug steken we de sluis over en via een klein industrieterreintje gaan we richting Diever. Ik denk dat het niet zo lang meer zal duren voordat ik Diever inloop maar dat is een misvatting want ik moet nog een klein lusje maken voordat ik me in het Dingspilhuus kan afmelden.

Ook vandaag was het weer een mooie route en prima wandelweer. De afstand van de route was veel meer dan de 30,3 die op de routebeschrijving stond. Ook vandaag was er net als de twee voorgaande dagen een routewijziging.




Zondag 25-05-2014
Vandaag voert de route weer door het Drents Friese Wold. Gisteren hoorde ik na het finishen in het Dingspilhuus dat sommigen dat wandelen alleen in de bossen niet zo leuk vinden. Nu ik vind het geweldig en het is te verwachten dat er veel in de bossen gewandeld zal worden als je deel neemt aan de 4daagse in


Diever. De 4daagse heet ook niet voor niets de Drents Friese Wandelvierdaagse. We gaan in Diever dan ook bijna gelijk het bos in om er nagenoeg bijna niet uit te komen. De route voert richting Appelscha. Zo slingerend door het bos weet ik niet precies waar ik ben, wel weet ik dat het een hele mooie route is. Regelmatig is er een vennetje te zien en zijn de kikkers duidelijk te horen. Ook vandaag is het weer oppassen geblazen voor mij met al die boomwortels want er zitten weer veel onverharde paden in de route. Soms is het ook even zoeken hoe je makkelijk om grote plassen op het pad heen kunt. Ook vandaag stempel ik alleen maar bij de mobiele posten. Ik vind het vandaag al bijna te warm en ik ben blij dat de tocht


bijna helemaal door de bossen voert want dan is er gelukkig veel schaduw. Bij deze wandelvierdaagse zijn er altijd veel wandelaars uit België, hoewel er dit jaar wat minder zijn dan voorgaande jaren. Uit een gesprek met enkele Belgen begrijp ik dat dit komt door de verkiezingen voor het Europese parlement, Belgen hebben immers nog stemplicht.  De Belgen waar ik mee in gesprek ben zeggen dat zij juist hier komen omdat er veel bos in de routes zit, vooral dit jaar weer. De afgelopen 2 jaar was dit veel minder en ik ben het hier volkomen mee eens.

Vandaag was er geen routewijziging in de route en gezien mijn tijd van binnenkomst was de route ongeveer 30 km.



Een wat vreemde mededeling, zou er anders bediening zijn?
Het was een geweldige 4daagse met prachtige routes. De eerste 3 dagen waren de routes wel flink wat langer dan de 30 km maar omdat de natuur zo mooi was vond ik dit geen probleem. Het was prima wandelweer. De wandelvierdaagse in Diever is altijd heel gemoedelijk. Ook vind ik het prettig dat er om de 5 km een rustpost is, je loopt dan als het ware van post naar post. Ook de verzorging is goed, iedere dag krijg je iets bij de eerste rust- en controlepost zoals een banaan, mandarijn, appel en rolletje King pepermunt. en de laatste dag krijg je bij de finish een roos.
Organisatie en routemakers hartelijk dank en tot volgend jaar!    



Spirittocht Delfzijl 17-05-2014

Vandaag organiseert wsv Spirit voor de 68e keer hun Spirittocht. Het is de tweede keer dat ik deze tocht loop. De vorige keer dat ik deze tocht in 2010 liep regende het bijna de gehele tijd en had ik de hele tocht regenkleding aan. Vandaag ziet het er niet naar uit dat ik dit nodig heb sterker nog ik denk dat ik zelfs geen fleece nodig zal hebben, de weersverwachting is geweldig.

Ik schrijf me in voor 25 km
De slogan van wsv Spirit voor deze tocht is: Wandel mee op het randje van land en zee. Bij aankomst in sporthal De Ringen schrijf ik me in voor de 25 km. Als ik mijn GPS aanzet en mijn fototoestel te voorschijn haal zie ik tot mijn grote schrik dat de accu van mijn fototoestel leeg is, dat is balen!


De tocht voert me richting Biessum en vervolgens door Uitwierde. Hier hebben enkele wandelaars moeite met de route en ik ben er even ook niet gerust op of ik wel goed loop maar gelukkig kom ik weer een pijl tegen waar 25 km bijstaat dus het gaat gelukkig wel goed. Ik vind het wat lastig omdat er heel veel witte pijlen op de weg staan en dat brengt je gemakkelijk in verwarring. Op mijn route beschrijving zie ik dat ik nu richting Holwierde ga. In Holwierde kom ik langs de kerk. Het valt me op dat het erge slaperige dorpjes zijn waar ik doorheen kom want ik zie er niet veel mensen en rondom de huizen is er ook weinig te zien. Wel is het jammer dat ik geen foto's kan nemen want ik zie deze keer wel allerlei dingen die zeker een foto waard zouden zijn. (Ja Mizzd je zult het geloven of niet maar nu zag ik overal ook mooie en grappige dingen om te fotograferen)
Intussen heb ik er ruim 8 km opzitten en op mijn routebeschrijving zie ik dat het niet meer zo lang zal duren of ik ben bij de controle en rust in De Struunschuur in Losdorp. Ik ben wel toe aan een kop koffie en ik hoop dat ze er ook appelgebak hebben.
Gelukkig word ik niet teleurgesteld want ze hebben er werkelijk heerlijk appelgebak en het is een aardige locatie voor een rust. Er is van alles te zien in de grote schuur en ook in de kleinere. Zelfs op het toilet kijk je nog je ogen uit. Veel dingen uit grootmoeders tijd en dus heel herkenbaar. Het is lekker om er even buiten te zitten. Het is zelfs zo warm dat ik een plekje in de schaduw opzoek. Ondanks dat het er heerlijk toeven is moet ik tocht wel weer verder want ik ben nog niet eens op de helft van mijn tocht. Verder gaat het weer richting Spijk.
Wanneer ik Spijk uit ben word ik ingehaald door een dame die me vraagt of ik ook aan de wandel ben, nu dat is natuurlijk wel te zien als je wandelschoenen draagt en een rugzak op je rug hebt. Het is duidelijk dat ze een praatje met me wil maken. ik zie direct dat ze de Spirittocht niet wandelt want ze draagt sandalen met blote voeten en heeft niets bij zich.
Ze vertelt me dat ze iedere dag ongeveer 5 km wandelt. Het is wel gezellig om met haar een stukje op naar Bierum te lopen maar ik ben toch blij dat ze in Bierum rechtdoor gaat waar ik rechts moet, want haar tempo is wel wat lager als dat van mij en dat wil wat zeggen want ik heb niet echt een erg hoog wandeltempo. Even later hoor ik een man achter me roepen dat ik verkeerd ga, gelukkig dat er net iemand achter me liep anders had het misschien wel even geduurd voordat ik het in de gaten had want ik was in de veronderstelling dat ik een heel stuk rechtdoor moest.
De route gaat nu richting Uiteinde. Ik zie geen wandelaars voor me of achter me en ik hoop niet dat ik verkeerd loop. De man die me aanriep dat ik verkeerd ging sloeg af bij een splitsing voor 40 km. Nu op
Hoogholtje
hoop van zegen maar dat ik weer een pijl tegen kom want op de routebeschrijving staat dat ik op een pad tussen akkers door moet. Ik vind dat de pijl dat ik linksaf moet wel erg lang op zich laat wachten maar dan zie ik deze gelukkig toch.
Ik moet net zoals bij de Borgerswoldtocht weer over zo'n eng hoogholtje (Een hoogholtje is in de provincie Groningen de benaming voor een hoge vaste voetbrug, hoog genoeg om schepen te laten passeren. aan beide zijden bevindt zich een trap of steile opgang , vaak met dwarslatten) Wanneer ik het pad tussen de akkers verlaten heb en op de Uiteinderweg loop zie ik in het veld twee grote loslopende herdershonden tot mijn grote schrik. Ik doe al allerlei schietgebedjes dat ze niet naar mij toe zullen komen maar gelukkig zie ik even later dat hun baasje bij hun is want deze zit bij de slootkant. Wanneer ik vlak bij Nansum ben is er de wagenrust. Hier krijgen de
Op weg voor de laatste 6 km
wandelaars wat te drinken, een stukje kaas, een stukje worst en een stukje komkommer. Nu gaat het naar de dijk. Veel wandelaars kiezen er voor om onder langs de dijk te lopen. Hoewel er boven op de dijk gras is kies ik er toch voor om hier te gaan wandelen want dan loop je echt op het randje van land en zee en dat is immers de slogan van de tocht. Jammer, jammer en nog eens jammer dat de accu van mijn fototoestel leeg is. De schapen met de lammetjes zijn bijna te aaien en ik zou zeker een paar mooie foto's hebben kunnen maken. Het is heerlijk om boven op de dijk te lopen ondanks de vele schapenkeutels. Heerlijk is ook het verfrissende windje. Het mag een wonder heten dat het zulk fijn weer is want in Delfzijl staat bijna altijd een kille tot koude wind.Via Uitwierde en Biessum kom ik tenslotte weer terug in sporthal De Ringen.
Ik ben er niet zeker van of ik het laatste stuk wel helemaal goed gelopen ben want ik zag alleen maar pijlen in tegengestelde richting. Bij het afmelden hoor ik dat de wandelaars voor me hetzelfde probleem hadden.

Volgens mijn GPS heb ik 26,9 km gewandeld dus het zou best kunnen dat ik het laatste stuk verkeerd ben gegaan want volgens de routebeschrijving was de tocht 25,8
Het was prima wandelweer en de verzorging was ook goed. Jammer dat ik zelf geen foto's heb kunnen nemen. De foto's bij deze tocht zijn van internet gehaald en van de site van wsv Spirit.
Mochten er foto's van iemand opstaan die dit niet wil laat mij dit dan weten dan verwijder ik deze direct.



De wagenrust.


Titanic: The Artifact Exhibition Amsterdam 09-05-2014



Ruim 2 weken geleden vroeg mijn zusje of ik al naar de Titanic: The Artifact Exhibition geweest was. Ik was dit wel steeds van plan maar het was er nog steeds niet van gekomen. Tot mijn schrik zag ik op internet dat de expositie tot en met 11 mei te zien zou zijn. Dus veel tijd had ik niet meer om te gaan. Omdat zij de expositie ook nog niet bezocht had besloten we om een datum af te spreken om samen te gaan, zo wie zo is dat gezellig omdat ik haar niet al te vaak zie omdat zij in Amstelveen woont en ik in het hoge Noorden.

Het verhaal van de Titanic is natuurlijk meer dan bekend: meer dan 100 jaar geleden zette het beroemdste passagiersschip koers naar New York. op zijn eerste reis sloeg het noodlot al toe en na een aanvaring met een ijsberg zonk het schip naar de bodem van de oceaan. Van de 2228 opvarenden, onder wie drie Nederlanders, overleefden slechts 703 mensen de ramp.

Om 13 uur ontmoet ik mijn zusje op het station Amsterdam-Zuid en nadat we in een restaurant vlakbij de Expo eerst koffie gedronken hebben gaan we naar de ingang van de Expo. Omdat ik al via internet toegangsbewijzen gekocht hebben kunnen we gelijk doorlopen. We krijgen een audiotour en een boarding pass met een naam erop (aan het eind van de expositie kun je kijken of je de ramp overleefd hebt). 
Dit is de foto die ik binnen maakte
In chronologische volgorde komen de bouw van het schip, het leven aan boord, de fatale ramp, waarbij ruim 1.500 mensen om het leven kwamen, en de expedities naar de bodem van de oceaan aan bod. Door de audiotour krijgen we en goede uitleg over heel wat dingen en ook de film laat ons het een en ander zien en vertelt de oorzaken waarom het hoogstwaarschijnlijk zo erg mis ging. Ik ben blij dat mijn zusje bij me is want hoe het komt weet ik niet maar ik kan de nummers op mijn audiotour niet indrukken en als zij het voor me doet lukt het wel. Ik heb gelezen dat er geen foto's genomen mogen worden maar ik zie dit iedereen doen en ik waag me er ook aan. Ik heb net een foto genomen en word direct aangesproken dat dit niet mag. Ik kan niet nalaten om te zeggen dat bijna iedereen foto's neemt en ook heel veel met hun mobiel.

Authentieke artefacten, die bij diverse expedities uit het wrak in de diepe wateren van de Noordelijke IJszee zijn geborgen, nemen je mee terug in de tijd. Zij vertellen het verhaal van het iconische schip en geven haar passagiers en bemanning een gezicht. 
Parfumflessen van een handelaar die zijn waar wilde verkopen in New York,gouden sieraden met diamanten uit de bovenlaag van de bevolking, kleding van emigranten op weg naar een nieuw leven, ongeschonden porselein servies voorzien van het logo van de rederij "White Star Line", scheepsonderdelen zoals een patrijspoort en reconstructies van de vertrekken, etc.

Langzaamaan komen we aan het eind van de tentoonstelling. Op de lijst van de geredde en omgekomen opvarenden kijken we of we bij de geredden behoren. Volgens onze boarding passen zijn wij beiden gered.
Ik bedenk me hoe angstig en hoe koud moeten de opvarenden het gehad hebben. 
Mijn zusje laat tenslotte nog een reactie achter in het gastenboek en zij zet me nog op de foto bij de uitgang.

Al met al ben ik blij dat ik nog net op de valreep geweest ben. Ik vond het erg indrukwekkend. Ook was het heel bijzonder om een stuk van de boeg aan te raken en aan de ijsberg te voelen. Het lopen door de nagemaakte gang van de eerste klas in het begin bezorgde me zelfs kippenvel. 













We gaan hierna ergens iets drinken totdat het tijd is om naar het restaurant te gaan waar mijn zusje een tafel voor twee besproken heeft. Als we bij het afgesproken restaurant Fidelio komen is het maar goed dat we besproken hebben want  ondanks dat het nog geen 18 uur is blijken alle tafels al gereserveerd.


Dat we al zo vroeg een tafel gereserveerd hebben komt doordat ik nog met de trein terug moet naar het Hoge Noorden. Het eten dat we hier besteld hebben is heerlijk. Het was maar een gok of het iets zou zijn omdat we er niet eerder geweest waren maar het is zeker voor herhaling vatbaar. Het was een leuke dag waar ik met plezier aan terug denk.

Borgerswoldtocht Veendam 03-05-2014

Vandaag kies ik natuurlijk voor de Borgerswoldtocht. Deze tocht wordt gehouden in mijn woonplaats en het is dus logisch dat ik voor deze tocht kies, vooral omdat ik geen wandelmaatjes heb die me vandaag vergezellen.

De tocht dankt zijn naam aan het schitterende recreatiepark Borgerswold. dit park heeft een oppervlakte van 450 hectare, waarvan 100 hectare water. Borgerswold betekent oorspronkelijk woud van de burgers. Steeds meer heeft het een regionale functie gekregen. Er is van alles te doen, van midgetgolf tot skaten, van mountainbiken tot aan waterskiën. Maar je kunt er natuurlijk ook gewoon genieten van de rust en de ruimte.

Vandaag kan ik dus op de fiets naar de startlocatie want het is hooguit 5 minuten fietsen. Ik schrijf me in voor de 25 kilometer en neem eerst nog een kopje koffie voordat ik vertrek. Nadat ik de routebeschrijving in ontvangst genomen heb begin ik aan mijn tocht. Ik ben misschien nog maar net 500 meter op weg als een wandelaarster me al aanspreek over de route. Ze loopt nu al verkeerd. Terwijl ik koffie dronk hoorde ik haar bij het inschrijven al vragen hoe het met de route zat of dit gemakkelijk was en of de route van pijlen voorzien was. Ik begrijp eigenlijk niet dat ze nu al verkeerd loopt want er staan hele grote gele pijlen op de weg. Ik zeg haar dat ze maar even een stukje met me moet oplopen dan wijs ik haar hoe het werkt. Na een paar pijlen vertel ik haar dat ik verder ga want zij loop maar 5 km en ik 25 km en haar tempo is bepaald niet erg snel. Al snel gaat het richting Borgswold en kom ik langs enkele zogenaamde "kapiteinshuizen".
Zulke Veenkoloniale huizen stonden -en- staan ook elders in Veendam, maar zijn in de jaren '70 in historische bouwstijl nagebouwd of herbouwd op de locatie aan de rand van het toen nieuw aangelegde Borgswold of ook wel Borgerspark genaamd.
Het beloofd vandaag lekker wandelweer te worden, de zon schijnt en het is een lekkere temperatuur.
De tocht voert me al slingerend door het Borgerswold en het verwondert me altijd weer dat je dan toch weer op paadjes komt die je nog nooit eerder genomen heb.
Wanneer ik het Borgerswold uit kom gaat het richting Wildervank. Als ik ook Wildervank achter me laat zie ik op de routebeschrijving dat ik 5,5 km heb afgelegd en dat het nog 9 km is tot de rust in het Theehuis. Dat betekent dat het een stuk over een industrieterrein gaat en over een lang stuk landweg. Niet echt mijn ding en zeker niet als je zonder wandelmaatje loopt. Ik heb er spijt van dat ik mijn mp4 speler niet bij me heb. Ik vind dit altijd hele saaie stukken en dat er weinig te zien is  (mizzd zou ongetwijfeld heel wat gezien hebben om foto's van te nemen, neem ik aan)
Eindelijk kom het Theehuis in zicht en neem ik plaats in de tuin om even een rust te houden.
Ondanks dat ik lekker in de tuin zit ga ik toch maar weer verder want ik ben nog maar op de helft van mijn tocht. De tocht voert me weer richting Wildervank en nog steeds over landweggetjes. De route gaat door Wildervank richting Langeboschemeer. Wanneer ik de stuw gepasseerd ben en op een graspad loop gaat het mis en lig ik voordat ik het weet op de grond. Ja het kon ook eigenlijk niet uitblijven het was al heel wat wandeltochten geleden dat ik gevallen was. Gelukkig trek de pijn snel uit mijn enkel weg en kan ik weer opstaan. Ik geniet van het uitzicht over het meer en ik wist niet dat je hier kon wandelen. Ook dit is een lang pad maar minder eentonig dan de landwegen.
Intussen is het minder zonnig geworden maar het is nog steeds ideaal wandelweer.
Ik kom in de buurt van de Noord-Nederlandse Zweefvlieg Club en er gaat net een zweefvliegtuig de lucht in. Leuk om hier even naar te kijken.
Niet zo erg veel later brengt mijn tocht me weer naar het Borgerswold.
Ik neem nog even een korte pauze op een bankje terwijl ik hier mijn lunch opeet. Het valt niet mee om hierna weer van het bankje op te staan want het is een heel laag bankje maar het lukt natuurlijk toch.
ook nu slinger ik weer over allerlei paadjes en moet ik ook nog over een  hoge brug met open treeën. Ik moet tegenwoordig niets meer hebben van bruggen met treeën nadat ik van de trap viel en mijn voet brak. Al vasthoudend aan de leuning kom ik veilig aan de overkant. Ik vind het wel prettig dat het laatste stuk van de tocht ook door het Borgerswold gaat tenslotte heet de tocht ook Borgerswoldtocht. Niet veel later meld ik mij af en drink nog wat voordat ik weer naar huis ga.

Het was goed wandelweer. Mijn GPS gaf 27,04 km aan. Op de routebeschrijving stond dat de tocht 27,5 km was. Ik vind het persoonlijk wel prettig als ik van tevoren al weet dat de tocht langer zal zijn. Ik had wel gehoopt dat de route deze keer richting natuurpark Tussen de Venen in Muntendam en het Adriaan Trip Bos zou gaan. Ik vind de Wildervanksterdallen op de fiets zelfs een saai stuk en vorig jaar ging de 25 km hier ook al heen.
De routebeschrijving was prima en de route was ook goed bepijld.