 |
De Zwerver
|
Eigenlijk hadden mijn zusje, haar vriendin en ik de eerste twee weken van februari in Kaapverdië op vakantie willen zijn maar door corona was dit helaas niet mogelijk. Daarom had ik hun het voorstel gedaan om bij mij te komen logeren. Ik had gekscherend gezegd dat de twee kamers in de B&B nog vrij waren. Ze namen de uitnodiging gelukkig aan want ik vind het toch wel gezellig om logees te hebben. Trouwens de dagen dat ze er waren leek het niet op een B&B maar op een hotel met all inclusive verzorging. Ook had ik een programma opgesteld wat we konden gaan doen de dagen dat ze bij me waren.Zelf hadden ze aangegeven wel naar Klashen, een zeer grote schoenenzaak, in Aschendorf in Duitsland te willen gaan. Aschendorf ligt net over de grens. Ook ligt er een grote sportzaak tegenover. De nieuwe collectie sandalen waren er nog niet waar mijn zusje eigenlijk op gehoopt had. Toch zijn we er niet voor niets geweest. Mijn zusje kocht een fleece vest en een col. Haar vriendin en ik kochten schoenen.
We namen terug een andere grensovergang want we gingen naar Termunten om daar een vis te eten. Het menu "Fish en Chips" en we vonden alle drie dat we wel erge grote porties kregen.
De volgende dag gingen we shoppen. We besloten door loting te bepalen naar welke stad we zouden gaan. Er stonden 3 steden op het lijstje nl. Groningen, Assen en Emmen. Het werd Emmen. We gingen er met de bus heen.Er werd niet veel gekocht in Emmen. Mijn zusje en ook haar vriendin slaagden wel voor iets in een winkel van "Mijn Tafel"(een soort vrijmarkt waar particulieren b.v. gebruikte en zelfgemaakte spullen te koop aanbieden), trouwens ze hadden daar wel leuke dingen. Ik kocht in het centrum alleen wat kleine dingen. Wij dronken voordat we weer richting de bus gingen om naar huis te gaan nog iets bij een van de vele restaurants die op het plein zijn waar vroeger de Oude Dierentuin van Emmen zat. Ik had ook een bezoek aan Thermen Bad Nieuweschans op het programma gezet dus daar gingen we ook een dag heen.Er mochten daar binnen geen foto's genomen worden maar we hebben er toch enkele gemaakt zoals te zien is op de collage. We hadden geboekt met een lunchbuffet erbij wat in het restaurant was van het bijbehorende hotel. Dat buffet was werkelijk heel lekker en uitgebreid. Aan het eind van het buffet kregen we het nagerecht aan tafel geserveerd en ook dit smaakte ons heerlijk. Op zaterdag reden we een autopuzzeltocht van Localgroningen. Mijn zusje had voordat ze kwamen al aangegeven dat ze dat graag wilde maar dat ze niet zelf wilde rijden. Dat was geen probleem want ik deed vaker zo'n puzzeltocht met mijn schoonzusje en bij de laatste "De Graanrepubliek" hadden wij de bijbehorende 29 vragen niet beantwoord dus dat zou nu mooi kunnen. Mijn schoonzusje reed, ik las de routebeschrijving en mijn logees zouden zo nodig de vragen op internet opzoeken. Zo had ieder een taak. Het was gelukkig redelijk weer.We kwamen langs de Protestantse kerk in Oostwold. De kerk heeft elementen van de Amsterdamse school wat een geliefde bouwstijl was in Groningen. De kerk werd in 2001 aangewezen als rijksmonument (trouwens er staat geen TV in de hal maar het is een spiegel waar ik flauw op te zien ben, haha) Wat we te weten kwamen door een vraag die we moesten oplossen is dat een rode beuk bij een Groninger boerderij een teken van rijkdom is.
Onze volgende stop was de Stefanuskerk in Finsterwolde met zijn losse kerktoren.
We gingen door de Reiderpolder en Carel Coenraadpolder om vanaf de dijk uit te kijken over het Dollard gebied. Een prachtig natuurgebied met kwelders, onderdeel van Waddenzee Unesco Werelderfgoed. We gingen nu naar het sluizencomplex in Nieuwe Statenzijl. Nieuwe Statenzijl is de meest noordelijke grensovergang met Duitsland.
Ik had altijd de wens al om eens naar de Kiekkaste te gaan lopen. In het verleden heb ik eens een wandeltocht gedaan, wandelen op het Randje van Nederland, die ging van Nieuwe Statenzijl naar Termunten. Ik hoorde toen voor het eerst van die vogelkijkhut die als enigste buiten de dijken is gebouwd. Het enige probleem is dat je over een heel smal vlonderpad er heen moet en ik heb het totaal niet op smalle vlonderpaden. Er komt nog bij dat dit pad ongeveer 1 km lang is en dat je elkaar nauwelijks kunt passeren. Maar enfin ik had nu de kans om erheen te gaan want de vriendin van mijn zusje wilde ook wel.Ik moet zeggen dat ik het doodeng vond. Soms zag je niet goed waar de plank aan de zijkant ophield en ook waaide het nogal. Als er tegenliggers aankwamen vond ik het helemaal eng. Gelukkig werd ik dan bij de hand genomen. Je moest passeren met de ruggen naar elkaar anders lukte het echt niet. Zou je naast het pad komen dan zou je ook nog een stuk lager terecht komen waar ook nog water stond. Toen ik tenslotte bij de vogelkijkhut was durfde ik het draaitrapje naar boven niet op maar daar beneden was het uitzicht ook mooi.
We moesten natuurlijk ook weer terug en ook nu moesten er ons sommige mensen weer passeren.
Maar uiteindelijk waren we dan weer bij het sluizencomplex en wat ik toen wel heel opmerkelijk vond was dat de vriendin van mijn zusje zei dat ze het ook doodeng had gevonden. Ik had daar niets van gemerkt en ze hield me steeds aan de hand als er tegenliggers aankwamen. Ik ben Mine heel dankbaar dat ze er ook heen wilde en dat ik er dus eindelijk toch eens geweest ben.We gingen via Drieborg, Nieuw Beerta richting Winschoten. We kwamen langs de villaboerderij die ik de vorige keer toen we deze tocht reden ook al op de foto zette. Deze villa boerderij is gebouwd in 1909 in een Overgangsarchitectuur met Art Nouveau elementen. De villaboerderij is erkend als rijksmonument.Hierna gingen we langs het stoomgemaal Winschoten naar de langste fietsbrug en voetgangers brug van Europa, de brug is 800 meter lang.
De brug verbindt stedelijk gebied met natuur en past dankzij het gebruik van duurzame materialen mooi in het landschap. De brug bestaat vooral uit duurzaam tropisch hardhout. De energiezuinige ledverlichting geeft een minimale lichtvervuiling en heeft geen invloed op het dierenleven.
Ook gingen we even bij de Wilgenborg kijken die vlak bij de brug is.
Het bouwwerk is geheel opgetrokken uit levende wilg. Het grondplan van de Wilgenborg is gebaseerd op de plattegrond van de vesting van Winschoten. De Wilgenborg biedt plaats aan theater en muziekvoorstellingen, exposities en evenementen. Met zijn afmetingen van 40 meter lang en 18 meter breed en een grondoppervlak van ruim 750 m2, schijnt de Wilgenborg het grootste levend bouwwerk van Europa te zijn en een landmark voor Blauwestad.
Hierna reden we naar Midwolda waar we in een pannenkoeken hadden afgesproken maar eerst keken we nog bij de Oude Dorpskerk die vlak bij dat restaurant is. Uit opgravingen blijkt dat de kerk groter moet zijn geweest dan de Martini kerk in Groningen. In de 16e eeuw stond de kerk regelmatig onder water en raakte in verval. In 1738 is de kwek herbouwd.
De pannenkoeken waren heerlijk, trouwens het was moeilijk kiezen want ze hadden heel veel soorten pannenkoeken, en ook de nagerechten gingen er wel in. Zondag, de laatste dag dat mijn logees er waren gingen we 's morgens met ze drieën naar de kerk. Ik vond dit erg fijn want ik ga nadat Manlief gestorven is altijd alleen en dat vind ik soms nog weleens lastig.
's Avonds na de koffie vertrokken ze weer naar Amstelveen. Ik heb het erg gezellig gevonden en vond het fijn dat ze er waren. We konden dan wel niet naar Kaapverdië maar ik ga er vanuit dat dit misschien volgend jaar wel kan in februari.
Fijn dat Mine met me naar de vogelkijkhut ging want anders was ik hier vast nooit gekomen.
(de meeste foto's zijn genomen door Mine met haar smartphone want mijn fototoestel maakt geen goede foto's meer )
