Vriendinnen Wandeldag Wezuperbrug 10-04-2018

Dit jaar deden we met zijn achten de Vriendinnen wandeldag. Deze wandeldag werd dit jaar voor de 15e keer georganiseerd en een deel van de opbrengst is ieder jaar bestemd voor een goed doel. Dit jaar was het voor de Stichting ALS Nederland net als vorig jaar. Door je volgens de dresscode te kleden is het mogelijk om een prijs te winnen. De dresscode was daarom ook dit jaar weer oranje omdat dat de kleur van het logo van de stichting ALS is. Niemand van ons had iets van oranje aan of om, trouwens ik had er nog nooit bij stil gestaan dat er een dresscode bij deze wandeltochten is.
Bij de start bij het Molecaten Vakantiepark kregen we voordat we aan onze tocht van 20 km begonnen eerst nog koffie en een plakje Drentse cake. Hierna begonnen we aan onze tocht ik zag er wel een beetje tegenop want mijn snelheid is veel lager dan dat van de andere dames. Met drie ervan wandel ik wel vaker maar met de andere vier heb ik nog nooit een wandeling gemaakt.

We liepen eerst een stuk over het vakantiepark om vervolgens in het bos te komen waar het in eerste instantie nu niet echt gemakkelijk voor me liep want het waren niet echt paden waar we over liepen. Later werden het gelukkig wel paden.

Natuurlijk moesten we dit jaar ook een stuk langs het Oranjekanaal lopen en meestal vind ik zulke stukken erg saai maar met wandelmaatjes merk je hier eigenlijk niets van.

We kwamen de bussen van het busmuseum al tegen die ons van het eindpunt weer terug naar de startlocatie zouden brengen. Natuurlijk zaten hier nog geen wandelaars in want zolang waren de wandelaars nog niet vertrokken.

We liepen over een stuk landweg en voordat we het bos weer in moesten stond daar een aanhangwagen waaruit we een stuk fruit mochten nemen.

We bleven er heel even staan en gingen toen weer een bosgebied in. We troffen het erg met het weer want het was zonnig en zelfs voor mij al een beetje aan de warme kant.

Ik was, zoals wel te verwachten was, de lantaarndrager van de groep maar ik liep nooit alleen en er werd wel steeds op me gewacht.
Na ongeveer 10 km kwamen we bij "Theehuis Poolshoogte" waar de rust was.
Even zag het er naar uit dat er geen zitplaats voor ons zou zijn maar binnen waren er nog genoeg. Natuurlijk namen we allemaal koffie of thee met appelgebak want dit is bij mijn wandelmaatjes en mij toch eigenlijk wel standaard bij een rust.

Hierna werd het weer tijd om verder te gaan hoewel we er wel lekker zaten.
Hoewel ik in deze omgeving al vaker wandeltochten gedaan heb blijf ik het er altijd mooi vinden. En ook nu weer lagen er af en toe versperringen op het pad.

Het monument voor de Amerikanen die hier in de oorlog met hun vliegtuig zijn neergestort had ik ook al bij verschillende wandeltochten die ik hier in de buurt deed gezien, maar die versierde kerstboom nog nooit. Ik weet niet of dit nog van de kerst is of dat het voor iets anders bedoeld is, hoe dan ook, ik vond het wel grappig.

Na enige tijd kwamen we in het dorp Exloo aan wat ook het eindpunt van deze wandeltocht was. Vanuit hier zouden we met bussen van het busmuseum weer terug gebracht worden naar de startlocatie in Wezuperbrug. 

Toen we weer terug waren in het Molecaten vakantiepark dronken we er nog iets voordat we weer op huis aan gingen.

Het was gezellig om met Conni, Cora, Harriet, Heleen, Janny, Jolanda en Karin te wandelen. Ik wil ze bij deze dan ook nog bedanken dat ze zo lief waren om steeds op de schildpad te wachten.

Ik las op de site van de Vriendinnen wandeldag dat er 750 dames hebben meegewandeld en dat er €1550 is overmaakt aan de stichting ALS.