Bezoek aan de Hermitage en de Basiliek van de Heilige Nicolaas Amsterdam 25-09-2019

De Hermitage in Amsterdam bestaat dit jaar alweer tien jaar. Dat wordt een jaar lang gevierd met evenementen, activiteiten en maar liefst twee grote jubileum-tentoonstellingen: waarvan Juwelen er een is.
Met mijn zusje die in Amstelveen woont had ik afgesproken om samen naar deze tentoonstelling te gaan.
Ik had afgesproken om mijn zusje op het metrostation Waterlooplein te ontmoeten en toen ik uit de metro stapte zag ik haar al op een bankje zitten wachten.
Toen we het metrostation uitliepen zag ik deze schilderingen op de wanden van een tunneltje. Ik weet niet wat het moet voor stellen maar het is in ieder geval vrolijker dan grijze wanden.
Een van de grote schatten van de Hermitage in Sint Petersburg is de fabelachtige collectie juwelen. Die verzameling is in de loop der eeuwen uitgegroeid tot een schatkamer met duizenden sieraden. Honderden daarvan zijn nu speciaal voor het 10 jarige bestaan naar Nederland gekomen voor de tentoonstelling Juwelen! Men ontmoet flamboyante tsarina´s zoals Elisabeth en Catharina de Grote, maar ook grootvorsten en adellijke families uit de negentiende en vroege twintigste eeuw. Zij lieten zich portretteren door toonaangevende schilders en droegen bij speciale gelegenheden schitterende japonnen en kostuums. Daar kozen ze heel bewust juwelen bij. Juwelen bepaalden hun identiteit, toonden smaak, afkomst en rijkdom. Soms waren ze ook een provocatie of bevatten ze verborgen symboliek. Ze werden besteld bij Europese juwelenhuizen als Boucheron en Cartier en natuurlijk bij hofleverancier Fabergé. De sieraden weerspiegelen de mode van vier eeuwen: barok, rococo, classicisme, empire, jugendstil en modern, ook van de 21ste eeuw.
Via internet had ik kaarten besteld (hier moest je ook een tijd op aangeven wanneer je wilde komen dan was je tenminste bij erge drukte verzekerd dat je binnen kon)
We namen een audiotour zodat we van de stukken waarvan we iets meer wilde weten dit dan konden doen.
De juwelenkist van Catharina de Grote is een onwaarschijnlijk rijk meesterwerk, drie kilo zwaar en bezaaid met bijna 400 kleurrijke edelstenen, met als blikvangers 26 robijnen, 24 smaragden en diverse cameeën. 
Het was erg druk rond de vitrine waarin de juwelen kist stond. 
foto van internet

foto van internet
Bovenstaande tiara is ook een van de pronkstukken die er te zien is maar ook deze foto komt van internet omdat deze ook niet goed op de foto kwam met alle mensen die erom heen stonden.
foto van internet
Het was jammer dat ik zelf eigenlijk geen foto's kon nemen door de drukte en doordat alles te veel weerspiegelde doordat alles achter glas stond of lag. Trouwens ik kan me niet herinneren dat toen ik heel wat jaren geleden in de Hermitage in Sint Petersburg was daar ook juwelen heb gezien.  
De tentoonstelling is nog te zien tot 15 maart 2020.
Toen we weer uit de Hermitage waren kwam mijn zusje met het voorstel om de een bezoek te brengen aan de Basiliek van de Heilige Nicolaas, genoemd naar de patroonheilige van Amsterdam. Zij was daar al vaker geweest maar ik nog nooit. De Basiliek ligt als een prachtig boegbeeld van de stad tegenover het Centraal Station. Door zijn koepel, omvang en locatie is het een kerk die door velen gezien en gekend wordt.

We gingen er lopend heen omdat het ongeveer 3 km verwijderd is van de Hermitage. 
Zo wandelend kon je merken dat je in Amsterdam was want daar zagen we o.a. een man alleen in zijn zwembroek op de fiets in de stad rijden en ook een winkel waar ze alleen maar allerlei kleuren, soorten en maten condooms verkochten. Er stond zelfs een pop in de etalage die een kraag om had die gemaakt was van condooms.
Ook hier gaf de ruit van de etalage weer een probleem om een goede foto te maken.
De basiliek van de Heilige Nicolaas werd ontworpen door de architect A.C. Bleijs (1842-1912). Het godshuis werd gebouwd tussen 1884-1887 en heeft de vorm van een Latijns kruis, waarbij de koepel zich boven de kruising bevindt.
foto van internet
De basiliek wordt gekenmerkt door neobarokke en neorenaissance elementen. Dit is uitzonderlijk, omdat in de 19de eeuw de neogotiek onder invloed van architect P.J.H. Cuypers, bouwer van onder andere het tegenover de Nicolaas gelegen Centraal Station, als de meest passende stijl gold voor katholieke kerken.
Grote blikvanger is de 58 meter hoge koepel die bestaat uit een buiten- en een binnendeel.
Ook hier hadden wij weer een audiotour en kregen over wat wij zagen uitleg. Ik vind dat altijd heel interessant want dan weet ik waar ik speciaal op moet letten. Ook kregen we een legende te horen. 
Het maakte wel dat ik eigenlijk vergat om foto's te nemen van al het moois wat ik zag en ook van de afbeelding van de legende die in de baseliek te zien is.
Ik vond de basiliek zeker het bezoek waard en ik zal er zeker nog eens binnen wandelen als ik in Amsterdam ben.
Hierna wandelden we terug naar het Rembrandtplein waar we iets gingen drinken met een bittergarnituur.
Hierna werd het tijd dat ik weer richting het metro- en treinstation ging om weer huiswaarts keren.
Het was fijn om mijn zusje te ontmoeten want het is jammer dat ze te ver weg woont om zomaar even bij elkaar langs te gaan om een bakje te doen zeker nu ik mijn leven min of meer op zijn kop staat.
Bij thuiskomen mis ik zo erg zijn vragen van hoe ik het die dag gehad heb. Het is dan zo stil. Maar gelukkig begroet mij lieve kater Solo mij dan toch. 




15 opmerkingen:

  1. Ik had dat laatst in de Onderwijsmuseum in Dordrecht tijdens Open Monumentendag.. allemaal onder glas en dan van die felle lampen erboven.. dan krijg je dus inderdaad lichtstrepen in het weerspiegelende glas. maar ik vind dat dat dan maar zo is.. niks aan te doen. Gewoon fotograferen.. je hoeft toch geen prijzen te winnen met die foto's en eigen foto's zijn vaak toch net wat leuker hè! Maar je ook niet uit het veld laten slaan als het echt niet gaat en dan eventueel inderdaad foto's van internet gebruiken (als dat mag en er geen copyright op rust).. dan krijgen wij toch een beeld van wat jij allemaal aan moois zag hè!
    En dat was veel! Ik kom niet veel in Amsterdam, dus ik kijk m'n ogen uit hier. Wij liepen vandaag ook een kerk binnen in Maassluis.. die was ook prachtig, maar zo'n koepel (die ik altijd zo apart en mooi vind), die had ie niet.
    Ik voel me verdrietig jóúw gemis te lezen in die laatste zinnen.. het is nog zo kort, het moet z'n plekje allemaal nog zien te vinden., ik leef enorm met je mee. Knuffel die lieve kat nog maar eens extra hoor!
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hier zag je ook te veel mensen in het glas weerspiegelen omdat het heel erg druk was. Je moest soms wachten voordat je bij een vitrine kon.
      Als ik thuis kom overvalt het verdriet me soms vooral als ik iets speciaals gedaan heeft. Ik weet toch dat jij met me meeleeft dat merk ik ook aan de lieve kaartjes die je stuurde.
      Die lieve kat lijkt zijn baasje ook nog steeds te missen. Hij is bij tijd en wijle erg chagrijnig. Hij was altijd bij hem als hij in de tuin of de garage was. Hij was eigenlijk meer op Manlief gesteld dan op mij.

      Verwijderen
    2. Ja, ik weet nog dat je Solo zelfs meenam naar het verpleegtehuis toen je lieve man daar aan het herstellen was van die beenbreuken hè.. omdat ze elkaar zo misten. Maar katten zijn ook wel opportunisten volgens mij.. die gaat vanzelf wel meer naar jou toetrekken denk ik hoor.. hij krijgt nu alleen van jóú nog maar z'n eten hè.. en da's belangrijk voor een kat! ;-)

      Verwijderen
    3. Solo is wel een aparte hoor. Soms vind ik dat hij meer op een hond dan op een kat lijkt in zijn gedrag.

      Verwijderen
  2. Daar was moois te zien, Noortje !
    Een dagje met je zusje, en een hapje na maakten het fijn.
    'k Begrijp je gevoel, je verdriet..., die aardbol blijft helaas verder draaien...
    Knuffel,
    Lies.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het was fijn om mijn zusje weer even in real live te spreken ondanks dat we wel telefoneren en whatsappen.

      Verwijderen
  3. Een blog met fraaie foto's en goede informatie Noortje. gebrandschilderde ramen vind ik altijd erg mooi om te zien.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die ramen zijn altijd geweldig mooi om te zien maar ik ben niet zo goed in fotograferen dus je staan altijd minder mooi op de foto dan dat ze in werkelijkheid zijn.

      Verwijderen
  4. De Hermitage ook al weer tien jaar.
    Geloof dat er in Sint Petersburg nog veel kunst uit Nederland is, weg gesluisd in de 17de eeuw.
    De Hermitage en de Basiliek van de Heilige Nicolaas zijn mooie bezienswaardigheden.
    Was een leuk bezoek en gelukkig vangt Solo je thuis op. Hans

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad in de Hermitage in Sint Petersburg was veel kunst te zien wat oorspronkelijk uit Nederland kwam. Maar het was een magnifiek museum om te zien maar veel te groot om alles uitgebreid te bekijken.
      Ik ben inderdaad blij dat ik Solo heb anders was het helemaal zo stil bij thuiskomst.

      Verwijderen
    2. Ik heb geen huisdieren meer, mede door ruimte en gezondheid, maar het is erg stil zonder ze.

      Verwijderen
    3. Ik weet niet anders dan er katten in mijn leven zijn. Toen ik een baby was lag er soms al een kat in mijn wieg. Mijn moeder was namelijk ook gek op katten. Ik moet er niet aan denken dat ik door gezondheidsproblemen geen kat meer zou kunnen hebben.

      Verwijderen
  5. Ja, leuk hoor, Amsterdam is een mooie stad, er is altijd meer dan genoeg te zien!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Af en toe mis ik Amsterdam wel eens want ik heb jaren in Amstelveen gewoon Ik zou toch niet meer terug naar het Westen willen.

      Verwijderen
  6. een deugddoende uitstap ...

    juwelen fotograferen is bijna niet doen Noortje

    en de basiliek lijkt me de moeite meer dan waard

    prettige dag

    BeantwoordenVerwijderen