Een lang weekend naar Hoenderloo van 03-10-2025 t/m 06-10-2025

foto van internet

Andere jaren ging ik altijd met mijn vriendinnen naar Ameland om daar de Slik tot Zand tocht te lopen hoewel ik de laatste jaren niet meer wandel. Nu kwam, meen ik Heleen met, het idee om eens een andere tocht te doen want verandering van spijs doet eten. Het werd een tocht in het Park de Hoge Veluwe. Daar werd op vier oktober de Wandeldag georganiseerd. Ik vond het wel leuk want daar was ook een tocht van 1 km en die zou ik dan kunnen doen met mijn rollator. Maar omdat ik drie weken geleden een Weber A fractuur aan mijn enkel opliep was ik bang dat het uitje er voor mij niet in zou zitten. Maar omdat Harriet de beschikking had over een grote auto kon ik toch mee want zowel mijn rollator en rolstoel konden er in mee. We hadden een huisje gehuurd op een bungalowpark in Hoenderloo. Op de heenweg gingen we ergens aan voor een kop soep. Omdat we nog te vroeg waren om in het huisje te mogen gingen we nadat we boodschappen gedaan hadden in Hoenderloo bij Restaurant Brunch koffie met gebak nuttigen Ik trakteerde hierop want er stond al ruim twee jaar een afspraak dat als ik iets bepaalds zou zeggen dat ik moest trakteren. Ik had het bewust deze keer gezegd want het was nu echt waar en ik vond het ook wel een goede gelegenheid om te trakteren.

foto van internet

Toen we ons op het park hadden ingecheckt was het wel even zoeken naar het huis. Tijdens het inchecken kreeg we een papiertje waarop stond waarom de gazons er zo omwoeld uitzagen.

We zouden het geweldig gevonden hebben als we een wild zwijn voor het raam hadden gezien maar dat gebeurde helaas niet. Wel lagen er verschillende beukennootjes en daar zijn zwijnen dol op. We aten die avond gebakken aardappeltjes met een schnitzel, salade en groeten uit een pot (dit is meestal standaard op onze eerste avond) Zoals altijd werd de avond gevuld met spelletjes.

De volgende dag was Heleen jarig en hadden we slingers opgehangen. Natuurlijk kreeg ze ook een kadootje 

Maar het was ook de dag dat er gewandeld moest worden ondanks de slechte weersvoorspellingen gingen er drie toch voor de 15 km en twee gingen de 5 km doen. Ik bleef in het huisje en kreeg regelmatig foto's doorgestuurd zodat ik toch ook min of meer van het mooie park mee kon genieten.

Wat had ik graag deze herten met eigen ogen gezien

Ik heb van het jaar nog geen paddenstoelen gezien en moet het dus met deze collage doen.

Ik kreeg bericht van de wandelaars dat ze met hun wandeltocht klaar waren en terug kwamen. Ondanks de slechte weersvoorspelling was het eigenlijk reuze meegevallen zeiden ze.

Omdat het Heleen haar verjaardag was trakteerde zij ons op een etentje. We gingen naar buffetrestaurant "De Garderense Berg". Hier was zoveel keus en het was heerlijk. Bij thuiskomst deden we nog wat spelletjes en alweer niet al te vroeg doken we ons bed in.

foto van internet

De volgende dag gingen we naar het Openluchtmuseum in Arnhem. Gelukkig dat ik een rolstoel meehad anders had ik thuis moeten blijven. Lang geleden was ik er voor het laatst maar ik moet zeggen dat ik het geweldig heb gevonden. Je zag allerlei dingen uit het verleden die je nagenoeg vergeten was. Alleen degenen die me moesten duwen hadden het niet zo makkelijk want de straat was nog al oneffen.

Natuurlijk gingen we ook poffertjes eten want dat hoort er ook wel bij als je terug gaat in de tijd.

Ook hadden we ons opgegeven voor een workshop zeefdrukken. Ik ben eigenlijk niet zo'n crea Bea maar ik heb me er toch aan gewaagd ook al was het resultaat niet denderend.

Waar we misschien nog wel de meeste lol aan beleefd hebben in het museum is dat we een foto hebben laten maken in kleding die men ongeveer 100 jaar geleden droeg. Voordat ieder aangekleed was lagen we constant in een deuk.

En hieronder zien jullie de groepsfoto in de kleren en kleuren van die tijd.

Ondanks dat het af en toe wat miezerde viel het weer ook vandaag weer mee. Voordat we weer naar het huisje teruggingen dronken we nog iets in het restaurant. De arretjescake die ik gekozen had was heerlijk.

Die avond gingen we uiteten in het restaurant van het park. En ook hier was het eten goed. De volgende dag zat het lange weekend er alweer op en kozen we om niet direct voor de hoofdwegen te gaan maar maakten we een soort rondrit. Volgens mij wist onze chauffeuse Harriet daar redelijk goed de weg. Wie besloten om in Epe een koffiestop te houden en hierna zochten we wel weer de hoofdwegen op om naar huis te rijden.

Ik heb erg genoten van het weekend en was dankbaar dat ik toch mee mocht ondanks dat ik niet zo goed uit de voeten kon.

Meiden bedankt voor jullie hulp en gezelligheid.