Twee weken met vakantie naar het Kaapverdische eiland Sal (van 02-02 t/m 17-02-2024)

Ook dit jaar gingen mijn zusje, een vriendin en ik naar Kaapverdië voor een zonvakantie. Vorig jaar waren we op het eiland Boa Vista maar nu was er gekozen voor het meer toeristische eiland Sal.
Sal (of Ilha do Sal, Portugees voor “zouteiland”) is een van de eilanden van Kaapverdië. Het eiland heeft een vrij vlak landschap en weinig vegetatie. Toch zijn er ook enkele door vulkanische activiteit ontstane bergen en is in de omgeving van Espargos landbouw van enkele gewassen mogelijk. Er heerst een erg droog steppeklimaat. Er groeien vooral veel lage struiken en grassen met name langs droge rivierbeddingen, waarbij de gewassen hun water ondergronds betrekken. De belangrijkste inkomstenbron is het toerisme. Daarnaast is er zoutwinning en visserij.
Aangezien we 's morgens al om 7 uur 15 zouden gaan vliegen moest ik al vroeg uit het hoge Noorden vertrekken. Mijn schoonzusje was zo lief om me naar Schiphol te brengen.
We vonden het wel even vreemd dat er als bestemming Dakar in Senegal op het infobord bij de gate stond maar het bleek dat we daar een tussenlanding zouden maken en dat hield dus in dat de vliegreis ruim een uur meer bedroeg
Na een voorspoedig reis kwamen we aan in ons resort in Santa Maria waar we wel eerst onze weg moesten zoeken op het enorme resort. Het zag er allemaal mooi en verzorgd uit.
Globaal beschrijf ik wat we de twee weken deden. Natuurlijk gingen we naar het stadje Santa Maria waar we lopend heen gingen. Op ons lijstje stond de pier waar zich dagelijks de lokale vismarkt bevindt en een begraafplaats die we wilden bezoeken (we vinden het alle drie interessant om te zien hoe b.v. de grafzerken er in andere landen uitzien)
We kwamen langs een school waar de kinderen buiten aan het spelen waren
In de kerk stak ik zoals gewoonlijk een kaarsje aan
Nadat we op de pier hadden rondgekeken waar het zowel met toeristen als met de plaatselijke bevolking druk was hadden we toch wel zin gekregen om iets te drinken want het was wel wennen aan de warmte.
We hadden besloten om op de terugweg naar de begraafplaats te gaan. Het was intussen begin van de middag geworden en de temperatuur was aardig gestegen.
Wat ik wel ontroerend vond waren de luiermandjes die bij de graven van dood geboren baby's stonden. 
Op de terugweg besloten we toch maar een taxi terug naar het hotel te nemen want het was intussen bloedheet geworden. Trouwens voor de prijs hoefden we dat niet te laten (prijs €5,- enkele reis)
Deze vakantie was geen echte doe vakantie maar min of meer een relaxvakantie, lekker lezen op het strand of in de lobby en natuurlijk lekker eten.
Iedere morgen heerlijk uitgebreid ontbijten want de keuze was reuze bij het ontbijtbuffet. trouwens ook bij de lunch en het diner.
Het resort had ook vier themarestaurant waar voor je kon reserveren maar dat viel niet mee omdat daar heel veel animo voor was. Het lukte ons tenslotte wel om in het steakrestaurant te reserveren.
Natuurlijk deden we ook enkele excursies. Een er van was de ansichtkaarten dagtocht. Je ziet dan de highlights van het eiland. We bezochten de kusten van Kite Beach en Murdeira Bay. Sal wordt door heel veel kit surfers bezocht omdat het daar door de wind die er altijd heerst prima weer is om te kitesurfen.  
Ook brachten we een bezoek aan de botanische tuin van Viveiro
De tuin herbergt een breed scala aan planten en dieren, waaronder parkieten, pauwen, eenden, ezels, apen, geiten en schildpadden. Veel van de dieren in de tuin zijn gered en leven nu in dit veilige en liefdevolle toevluchtsoord. De tuin is ook een plaats van milieubewustzijn, met veel initiatieven gericht op het bevorderen van recycling en de zorg voor het milieu.
De volgende stop was het charmante vissersdorpje Palmeira met zijn kleurrijke huizen. Het is hier minder toeristisch waardoor je het echte Kaapverdië  meer ervaart.
We gingen een soort souvenirwinkeltje binnen en kregen hier een lokaal drankje te drinken. Onze volgende bestemming zou Buracona zijn. Wat beter bekend is als het Blauwe Oog. Het Blauwe Oog is een grote opening in een grot waar je, als het zonlicht op het juiste punt schijnt, een mooi “blauw oog” kunt zien. Door een natuurlijke tunnel komt er zeewater in de grot.
Hierna gingen we voor de lunch naar een restaurant in de hoofdstad van Sal, Espargos genaamd. De weg erheen door de woestijn was niet al te best En de gids vertelde dat als we geluk hadden we waarschijnlijk een fata morgana (terra boa) zouden kunnen zien. En we zagen hem! Natuurlijk is het een wazige foto want je zet iets op de foto wat er  in werkelijkheid niet is.
De lunch in een lokaal restaurant was heerlijk. Vervolgens gingen we naar Pedra Lume, Kaapverdische eigen Dode Zee. Natuurlijk gingen wij hier ook in. Zwemmen ging natuurlijk niet maar drijven wel. Het is een heel bijzondere ervaring, zeker als je je realiseert dat je eigenlijk in een hele grote krater van een voormalige vulkaan drijft.
De gezellige dag werd afgesloten met een drankje bij een Beach club. Ik moet zeggen dat we ook een hele goede gids hadden die ons heel veel over het eiland vertelde.
We besloten ook weer eens een dag naar het centrum van Santa Maria te gaan. We hadden gelezen dat er een mooi markthal was en die wilden we natuurlijk zien. We besloten een taxi te nemen en die zette ons vlak voor de markthal af.
Het is voornamelijk een groentemarkt maar er zitten ook kleermakers en schoenmakers in.
Santa Maria is een kleurrijk plaatsje. Veel muren zijn vrolijk beschilderd.
Toen we naar de hoofdstraat liepen hoorden we opeens vrolijke muziek en toen we dichterbij kwamen bleek het een carnavalsoptocht te zijn.
Later gingen de deelnemers van de optocht eten bij het plein bij de kerk en wij zochten een terrasje op waar we iets konden drinken. 
In de loop van de volgende week gingen Herma en Mine een tocht doen op een Fat Bike. Ik ging niet mee want het leek mij niet vertrouwd: slechte wegen en over het strand. Zij hadden er erg van genoten maar ze vertelden bij terugkeer dat er een vrouw 2x en een vrouw 1x gevallen was. Dat zou mij ook vast zijn overkomen. Zij hadden erg van de tocht  genoten zeiden ze.
Ondanks dat het een relaxvakantie was verveelden we ons geen moment. 
We besloten ook om op een avond naar Santa Maria te gaan natuurlijk ook weer met een taxi.
Iedere keer als we in het centrum van Santa Maria waren gingen we aan bij de ijssalon. Mine had deze al weken van tevoren opgezocht op internet. Er was afgesproken dat ik hun steeds op een ijsje moest trakteren als we daar waren dus dat deed ik dan ook iedere keer braaf.
Op een middag hoorden we vrolijke muziek op ons resort een hier kwam ook een carnavalsoptocht aan.
Zien jullie op die middelste bovenste foto die angstige toerist staan? Nu dat ben ik. Ik was bang dat ik de vlaggenstok in mijn gezicht zou krijgen, ha,ha.
We genoten van de zon en de heerlijke temperatuur (iedere dag 28 graden) maar de hoge luchtvochtigheid was niet zo goed voor mijn spieren en gewrichten.
Ook hadden we geboekt voor een diner bij zonsondergang. Dit was op een soort piratenschip wat op het strand lag. 

Het was net als vorig jaar in Boa Vista dat we de zon weer niet echt in de zee zagen zakken maar ondanks dat was het een gezellige avond met lekker eten. Er werden dansen opgevoerd door een lokale danser en  een lokale danseres die er goed de sfeer in wisten te brengen. 
Helaas zat onze vakantie hierna na een dag erop maar aan alles komt een einde.
Het was wel jammer dat mijn zusje de laatste dag niet fit was en de hele dag op bed bleef.
Gelukkig was ze de andere dag, de dag van de terugreis, weer kiplekker.
De terugreis verliep voorspoedig en we hadden nu ook geen tussenlanding wat een stuk in tijd scheelde. We kwamen zelfs bijna een uur voor de verwachte aankomsttijd op Schiphol aan. 
Mijn schoonzusje was weer zo lief om me van Schiphol op te halen, bedankt hiervoor.
Mine en Herma bedankt dat ik met jullie mee mocht op vakantie. Ik heb er heel erg van genoten.
(de meeste foto's zijn door Mine met haar smartphone genomen)

Solo, mijn kater, overleed vandaag precies één jaar geleden plotseling 26-01-2024

Vandaag is het 1 jaar geleden dat mijnlieve kater Solo plotseling overleed. Hij had een grasspriet in zijn keel en neusholte gekregen die operatief verwijderd moest worden. Een in principe eenvoudige ingreep. Helaas is hij niet goed uit de narcose gekomen. Ik mis hem nog steeds vooral zijn zachte pootjes om mijn hals. Hij voelde het aan als ik verdrietig was want hij kwam er dan altijd aan om zijn pootjes om mijn hals te slaan.

Figo, die ik nu heb is ook heel lief maar toch weer anders dan Solo maar van hem hou ik ook heel veel.

Figo, de kater van Noortje aan het woord 14-01-2024

Mijn vrouwtje zei dat het de hoogste tijd was dat ik weer eens iets op haar blog zou schrijven. Nu dat doe ik dan maar om haar te plezieren maar ik zie er toch eigenlijk het nut niet zo van in. Bij mijn vorige vrouwtje heb ik dat nooit hoeven te doen en ik heb ook eigenlijk niet veel te vertellen. De laatste maanden kom ik eigenlijk niet buiten want ik wil het liefst als ik buiten ben dat het vrouwtje er ook is en die komt met dit weer niet buiten zitten. 
Ook kan ik niet in de blokhut, die ik onze tuincaravan noem, omdat die in de winter niet open gaat. Die tuincaravan vind ik zo'n fijne plek om in te liggen en als ik bijvoorbeeld even met het vrouwtje mee ga om vuil in de vuilnis te gooien dan hol ik naar de deur van de tuincaravan om te kijken of de deur misschien ook open is, maar helaas.
Wat wel heel tof is is dat ik een XXL krabpaal gekregen heb. Ik lig graag hoog en omdat vrouwtje hem voor het raam heeft gezet kan ik heel goed uitkijken als ik er boven inzit of lig. Vrouwtje lokte me gelijk erop met kattensnoepjes maar ik had er toch wel opgegaan hoor!
Ook vind ik het fijn om 's nachts op mijn slaapdeken op het voeteneinde van het bed van het vrouwtje te slapen.
Vrouwtje zegt dat ik veel te wild ben want ik vlieg soms als een gek de trap op en glijd dan soms treden naar beneden en ik ben ook zelfs al een keer van de trap gevallen.
Ik probeer ook vaak mijn vrouwtje behulpzaam te zijn. Ik kijk dan bijvoorbeeld in de voorraadlade als zij een boodschappenlijstje maakt wat er allemaal nodig is.
Ik was wel blij dat Oud en Nieuw voorbij was want ik was doodsbang van die harde knallen. Harde geluiden daar ben ik heel bang voor want ik ben immers niet voor niets verhuisd naar mijn huidige vrouwtje. Waar ik eerst woonde kwamen de F35 vliegtuigen regelmatig over en kreeg ik altijd bijna een hartstilstand. Ik vond het wel heel verdrietig om mijn toenmalige vrouwtje te gaan verlaten want ik had het daar heel goed en ze was heel lief voor me.  Maar ik moet zeggen dat ik nu goed gewend ben bij mijn nieuwe vrouwtje en ze is ook heel lief.  Al met al heb ik niets te klagen.

Lieve Kopjes Figo