Stadswandeling Leeuwarden 06-01-2015 deel 2















Ik passeer de voormalige ingang van het Stadsweeshuis en kom langs het Boshuizen Gasthuis, een hofje, waar ik natuurlijk een kijkje in neem. Dit is een van de vele zeventiende-eeuwse gasthuizen die in Leeuwarden gesticht werden. Anna van Eysinga legde in 1652, het jaar van overlijden van haar man Philip van Boshuisen, grietman van het Bildt ( grietman betekent letterlijk: hij die daagt, van het Oudfriese greta, aanklagen, dagvaarden was deels een voorloper van de plattelandsburgemeester in de provincie Friesland, en deels de voorloper van een rechter, min of meer vergelijkbaar met de huidige kantonrechter) de grondslag van het hofje dat uit negentien woningen rond een bleek ging bestaan. Nadat de ringmuur om het kerkhof in 1830 was afgebroken bleef de buitenpoort bestaan. Het muurwerk ter weerszijden van de poort geeft een lange spreuk te lezen: “Het geen hierstaet uyt nijt oft haet doch niet beschout tot armoedts hulp en weduws troost is het geboudt”. Ook hangt er het blauw met witte wapen van de familie Boshuisen op de muur In het fronton van de met natuursteenblokken versierde binnenpoort is op de stichtingssteen te lezen: De driehoekige steen van het binnenpoortje heeft het opschrift AVE en in Romeinse cijfers het jaartal 1652. "AVE" staat in dit geval niet voor "wees gegroet" maar het zijn de initialen van haar stichtster Anna van Eysinga.


Hierna kom ik langs Luilekkerland  een markante reeks aaneen gebouwde woonhuisjes uit de 17e eeuw,een der fraaiere binnenplaatsen van de oude stad.
Ik heb het idee dat ik steeds in dezelfde buurt van de stad rondslinger en dat klopt oook wel want ik kom weer in dezelfde straat uit waar ik ook heen ging naar de Grote- of Jacobijnerkerk. In een van de gevels van een straatje waar ik door kom zie ik een gevelsteen van het kleermakersgilde.
Op mijn route beschrijving staat dat ik even verder op de weg moet oversteken ter hoogte van het Jugendstil-pand waar tegenwoordig de centrale Apotheek in gehuisvest is.



Mijn tocht voert me nu richting Bonifatiuskerk maar ik passeer eerst een outlet winkel en aangezien ik  als vrijwilligster de wekelijkse bingo in een verzorgingshuis verzorg kijk ik of hier misschien nog wat leuke prijsjes zijn. Ik heb gelukkig want ik scoor er prijsjes voor een ronde die niet groot en niet zwaar zijn.
Eigenlijk heet de ruim honderd jaar oude kerk "Sint Bonifatiuskerk". Maar het voorvoegsel Sint zal je weinig Leeuwarders horen zeggen.
Het katholieke kerkgebouw is ontworpen door architect Petrus Cuypers en gebouwd in de jaren 80 van de negentiende eeuw. In eerste instantie was de kerk niet eens vanaf de straatkant te bereiken. De nadagen van het begrip schuilkerk hebben hierbij een rol gespeeld. Waar je nu vanaf de Voorstreek gewoon naar de ingang van de kerk kunt lopen stond in vroegere tijden een huis. Via twee smalle stegen, die nog steeds bestaan, kon je toegang tot de kerk krijgen.



Zeg in Leeuwarden “Bonifatiustoren” en iedereen die het jaar 1976 bewust heeft mee- gemaakt zal je vertellen dat de spits er die winter is afgewaaid .

Jaren lang stond de toren in de steigers, voorzien van reclameborden. Na een periode van geld inzamelen werd de torenspits herbouwd. Op 26 maart 1980 werd de spits weer bovenop de toren geplaatst.

De route voert me om de voormalige Prins Frederik kazerne heen en het verwonder me dat ik nog steeds goed op de route zit want ik ben iemand die nogal snel eens mis kan lopen. Bij deze route zitten er wel af en toe stickers met een rood-wit NS logo op lantarenpalen etc.
Het duurt niet lang of ik passeer één van de fraaiste gebouwen van de
stad Leeuwarden, de Kanselarij gebouwd van 1566 tot 1571. Het is de voormalige zetel van het Hof van Friesland. Later was het tot medio 1976 Rijksarchief van Friesland. Onder andere de huwelijksakte van Rembrandt van Rijn en Saskia van Uilenburgh werd hier bewaard. Op het gebouw is een beeld aangebracht van Karel de Vijfde.





 Iets verder op passeer ik het kleinste Jugendstiltheater van Europa.



 Ik kom langs het huis waar Saskia van Uilenburgh geboren de latere vrouw van Rembrandt van Rijn. Nu is hier het kantoor van de gebroeders Anker gevestigd, het bekende advocatenduo. Natuurlijk zet ik ook het beeldje van Mata Hari op de foto. Het beeldje stond voor haar geboortehuis wat ruim een jaar geleden door brand is verwoest.
Volgens mijn route beschrijving zou ik bij de overwelving bij de gracht een steen met allemaal gaatjes boven de waterlijn moet zien. Ik zie hoe ik ook kijk deze zogenaamde "piksteen"niet. Maar de schipper komend of gaand naar de loswal aan de Bierkade, die deze steen het eerst met zijn pikhaak raakte, had voorrang. de gracht was te nauw om elkaar hier te passeren.
aan de Nieuwstad zie ik De Waag
In 1595 verrees het waaggebouw in renaissance-stijl. Tussen de twee bouwlagen loopt rondom een klassiek fries van natuursteen, versierd met rozetten en engelenkopjes. Op de hoeken boven de luifel zitten gebeeldhouwde wapendragende leeuwen.
Tot 1884 was het het centrum van de boter- en kaashandel.


Intussen ben ik in het winkelhart van Leeuwarden aangekomen en zit mijn wandelroute er zo goed als op. Om wat op temperatuur te komen ga ik even wat winkels in en daarna terug naar het station. Ik heb 6,5 km gewandeld.  De route zou eventueel ook uitgebreid kunnen worden tot 12,5 km maar dan doe je de voormalige groene land- en tuinbouwgebieden van Leeuwarden aan en dat lijk me nu in de winter niet echt zo interessant na al het moois wat ik in de stad gezien heb.

Onderweg kwam ik verschillende gedichten tegen en thuis op internet zag ik dat er in Leeuwarden een poëzieroute is.
Welke stad heeft zoiets: gewoon lopen over gedichten? Leeuwarden biedt zoiets, een unieke verzameling gedichten in steen. Wandelend door de straten van de binnenstad, nadenkend over strofen en zinsneden van lokale, maar ook van landelijk bekende dichters en schrijvers. Even stilstaan, de omgeving in je opnemen en de geboden tekst tot je nemen. Het merendeel van de inmiddels 41 stenen is te vinden in de historische binnenstad. Ik moest hierbij gelijk aan Lies denken toen ik dit op internet las.




Ik denk dat het zeker de moeite waard zal zijn om nog eens een stadswandeling in Leeuwarden te gaan maken. Er was meer moois te zien dan dat ik eigenlijk verwacht had.

8 opmerkingen:

  1. Sjeeee.. nou zeg.. er is daar écht wel heel veel moois te zien.. en voor diverse liefhebbers ook nog eens.. zowel die van de middeleeuwse bouw, als de jugenstill-bewonderaars áls de gedichtenfans.. en ik ben alledrié! :-)
    Die tweede foto.. zo door de twéé poortjes heen, is echt top! Maar die mooie poort van het stadsweeshuis was ook al meteen raak hoor. En dan de rest nog, het ene al mooier dan het andere.. tjonge.. een stadswandeling die absoluut de moeite waard was! heb ervan meegenoten! :-)
    Groetjesss!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn dat je meegenoten hebt van de stadswandeling. Jammer dat het zo ver weg is voor jou want je zou het inderdaad een mooie stad vinden. Maar Dordrecht zal toch jouw stad blijven want die heeft toch net wat meer, denk ik. Hoewel die 41 gedichten natuurlijk niet.

      Verwijderen
    2. Nouu.. alleen omdat het m'n geboortestad is.. dat wél natuurlijk, maar ik ken vele ándere mooie steden ook hoor! En ik ben altijd wel in om er weer nieuwe aan toe te voegen, aan dat lijstje! :-) 't Is wél ver weg ja, dus snel zal ik er niet (meer) komen, maar wie weet.. ooit eens op een mooie dag hè! ;-)
      Er zijn in Dordrecht ook wel hier en daar gedichten te vinden hoor ( je zag die van Jan Eijkelenboom bij het Dordts Museum hè).. maar 41 is wel véél.. en dan nog in van die stenen op de grond.. héél apart!

      Verwijderen
  2. Een prachtige stadswandeling, Noortje ! Zòòòveel moois te zien, boeiend ook. Lopen over gedichten..., wie zou er bij stilstaan... ?! Wahw... ! (Heel veel letters-in-steen...).
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja ik denk dat ik de wandeling over de 41 gedichten ook nog weleens zal gaan doen

      Verwijderen
  3. Ben 2 maanden geleden voor het eerst uitgebreid in Leeuwarden geweest ivm de tentoonstelling in de Princessehof en vond het een verrassend mooie stad. Die stadswandeling van de NS lijkt mij ook wel wat om een keer te doen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja het is zeker de moeite waard om te doen zoals ik al schreef.

      Verwijderen
  4. Wat heb je ons weer een mooie beschrijving en foto's gegeven! Lang geleden dat ik in Leeuwarden was (toen ik nog geen benul van mooie gebouwen e.d. had), maar wij gaan er gauw ook eens naartoe, blijven we een dagje over.
    Die apotheek, wat een mooi Jugendstil gebouw, ik ben er dol op, net als Art Deco panden.

    BeantwoordenVerwijderen