Bezoek aan Betoverend Breda 20-12-2018

Ik had op internet gelezen  dat  van 14 december t/m 26 december Breda in het teken van de feestdagen en winterse gezelligheid zou staan. Aangezien ik nog een  vrijreizen dag van de NS had leek het me wel iets om hier heen te gaan. Aangezien je met zo'n kaartje pas na 9 uur mag reizen kwam ik pas in het begin van de middag in Breda aan.
Het was wel een hele lange treinreis maar ik reis graag met de trein dus dat was geen probleem. Toen ik naar het centrum liep liep ik direct in een straat waarvan de naam mijn een prettig gevoel gaf. 
In deze staat zag ik op de stoeptegels allemaal krioelende rode mieren. Ze lopen ze net een beetje een andere kant op. Samen vormen ze zo een krioelende mierenmassa die de weg tussen  het station en de binnenstad aflegt. Daarmee staan de mieren symbool voor de massa's mensen die zich een weg banen door de drukke, Willemstraat richting het stadshart. Bedenker van het kunstwerk is Florentijn Hofman.
Toen ik het stadspark Valkenberg doorliep had ik meer het idee dat er kermis was, er stond een draaimolen voor kinderen, een kraam waar kinderen door een of ander behendigheidsspelletje  wat kon winnen en er waren ook wat eetkraampjes. 
Ik vond het nu niet echt iets speciaals voor de kerst maar het was natuurlijk wel gezellig.
Terwijl ik in het park liep besloot ik eerst het Begijn Hof aan te doen. Ik vind Begijnhoven altijd zo mooi om er een bezoek te brengen en hoewel ik er al eerder was vond ik het ook nu de moeite van een bezoek weer waard.
Johanna van Polanen had zelfs i.v.m. de kerstijd een kerstboom naast zich gekregen. 
Ook stond er i.m.v. de kersttijd een kerststal hoewel ik deze niet van dichtbij door de weerspiegeling in het glas op de foto kon zetten.
Opvallend vind ik het altijd dat er bezoekers in een hofje rondlopen. 
Hierna begaf ik me naar het centrum en het viel me tegen dat het niet drukker in de stad was. Ook waren er niet veel stalletjes waar wat verkocht werd en al werd er al wat verkocht dan was het niet iets specifieks voor de kerst.
Ik neem aan dat er te weinig animo was om een kerstkraampje te huren want in schillende stond kersttafereeltjes opgesteld  
Het werd tijd om eens even ergens wat te gaan drinken en iets kleins te eten. Ik deed dit op de grote markt bij de ijsbaan en bij de grote kerstboom. Deze kerstboom is niet zomaar een kerstboom maar speelt een belangrijke rol in het sprookje van Careltje, dat als een rode draad door Betoverend Breda loopt. De kerstboom is betoverd, kan bewegen en zelfs praten! Tenminste, zo lijkt het…
In werkelijkheid is het Careltje die vanuit de betoverende boom zijn verhaal vertelt. Dit mysterieuze jongetje woont al honderden jaren onder de Grote Markt en kent alle verhalen en schandalen van Breda. Terwijl ik in het restaurant zat hoorde ik opeens muziek uit de boom en de boom bewoog ook ook gingen de lichtjes uit en aan. Jammer dat ik net binnen zat.
Hierna besloot ik nog een bezoek te gaan brengen aan de Grote Kerk of ook wel Onze lieve Vrouwe Kerk. Ook deze had ik al eens bezocht maar deze is meerdere bezoeken zeker waard.
In het kader van Betoveren Breda kreeg je deze keer een audio-tour gratis mee. Ik vind zo'n audio-tour altijd wel prettig omdat je dan op dingen gewezen wordt die je anders soms niet zie.
Zo was me er nog nooit op noordmuur de Muurschildering Maria's Boodschap opgevallen van 2,5 x 2,5 meter. De schildering is in zijn soort uniek. Tot begin 1900 is de schildering onder de witkalk verborgen gebleven. 
Zoals je in alle oude kerken ziet waren hier natuurlijk ook allemaal zerken op de vloer te zien.
Er werd verteld dat alle graven eigenlijk een koperen plaatje op de zerk hadden gehad en dat deze er nog maar bij een paar opzaten maar door de gaten op de zerken was te zien dat deze er eerder opgezeten hadden.
Het Graf van Willem van Galen, pastoor en deken behoort ongetwijfeld tot het fraaiste grafmonument ooit opgericht voor een kanunnik. Het is een prachtige koper gesneden grafplaat. De grafplaat bevindt zich bij het Hoogkoor.
Ook werd er iets over de uitdrukking "rijke stinkerd" verteld. De precieze herkomst van de uitdrukking “stinkend rijk zijn” staat niet helemaal vast. Maar vaak wordt verwezen naar de begrafeniscultuur in de Middeleeuwen. Armere mensen zouden toen op het kerkhof zijn begraven, terwijl de rijken zich een mooie plaats in de kerk konden veroorloven. De graven van deze gefortuneerden, die zich direct onder de kerkvloer bevonden, waren vaak niet helemaal goed afgesloten en soms moest de vloer er dichtbij ook weer open, waardoor kwalijke dampen in de kerk zouden komen. Volgens deze lezing werden zo de uitdrukkingen “rijke stinkerd” en “stinkend rijk zijn” geboren. Toch wordt wel verteld dat het een mooi verhaal is, maar niet waar omdat de uitdrukking “rijke stinkerd” in de bronnen uit de Middeleeuwen helemaal nergens is terug te vinden.
Bovendien werden niet alleen rijken in de kerk begraven. Iedereen kreeg daar aanvankelijk een plaatsje, behalve zelfmoordenaars en ongedoopte kinderen. Wel waren de plaatsen vlak bij het altaar het duurst: die plaatsen waren het meest in trek omdat men veronderstelde dat de heiligheid van het altaar afstraalde op de overledenen.
De koorbanken in het hoogkoor van kerk hadden ook mijn belangstelling. Deze banken waren bestemd voor het Bredase kapittel, de kanunniken die tot taak hadden met gebeden en gezangen God te aanbidden en genade af te smeken over de bewoners van de stad Breda.
Zijn de koorbankjes neergeklapt, dan kan men daar op zitten, maar opgeklapt kan men daar ook enigszins op zitten. Kanunniken op gevorderde leeftijd werden soms moe van het lange staan bij een kerkdienst en door een steuntje onder de zitting van een opgeklapt bankje konden zij de indruk wekken toch te staan. Deze bankjes kregen de naam "miseri cordi" (heb medelijden).
De afbeeldingen op de koorbanken  geven op een bijzondere wijze de tijd weer waarin ze gemaakt zijn (± 1450) en gebruikt werden (tot 1637). De houtsnijwerkjes onder de zittingen vormen als het ware een documentaire over wat de inwoners van Breda vroeger goed of slecht vonden, waarin ze geloofden, welke omgangsvormen en beroepen ze hadden, welke dieren ze bijzonder vonden, welke spreekwoorden en gezegden ze gebruikten en niet te vergeten, waar ze om moesten lachen en de spot mee dreven.
Natuurlijk was er nog veel meer moois in de kerk te zien zoals het  koperen doopvont, het orgel en de mooi beschilderde plafonds.
Ik was blij dat ik een audio-tour had genomen want er vielen mij nu meer dingen op in de kerk en de informatie die ik er ook bij kreeg was heel interessant 
Na het bezoek aan de grote Kerk besloot ik nog even door de stad te lopen en toen ik de St. Joostkapel zag ging ik hier ook even naar binnen. Deze kapel is de oudste van Breda. Rond 1300 was er al sprake van een kapel op deze plaats. De kapel is gewijd aan St. Joost of St. Judocus, patroonheilige tegen besmettelijke ziekten.
Intussen was het buiten donker geworden en zag de stad er opeens heel sfeervol uit. Alleen vond ik het jammer dat het eigenlijk niets van een kerstmarkt weg had.
 
Omdat ik nog een lange terugreis voor de boeg had besloot ik om zo langzamerhand weer richting het station te gaan. 
Ondanks dat het geen echte kerstmarkt was, zoals ik in eerste instantie gedacht had, heb ik wel genoten van mijn uitstapje. Het bezoek aan de Grote Kerk vond ik deze keer ook weer heel interessant. Om 21.30 uur haalde manlief me weer van het station op.

8 opmerkingen:

  1. Toch een reisje dat meer dan de moeite was, Noortje !
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind het inderdaad altijd leuk om een stad te bezoeken.

      Verwijderen
  2. Een broodje braadworst is in Duitsland toch echt wel iets wat bij de kerstmarkten hoort volgens mij hoor! :-) (vaak genoeg er eentje gegeten daar! ;-) )
    Nee, een echte kerstmarkt leek het me ook niet, maar zo'n stad in kerstige sferen is sowieso wel gezellig hè! Dat ze alleen glas hebben moeten zetten in die kerststal.. en dat op dat mooie hofje waar iedereen ziet wat je doet..! Vreemd hè?
    Zo'n audiotoer zal je zéker ook meer info geven over de dingen die je ziet. (schitterend, die plafonds trouwens! Ik moet dat boekje nog lezen dat ik in de Grote kerk in Dordt mee kreeg, over die rozetten bedenk ik me nu!)
    En tjonge.. wat maakt jouw camera mooie foto's in het donker, van die lichtjes allemaal.. prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat broodje braadworst was dan ook het enige wat er was wat me aan een kerstmarkt deed denken. Ik miste gebakken camembert, gebakken champignons, steak die op houtkool was klaargemaakt, glühwein, eierpunch etc.
      Ik vond dat er niet veel mensen in de stad waren en inderdaad dat glas voor die kerststal vond ik ook heel vreemd (ik heb dat nog nooit ergens gezien trouwens)
      De laatste tijd neem ik in museums en kerken vaker een audiotoer je ziet en komt veel meer te weten.
      Die foto's in het donker maak ik met de nachtstand op mijn cameraatje. Alleen is het jammer dat ik steeds meer ga beven en heb dus niet altijd meer scherpe foto's

      Verwijderen
  3. Een mooi verslag meet fraaie foto's, en interessante informatie Noortje. Dat orgel is echt indrukwekkend hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi hoor! Dat is een interessante stad, Breda, ik ben daar ook een keer geweest toen het glazen huis daar stond. Mooie binnenstad.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben alleen bij het glazenhuis geweest toen het in Groningen stond.

      Verwijderen