3 Daags Hotelarrangement 02-07 t/m 04-07-2021

Ik schreef al eens eerder dat mijn schoonzusje en ik af en toen graag een hotelarrangement boeken. Deze keer had mijn schoonzusje een arrangement gezien wat speciaal gemaakt was i.v.m. de geldende coronamaatregelen. Er zou op een avond bingo zijn wat je dan op je kamer kon spelen met je tablet of laptop waar je Teams op geïnstalleerd had. Aangezien mijn schoonzusje en ik het wel leuk vinden om af en toe bingo te spelen hoefde ik niet lang na te denken toen ze vroeg of ik interesse had voor dit arrangement.

Op de heenreis besloten we de modezaak op de Veluwe ook nog even aan te doen waar ik regelmatig iets koop. Toen ik er tussen de kledingrekken aan het snuffelen was hoorde ik mijn schoonzusje opeens met mijn andere schoonzusje praatte. Toevallig deed mijn schoonzusje met mijn zwager die zaak ook aan (zij waren op de terugreis van een paar dagen vakantie) Wel toevallig dat we ze daar troffen en aan een soort stamtafel in die zaak praatten we even gezellig met elkaar. Uiteindelijk gingen zij richting het Noorden en wij richting het Zuiden. Onderweg op de Veluwe besloten wij ergens een broodje te eten.

Ik vond dat ze een grappige menukaart hadden. We hadden speciaal een klein eethuis gekozen omdat we vonden dat we de kleine horeca in kleine plaatsjes moeten steunen. Ik ben vergeten om het heerlijke broodje op de foto te zetten maar het smaakte in ieder geval heerlijk. 

Half in de middag kwamen we bij het hotel aan. Nadat we ons op onze kamer geïnstalleerd hadden gingen we buiten op het terras kijken. Vanaf het terras had je een mooi uitzicht op de Rosmalense plas.

Je zou denken wanneer je het terras ziet dat wij de enige gasten waren maar dat was beslist niet het geval. Aangezien per 5 juni de horeca weer van binnen open mocht zijn hoefden we deze keer ook niet meer op onze kamer te dineren en te ontbijten. 's Avonds genoten we van een 3 gangendiner in het restaurant. Ondanks dat het hotel direct aan de A2 ligt en we het raam ook nog open hadden gezet genoten we van een goede nachtrust. Na het ontbijt besloot ik de laatste dag van de avondvierdaagse die ik nog moest lopen rond de Rosmalense plas te lopen.

De Rosmalense Plas, ook wel Empelse Plas of Empels Gat genoemd, is een binnenmeer gelegen aan de Empelseweg in Rosmalen. Het diepe water is ontstaan door zandwinning. Het meer is in het begin van de 20e eeuw gegraven. Ook in de jaren 1990 is de plas nog gebruikt als zandwinlocatie. Het water functioneert als recreatieplas voor wandelaars, zonnebaders en zwemmers. Er is geen officieel zwembad. Een duikvereniging gebruikt de plas voor haar hobby. Het meer heeft geen verbinding met open water.

Ik moet zeggen dat het een heel mooi gebied is. Ik zag overal tentjes staan van vissers. Ik heb geen verstand van vissen maar al de tentjes waren gesloten en de hengelsteunen stonden ervoor. Misschien hadden ze 's nachts gevist en sliepen ze nu.

Ik kwam enkele wandelaars met honden tegen die allemaal erg vriendelijk waren. Ook zag ik tijdens mijn wandeling rond de plas het hotel liggen.

Terwijl ik zo om de plas liep schrok ik me wild omdat de app van eRoutes opeens muziek liet horen. Dat was eigenlijk wel logisch omdat het de laatste dag van de avondvierdaagse was en het dus eigenlijk de intocht was. Ook had ik via de app al een gek vogelgeluid gehoord wat ik natuurlijk helemaal niet verwachtte.

Ik kwam een bankje tegen wat eigenlijk uitzicht op de plas moest geven maar door de struiken ervoor was dit niet mogelijk.

Ik kwam weer bij het hotel maar ik had nog maar 3 km gewandeld dus ik zou ergens die dag nog minstens 2 km moeten wandelen. 

We besloten om koffie te gaan drinken bij café Restaurant de Rustende Jager bij Nationaal Park Loonse en Drunense Duinen. Mijn zusje had ons deze tip gegeven. Toen wij langs het terras reden zagen we dat het er erg druk was dus ik stapte alvast uit om een plaatsje te zoeken. Ik vond het wel heel erg lang duren voordat mijn schoonzusje kwam en toen ik haar weer zag rijden en ze nog steeds geen parkeerplekje had gevonden ging ik naar haar toe. Toen ik de modder op haar auto zag wist ik al hoe laat het was.

Ze had zich vastgereden in een modderplas en ze zei dat ze het zweet op haar rug had staan en ze blij was dat ze er zonder hulp tenslotte toch nog uit gekomen was.

Al in 1791 wordt melding gemaakt van een café op deze plek! Maar de naam "De Rustende Jager" komt pas in 1896 voor het eerst voor op de kaart. In 1920 kopen Kees en Marie Klijn De Rustende Jager, het is dan nog slechts een boerderijtje waar in een zijkamer een borrel en frisdrank wordt geschonken aan jagers en passanten. Door het vroege overlijden van haar man, staat Marie er al snel alleen voor, maar zij houdt het café tot op hoge leeftijd open. Haar zoon Jan wordt boswachter in de Loonse en Drunense Duinen. Het boerderijtje brandt helaas af tijdens de bevrijding in 1944, maar het wordt in landelijke stijl weer herbouwd. Als Marie Klijn in 1972 overlijdt, neemt haar kleindochter met haar man het café over. Zij maakten er een bloeiend bedrijf van. Het is tot op de dag van vandaag één van de populairste entrees tot het gebied.

Aangezien ik nog minstens 2 km moest lopen wilde ik mijn home edition van de avondvierdaagse volbracht hebben besloot ik om hier nog een stukje te gaan wandelen.

Aangezien mijn schoonzusje op het terras was achtergebleven ging ik niet zo ver dat ik bij het stuifzand gebied kwam. Later zag ik thuis dat er een mooie wandelroute was vanaf het café en dan zou ik het stuifzand ook gezien hebben. Dit zou niet eens zo'n lange wandeling geweest zijn..

Hierna besloten we om naar het plaatsje Eersel te gaan. Eersel de parel van de Kempen.

Het dorp Eersel heette in 712 Ereslo. Een “lo” is een hoogte, aan 3 zijden door lage grond omgeven. Eersel wordt voor het eerst vermeld in een schenkingsakte in het jaar 712.

De historische Markt  is uitgeroepen tot beschermd dorpsgezicht met als doel het behoud en het voortbestaan van deze karakteristieke omgeving te waarborgen. De pittoreske dorpskern met zijn charmante kinderkoppen en lindebomen heeft een mooie oude dorpspomp, kiosk, vele monumenten en de Mariakapel.

Nadat we de auto op de markt geparkeerd hadden zagen we al direct de Mariakapel.

(Foto van internet omdat mijn foto mislukt was)

De karakteristieke Mariakapel op de Markt is gebouwd in 1464. Deze kapel heeft van 1629 tot 1957 opvolgend dienst gedaan als gevangenis, bewaarplaats voor brandspuit en als raadhuis. De glas-in-lood ramen laten de geschiedenis van Eersel zien.

Mijn schoonzusje installeerde zich op een van de vele terrasjes en ik ging op zoek naar de rooms-katholieke Sint Willibrordus kerk. 

De kerk staat niet in het centrum van Eersel, maar net daarbuiten. De kerk wordt voor het eerst in de archieven vermeld in 1308. De huidige kerktoren werd in 1381 gebouwd. Studies hebben aangetoond dat eerst de toren gebouwd is en pas later de bakstenen kerk aan de toren is vast gebouwd. In de loop der eeuwen is er heel wat aan de kerk gesleuteld en is ze door heel wat rampen getroffen. Zo werd in de 16e en 17e eeuw dorp en kerk ernstig geplunderd door Spaanse troepen en staatse legers. Verder is er een tijd geweest (1708–1718) dat de kerk open heeft gelegen nadat door een storm de torenspits op de kerk was gevallen. De meest recente restauratie was in 1981. In de kerk staat nog altijd een origineel Smitsorgel uit 1852. De kerk stamt oorspronkelijk van voor 1480 en was mogelijk een eenvoudig houten optrekje geweest, gesticht door de Abdij van Echternach. De toren dateert uit de tweede helft van de 14e eeuw. Aan het begin van de zestiende eeuw.

Het kostte me nogal wat moeite om de kerk te vinden ondanks dat ik google maps gebruikte. Ik liep helemaal de verkeerde kant op en toen ik daar achter kwam kwam ik langs een Maria kapelletje.

Omstreeks 1825 werd het Brabants Studenten Gilde van Onze Lieve Vrouw opgericht. Dit studentengilde bezocht in de vakantie periode allerlei plaatsen in de provincie. Hun verblijf had dikwijls de bouw van een kapelletje tot gevolg. Eersel was in 1943 de plaats waar het "Brabants Studentengilde" neerstreek. De kapel werd geheel wit geschilderd. In de kapel hangen een paar herinneringen aan Eerselse jongemannen die omkwamen ten gevolge van oorlogshandelingen.

Toen ik een man zag die in zijn voortuin bezig was vroeg ik hem de weg naar de kerk en niet veel later zag ik de kerk dan ook.

Ik had graag in de kerk gekeken om het orgel te zien maar toen ik de deur opende zag ik dat er een afscheidsdienst was dus ik sloot de deur weer zachtjes. Ik ging terug naar de markt maar ook dit lukte niet erg goed. Mijn richtingsgevoel liet me heel erg in de steek en toen ik iemand vroeg waar de markt was zei ze dat ik helemaal de verkeerde kant op liep. 

Ik kwam langs het beeld De Pronte Vrouw

Zij is een vrouw die hoort op het Brabantse zand: zorgzaam, onbaatzuchtig, berustend, arm en gemoedelijk. Met wijsheid bestiert zij haar gezin en met de hand op de knip (beurs) beheert zij de schamele bezittingen. Dank zij haar, is haar man een Contente Mens.

Ik vond het wel leuk dat ze de hekken (die bij een verbouwing stonden) voorzien hadden van onderstaande afbeeldingen.

Het duurde niet lang meer of ik zag mijn schoonzusje op een terras zitten. Ze vond wel dat ik erg lang weggebleven was en ze was bang dat ik misschien wel gevallen was. Nadat ik er ook wat gedronken had gingen we terug naar het hotel waar we ons na een heerlijk diner op de kamer installeerden voor de bingo.

Ondanks dat wij geen prijs hadden met de bingo genoten we er wel erg van. Wel kregen we een fles wijn als troostprijs.

De dag dat we naar huis gingen had mijn schoonzusje een fluistertocht geboekt in de Biesbosch. We hadden weleens vaker een boottocht in de Biesbosch gedaan maar dan met een grotere boot.

Deze keer gingen we met onderstaand bootje en de gids die we aan boord hadden van natuurmonumenten vertelde heel veel. Het fijne was ook dat al de mensen aan boord erg geïnteresseerd waren. Iedereen had een verrekijker bij zich en ik ook. Daardoor heb ik ook nauwelijks foto's gemaakt.  

De Biesbosch is een avontuurlijk doolhof van rivieren, met eilandjes met wilgenbossen en grillige kreken met glashelder water. Je kunt er wandelen en langs de randen van het gebied ook fietsen. Maar de natte, ruige natuur van dit moeras laat zich het best beleven vanaf het water. In de Biesbosch ben je één met de natuur. De Biesbosch is niet alleen een nationaal park, maar ook het grootste zoetwatergetijdengebieden van Europa. Eb en vloed vormden hier het landschap, 600 jaar lang. Een ruige wildernis, waar je stilte vindt en stil van wordt.

De gids wees ons op een nest van een visarend wat in een hoogspanningsmast was. Met moeite was de kop te zien. Veel te ver weg om een foto te maken natuurlijk.

We voeren onder het bruggetje van Sint Jan door.

Het Bruggetje van St Jan is een brug in de Biesbosch en overspant de Sloot van St Jan.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog was Zuid-Nederland bevrijd, maar Noord-Nederland nog niet en lag de Biesbosch hier tussen in. Het gebied werd gebruikt door Duitsers om naar Noord-Nederland te komen en voor joden en gestrande piloten om naar Zuid-Nederland te komen. Deze verbinding werd verzorgd door line-crossers. Daarbij werd regelmatig het bruggetje over de Sloot van Sint Jan gepasseerd. Het verzet onderschepte in de buurt van het bruggetje veel Duitsers.

Ik vind het jammer dat ik zo ver van de Biesbosch woon want ik zou heel graag eens een bevertocht maken met de kans dat ik er één zie (deze tochten zijn 's avonds)

Nu moest ik het doen met een opgezet exemplaar die ik in het bezoekerscentrum zag.

Hierna gingen we richting de Veluwe waar we eerst in Voorthuizen wat gingen drinken op een terras om daarna als afsluiting van het gezellige weekend in Garderen uit eten te gaan.

Ik wil mijn schoonzusje bij deze bedanken voor het mooie programma dat ze opgesteld had. Ze was een prima reisleidster en ik heb heel erg van het arrangement genoten.