Tocht om de Noord 28-09-2019

Een belangrijk wandelevenement is sinds 2006 het Wandelfestival Tocht om de Noord. De ontdekkingstocht door Groningen met jaarlijks nieuwe thema’s, nieuwe culturele uitingen, nieuwe dorpen, nieuwe routes, nieuwe doorsteekjes! Altijd volgens de eerste 2 regels van het Gronings volkslied: Van Lauwersmeer tot Dollard tou en van Drenthe tot aan ‘t wad! Een culturele ontdekkingstocht, die de wandelaar jaar in jaar uit verrast met een nieuw Gronings avontuur!

De inspiratiebronnen van Tocht om de Noord zijn: de Groningse grond (Proeven), de Groningse geschiedenis (Voelen en beleven), de Groningse vergezichten (Zien), de Groningse gebouwen (Ruiken) en de Groningse geluiden (Horen).

Dit jaar stond het industriële erfgoed centraal en ging de tocht door de historische locaties die er nu nog zijn. In ieder dorp zouden we ruim 100 jaar terug in de tijd gaan, want op veel plekken zijn die fabrieken of restanten nog te zien. Dit jaar stond het zintuig ruiken centraal en zouden we de sfeer van het industriële erfgoed tegenkomen door historische locaties met de nog kenmerkende geuren.

Het is eigenlijk een tweedaags wandelfestijn maar men kan ook één dag wandelen. Ik had in eerste instantie geen startbewijs maar omdat de man van Janny door een blessure niet kon kreeg ik zijn startbewijs. Janny en ik gingen voor de 25 km en Heleen en Conni gingen voor de 40 km. Nu 40 km is voor mij verleden tijd om zo'n afstand te lopen. Janny zou dit nog wel kunnen maar ik dus niet meer.
Onze starttijd was 10 uur (je werd dan met bussen naar de startlocatie gebracht) 
Trouwens op het doek staat zaterdag 27 september maar volgens mij hebben ze het doek van vorige jaar gebruikt, haha.
Het duurde lang voordat wij in een bus konden en intussen hadden we al een Whatsapp'je van Heleen en Conni gekregen dat zij er al 15 km hadden opzitten en bij onze startlocatie de Gouden Zon in Sappemeer zaten. Toen wij uit de bus stapten zagen we ze al zitten en nadat we ons Raaisbewies hadden laten afstempelen begonnen we aan onze tocht.

We gingen al snel door een fabriek van Eska.  

Eska is een producent en leverancier van topkwaliteit grafisch karton voor hard gebonden boeken, mappen, ringbanden, albums, ordners, spellen, puzzels, displays, showcards en luxe verpakkingen.

Ze neemt wereldwijd een toonaangevende positie in op de markt voor grafisch karton. 
Eska staat bekend om zijn uitstekende en constante kwaliteit. De afnemers van Eska bevinden overal ter wereld. 

We gingen ook door "Scheepswerf Wolthuis"
Deze historische scheepswerf Wolthuis kent een lange Geschiedenis. Het is één van de oudste scheepswerven in de Groninger Veenkoloniën. Het is ook één van de weinige werven die nog bestaan en waar te zien en te ervaren is hoe schepen vroeger werden gebouwd.

 

Hierna gingen we op weg naar het Brandweermuseum. Ik vond het geweldig om daar allerlei materiaal te zien waar men in vroegere tijden een brand mee probeerde te blussen. Ook de verschillende brandweerwagens van de bedrijfsbrandweer van verschillende bedrijven vond ik erg leuk.

We gingen nu naar De Borg "Welgelegen"

De borg Welgelegen, de enige veenkoloniale borg die nog over is en omstreeks 1655 gebouwd werd als buitenverblijf van Jan Cornelis Spiel, participant van de Groninger Compagnie respectievelijk Borgercompagnie (1647 opgericht). Omgeven door mooie hoge bomen, een fraaie Franse tuin en omringd door een gracht geeft het deze buitenplaats een voorname uitstraling. De borg, de bijbehorende tuinaanleg, dienstgebouw, brug en dam, tuinmuur en trappen, erfafscheiding en tuinsieraden zijn aangewezen als rijksmonument.

Wij besloten om hier niet binnen te gaan omdat ik er al eens geweest was met Manlief tijdens een Open Monumenten dag. En ik toch ook nu weer bang was dat ik niet op tijd binnen zou zijn.

We gingen nu door het Adriaan Tripbos. De Oude Veenkoloniën in Oost-Groningen zijn uniek in Europa. Tot de 17de eeuw vrijwel onbewoond en daarna getekend door grootschalig turfwinningsgebied. In de loop van eeuwen ontstond een compleet nieuw landschap, met vooral heel veel lange kanalen. Op de hogere zandgronden en de overgangen naar de lagere veengronden liggen verschillende natuurgebieden.

Het Adriaan Tripbos bij Sappemeer is ook een van deze natuurgebieden. Dit gebied biedt veel recreatiemogelijkheden. Er is een heideterrein, wandelmogelijkheden, een zwem- en zongelegenheid aan de plas en een uitkijkbult waarvan het in de winter heerlijk sleeën is als er tenminste sneeuw ligt.

Een mooi gebied om te wandelen en vroeger wandelde ik er wel eens alleen doorheen maar tegenwoordig doe ik dit niet meer. Je hoort tegenwoordig zulke gekke dingen.

Samen met mijn wandelmaatje Janny

Het was gezellig om met Janny te wandelen en we besloten om geen rust te houden bij het Dorpshuis Nooitgedacht in Tripscompagnie naar door te lopen naar de Heemtuin en daar een rust te nemen. We hadden er dan ongeveer de helft van onze tocht opzitten. Heleen en Conni waren daar al en ook Heleen haar ouders, onze trouwe supporters, zaten daar en hadden zelfs stoelen vrijgehouden voor ons. 

Heleen met haar vader

Heleen haar moeder, Janny en ik

Nadat we even lekker van de voeten waren geweest gingen we weer verder. Door het mooie natuurpark "Tussen de Vennen" waar ik een week eerder ook al met een wandeltocht door gekomen was. Wat me erg opviel dat er nu heel veel paddenstoelen stonden. 

Die week eerder had ik er niet één gezien. Later hoorde ik ook via de media dat alle wandelaars dat zo geweldig gevonden hadden.

Bij het verlaten van Muntendam deelden vier koopvrouwen, in de volksmond beter bekend als sinaasappelvrouwen sinaasappels uit voor onderweg naar de finish in Veendam. Dit verwijst natuurlijk naar het verleden toen veel mensen de kost in Muntendam verdienden met de ambulante handel van onder andere sinaasappels en heidebezems.

Intussen begon ik mijn eigen stal wel te ruiken want we kwamen wel heel dicht in de buurt van mijn huis. Maar we sloegen af richting de Golfclub "de Compagnie".

Hier kwamen we een man tegen die geholpen wilde woorden met de tekst van het Groninger Volkslied want dit volkslied bestaat dit jaar 100 jaar en zou om 17 uur vandaag op 100 plaatsen in de provincie gezongen worden.

Heleen en Conni

We gingen door een stukje Borgerswold, een prachtig park in Veendam.

Intussen werd de lucht erg donker en er was ook voorspeld dat er in de middag regen zou komen nu dit duurde niet lang en het viel met bakken uit de lucht. We snelden naar verpleeghuis Veenkade en trokken daar onze regenkleding aan.

Ondanks dat het flink bleef regenen gingen we toch verder. Niet veel later liepen we door het verzorgingscentrum "De Breehorn" Veel bewoners zaten hier in de hal een leken te genieten van de vele mensen die er doorheen kwamen.
Niet veel later gingen we over een klein industrieterreintje en door het gebouw van Zechsal. Intussen was het weer opgehouden met regenen.

Zechsal wordt gewonnen in Tripscompagnie, een plaatsje vlakbij Veendam. Hier werd in 1982 begonnen met het winnen van een unieke zoutlaag uit de Zechstein zee. Deze zee is 250.000.000 jaar geleden ingedroogd. Vanuit de ondergrondse zoutlagen van de   zee wordt op diverse plaatsen in Polen, Duitsland en Nederland zout gewonnen. De meeste vindplaatsen betreffen natriumchloride (keukenzout). In Nederland ligt de bekendste bron daarvan in Boekelo. De bron bij Tripscompagnie bestaat hoofdzakelijk uit magnesiumchloride. In de hele wereld zijn er circa 10 van dergelijke bronnen die in exploitatie zijn. De bron in Tripscompagnie is erkend als de zuiverste (vrij van vervuiling) en het hoogst geconcentreerd. Het magnesiumzout in vaste vorm bevat 47% magnesiumchloride. 

We gingen niet veel later door de STAR het oude station in Veendam.

Dit station is een monument uit 1910 dit is nog het enige bestaande stationsgebouw van de Noordoosterlocaalspoorweg Maatschappij (NOLS). Die liet in de vorige eeuw treinen rijden tot aan Zwolle. Twaalf jaar geleden werd het stationsgebouw aangekocht door museumspoorlijn STAR die sinds 1995 op bepaalde dagen met historische stoomtreinen pendelt tussen Veendam en Musselkanaal.

We kwamen langs het gemeentehuis waar een koor stond te zingen.

Het duurde nu niet lang meer of we kwamen weer bij de Parkstad hal waar we op een bijzondere manier werden binnen gehaald. 

 We kregen onze medailles omgehangen. We hadden het gehaald!

Heleen en Conni hadden er 40 km opzitten en Janny en ik 25 km. We kregen nog een pastasalade en daarna gingen we richting het Museumplein waar om 17 uur het Groninger Volkslied gezongen zou worden. We dronken eerst nog iets in het Cultureel Centrum welke naast het Museumplein ligt. Tegen 17 uur gingen we naar buiten.

Hoewel ik geen Groningse ben en het ook niet speek zong ik het volkslied uit volle borst mee. Ik vond het een bijzondere ervaring. 
Het was jammer voor Janny haar man dat hij geblesseerd was en de tocht niet kon lopen maar voor mij was dit een gelukje want deze tocht is altijd snel volgeboekt. 
Heleen, Conni en Janny bedankt voor de gezelligheid. Ook bedankt voor de foto's die jullie met jullie smartphone gemaakt hebben en die jullie mij toegezonden hebben.
 (de cursief getypte tekstgedeeltes heb ik uit verschillende folders en vanaf internet gehaald)