Wandel Marathon Egmond 26 en 27 januari 2013

Uit het Noordhollands dagblad:

Het Rode Kruis heeft het druk gehad tijdens de Wandel Marathon van Egmond. Het weer maakte de tocht zwaar.

Er  waren vrij veel onderkoelde mensen. Onderkoelingsverschijnselen waren niet dusdanig dat er mensen naar het ziekenhuis moesten. Zondag werden twintig onderkoelde mensen van de route gepikt, zaterdag zes. En problemen met enkels, waaronder twee enkelbreuken.

Zondagmorgen kregen de wandelaars te maken met regen en stevige wind. Dat maakte het parcours koud op het strand en in de duinen zwaar. Zaterdag liepen 8500 mensen mee. Zondagmorgen startten er, vanwege het weer, aanmerkelijk minder lopers dan de 7000 die zich hadden opgegeven. Voor een deel hadden die zaterdag al gelopen.

Ook organisator Le Champion noemt het parcours in de omstandigheden van zondagmorgen zwaar en de situatie op het parcours veranderde met het uur maar toch was doorgaan verantwoord.  Op enkele punten was de route omgelegd. Velen wandelaars vonden het goed gaan, als je maar oplette. Anderen vonden het minder. De organisatie had de wandelaars van tevoren al goed geïnformeerd middels een nieuwsbrief over het belang van goed schoeisel en kleding.

Ook was er de afgelopen dagen al veel gedaan om sneeuw te ruimen en om zout of zand (in natuurgebieden) te strooien om gladheid te voorkomen.

Vrijdag 25 januari:
Mijn wandelmaatje Janny en ik vertrekken vandaag alvast naar Egmond voor de Wandel Marathon. We zijjn blij dat we enkele maanden terug het besluit al genomen hebben om een kamer in het Stayok te boeken zeker gezien het feit dat de weersomstandigheden niet veel goeds beloven.

Zaterdag 26 januari: 

Zaterdag nog sneeuw op het strand

We lopen vandaag de Noordroute en hebben gelukkig de wind in onze rug op het strand. Wanneer we ongeveer 8 km op het strand gelopen hebben gaan we de duinen in. Het is een andere duinovergang dan anders en dat heeft te maken dat ze ons i.v.m. de gladheid niet over een trap willen laten gaan. Het is nu wel uitkijken want soms is het behoorlijk glad. Wanneer we Bergen aan Zee gepasseerd zijn en we een onverhard pad op moeten zit ik voordat ik het weet op mijn gat en voordat ik het weet sta ik ook alweer op mijn voeten want twee wandelaars achter me pakken me onder mijn oksels en hijsen me in no-time omhoog. Gelukkig ben ik goed terecht gekomen en heb ik nergens last van.


Ik was blij dat ik de spikes had

Toch vind ik het steeds enger worden om te lopen en ik besluit toch maar om de spikes onder mijn schoenen te doen. Het had misschien beter geweest wanneer ik dit eerder had gedaan want ik voel direct dat ik meer grip heb en ik loop ook wat meer ontspannen. Zoals ieder jaar weet ik dat het venijn in de staart zit van de Noordroute want wanneer je er bijna bent moet je nog een flink duin op. Maar dan komen we toch weer bij de Sporthal aan. Bijna de hele tijd heeft het licht gesneeuwd. Mijn GPS geeft aan dat we vandaag 22,4 km gewandeld hebben.

Zondag 27 januari:

Zondag geen sneeuw meer op het
strand te zien

Gelukkig geen ijzel vandaag maar wel regen. Vandaag doen wij de Zuidroute en we hebben de wind en regen pal in ons gezicht. We hadden al tegen elkaar gezegd dat we wanneer het weer erg slecht zou zijn we de 10 km zouden doen i.p.v. de 21,1. Nu op het strand kost het mij erg veel moeite om te lopen en ik ben dan ook blij dat ik de stempelpost zie waar we voor de 10 km de duinen in mogen. Wanneer we in het duin gebied lopen komt er iemand van de organisatie die zegt dat we in het gras moeten lopen als we het bosgebied uit zijn omdat de weg een ijsbaan is. Ik besluit om direct mijn spikes onder mijn schoenen te doen

Het was hier wel heel erg glad

en ook Janny besluit om ze vandaag te gebruiken. We zitten tenslotte niet op een gebroken pols of enkel te wachten. Nu er is niets te veel gezegd, sommige stukken zijn heel erg glad omdat er stukken ijs liggen.
De hele tijd blijft het regenen en we zeggen tegen elkaar dat wanneer iemand zou zeggen dat we onder deze omstandigheden zouden moeten gaan wandelen we het zeker niet zouden doen. Wanneer we Egmond binnen komen en bij de laatste stempelpost onze kaart afstempelen wijzen ze ons ook nog een verkorte route aan naar de Sporthal. Hier maken we geen gebruik van we hebben onze afstand al aangepast en dat is iets wat we normaliter nooit zouden doen.
Als verzopen katten komen we weer in de Sporthal aan. Mijn GPS geeft aan dat we in twee dagen 33,7 km hebben gelopen. We troosten ons maar met de gedachten dat we toch de afstand van een marathon hebben gelopen in twee dagen omdat we ieder dag van het Stayok hotel heen en weer naar de startlocatie liepen en dat was ook wel 5 km per dag.

Ondanks de barre omstandigheden heb ik toch wel van deze wandel marathon genoten. Ook het verblijf in het Stayok was een goed idee. Ik was blij dat mijn wandelmaatje Janny er bij was want zij zorgde weer prima voor me. Jammer dat ons wandelmaatje Heleen verstek moest laten gaan door andere verplichtingen. 
Ook hulde aan de organisatie. De organisatie is altijd goed maar zeker nu onder deze omstandigheden.

Mijn wandelmaatje en ik

Janny laat de kaarten afstempelen

                                                                                                                             

Ik blijf lachen

Ja het is winter

Heerlijk om na afloop in het Stayok droge
kleding aan te trekken

Stadswandeling Deventer 15-01-2013

Aangezien ik een Voordeelurenabonnement van de NS heb en hier 1 dag per 2 maanden gratis mee kan reizen heb ik voor vandaag gekozen om naar Deventer te gaan. Ik kies meestal een stad waar ik niet of nog maar enkele keren geweest ben. Op internet heb ik naar een stadswandeling gezocht en deze ook gevonden. De wandeling is slechts 3 km maar volgens de beschrijving is er wel van alles te zien onderweg. Ondanks dat de NS een dag van te voren al heeft aangekondigd dat er een aangepaste dienstregeling zal zijn i.v.m de weersomstandigheden waag ik het er toch op. Hoe verder ik richting Zwolle kom hoe meer sneeuw er onderweg ligt.

Wanneer ik in Deventer ben sneeuwt het dan ook licht en is het op sommige plekken ook wel erg glad. Het mooie van een stadswandeling is dat je heel bewust alles bekijkt. Het pand van V&D bijvoorbeeld, dit is gebouwd in Jugendstil en stamt uit 1905. Omdat het zo koud is heb ik moeite om de papieren van de routebeschrijving te raadplegen en ook het maken van foto's kost moeite omdat ik snel hele koude handen krijg. ook kijken de mensen vreemd op omdat ik stil sta in de winkelstraten en naar de gevels kijk. Wanneer je naar de gevels van de winkels kijk lijkt een stad niet overal hetzelfde.

Er is bijvoorbeeld een heel mooi snijraam te zien met een davidster. Wanneer ik alleen naar de etalage zou kijken zou ik het niet gezien hebben want waar van 1952 tot 1984 in een statig herenhuis een synagoge gevestigd was is nu een winkel gevestigd.

Verder gaat mijn tocht weer en ik kom bij de Botermarkt. Deze locatie diende echter maar korte tijd als de botermark. Kort voor de Eerste Wereldoorlog vond de boterproductie steeds meer plaats in zuivelfabrieken. Het is een opvallende constructie van ijzer en hout.

Genietend van al het moois onderweg kom ik o.a. langs de Latijnse school. De voormalige Latijnse school houdt de herinnering levend aan het rijke onderwijsverleden van Deventer. Want wanneer we haviksogen hebben kunnen we op het vel papier dat de leerling (Desiderius Erasmus) ook de namen lezen van Alexander Hegius, Adriaan VI, Thomas a Kempis en Geert Groote.

Wanneer ik op de Brink kom zie ik 2 hele mooie panden.De zes schilderingen op de tegeltableaus van het eerste huis vertonen enkele Jugendstilkenmerken (zwierig en langgerekte bladeren, twijgen en druiventrossen) Op de gevel is te lezen dat het pand "Den Blauwe Stein" heet.
Het pand ernaast heeft een trapgevel met klauwstukken en medaillons op de schouders. De top wordt bekroond met een leeuwenkop.

Al glibberend en glijdend kom ik bij het Muntgebouw. Hier werd ooit gezamenlijk met de steden Zwolle en Kampen een munt geslagen. De stadspomp hier leverde volgens velen vroeger het allerlekkerste water dat in Deventer te krijgen was.

Wanneer ik het Muntcomplex uit kom zie ik direct een voormalig pakhuis wat gebouwd is in de Gelderse Overijsselse bouwstijl.

Hierna vervolg ik mijn wandeling weer maar heb nu even moeite om bij de Bergkerk het goede straatje te vinden waar ik door moet om bij de Engepoort te komen.

In de cartouche is een adelaar te zien, zoals ook in het stadswapen van Deventer. Bovenop een Keizerlijke Duitse Rijkskroon; dit betreft een afbeelding naar de enige nog bestaande Duitse keizerskroon (Keizer Rudolf II)Voor het dragen van deze kroon is toestemming van de Duitse keizer nodig. In Nederland, waaronder Deventer, dragen 10 gemeenten een keizerskroon boven haar wapenschild.

Ondanks dat het af en toe licht sneeuwde en sommige steegjes erg glad waren heb ik genoten van de wandeling. In mijn verslag heb ik maar en paar van de mooie dingen die ik onderweg zag beschreven. De stadswandeling is zeker de moeite waard om eens te wandelen. Zelf denk ik dat ik deze misschien in de zomer nog wel eens een keer zal doen als ik er eens in de buurt ben.
Wil je de wandeling ook eens gaan doen ? Op deze link kunt u hem vinden: stadswandeling Deventer

Koelandsteeg-wandeltocht Haren 29-12-2012

Vandaag ga ik met mijn wandelmaatjes Heleen en Janny naar Haren om de Koelandsteeg-wandeltocht van de FLAL te wandelen. Het is al een tijdje geleden dat we een tocht van de FLAL liepen en we hebben er zin in want de tochten van de FLAL zijn altijd hele mooie tochten.

Het startbureau is in sportpark de Koepel en wanneer we er aankomen, staat er al een hele horde wandelaars, die de 35 km lopen, voor de deur buiten te wachten totdat ze mogen vertrekken. Persoonlijk vind ik dit het enige minpuntje bij tochten van de FLAL. Het is altijd lastig om het startbureau binnen te gaan omdat er altijd heel veel wandelaars voor de deur staan om te mogen vertrekken. Zou dit nu zoveel uitmaken of maken sommigen er een wedstrijd van “Wie het eerst Binnen is “?

Wanneer we ons hebben ingeschreven en na een bak koffie vertrekken we voor de 25 km tocht. Het is de eerste keer na de 4daagse dat we weer eens een tocht van 25 km lopen.

De tocht voert ons eerst richting Appelbergen. Dit is een bosrijk en moerassig gebied. In de tweede wereldoorlog hebben de Duitsers hier 34 mensen heimelijk begraven nadat ze hen ter vergelding hadden gefusilleerd. Van de 34 mensen zijn 15 nooit teruggevonden ondanks diverse pogingen om deze slachtoffers te vinden. In 2004 is in de nabije omgeving van de plek waar de slachtoffers zich vermoedelijk bevinden een monument geplaatst.

Zelf heb ik in dit gebied al vaker gewandeld en ondanks dat het een beladen plek is is de natuur in Appelbergen de moeite waard. Dit is deels een gevolg van de terreinsamenstelling die wisselt van hoog naar laag, nat naar droog en de voorkomende vegetatietypen van bos tot halfopen- en open terrein. Het is dan ook geen wonder dat het soms weer zoeken is om een goed pad te vinden zonder dat er het gevaar is om weg te glijden in de modderpoelen die er zijn ontstaan door de vele regen van de afgelopen tijd.

We bereiken de eerste rust "Herberg de Blankenhoeve" en we besluiten om hier te rusten omdat we hier appelgebak zien die er heel lekker uitziet ondanks dat we nog maar 7 km gewandeld hebben.

Na deze rust gaan we richting het Noordlaaderbos (trouwens het appelgebak was nog lekkerder dan dat het er uitzag)

Het Noordlaarderbos is één van de weinige Groninger bossen van enige omvang (110 hectare),. De grond bestaat uit arme zandgrond en dat zal wel de reden zijn dat onze voorouders dit gebied niet bebouwden, maar er bomen plantten.

Het is een afwisselend bos met brede en smalle kronkelpaden en houtwallen.
Als we er 18 km hebben opzitten is er in Dorpshuis "De Hoeksteen" in Noordlaren de tweede rust. We laten er alleen onze controlekaart zien en gaan direct weer verder. Ondanks dat het al even geleden is dat we gewandeld hebben gaat het lekker. We treffen het ook dat het goed wandelweer is en laatste 7 km hebben we er dan ook opzitten voordat we het weten.

Wanneer we ons afmelden krijgen we een oliebol (het is tenslotte overmorgen oudejaarsdag).

Na een kop snert, die er na een wandeltocht wel in gaat, gaan we weer huiswaarts.

Het is wel te zien dat het
de afgelopen tijd flink heeft
geregend

Het was een mooie tocht. Goed wandelweer en het was gezellig om weer eens met mijn wandelmaatjes te wandelen. Mijn GPS gaf aan dat de tocht 26,6 km was.

Mijn wandelmaatjes