Bezoek aan de Hermitage en de Basiliek van de Heilige Nicolaas Amsterdam 25-09-2019

De Hermitage in Amsterdam bestaat dit jaar alweer tien jaar. Dat wordt een jaar lang gevierd met evenementen, activiteiten en maar liefst twee grote jubileum-tentoonstellingen: waarvan Juwelen er een is.

Met mijn zusje die in Amstelveen woont had ik afgesproken om samen naar deze tentoonstelling te gaan.

Ik had afgesproken om mijn zusje op het metrostation Waterlooplein te ontmoeten en toen ik uit de metro stapte zag ik haar al op een bankje zitten wachten.

Toen we het metrostation uitliepen zag ik deze schilderingen op de wanden van een tunneltje. Ik weet niet wat het moet voor stellen maar het is in ieder geval vrolijker dan grijze wanden.

Een van de grote schatten van de Hermitage in Sint Petersburg is de fabelachtige collectie juwelen. Die verzameling is in de loop der eeuwen uitgegroeid tot een schatkamer met duizenden sieraden. Honderden daarvan zijn nu speciaal voor het 10 jarige bestaan naar Nederland gekomen voor de tentoonstelling Juwelen! Men ontmoet flamboyante tsarina´s zoals Elisabeth en Catharina de Grote, maar ook grootvorsten en adellijke families uit de negentiende en vroege twintigste eeuw. Zij lieten zich portretteren door toonaangevende schilders en droegen bij speciale gelegenheden schitterende japonnen en kostuums. Daar kozen ze heel bewust juwelen bij. Juwelen bepaalden hun identiteit, toonden smaak, afkomst en rijkdom. Soms waren ze ook een provocatie of bevatten ze verborgen symboliek. Ze werden besteld bij Europese juwelenhuizen als Boucheron en Cartier en natuurlijk bij hofleverancier Fabergé. De sieraden weerspiegelen de mode van vier eeuwen: barok, rococo, classicisme, empire, jugendstil en modern, ook van de 21ste eeuw.

Via internet had ik kaarten besteld (hier moest je ook een tijd op aangeven wanneer je wilde komen dan was je tenminste bij erge drukte verzekerd dat je binnen kon)
We namen een audiotour zodat we van de stukken waarvan we iets meer wilde weten dit dan konden doen.

De juwelenkist van Catharina de Grote is een onwaarschijnlijk rijk meesterwerk, drie kilo zwaar en bezaaid met bijna 400 kleurrijke edelstenen, met als blikvangers 26 robijnen, 24 smaragden en diverse cameeën. 
Het was erg druk rond de vitrine waarin de juwelen kist stond. 

foto van internet

foto van internet

Bovenstaande tiara is ook een van de pronkstukken die er te zien is maar ook deze foto komt van internet omdat deze ook niet goed op de foto kwam met alle mensen die erom heen stonden.

foto van internet

Het was jammer dat ik zelf eigenlijk geen foto's kon nemen door de drukte en doordat alles te veel weerspiegelde doordat alles achter glas stond of lag. Trouwens ik kan me niet herinneren dat toen ik heel wat jaren geleden in de Hermitage in Sint Petersburg was daar ook juwelen heb gezien.  
De tentoonstelling is nog te zien tot 15 maart 2020.
Toen we weer uit de Hermitage waren kwam mijn zusje met het voorstel om de een bezoek te brengen aan de Basiliek van de Heilige Nicolaas, genoemd naar de patroonheilige van Amsterdam. Zij was daar al vaker geweest maar ik nog nooit. De Basiliek ligt als een prachtig boegbeeld van de stad tegenover het Centraal Station. Door zijn koepel, omvang en locatie is het een kerk die door velen gezien en gekend wordt.

We gingen er lopend heen omdat het ongeveer 3 km verwijderd is van de Hermitage. 

Zo wandelend kon je merken dat je in Amsterdam was want daar zagen we o.a. een man alleen in zijn zwembroek op de fiets in de stad rijden en ook een winkel waar ze alleen maar allerlei kleuren, soorten en maten condooms verkochten. Er stond zelfs een pop in de etalage die een kraag om had die gemaakt was van condooms.

Ook hier gaf de ruit van de etalage weer een probleem om een goede foto te maken.

De basiliek van de Heilige Nicolaas werd ontworpen door de architect A.C. Bleijs (1842-1912). Het godshuis werd gebouwd tussen 1884-1887 en heeft de vorm van een Latijns kruis, waarbij de koepel zich boven de kruising bevindt.

foto van internet

De basiliek wordt gekenmerkt door neobarokke en neorenaissance elementen. Dit is uitzonderlijk, omdat in de 19de eeuw de neogotiek onder invloed van architect P.J.H. Cuypers, bouwer van onder andere het tegenover de Nicolaas gelegen Centraal Station, als de meest passende stijl gold voor katholieke kerken.

Grote blikvanger is de 58 meter hoge koepel die bestaat uit een buiten- en een binnendeel.

Ook hier hadden wij weer een audiotour en kregen over wat wij zagen uitleg. Ik vind dat altijd heel interessant want dan weet ik waar ik speciaal op moet letten. Ook kregen we een legende te horen. 

Het maakte wel dat ik eigenlijk vergat om foto's te nemen van al het moois wat ik zag en ook van de afbeelding van de legende die in de baseliek te zien is.

Ik vond de basiliek zeker het bezoek waard en ik zal er zeker nog eens binnen wandelen als ik in Amsterdam ben.

Hierna wandelden we terug naar het Rembrandtplein waar we iets gingen drinken met een bittergarnituur.

Hierna werd het tijd dat ik weer richting het metro- en treinstation ging om weer huiswaarts keren.

Het was fijn om mijn zusje te ontmoeten want het is jammer dat ze te ver weg woont om zomaar even bij elkaar langs te gaan om een bakje te doen zeker nu ik mijn leven min of meer op zijn kop staat.
Bij thuiskomen mis ik zo erg zijn vragen van hoe ik het die dag gehad heb. Het is dan zo stil. Maar gelukkig begroet mij lieve kater Solo mij dan toch.