Notenschieten 28-03-2016


Pasen was in vroegere tijd een tijd waarin veel spelletjes met eieren en noten werden gedaan. Manlief speelde in zijn jeugd elk jaar traditiegetrouw een potje notenschieten op Paasmaandag wat vooral in de provincie Groningen gespeeld werd. Noten schieten, ook wel neutenschaiten, riesterken, riestern, of riegjen genoemd.
Op een zo vlakke ondergrond wordt een rechte lijn getrokken met een lengte van zo’n drie meter. Dit vond vroeger vaak plaats in de boerenschuur, waarbij soms  een houten plank werd gebruikt als ondergrond. Daarop werden walnoten geplaatst, met een gelijke tussenafstand. Die walnoten werden ingelegd door de deelnemers. Het was de bedoeling de achterste noten, dus die zo ver mogelijk van de werper aflaggen, er af te rollen. Dit gebeurde met een stalen kogel. Als een speler inderdaad de achterste noten wist te raken mocht men deze noten oprapen. Als men noten uit het midden van de rij raakte, zonder ook de achterste te raken, dan moest men noten bijzetten in een potje. Vaak speelde mannen vroeger om geld maar deze gokkerij was verboden. Als men door de politie gesnapt werd kreeg men een bekeuring maar deze werd dan door de spelers samen betaald. het gebeurde wel dat men op dieren gokte. het spel kon dan wel erg grof worden.


Ook dit keer stond in ons streekblad weer de volgende mededeling:
Op Tweede Paasdag wordt in het Veenkoloniaal Museum Veendam een aloude traditie al jaren in ere gehouden: het notenschieten , ofwel "neutn schaiten". Ook dit jaar begeleidt Wim Dussel beginners en gevorderden op Tweede Paasdag bij de fijnere kneepjes van dit eeuwenoude spel.

Twee jaar geleden zijn wij ook geweest en ik, als spelletjesmens, vond het toen erg leuk. Hoewel ik het niet ken vanuit mijn jeugdjaren omdat ik oorspronkelijk niet uit Groningen kom.

Op weg naar het museum komen we langs het hertenkamp en ook nu kan ik het niet laten om er even te blijven staan om de dieren te bewonderen.


Deze gans is ook op weg naar het notenschieten
 Als we binnenkomen zien we dat er al aardig wat liefhebbers zijn en de noten liggen al klaar.


Voordat we beginnen worden de spelregels uitgelegd en wij spelen niet voor noten, geld of dieren maar gewoon voor punten.


Alleen krijg je punten als je dun schiet, min punten krijg je als je dik schiet en geen punten als je dik in dun schiet. En natuurlijk ook geen punten als je helemaal geen noten raakt. Degene die de meeste punten heeft heeft de ronde gewonnen.

Het resultaat van mijn worp is dik geschoten

Ook manlief behaalt met zijn worp minpuntenWon manlief 
Won manlief twee jaar geleden nog een prijs omdat hij bij de besten hoorde dit jaar moest hij het met de poedelprijs doen.
Het was een gezellige middag en het is goed te zien dat het vroeger veel in de provincie Groningen gespeeld werd want er komen op een paar jongeren na eigenlijk alleen maar ouderen op af.

4 opmerkingen:

  1. Mooie traditie, Noortje ! Helemaal onbekend, en 'k vermoed niet zo makkelijk.
    Knappe museumbank !
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee het is echt niet gemakkelijk maar wel leuk om aan zoiets traditioneels mee te doen.
      Tegenwoordig zie je steeds meer van zulke bankjes overal verschijnen. Aan de achterkant is dan vaak een stukje van de geschiedenis van de streek te zien.

      Verwijderen
  2. Kan me nog herinneren dat je er de vorige keer ook over schreef.. het lijkt me een hartstikke leuk spel en zéker een mooie traditie! Maar net als met sjoelen ( wat in onze familie op Oudjaarsavond dan wél nog door de jonkies ook graag gespeeld wordt) zijn dit soort spelen vaak wel alleen geliefd bij de ouderen. Stom hè.. want het is zo grappig en zo weet straks niemand meer hoe het ging!
    Groetjesss!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja jammer dat de jeugd weinig intresse heeft in zulke spelletjes. Hoewel de traditionele
      Paasvuren hier nog wel in veel plaatsen plaatsvinden en daar is wel veel jeugd bij.
      Ik vind het in ieder geval een heel leuk spel en hoop het nog vaker te spelen

      Verwijderen