Omdat i.v.m. het corona virus alle georganiseerde wandeltochten afgelast zijn wandel ik eigenlijk niet meer dan af en toe een wandelingetje naar de begraafplaats. Zondag 3 mei had ik mijn fototoestel bij me een ging een andere richting op dan gewoonlijk om er heen te gaan. Eigenlijk kom ik hier nooit en het verwonderde me dan ook dat het hier ook zo'n mooi groen gebied was.
Dit gebied ligt bij het voormalige voetbalstadion van SC Veendam. Ik kwam niemand tegen hoewel het geen probleem geweest zou zijn want er was genoeg ruimte om 1,5 meter afstand te houden.
Ik genoot van mijn wandeling en dacht ik zou toch vaker een wandelingetje moeten maken.
Zo wandelend door het parkachtige landschap had ik een beetje het idee dat ik in een bos liep.
Toen ik het groene gebied verliet zag ik in een achtertuin een keetje in een achtertuin staan, ik zou me kunnen voorstellen dat dit een zo genaamde "zuipkeet" is maar of dit echt zo is weet ik natuurlijk niet.
Toen ik op de begraafplaats was viel me weer op hoe serene rust er hier hangt en hoe mooi deze begraafplaats is. Ook hoor je er veel vogels zingen.
Trouwens Manlief ligt niet op dit grafveldje, dit zijn al wat oudere graven.
Na mijn bezoek aan het graf van Manlief besloot ik nog langs het hertenkamp te wandelen.
Het hertenkamp heeft altijd een zekere aantrekkingskracht op de Veendammer bevolking vooral voor de jongere generatie is het een uitje om de herten het overgebleven brood te voeren en ook nu was dit niet anders.
Vlakbij het hertenkamp waren twee jongens en een meisje eenden aan het plagen en toen ik er op af gingen en er iets van zei stopten ze er gelukkig mee. Ik heb wel gewacht tot dat ze weg gegaan waren want ik was bang dat ze het later weer zouden doen. Ik nam
daarom maar een rust op het mozaïekbankje wat voor het Veenkoloniaal Museum staat.
Terwijl ik langs het cultureel centrum van Beresteyn liep zag ik aparte kunstwerk wat van allerlei onderdelen van poppen was gemaakt. In het centrum zijn altijd exposities die vrij toegankelijk zijn maar omdat het centrum i.v.m. de corona maatregelen gesloten was kon ik alleen een foto door het glas maken. Het stelde een vrouw voor met een rok van poppenonderdelen.
Met een kleine omweg ging ik vervolgens naar huis waar ik dit apparaat zag waarmee ze een straat opnieuw aan het straten waren.
Ik had nog nooit zo iets gezien en wist niet eens dat dat er was.
Mijn wandelingetje was ongeveer 5 km lang en ik had er van genoten.
