Een paar dagen uit logeren van 01-05 tot 06-05-2025

Mijn zusje had sinds half februari een nieuwe kat uit het SAZ in Amsterdam gehaald nadat haar lieve vorige kater Joris gestorven was. Zij kan, net als ik, niet zonder een kat want onze moeder was gek op katten en heeft dat op ons overgebracht. Ze had gevraagd of ik kennis met hem kwam maken en we hadden afgesproken dat ik 1 mei een paar dagen naar haar toe zou komen.

Ik was gelijk bij binnenkomst al verliefd op haar mooie kater Bas.

Het lekkers en de speeltjes die ik voor hem had meegenomen vielen goed in de smaak bij hem.

Altijd gezellig om bij mijn zusje te logeren want we zien elkaar niet zo heel vaak omdat we niet direct bij elkaar in de buurt wonen.

We hadden besloten om op vrijdag naar de weekmarkt te gaan in haar woonplaats. Ik vind dat een geweldig weekmarkt. De markt heeft ruim 200 kramen en er is van alles te vinden.

Rond de markt zijn er verschillende terrasjes en we hebben zelf 2x op een terrasje gezeten.

Eerst om alleen iets te drinken en later nog een keer voor een drankje en een borrelgarnituur.

Mijn zusje kwam ook met het idee om op een dag naar Speelboederij Elsenhove te wandelen wat niet zo ver van haar appartement vandaan is.

Speelboerderij Elsenhove is heerlijk voor kinderen maar ook voor volwassenen.

Allerlei boerderijdieren, een grote avontuurlijke én natuurlijke speeltuin en de mogelijkheid om veel over natuur, milieu en duurzaamheid te leren.

Ik vond het een hele leuk kinderboerderij met hele leuke dieren. Vooral de weide met de geiten vond ik geweldig en ik was er bijna niet weg te slaan.

Natuurlijk vond ik de ezels ook mooi en lief om te zien.

Geweldig zo'n insectenhotel ik zou in mijn tuin ook wel een groot insectenhotel willen hebben maar ik zou deze toch wel wat te groot vinden.

We dwaalden wat rond op de boerderij en genoten van alles wat we zagen en ook de info op de informatiebordjes namen we gretig tot ons.

Natuurlijk waren er veel ouders met kinderen en er werd zelfs een kinderfeestje gegeven. 

Er was ijs te koop en het leek ons wel wat dus namen wij een ijsje. Het was zo heerlijk en zo klein vonden wij dat we zelf een tweede namen.

De volgende dag was het 4 mei en we besloten om de Dodenherdenking bij het Homomonument te gaan bijwonen. Ik wist pas sinds 2021 dat dat er was en dat daar ook een Herdenking op 4 mei gehouden werd omdat André van Duin dat toen noemde tijdens zijn toespraak op de Dam tijdens Dodenherdenking. De Dodenherdenking op de Dam had ik in het verleden al een paar keer bijgewoond.

Het Homomonument is een gedenkteken op de Westermarkt, gelegen tussen de Westerkerk en de Keizersgracht in de binnenstad van Amsterdam. Het monument, ontworpen door Karin Daan, werd onthuld op 5 september 1987 en bestaat uit drie roze, granieten driehoeken, die zodanig zijn neergelegd dat ze samen een grote driehoek vormen.

Het dient ter herdenking van alle homoseksuele mannen en vrouwen die in de Tweede Wereldoorlog zijn vervolgd vanwege hun geaardheid, en om hen te inspireren en te steunen in hun strijd voor erkenning en tegen onderdrukking en discriminatie.

Er waren verschillende toespraken en een defilé, wat langer was dan dat ik verwacht had. Er werden heel veel kransen neergelegd.

Op Bevrijdingsdag wilden we in eerste instantie naar het Holocaustmuseum gaan maar we besloten uiteindelijk om dit op onze to-do list te zetten als ik weer bij mijn zusje logeer.

Ik besloot niet om op 5 mei terug te gaan met de trein omdat ik vreesde dat het misschien wel heel druk in de trein zou zijn omdat er verschillende bevrijdingsfestivals in het land waren.

Ik heb heerlijke en gezellige dagen bij mijn zusje gehad en hopelijk komt er weer snel een herhaling voor een logeerpartij bij haar maar eerst staat er nu een logeerpartij van haar bij mij op het programma..

Maar ik moet zeggen dat haar nieuwe kat Bas heel mooi en lief is en daarom ging ik in eerste instantie naar haar toe om met hem kennis te maken.

Naar de bollen 19-04-2025 In Groningen

De Provincie Groningen staat misschien niet zo bekend om zijn tulpenvelden, maar in het voorjaar transformeren de regio's rondom Hornhuizen, Valom, Uithuizen, Buurtschap Polen, Dekkershuizen en de Homanpolder in een levendig palet van bloeiende tulpen. Deze gebieden vormen een prachtig alternatief voor de traditionele bollenstreek in het westen van ons land. Zeker een must-see voor liefhebbers van deze iconische bloemen. 

Voor zaterdag 19 april had de Rotary Het Hogeland het evenement "Naar de Bollen" georganiseerd. Er kon een route gewandeld, gefietst of met de motor of auto gedan worden. Ik was opmerkzaam gemaakt op dit evenement in de app van de wandeltoppers. Niet dat ik er aan dacht om er een route te gaan wandelen want dat lukt me niet meer maar ik zou de autoroute gaan doen met mij schoonzusje. Die route bedroeg 85 km.

De start was in Uithuizermeeden en omdat je je van te voren moest inschrijven had mijn schoonzusje de routebeschrijving per mail ontvangen.

We zouden 14 bollenvelden tegenkomen.

Het was gelukkig prima weer en de route ging soms over hele smalle weggetjes. Bij alle bollenvelden stonden steeds heel veel auto's. En wat ik dan ook wel weer gek vond dat er mensen tussen de tulpen stonden om zich te laten fotograferen en ik meende dat ik in de papieren gelezen had om dit niet te doen.

We komen ook bij het noordelijkste puntje van Nederland.

Op dit noordelijkste puntje van Nederland, De Noordkaap bij Uithuizermeeden, bevindt zich een gedenkteken voor de overleden bemanning van de Wellington R3202 uit Engeland.

Het vliegtuig stortte in augustus 1940 in zee en daarbij vond de zeskoppige bemanning de dood.

We zagen een molen de Goliath genaamd waar we even langs gingen.

De Goliath is een poldermolen bij de Eemshaven. De molen stamt uit 1897 en is de noordelijkste molen van het Nederlandse vasteland. De Goliath heeft geen functie meer, maar bemaalde ooit de Eemspolder. De molen kan het water echter wel rondmalen in een circuit.

Ik zag opeens zo iets leuks boven op de dijk bij de molen een kunstwerk, een liggend persoon op een bank.

foto van internet

Ik las op internet dat het onderdeel was van het kunstproject Rustpunten. 

Het kunstproject Rustpunten bestaat uit een vijftal kunstwerken langs de fietsroutes in de gemeente Eemsmond. Op een aantal mooie plaatsen langs deze fietspaden bevinden zich grote mens-sculpturen die lijken te zijn neergestreken op een lange bank en op een relaxte manier liggen te mijmeren of te slapen in de rust en ruimte van het Groninger Hoogeland. De sculpturen zijn gevormd naar mensen van deze tijd. Gesneden uit de dikke massieve staalplaat lijken de figuren getekend in de open ruimte van het land.

Ik vond die Windmolens wel wat ontsierend en op de achtergrond de havens. 

We hadden intussen wel zin gekregen in een kop koffie maar helaas het enigste restaurant wat we tegenkwamen zat tjokvol.

Ten slotte gingen we weer richting Uithuizermeeden terwijl we nog steeds als we door dorpjes kwamen keken of er niet ergens koffie of iets je eten was want ik had gedacht dat er onderweg wel iets te koop zou zijn maar dat was niet zo. 

Ik had in gedachten mezelf ook een bos tulpen cadeau gedaan. Maar dit was wel te koop bij het finish maar daar was het zo druk dat we daar maar niet aangegaan zijn.
Omdat we wel trek hadden in iets lekkers zocht ik op internet een lunchroom op en kwam Bij de Blink in Uithuizen terecht dus de navigatie door op ingesteld en jawel hoor.

foto van internet

Ze hadden daar een heerlijke milkshakes zelfs zo lekker dat ik er twee genomen heb. 

Ik moet zeggen dat het een mooie route was en dat je altijd weer iets nieuws ontdekt zoals het Kunstproject Rustpunten.

Ook weet ik dat je er niet van uit kan gaan dat er onderweg iets te eten te koop is dus vanaf heden gaat er altijd iets mee om onderweg te eten.

Ook wist ik eigenlijk niet daar er zoveel bollenvelden in Groningen waren.