Vierdaagse Nijmegen 16 juli t/m 19 juli 2013

Dinsdag 16 juli:

Vandaag hebben we de vroege start en we moeten dus naar het station Boxmeer omdat er in Vierlingsbeek niet vroeg genoeg een trein vertrekt. We ontmoeten Heleen zoals afgesproken op de Wedren. Vandaag is de Dag van Elst. Het belooft een warme dag te worden en dat is niet echt mijn ding. Al snel zijn we Nijmegen uit en lopen we Lent binnen. Wanneer we in Bemmel zijn houden we een koffiepauze. In tegenstelling tot

voorgaande jaren nemen we even plaats op stoeltjes. Maar we blijven natuurlijk niet lang zitten want we hebben nog flink wat kilometers voor de boog. We krijgen van Marina een berichtje dat ze bij de Rijkerswoerdse Plassen is en we zien haar al snel als we eraan komen. Hier gebruiken we een kop soep want we moeten ons zoutgehalte op peil houden. Het is lekker om hier even te zitten in de schaduw. Verder gaan we weer op weg naar Elst. Elst is altijd een hele gezellige gemeente om door te komen en traditiegetrouw bezoeken we daar de kerk voor een sanitaire stop. Via Valburg en Oosterhout gaan we naar de beruchte dijk. Bij de stand van de KNBLO houden we ook nog een korte pauze en komen hier nog in gesprek met dames die ook uit Groningen komen. Zoals ieder jaar valt de beruchte dijk me nu ook weer mee hoewel ik het er wel erg warm vind maar de Waalbrug komt steeds dichter bij en het duurt ook niet lang meer of we wandelen Nijmegen weer binnen.

We hebben vandaag 39.9 km gewandeld en het pilsje op de Wedren smaakt me heerlijk. Dag 1 hebben we volbracht.







Woensdag 17 juli:

Vandaag kunnen we de trein uit Vierlingsbeek nemen omdat we de late start hebben. Als we op de Wedren

komen zien we Heleen al staan maar ze is lang niet fit en geeft al aan dat ze met Marina heeft afgesproken

In alle vroegte wachtend op de
trein

dat zij haar eventueel zal komen ophalen als het echt niet gaat. Ze heeft last van migraine en ze hoopt dat ze zal kunnen blijven eten want anders is het zo wie zo niet te doen. Vandaag is het de dag van Wijchen. Ondanks de lus die er om Wijchen gemaakt moet worden is het een gezellige plaats om door te komen. We krijgen van Heleen haar ouders bericht dat ze bij het spoor in Wijchen staan. Gelukkig zien we ze al snel als we in de buurt van het spoor staan. Ook vandaag is het weer flink warm en gelukkig zijn er ook vandaag net als gisteren weer veel aanwonenden aan het parcours die tuinslangen en sproeiers aan de kant van de weg hebben aangebracht. Heerlijk om onder zo'n sproeier door te lopen. Via Beuningen en Weurt lopen we het

Janny en Heleen met Heleen haar ouders

Waterkwartier in Nijmegen binnen. Het Waterkwartier is een gezellige volksbuurt en altijd leuk om door te komen. het laatste stukje over de Waalkade vind ik net als voorgaande jaren een naar stuk maar eindelijk komen we dan toch op de Wedren aan. Ik heb grote bewondering voor Heleen die deze dag op haar wilskracht en op 10 paracetamol tabletten heeft gelopen.. Ook nu smaakt het pilsje op de Wedren weer heerlijk. Vandaag hebben we 39.1 km gewandeld. Dag 2 hebben we volbracht.


Donderdag 18 juli:

Vandaag de dag van Groesbeek. Heleen haar migraine is gelukkig weer over en vol goede moed beginnen we aan onze 3de dag. Zo wie zo vind ik dit altijd een hele leuke dag. Misschien komt het ook wel door de telegrammen die onze krant aan het begin van de Zevenheuvelenweg bezorgt. Via Malden en Mook gaan we richting Plasmolen. In Mook kom ik nog even in gesprek met een plaatsgenoot (ik lees zijn wandelverslagen op de site van Albert) hier nemen we even een rust bij de jachthaven en maken er ook gebruik van het toilet. (Janny en ik kunnen niet zo gemakkelijk in de vrije natuur als Heleen) Gelukkig maar dat Heleen ons

"Ons Zeikertje"

"zeikertje" is en niet wij anders zou er veel tijd in toiletbezoek gaan zitten. Intussen weten we dat in Breedeweg heel veel fans van Heleen zijn ( maar liefst 6) en zoals ieder jaar zitten ze op hetzelfde terras. Hier krijgen we drinken en een kom soep. Gezellig zo met elkaar maar we moet verder, de heuvels moeten bedwongen worden. We zien al snel de camper van het Dagblad van het Noorden en gaan er aan voor onze telegrammen. Nu ze hebben ons niet vergeten. Voor mij zijn er liefst 17 en Heleen en Janny zijn ook goed bedacht. Ook nu vallen de"heuvels" me weer mee. Al snel komen we door Berg en Dal en gaan dan richting Nijmegen. Op de wedren ontmoeten we Heleen haar fans weer en daar drinken we nog wat. Dag 3 is ook volbracht. we hebben vandaag 39.1 km gewandeld.

Vrijdag 19 juli:

De Dag van Cuijk. Vandaag alweer de laatste dag van de vierdaagse 2013. We hebben de late start en dat vinden we eigenlijk wel jammer maar het is niet anders. Vandaag voor de laatste keer langs het universiteitsgebouw richting Overasselt. Gisterenavond was ik bang dat ik vandaag wat last van mijn rechter grote teen zou hebben want toen ik mijn schoenen uit deed zag ik dat het bij de nagelriem rood was. Toen ik vanmorgen mijn schoenen weer aan deed had ik er gelukkig geen last van. Het lopen gaat dus ook lekker.

Wordt er altijd over de dijk van de eerste dag gesproken ik vind de dijk van de laatste dag, die van Overasselt naar de A73,  nu ook niet bepaald een juweeltje maar ook nu komen we er zonder problemen over. Vlak voor Linden houden we een rust.Zoals altijd heeft Linden weer een thema en zijn er allerlei

versieringen in het dorp. Deze keer heeft het met het Koningshuis te maken. Van Linden naar Beers langs de zandafgraving valt deze keer ook mee en al snel zijn we in Beers. We zeggen tegen elkaar als we de pontonbrug bij Cuijk over zijn dan houden we weer een rust. Wat een feest is het bij de doorkomst in Cuijk, het lijkt wel of het hier ieder jaar drukker en gezelliger wordt. Als we de pontonbrug over zijn houden we een rust en omdat er geen stoeltjes onbezet zijn gaan we maar gewoon op de grond zitten. Dit is trouwens geen probleem omdat het toch droog weer is. Onze volgende rust zal Hotel Van der Valk zijn in Molenhoek want hier zitten mijn man en mijn schoonzusje. Vanaf  Mook wordt het steeds drukker langs de kant van de weg en begint je jezelf een held te voelen zoveel applaus etc. krijg je. Wanneer het Hotel in zicht komt zie ik mijn man en schoonzusje al snel staan en bestellen ze iets te drinken en soep voor ons. Ook hebben ze 3 lekkere tuinstoel bij zich dus is het wel even lekker zitten. De soep laat wel even op zich wachten maar hier geldt wel  Goed bereidt vergt even tijd want de champignonsoep die ik heb smaakt heerlijk. Verder gaan we weer op naar de Via Gladiola.. Janny heeft intussen te horen gekregen dat haar man bij het Radboud Ziekenhuis staat. Het lopen wordt steeds moeilijker want het wordt steeds drukker langs de kant van de weg.en we lopen langs een hele groep met politie. Janny haar man loopt intussen met ons op en dan komen de tribunes inzicht en krijgen we opeens vleugels. We zien Heleen haar ouders staan en ook Marina, nog een paar meters te gaan en we gaan onder de finish door. We hebben het gehaald, vijf keer op rij, het was ons streven en het is ons gelukt!

Voor de vijfde keer op rij over de finish

Vandaag hebben we 42,3 km gelopen. Als we onze medaille in ontvangst hebben genomen gaan we naar Heleen haar ouders en Marina. We zijn alle drie blij als we onze wandelschoenen en sokken kunnen verruilen voor sandalen.

Op de pontonbrug

The Day After

Ik moet voorlopig maar 1x daags sodabadje nemen want de nagelriem van mijn rechter grote teen is flink ontstoken. Ik ben bang dat de pedicure mijn nagel niet goed geknipt heeft. Ik had ook een andere pedicure dan  anders.

Ik heb weer van de 4 daagse genoten.Mijn voeten gaven geen problemen, ik had meer last van de warmte en het vroege opstaan.
Ik wil mijn wandelmaatjes bedanken voor hun gezelligheid tijdens het wandelen en ook tijdens onze trainingstochten. Heleen en Janny houden de 4daagse voor gezien. Marina bedankt voor je goede zorgen.
Ik heb het plan om volgend jaar weer te gaan. Het zal dan wel de 30 km worden want dit had ik gezien mijn leeftijd al 3 jaar mogen doen maar omdat mijn wandelmaatjes veel jonger zijn dan ik moesten zij nog 40 km doen. Ik weet zeker dat ik als ik de 30 km loop toch de doorkomst in Cuijk zal missen en zeker mijn wandelmaatjes.
Ook iedereen bedankt voor de telegrammen, de sms'jes, de kadootjes, de bloemen, de kaarten en de support. Het was weer geweldig.