Wandel in juli de 4daagse in jouw eigen omgeving
Vanaf 1 juli, konden wandelaars in hun eigen omgeving starten met de Plus Wandel4daagse Alkmaar Thuiseditie. Na het afgelasten van de 14e editie van de Plus Wandel4daagse Alkmaar was er een bijzonder alternatief voor gekomen namelijk een speciale thuiseditie, zodat wandelaars alsnog min of meer het 4daagse-gevoel van de Alkmaarse Wandel4daagse konden beleven. Sportorganisatie Le Champion daagde wandelaars uit om in de maand juli binnen 10 dagen hun eigen 4daagse te volbrengen. Er kon gekozen worden voor diverse afstanden van 5 km tot de 40 km. Na voltooiing van deze alternatieve editie krijg je voor je prestatie dé officiële medaille van de Plus Wandel4daagse Alkmaar per post.
Via de officiële Plus Wandel4daagse Alkmaar app, die je op je smartphone moest installeren werd er geregistreerd of je de vier dagen binnen 10 dagen volbracht had. Aangezien ik al maanden niet meer gewandeld heb en mijn conditie ook niet al te best meer is leek dit mij een goed iets om me hier voor aan te melden dan had ik een stok achter de deur dat ik een wandelingetje moest maken. Ik had me dan ook maar voor de 5 km ingeschreven maar beter iets dan niets dacht ik.
Maandag 6 juli:
De app had ik al enkele dagen van tevoren geïnstalleerd en nadat ik vanaf mijn huis vertrok hoefde ik me alleen maar aan te melden en de rest ging eigenlijk vanzelf. Ik had een route in mijn hoofd waarvan ik dacht dat deze ongeveer 5 km zou zijn.
Ik had me voorgenomen om als het ware een soort klavertje vier in deze vier dagen vanuit mijn huis te wandelen. Mijn woonplaats wordt ook wel Parkstad genoemd en er zijn dan ook verschillende parken en parkjes. De eerst dag ging ik door het Julianapark een niet zo'n groot park waar ik eigenlijk vroeger wel eens door fietste maar wat in die tijd bekend stond als een hangjongeren plek. Aan dit Juliana Park grenst het kerkhof wat zich naast de Hervormde Kerk bevindt en waar zich hele mooie oude graven bevinden.Wat ik eigenlijk niet wist is dat zich in het park een brug bevindt ter nagedachtenis aan de opbouw van Veendam door Canadese militairen na de oorlog.
Ik wandel eigenlijk nooit in de omgeving van mijn huis en eigenlijk is het wel grappig dat je dan opeens dingen ziet die je nog nooit eerder zijn opgevallen.
Ik liep door straten waar ik nog ook nog nooit doorheen gekomen was en het viel me wel op dat er weer in aardig wat bomen processierupsen zitten.
Omdat ik vlak bij de begraafplaats langs kwam waar manlief begraven ligt besloot ik om even naar zijn graf te gaan. Ook daar zag ik al linten om bomen om te waarschuwen tegen de processierups.
Langzaam ging ik op het centrum van Veendam aan want ik had mijn voorgenomen om als ik mijn tochtje volbracht had iets op een terras te drinken.
Ik heb zeker veel meer dan 5 km gelopen ( de app stopt het afstand meten als je je afstand volbracht hebt) en het was lekker om na mijn tochtje met een drankje op een terrasje te zitten.
Dinsdag 7 juli:
Ik had besloten om deze dag via Veendam Noord naar het treinstation te lopen omdat ik daar een beeld had gezien wat ik eens nader wilde bekijken.
Ik liep de brug naast mijn huis over en ging via het fiets pad naar een wat later bleek een groen gedeelte in de wijk Veendam Noord waar ik nog nooit gewandeld had.
De ganzen, waarvan er heel veel in de gemeente zijn, maakten nauwelijks ruimte voor me om te passeren. Toch kon ik uiteindelijk over het trottoir toen ze naar de graskant overstaken.
In de gemeente zijn heel veel witte bruggetjes over allerlei watertjes.
Ik had nooit geweten dat hier een klein soort parkje was en even later zag ik een paadje waar bijstond dat het een fietspad was.
Ik vond het nu niet bepaald dat dat er uitzag als een fietspad ik vond het meer een wandelpad want er zaten nogal wat kuilen in en bochten. Soms zaten er ook bochten in en kon je niet zien als er tegenliggers aankwamen.
Op een gegeven moment kwam ik op de doorgaande weg en ik had nooit eerder gezien dat daar tussen de huizen dat fietspad was.
Ik kwam langs een huis waar ik deze afbeelding in de gevel zag, helaas was niet goed meer te zien wat er in geschreven stond.
Ik ging nu richting het station waar ik het beeld eens wilde gaan bekijken.
Het beeld heet L’incontro. Het bestaat uit twee bronzen
mensfiguren op een granieten raam. L’incontro is Italiaans voor de ontmoeting.
De mensfiguren kijken uit naar reizigers die aankomen op het station. Een
figuur zit op het granieten raamwerk en maakt een verwelkomend gebaar. Hij
spreidt de armen wijd open. Een andere figuur tuurt door het raam en houdt
daarbij zijn linkerhand boven de ogen.
Het beeld is gemaakt in 2005 in opdracht van de Stichting
MS Research. Het beeld stond tot de grootschalige stationsrenovatie in de hal
van Utrecht Centraal. Oorspronkelijk wees de bovenste figuur naar een digitaal
bord dat erboven hing. Reizigers konden een SMS versturen dat vervolgens op het
bord zichtbaar werd. Een deel van de opbrengst ging naar de Stichting MS
Research.
bron: internet
Ik had er al bijna 5 km opzitten en ging terug naar het centrum en ook nu kwam ik weer ruim aan de 5 km in totaal.
Nadat ik het gemeentehuis gepasseerd was zocht ik ook nu weer een terrasje op en dronk er een cappuccino.
Woensdag 8: juli:
Deze dag had ik gekozen om via Muntendam naar het centrum van Veendam te wandelen.
Via het fietspad ging ik richting Muntendam waar de bermen van het fietspad op gefleurd werden met bermbloemen wat ik altijd heel mooi vind. Ik passeerde het bankje waarvoor je wel een hele lange rug moet hebben wil je er lekker op kunnen zitten, haha.
Toen ik Muntendam binnen liep kwam ik deze
kunstpicknickbank (klik voor uitleg) tegen.
Bij dat bankje is ook een groengebiedje en ik ging daar via het voetpad in om naar de doorgaande weg naar Veendam te gaan.
Intussen leek het erop dat het zou gaan regenen want het werd steeds donkerder en er vielen een paar spatjes regen maar gelukkig bleef het daar bij.
Via een stukje hoofdweg en wat straten kwam ik op de Brink waar zich het bankje bevindt wat Venlo Veendam schonk als dank voor de opvang van evacués uit Venlo in 1944.
Ik ging nu richting het centrum waar ik het hertenkamp passeerde en waar ik een poosje bleef staan om na naar de herten te kijken. Ik vind het hier altijd zo leuk vooral als ze dicht bij het hek komen. En gelukkig waren er nu ook een paar erg nieuwsgierig.
Het viel me op dat er verschillende kalfjes waren en dat was me nog niet eerder opgevallen omdat ik er meestal met de fiets langs kom.
Op weg naar een terrasje, want ik had ook nu weer ruim mijn afstand er opzitten, kwam ik nog langs de Herdenkingsstenen.
Deze herdenkingsstenen worden als alternatief geplaatst voor de officiële Stolpersteine van het project van Gunter Demnig. Daar waar er geen Stolpersteine is wordt deze Herdenkingssteen gebruikt. De stenen liggen in de meeste gevallen voor het laatste bekende woonadres van de slachtoffers.
In het centrum nam ik plaats op een terrasje en bestelde ik een cappuccino. Ondanks dat de lucht er donker uitzag vielen er gelukkig maar een paar spetters regen.
Zaterdag 11 juli:
Omdat je bij deze thuiseditie niet perse vier dagen achter elkaar hoefde te lopen besloot ik om pas zaterdag de laatste etappe te doen.
Ik ging nu richting het Borgerswold.
Ook nu zocht ik weer zoveel mogelijk een groengebied uit om door te wandelen.
Het werd steeds donkerder en het begon ook wat te regen maar het wandelen ging heel lekker.
Toen ik het park uitkwam ging ik ook nu weer richting het centrum waar ik op het Aquaplein de Fleurfontein, ook wel De Bladeren van de Waterboom
genoemd, passeerde. Het is een 7.5 meter hoog kunstwerk,
waarlangs het water naar beneden komt. Ik besloot richting een mozaïekbankje te gaan wat ik eens beter wilde bekijken want dit had ik nog nooit echt bekeken.
Het begon intussen wat harder te regenen en grotere voeten zouden me sneller naar een terrasje brengen dacht ik, hahaha.
Bij het restaurant aangekomen nam ik plaats onder de overkapping voor het restaurant waar ik niet opviel want er kwam pas een ober toen er ook andere mensen kwamen zitten. Iedereen zat natuurlijk binnen omdat het regende. Ik bestelde ook nu weer een cappuccino en ging daarna naar huis.
Ik heb al de vier dagen meer dan 5 km gewandeld en ik vond het heerlijk.
Afgelopen week kreeg ik de medaille per post.
