Figo, de kater van Noortje, eindelijk aan het woord 03-09-2023

Na veel gezeur van mijn vrouwtje heb ik dan toch eindelijk maar besloten om iets op haar blog te schrijven. Mijn voorganger, Solo, scheen dat ook regelmatig te doen volgens haar.

Ik moet zeggen dat ik nu helemaal gewend ben in mijn nieuwe huis en tuin. In het begin mocht ik nog niet naar buiten maar daar had ik eigenlijk weinig problemen mee. Toen ze dan eindelijk dacht dat het wel kon is ze op het terras bij de schuifpui gaan zitten met een cat stick in de hand (waar ik overigens dol op ben) in de hand. Ik merkte wel dat ze het doodeng vond en dat ze bang was dat ik niet meer terug zou komen. Nu ik heb even de voortuin en de oprit van de buren verkend en ben ook nog even onder hun auto gaan zitten maar toen het vrouwtje met de cat stick ritselde was ik al snel bij haar hoor want er gaat immers niets boven een cat stick😹😼Hierna mocht ik als het vrouwtje buiten was ook even naar buiten. Dit is nu al lang verleden tijd want ik mag nu gewoon ook naar buiten als het vrouwtje niet buiten is. 

Toch heb ik het liefst dat mijn vrouwtje dan ook buiten is want ik ben erg aanhankelijk. Ik vind het trouwens ook heerlijk om bij de blokhut te zitten, die ik onze tuincaravan noem.

Ook vind ik het heerlijk om in de tuincaravan een dutje te doen dit heeft er al toe geleid dat ik er een keer opgesloten heb in gezeten.

Op bovenstaande foto lig ik lekker te dutten op het ligbed dat in de tuincaravan staat. Toen ik er in op gesloten zat lag ik niet op dat bed maar op een stoel die onder de tafel stond. Vrouwtje was me al een poosje kwijt en maakte zich natuurlijk erg ongerust. Ze had me al steeds geroepen maar ik kwam niet en dat is erg ongewoon. Toen ze opnieuw in de tuin liep en me riep zag ze mijn gezichtje opeens voor het venster.

Je zou toch denken dat ze hiervan geleerd zou hebben maar niets is minder waar want het is nog een keer gebeurd hoewel ze nu wel altijd controleert of ik er niet in ben als ze de deur op slot doet. Maar deze keer was ik er achter haar weer in geglipt.

Mijn vrouwtje zegt dat ik ook een verwaande kat ben want ik kijk regelmatig in de spiegel of mijn haar wel goed zit.

Verder zit ik altijd graag hoog en vrouwtje zegt dat ik maar een cursus doe het zelf moet gaan volgen want dan kan ik haar kluskater worden want ik zit graag hoog boven de werkbank in de garage.

Op een avond toen het al donker begon te worden heb ik het vrouwtje uitgedaagd om op de pergola te gaan lopen.

Ik deed net of ik er niet meer af durfde en vrouwtje haalde tenslotte twee trappen uit de garage die ze bij de pergola neerzette en wat denk je na een tijdje sprong ik er gewoon af😹😹 Vrouwtje kreeg van mijn vorige vrouwtje ook een foto waar ik ook op de pergola zit.

foto van het vorige vrouwtje van Figo

Die avond bleef ik het vrouwtje uitdagen want ik ging nog even de hort op en mijn vrouwtje wil niet dat ik in het donker buiten ben. Ik heb immers een zwarte jas en ben daardoor op straat in het donker niet goed te zien. Ik kom eigenlijk niet op straat maar vrouwtje was er toch niet gerust op. Ik ben wel een aardig tijdje weggebleven. Ik zag mijn vrouwtje wel steeds op straat lopen en mij zachtjes roepen want het was al laat. Dan was ze weer binnen en dan liep ze weer op straat. Toen ze weer binnen was kwam ik doodleuk binnengewandeld door de keukendeur maar ik was toch wel een geruime tijd op stap geweest. Ik heb dit trouwens tot nu toe nooit meer gedaan.

Ik heb wel een overbezorgd vrouwtje geloof ik want onlangs moest ik naar de dierendokter want ze maakte zich zorgen over de roos die ik had. Roos valt natuurlijk op een zwarte jas extra op.

Volgens de dierendokter was het niet iets ernstigs want de schilfers zijn onder de microscoop bekeken. Vrouwtje kreeg het advies om me iedere dag een theelepel zalmolie te geven. Nu dat krijg ik sindsdien en de schilfers zijn een stuk minder. Trouwens die zalmolie lus ik wel.

Ik vind autorijden niks en gier dan moord en brand. Die week had ik ook al een ander stressmoment gehad toen ik buiten was en de maandelijks sirenes gingen. Ik was doodsbang. Vrouwtje heeft nu bij iedere eerste maandag van de maand in haar agenda gezet dat ik om 12 uur binnen moet zijn.

Het water uit de vogeldrinkschaal vind ik heerlijk dat smaakt veel beter als het water dat binnen naast mijn brokken staat. 

Wat ik wel wat beangstigend vind is dat er tegenwoordig een zwanen paartje met hun kinderen bij onze zitkuil komen. Dat is de schuld van het vrouwtje want die geeft ze weleens brood. Ik moet niks van ze hebben vooral van vader Zwaan niet want die kan hevig tekeer gaan als hij mij ziet.

Ik hoop dat ieder die steeds vroeg of ik ook op het blog van mijn vrouwtje iets zou gaan schrijven zo nu en dan tevreden is. Voorlopig heb ik geen nieuws meer dus ik zou zeggen tot mijn volgende schrijfsel.

Kopjes van Figo