Van 17 juli tot 21 juli naar de Nijmegen om mijn vriendinnen aan te moedigen die er de Nijmeegse 4daagse liepen.

Maandag 17 juli vertrok ik met vijf vriendinnen naar Nijmegen. Heleen, Harriet, Conni en Cora gingen er de 4daagse lopen. Janny en ik gingen mee als supporters. Eerst gingen ze hun startbewijzen ophalen en toen ze zich aangemeld hadden en hun polsbandjes om hadden gingen we in de stad ergens lunchen.

Nadat we later boodschappen hadden gedaan gingen we naar ons 8 persoons huisje wat we gehuurd hadden bij EuroParcs "De Kraaijenbergse Plassen" in Cuijk. Het was een mooi en ruim huisje aan het water. 

Na het eten gingen de wandelaarsters redelijk vroeg naar bed. Janny en ik maakten het ook niet te laat. Hoewel ze de late start hadden ging hun wekkers de eerste dag al om 4 uur en Janny bracht hun iedere ochtend met de auto naar de toegangsweg van het park waar ze met de bus naar de Wedren konden. Ook ik ging iedere ochtend uit bed om ze succes voor die dag te wensen. De eerste dag was de dag van Elst en Janny en ik hadden met ze afgesproken om ze daar te ontmoeten. Natuurlijk bij de kerk want dat was traditie. Ik rustte daar ook altijd met Heleen toen ik ook nog de 40 km liep en toen ik 30 km en zij de 40 liep ontmoetten we elkaar daar. 

Nadat we met elkaar iets gedronken hadden gingen we de kerk in om een kaarsje aan te steken. De wandelaarsters hadden er intussen 20 km op zitten en vervolgden hun tocht weer. Wij gingen terug met de trein naar Nijmegen om ze op te wachten bij de Wedren. Heleen haar vader was daar en als verrassing was er ook familie van Cora op de Wedren.

De volgende dag, de dag van Wijchen, hadden ze de vroege start en gingen de wekkers al om 3 uur 30 maar nadat Janny ze naar de bus had gebracht konden wij nog even terug in bed.

Zoals te zien is op de foto waren er nog meer wandelaars op het park die vroeg uit bed moesten voor de 4daagse.
Vandaag waren de partners van Harriet en Heleen al vroeg vertrokken van huis om ook een paar dagen de sfeer van de 4daagse te ervaren. Wij zouden de wandelaarsters in Wijchen ontmoeten en hier zouden ook de partners van Heleen en Harriet zijn. Ook nu hadden we net als gisteren de auto bij het station van Cuijk neer gezet. Het was heel makkelijk om op de 4daagse app te kunnen zien waar ze liepen. 

Toen ze alle vier kort achter elkaar aankwamen in Wijchen waar wij ze stonden op te wachten alles ging voorspoedig met ze. Nadat ze wat gedronken hadden vervolgden ze weer hun weg en spraken we af om ze weer op de Wedren te ontmoeten. 

Hindrik en Vincent waren op de fiets en Janny en ik gingen weer met de trein naar Nijmegen. Janny en ik gingen naar het terras waar we de dag ervoor ook geluncht hadden en toen het tijd was dat ze ongeveer zouden finishen gingen we richting Wedren waar Hindrik en Vincent intussen ook waren. Toen ze allemaal kort na elkaar binnen waren en zich hadden afgemeld dronken we nog iets op de Wedren voordat we naar het huisje gingen. 

De mannen gingen ook mee naar het huisje waar we met elkaar aten.

De volgende dag konden de wandelaarsters uitslapen, nou ja uitslapen, de wekkers gingen om 4 uur. Vandaag was het de dag van Groesbeek en wij hadden het plan om ze in de buurt van Plasmolen te ontmoeten maar in de buurt van Milsbeek waren de wegen afgesloten dus besloten we ze in Milsbeek op te wachten. Toen ik de vierdaagse nog liep stond deze dag min of meer in het teken van de beschuit met aardbeien en het roombroodje.

Natuurlijk stuurden ze me een foto met deze heerlijkheden. Natuurlijk hadden we hen geappt dat we in Milsbeek stonden. Nadat ze voorbij gekomen waren liepen we een klein stukje van de 50 km in om bij Het Trefpunt koffie met appelgebak te gaan gebruiken. Ze waren daar de boel al aan het opruimen omdat er niemand meer van 50 km langs zou komen en  trouwens ze zouden dan ook niet meer op de tijd binnen kunnen zijn. 

Ook nu gingen we weer naar Nijmegen om te lunchen en ze te ontmoeten op de Wedren. 's Avonds gingen we met zijn allen eten bij Van der Valk in Cuijk (ook de partners van Heleen, Conni en Harriet) waren hierbij aanwezig. Het was lekker en gezellig.

Net zoals iedere avond werden de voeten weer goed geïnspecteerd en zonodig behandeld en ingetapet (voordeel is dat ze allemaal in de zorg werken)

De laatste dag, de dag van Cuijk, hadden ze de vroege start en kwamen ze langs het park waar wij zaten. Janny en ik zorgden ervoor dat de laatste bagage van hen in de auto kwam en we zouden ze bij de ingang van het park ontmoeten. Voordat ze bij het park waren moesten ze eerst deze dijk over (die ik altijd erg lang vond) en de brug over de Maas ook nog over.

Hier hielden ze even halt en gingen toen Linden binnen (deze keer Lindenwood genoemd) Linden heeft ieder jaar een thema en dit jaar had dit met de film te maken. Janny en ik maakten ons op om naar Nijmegen te gaan evenals de mannen die hun auto bij hotel Van der Valk gingen ophalen. In Nijmegen was het al enorm druk en nadat Janny en ik ergens geluncht hadden zochten we de tribune op waarvoor we een plaats hadden gereserveerd.

Hier zaten al 5 familieleden van Heleen en ook de man van Harriet. Ik vond het heerlijk om een zitplaats te hebben hoewel het nog wel even duurde voor ze binnenkwamen. Tot overmaat van ramp begon het ook nog even te regenen wat voor ons niet leuk was maar voor de wandelaars helemaal niet. En daar zagen we ze dan om de bocht komen en konden ze zich gaan afmelden en hun medaille in ontvangst nemen. 

Ze hadden 160 km gelopen in 4 dagen. Fantastisch dat ze het allemaal gehaald hebben. Later toen we richting het station liepen kreeg Cora een WhatsApp-je dat haar moeder, zus en zwager ook op een tribune zaten als verrassing en haar gemist hadden. We besloten om ze bij het station te ontmoeten. Ze hadden voor de lopers en zelfs voor Janny en mij een bos gladiolen bij zich, zo lief, wij die niet gelopen hadden en ook gladiolen kregen.

Het werd tijd om weer naar het Hoge Noorden terug te gaan. Halverwege de terugreis kregen we een WhatsApp-je dat het misschien wel gezellig zou zijn om met zijn allen bij Van der Valk in Apeldoorn te gaan eten. Natuurlijk vonden wij dit leuk en gezellig om zo de dagen af te sluiten.

Ik heb genoten van dagen hoewel ik meelopen gezelliger vind dan toeschouwer zijn maar wat niet meer gaat gaat niet. 

Ik kan immers terugkijken op het feit dat ik 9x de 4daagse volbracht heb.

Fijn dat Janny, die ook niet liep, er ook bij was want anders had ik de wandelaars niet kunnen gaan aanmoedigen in de verschillende plaatsen omdat er geen OV gaat in de buurt van het park waar wij zaten. 

Ook zou ik de gezelligheid met haar gemist hebben. Want we hebben toch erg genoten ondanks dat we niet liepen. Trouwens de eerste jaren dat ik de 4daagse liep was zij mijn wandelmaatje en we hebben heel wat wandeltochten met elkaar gelopen.

(de meeste foto's zijn niet door mij genomen maar door de anderen met hun smartphone)