Nedmag Moonlightwalk Veendam 22-09-2017

Enkele maanden terug las ik in ons streekblad dat op vrijdagavond 22 september de eerste editie van de Nedmag Moonlight Walk zou plaats vinden. De Moonlight Walk zou een avondwandeling zijn met onderweg allerlei tussenstops voor hapjes, drankjes, muziek en theaterperformances. De opbrengsten van het inschrijfgeld (€ 10,-) zou volledig naar het goede doel gaan: de kinderboerderij in Borgerswold voor een speeltoestel. 
Het leek me toen al een leuke tocht om in mijn eigen gemeente te wandelen. Toch dacht ik er van de week pas weer aan toen het opnieuw in het streekblad stond en ik schreef me dus toen direct maar on-line in.
De Nedmag Moonlight Walk werd georganiseerd door de Lions Club Veendam. Nedmag, een bedrijf in Veendam dat magnesiumzouten uit de bodem haalt, was de hoofdsponsor van het evenement. Vandaar de naam Nedmag Moonlight Walk. Verder werd de walk ook gesponsord door nog een heleboel andere bedrijven zodat alle kosten gedekt konden worden.

Het was die vrijdag heerlijk weer en ik was al ruim van te voren op het Museumplein waar het op dat moment nog erg rustig was. We zouden pas om 20.30 uur gaan starten.
Op het Museumplein bevindt zich het Veenkoloniaal museum en het standbeeld van Anthony Winkler Prins.
Anthony Winkler Prins is vandaag de dag bij de meesten vooral bekend van de naar hem vernoemde encyclopedie, maar in Veendam wordt hij nog steeds om heel veel meer zaken geëerd. De Rijksscholengemeenschap is naar hem vernoemd en in het Veenkoloniaal Museum herinneren nog veel zaken aan deze productieve man. Veendam is niet alleen de plaats waar hij een deel van zijn leven heeft gewoond, ook realiseerde hij voor zijn gemeente een hogere burgerschool, een Latijnse school voor meisjes en een Kweekschool voor onderwijzers en onderwijzeressen. Hij was bij de loge L'Union Provinciale in de vrijmetselarij ingewijd. Winkler Prins was in 1878 medeoprichter van de vrijmetselaarsloge Het Noorderlicht te Veendam, waarvoor hij enkele gedichten en gezangen schreef. Op 31 oktober 1879 richtte hij met andere notabelen de Eerste Groninger Tramway-Maatschappij op. Deze zou op den duur de langste paardentramlijn van Europa onderhouden.

 bron: internet
Toen ik me aanmeldde kreeg ik een soort glow in the dark ketting die ik net als de meeste wandelaars om mijn nek deed. Ik had nog tijd genoeg om koffie te drinken in de hal van het cultureel centrum waar al verschillende wandelaars ook wat zaten te drinken.
Het werd intussen steeds donkerder en het Museumplein werd steeds voller. Er werd gezegd dat er iets meer dan 800 wandelaars mee zouden wandelen en dat we in groepen van 100 zouden starten met een voorloper er voor. Dit om te voorkomen dat er opstoppingen zouden ontstaan bij de optredens, etc.




















Ik zorgde ervoor dat ik goed vooraan stond en met de eerste groep kon starten. Eerst kregen we nog een warming-up en daarna begon ik aan de wandeling van ca. 6 km.
We hadden nog geen 10 meter gelopen of het draaiorgel Zwarte Dorus stond er al te spelen.
Onderweg kwamen we wel 16 tussenstops tegen waar we konden genieten van muziek. Soms was het een drukte van belang. Het was maar goed dat de route ook voorzien was van pijlen want doordat men soms wat langer bij een optreden bleef staan was de voorloper en een gedeelte van de groep al weer verder.
 
Door zo'n tocht in je eigen gemeente te wandelen kwam ik nog iets te weten wat ik niet wist. 
In Wildervank is sinds 2014 Brouwerij Wildervank actief. 
De bieren schijnen ondertussen verkrijgbaar te zijn op verschillende plaatsen in Noord-Nederland. Brouwerij Wildervank is gestart met drie verschillende bieren: Wildervanker Blond, Wildervanker Tarwebier en Wildervanker Gember, maar schijnt ondertussen al veel meer op de markt gebracht te hebben. Wij mochten iets van het bier proeven. 
 
Het viel me op dat er langs de route veel lichtje, vuurkorven, kerstverlichting (waar o.a. deze arrenslee op het dak van een auto) etc. te zien was. Later hoorde ik dat de bewoners langs de route een brief hadden gekregen met het verzoek om de route op te vrolijken met lichtje etc.
Hoewel deze foto niet scherp is vind ik het toch leuk om te laten zien hoe enthousiast sommige bewoners geweest waren met het versieren met lichtjes van de route 
We gingen door een kerk waar we konden genieten van ballet. Veel wandelaars namen even plaats in de banken om van het optreden te genieten.
De route ging weer verder en ik zag allang geen voorloper meer maar de pijlen wezen me goed de weg. Ik kwam door  sportschool "Oxygym" welke ook een van de sponsoren was.  Hier werd ook een demonstratie in een zaal gegeven van ik denk streetdance.
Na hier even gekeken te hebben ging ik weer verder en niet zo erg veel later kwam ik een stand van Bkkerij Geertsema tegen waar we een heel lekker stukje van een soort gebak mochten nemen. Intussen luisterde ik naar de Operettevereniging Veendam-Wildervank.
Hierna voerde de route de wandelaars door een wel heel donker onverhard paadje en was er een soort heks neergezet. Ook werd er steeds op een, meen ik, vuvuzela geblazen.
Ik was blij dat ik een app van een zaklantaarn op mijn smartphone had want het pad was moeilijk te zien en ik had deze keer geen wandelmaatjes bij me die konden voorkomen dat ik eventueel zou vallen.
Bij het winkelcentrum Sorghvliet kregen we van de Jumbo chocolademelk met een speculaasje. Ook stond daar een zangkoor wat een optreden gaf.
Nadat ik hier even gestaan had ging ik weer verder en kwam bij een shantykoor.
Bij de wandeling waren wel 16 tussenstops waar iets te horen of te zien was. Zo ook een optreden van vuurvreters.
Vlak bij de vuurvreters konden we een broodje met een hamburgertje krijgen wat ons werd aangeboden door slagerij Westerman, ook een van de sponsoren. Nu dat wilde er best in.
Niet veel later kwam ik bij een goochelaar langs die net met zijn act begon. De goochelaar had veel toeschouwers en het was dan ook maar goed dat we in verschillende groepen hebben moeten starten want anders zouden velen niets hebben kunnen zien van de act.
Bij de Sorghvliethal gaf s.v. Clias een demonstratie rhönradturnen. Soms ontlokte dat heel wat kreten bij de toeschouwers want het zag er soms wel heel erg eng en gevaarlijk uit. Ik had zelf eigenlijk nog nooit van deze vorm van turnen gehoord.
Nu zou het niet lang meer duren of ik kwam weer bij het Cultuur centrum Van Berensteyn uit. Toch heb ik ook deze keer aan het eind weer een pijl gemist bleek achteraf zodat ik 100 meter van de route heb afgesneden.
 Alles was goed georganiseerd en veel bewoners langs de route hadden hun best gedaan om de route te verlichten. Ook de sponsoren hebben prima hun steentje bijgedragen zodat de hele opbrengst naar het goede doel kon gaan.
Ik vond het lastig om goede foto's in het donker te maken maar om iets van de sfeer te laten zien heb ik toch wat foto's geplaatst.
De totale opbrengst voor speeltoestellen voor de kinderboerderij was €8190,-

Bezoek Bevrijdingsmuseum Groningen 16-09-2017


Het Museum Canadian Allied Forces, ook wel Bevrijdingsmuseum of Oorlogsmuseum genoemd, is een museum over de Tweede Wereldoorlog en is specifiek gefocust op de Canadese troepen die Groningen hebben bevrijd. Het is gevestigd in de stad Groningen.

Manlief vroeg of ik zaterdag 16 september geen geplande wandeltocht had staan want nadat hij op onze regionale radiozender over dit museum gehoord had wilde hij er weleens een bezoek brengen en hij doet zulke uitstapjes liever met mij. Hoewel ik zelf niet zo snel voor zo'n museum zou kiezen stemde ik er wel mee in om met hem mee te gaan. Hij doet al zo vaak dingen die ik leuk vind.
Ik had gelijk bij aankomst al spijt dat ik mijn camera niet bij me had want de muur aan de buitenkant was prachtig beschilderd. Gelukkig kan ik met mijn smartphone wel foto's maken hoewel die nooit zo mooi worden.
Het museum is voortgekomen uit de verzameling van een particulier, die vanaf 1980 oude legervoertuigen begon te herstellen. In de loop der tijd namen deze ook deel aan verschillende parades. In 1995 volgde een semi-permanente opstelling in een daarvoor gebouwde loods. Daarop groeide de verzameling met uniformen, wapens en andersoortige gebruiksvoorwerpen uit het leger. Ook zijn er gevechtsvoertuigen ondergebracht die in geen enkel ander museum in Nederland te zien zijn: onder andere vliegtuigen, tanks en diverse soorten vrachtwagens.

In 2002 werd de verzameling vanwege de historische waarde ondergebracht in de Stichting Museum Canadian Allied Forces 1940-1945. Omdat de behuizing in de loods te klein werd liet de stichting in 2008 haar oog vallen op een al jaren leegstaand gemeentelijk pand, dat na onderhandelingen met de gemeente ter beschikking werd gesteld.
Manlief genoot duidelijk van alles wat er te zien was en ik moet zeggen dat ik het ook wel heel erg interessant vond. Ik had niet gedacht dat alles er zo mooi en mooi opgesteld zou zijn.
We waanden ons werkelijk terug in de tijd. Er was ook muziek te horen van Vera Lynn. Ook waren er geluiden te horen van tanks etc..
Diorama's gaven een bijzonder realistisch beeld van scènes zoals die zich destijds hebben afgespeeld.

Het museum is daarom ook opgedragen aan hen die hebben gestreden voor een vrije natie.
Jammer dat ik mijn camera niet bij me had. Nu zijn het helemaal geen mooie foto's geworden. Ik denk dat ik net als Mizzd er een gewoonte van moet maken om altijd mijn cameraatje bij mij te hebben want je weet nooit van te voren wat voor moois je op je pad kunt tegenkomen.
Wil je meer over dit museum weten bekijk dan hun website.