Een paar weken overwinteren in Turkije (week 6)


Nog steeds vliegt de tijd voorbij en dat was de zesde week niet anders. Deze week was ons bezoek aan Antalya en het Valentijnsdiner naast de gewoonlijke dingen zoals wandelen, het bezoeken van een van de lokale markten, cay (thee) drinken, of af en toe in een plaatselijk restaurant eten toch wel de meest opvallende dingen.
We gingen met een taxi met Christoffel, de zus van Christoffel (die voor een weekje gekomen was) Ronnie en Rosita naar Antalya. Cristoffel had met de taxichauffeur ook nu weer een voordelige prijs afgesproken om erheen te gaan. Het is wel gemakkelijk om met de bus naar de oude stad van Antalya te gaan maar terug is het een ware puzzel. De taxi bleef ook nu op ons wachten en omdat we met ons zessen waren was het nauwelijks duurder dan wanneer we met de bus waren gegaan.
We gingen eerst naar Kaleici ook bekend als oud Antalya.
Het is het kleine historische deel in het centrum van de levendige moderne stad Antalya. De stad is in bezit geweest van Romeinen, Byzantijnen, de Seljuk Turken en als laatste de Ottomaan Turken.
De grote moderne stad kwam pas op na de Tweede Wereldoorlog. Tot die tijd was Kaleici Antalya. Met de massief stenen muren, kronkelende straatjes en pittoreske oude huizen zo dicht op elkaar gebouwd dat er geen zon te bekennen is in de smalle straatjes.
Kaleici is om de oude Romeinse haven gebouwd en beschermde deze dan ook. Dit was de reden voor het bestaan van Antalya. Zelfs in Romeinse tijden was dit de export plaats vanaf de rijke voedselrijke velden die oostwaarts strekken onder de zuidelijke hellingen van het Taurus gebergte. Vandaag is Kaleici een beschermd district waarbij het behoud van de historische gebouwen voorrang heeft. 
We hadden besloten om onze eigen weg te gaan. Manlief loopt niet zo snel en de zus van Christoffel, Ronie en Rosita waren er nog nooit geweest en wij wilden ook niet alleen de oude stad bezoeken. Natuurlijk gingen we eerst het oude gedeelte van de stad in. Toen we beneden bij de haven kwamen zagen we de anderen ook en we dronken met elkaar iets op een terras. Na een poosje gingen manlief en ik weer verder maar toen we wilden betalen zei de ober dat het niets kostte. Ik voelde me natuurlijk ook nu weer bezwaard en zei tegen de anderen dat ze dan ons drinken nog maar moesten betalen (later bleek dat we het echt gratis hadden gekregen, Christoffel was eerder ook al op dit terras geweest toen zijn ouders hier ook een week waren en  er toen met ze had gegeten)
Gelukkig is er de laatste jaren een lift gekomen om weer vanuit de oude stad naar boven te gaan want dit is een hele klim als je de trappen gebruikt.
Natuurlijk brachten wij er een bezoek aan de Old Bazaar. Hier werd zelfs Viagra Honing verkocht. Belachelijk, ze zetten tegenwoordig overal Viagra voor lijkt het wel. Zou de verkoop van de produchten hier werkelijk door stijgen?
Overal in de Bazaar zijn winkeltjes met nep merkkleding en ik moet zeggen dat het er best heel mooi uitzag.
Intussen was het lunchtijd geworden en het leek ons wel heerlijk om even te zitten en een kleinigheidje te eten.
We kwamen onderweg een oplader voor mobiele telefoons tegen. Wanneer je er geld in werpt (ongeveer €0,25) wordt je telefoon opgeladen. Ik heb nog nooit ergens op straat zo'n kastje zien staan. Ook kwamen we midden in de stad een straatbibliotheek tegen.
We keken in verschillende winkels en wat ik helemaal geweldig vond was de opvang voor zwerfdieren.
De hond die er aan een kettink bij lag had aan zijn halsband een naambordje waarop manager stond. Er kwamen steeds mensen bij het stalletje een die gaven een gift wat mij als katten maar ook als dierenliefhebster natuurlijk wel deugd deed. Natuurlijk doneerde ik ook wat geld.
Er liepen heel wat katten en ook wat honden maar ze zagen er allemaal gelukkig goed uit. Intussen was het bijna tijd geworden om ons weer naar de plaats te begeven waar de taxi op ons stond te wachten maar eerst dronken we nog wat. Het was een heerlijk dag geweest. Ik vind het altijd heerlijk om wanneer ik in Turkije ben een keer naar Antalya te gaan.
Manlief had dit jaar al vroeg voor het Valentijnsdiner besproken. Vorig jaar ging het immers mis en hij wilde niet dat dit weer zou gebeuren. Het Valentijnsdiner werd in het al la carte restaurant gehouden en dit is niet zo heel erg groot. De dames kregen bij binnenkomst in het restaurant een rode roos aangeboden. Verder werd ons een voortreffelijk zes gangen diner voorgeschoteld. Bij alle gerechten was wel iets in hartvorm gemaakt.
Voordat we het nagerecht geserveerd kregen werd er door de kok een taart binnen gereden en deze werd aangesneden. Ik dacht dat we hier een stukje van zouden krijgen als nagerecht maar niets was minder waar. Het nagerecht wat we kregen was enorm en zo mooi om te zien. Het was eigenlijkjammer om er aante beginnen.
Ook kregen we nog een hartvormg blikje met chocolaatjes erin na afloop. Thuis doen we eigenlijk nooit iets aan Valentijn op de keer na dat ik eens een hartvormige cake gebakken heb maar hier in Turkije in dit hotel vinden we het beiden geweldig en romantisch om aan het diner deel te nemen. 
Intussen zijn we al over de helft van onze vakantie maar we verlangen beiden nog niet naar huis.

8 opmerkingen:

  1. Keurig uitgestald, Noortje, op die markt/Bazaar. Telefoonopladers, je kan het zo gek niet bedenken ! Wel praktisch ! Een boekenkastje komt me bekend voor. Die dieren'huisjes zijn fantastisch ! Jullie zijn levensgenieters...
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik veronderstel dat die telefoonopladers hier echt wel nodig zijn. Je ziet hier bijna iedere Turk met een smartphone in de hand veel meer dan in Nederland. Ik had zo'n boekenkastje echt niet in het centrum van Antalya verwacht.

      Verwijderen
  2. Ik zou denk ik toch wel wat vaker naar Antalya gaan als ik zó lang daar was.. lijkt me echt een hele mooie stad en dat oude gedeelte ziet er echt heel speciaal uit.. mooi met dat haventje ook, schitterend.
    Ja, zó kan je ook het zwerfdierenprobleem 'oplossen'.. maar ik hoop wel dat ze ook gesteriliseerd worden, zodat er toch steeds minder komen hè. Hoe goed ze ook hebben zo, zo'n beestje zou toch liever een echt thuis hebben denk ik. Máár het ziet er wel leuk uit.. ze trekken het zich aan, hebben hun best gedaan en zorgen goed voor die beestjes, dat zie je eraan af.
    Oooh, wat een mooi Valentijnsdiner hadden jullie.. dat toetje is inderdaad wauwwwwww! maar na zes gangen.. oefjess.. waarschijnlijk nog maar weinig zin in romantische activiteiten op de hotelkamer denk ik hahahahaaa véél te volle buikjes! :-)))
    Groetjesss!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja Antalya is een geweldige stad. We waren daar al heel vaak maar het is nogal ingewikkeld om met openbare vervoer weer terug te komen naar de plaats waar wij zitten. Als je aan de andere kant van Antalya zit is dit geen probleem maar daar is de natuur niet mooi en heb je bij de grote resorts alleen maar shoppingsmalls en daar ga ik niet voor op vakantie.
      Als je met een taxi wil moet je meerdere personen hebben die mee willen dan is het wel te doen wat de kosten betreft.
      De zwerfdieren worden tegenwoordig allemaal gesteriliseerd. Aan hun oren kun je zien of het particulier of door de staat is gefinancierd. Als het puntje van hun oor eraf is dan is het particulier gedaan en een knipje in het oor is door de staat gefinancierd. In ons hotel zijn ze particulier geholpen en die we op straat zien zijn gevangen en dan is het natuurlijk door de staat gefinancierd.
      Ja dat Valentijnsdiner maakte dat we nauwelijks nog naar de kamer konden lopen zo vol zaten we. Dus niks geen romantiek meer, haha.

      Verwijderen
  3. die opvang voor zwerfdieren , valt me hier het meest op Noortje..

    die batterijopladers zij ook bijzonder..

    je zou je ook een powerbank kunnen aanschaffen, die geeft meer zekerheid

    groeten

    groeten

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zelf heb ik altijd een powerbank bij me . Maar ik zie hier niet veel Turken met een powerbank. Wel laden veel mensen op een terrasje hun telefoon op omdat daar extra stopcontacten zijn.

      Gelukkig is de zorg voor de zwerfdieren veel beter en de Turken zijn er ook veel beter voor. In begin dat we in Turkije kwamen werd er vaak naar ze getrapt maar dat zie ik gelukkig zelden meer.

      Verwijderen
  4. Wat leuk om Antalya weer te zien, deze plaats hebben we toen bezocht.
    Zelf vierden we vakantie in Alanya het is voor mij lang geleden.
    Maar geniet er nu weer van. Hans

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tijdens een van mijn rondreizen in Turkije vroeger ben ik weleens een paar dagen in Alanya geweest. Ik weet daar nog van dat het toen heel erg warm was.

      Verwijderen