Weer naar het Werelderfgoedcentrum Waddenzee in Lauwersoog 25-06-2025

 

Hoewel ik er 3 weken geleden ook al geweest was ging ik er nu met mijn zusje heen. Zij logeerde twee dagen bij me en had aangegeven dat ze er ook wel heen wilde. Trouwens ik was extra nieuwsgierig of ik de zeehonden pup Rave er zou zien. 

Rave was anderhalve week geleden bij het beëindigen van een illegaal feest (Rave) op de Otterdunnerpier bij Borgsweer door de ME aangetroffen tussen geparkeerde auto’s. Het dier had toen nog een navelstreng wat erop wees dat het zeehondje zo’n 2 tot 4 dagen oud was. Waarschijnlijk bevond de moeder zich in de buurt, maar is zij door de drukte en herrie gevlucht. De pup is opgevangen in Zeehondencentrum Pieterburen, dat sinds kort is gevestigd in het WEC (Werelderfgoedcentrum Waddenzee) in Lauwersoog en heeft de toepasselijke naam Rave gekregen.

Bij aankomst in het WEC begonnen we met een cappuccino en een Duindoorn cheesecake want ik wist nog van de vorige keer dat die Duindoorn cheesecake verrukkelijk was.

Het viel me deze keer pas op dat er aan het plafond rekken hingen met flessen erin (deed me denken aan flessenpost)

Toen ik de kaartjes kocht lag het op het puntje van mijn tong om te vragen of we Rave ook zouden kunnen zien maar ik dacht we zullen dan vanzelf wel zien.

Eerst natuurlijk weer de mooie film gezien over het wad en daarna de zeehond bewonderd die we achter het glas konden zien in een soort grote aquarium.

We dompelden ons in de interactieve beleving om van alles over de Waddenzee te leren en omdat het niet zo erg druk was konden we overal goed bij.

Ik was wel even onder de indruk van wat ik zag wat er aan zichtbare vervuiling in zee gevonden werd maar er is natuurlijk ook veel onzichtbare vervuiling.

Wat ik deze keer o.a. geleerd heb is de levenscyclus van de paling want dat wist ik echt niet.

De paling (Anguilla anguilla) maakt een ongelooflijke reis van duizenden kilometers tijdens zijn levenscyclus.

Het begint in de Sargassozee, een gebied in de Atlantische Oceaan, waar ze als larve (glasaal) geboren worden en zich door de Golfstroom laten meevoeren naar de Europese kusten. Daar groeien ze op in rivieren, meren en sloten, om na 5 tot 15 jaar als volwassen paling (schieraal) terug te keren naar de Sargassozee om te paaien en te sterven. 

Tijdens de reis ondervinden ze veel gevaren:

*Ze worden geconfronteerd met verschillende obstakels, zoals dammen, sluizen en  

 waterkrachtcentrales, die de migratie bemoeilijken.

*Vervuiling en klimaatverandering vormen ook bedreigingen voor de paling.

De paling is een bedreigde diersoort en wordt op de rode lijst geplaatst als “ernstig bedreigd”.

Toen we in het gedeelte kwamen waar de zeehonden pups te zien waren werden ze in tegenstelling tot de vorige keer net gevoerd. De allerkleinste kregen nog zalmpap en de al wat groteren moesten leren om een haring te pakken zien te krijgen uit het water en sommigen kregen een haring uit de hand wat soms nog niet al te best ging. Trouwens er waren nu helaas veel meer pups dan de vorige keer. Voor ons leuk om te zien maar voor de verweesde pups natuurlijk niet.

En toen wees mij zusje me op een bordje bij de I.C. afdeling daar zat Rave met twee soortgenootjes.

De voorste is Rave. We hebben net zolang gewacht totdat wij zijn nummer op de piercing op een van zijn achterflippers zagen. Ik vond het geweldig om hem te zien maar eigenlijk ook zo sneu dat hij de eerste weken zonder zijn moeder moest opgroeien.

Hoewel de zeehonden op de Waddeneilanden steeds in groepen lijken te zonnen, zijn het solitair levende dieren. Een moeder zal haar jong enkel tijdens de eerste weken verzorgen. Als het jong in nood verkeert of achterblijft, zal de moeder eerder zelf vluchten en haar jong achterlaten dan het te helpen of verdedigen. Ze zal naderhand haar jong zelfs niet meer zoeken (de moeder van Rave is ook gevlucht voor de herrie en de drukte)

Kon ik de vorige keer nog op het dak waar een visdief duidelijk liet weten dat zij er niet van gediend was dat ik daar liep nu was het dak zelfs deels afgesloten omdat er nu visdieven agressief gedrag vertoonden om hun jongen te beschermen.

Aan de binnenkant van de toiletdeuren staan allerlei wetenswaardigheden wat ik erg leuk vind.

Toen we buiten naar het visrestaurant liepen, we gingen natuurlijk weer een vis eten, zagen we dat het eb in de haven was. Ik heb het water daar trouwens nog nooit zo laag zien staan.

De visplate smaakten ons uitstekend. We namen beiden een lekkerbek en konden de frites en de salade niet eens op. 

De volgende dag hadden we besloten omdat het nogal regenachtig weer was om een lunchbuffet te gaan doen. Natuurlijk hadden we thuis niet ontbeten want dat buffet is van 12 tot 14 uur.

Ik had dit al vaker gedaan en wist dat het goed was.

Mijn zusje ging die avond alweer terug naar huis. Meestal blijft ze iets langer maar ze wist nog niet hoe haar nieuwe kat, Bas, het zou doen nadat ze deze in februari uit het asiel had gehaald nadat haar vorige gestorven was. 

Ik kreeg later bericht dat Bas zich uitstekend gedragen had tijdens haar afwezigheid.

Het waren weer twee gezellig dagen en we moeten dit snel weer eens overdoen. Ik bij haar of zij bij mij.