Drentse Wandel 4-daagse Odoorn 29-05 t/m 01-06-2014

Donderdag 29-05-2014.
Vandaag begint voor de 26e keer deze 4-daagse. Ik doe deze dit jaar voor de tweede keer. Als ik vanmorgen richting Odoorn ga ziet de lucht erg nog best wel dreigend uit. Gisteren heb ik wel op buienrader gezien dat er in Odoorn geen regen zal vallen maar ik ben er toch niet gerust op en neem voor de zekerheid toch een regenjasje mee. Wanneer ik mijn startkaart in de tent ophaal vind ik het daar nu niet bepaald warm en door de vele regen van de afgelopen dagen is het ook al aardig modderig voor de ingang van de tent. Omdat ik nog tijd genoeg heb voordat de 30 km mag starten neem ik er eerst nog een koffie (een zogenaamde starters koffie wat inhoudt dat de prijs de eerste uren  €1,- is) Even na 8 uur begin ik dan aan mijn 30 km. Het is buiten nog best een beetje fris en ik ben blij dat ik mijn windbreaker aan heb. Zelfs aan mijn handen vind ik het koud. Vandaag gaat de route net als vorig jaar via Kibbelveen, Sleen, Diphoorn Noord Sleen en 't Haantje weer terug naar Odoorn. Het eerste stuk loop ik samen op met een man die met een Schotse collie loopt. Hierdoor ben ik voordat ik het weet bij de eerste rust en controlepost. Na een korte pauze ga ik hier alleen verder want het tempo van die man is veel lager als dat van mij en dat wil wat zeggen! Als ik in Sleen ben neem ik een rust in De Deel dit ligt iets voor de rust en stempelpost maar ik zag dat je er lekker kon zitten en dat ze er cappuccino met een likeurtje hebben en dat lijkt me wel lekker.

Hier houd ik een wat langere rust en ontmoet ook verschillende wandelaars die ik vorige week bij de 4-daagse in Diever sprak. Als ik weer verder ga bedenk ik me dat ik nog weinig foto's gemaakt heb maar ik wil eens wat anderen foto's bij dit blog zetten dan foto's van bospaden etc. want omdat dit ook Drenthe is zou ik er zo wat foto's van vorige week tussen kunnen zetten. Wanneer ik bij de stempelpost in Noord Sleen kom neem ik ook hier een korte rust want ik zie dat ze hier ook mosterdsoep hebben en dat vind ik nu eenmaal heerlijk. Intussen heb ik er 20 km opzitten en ga nu richting 't Haantje.

In de 30 km zone van 't haantje hebben de bewoners allerlei stickers met 30 km erop op brievenbussen etc. geplakt. Ook staat er een heel leuk bord met een haan. Trouwens hier zie je in tuinen etc ook sierhanen van allerlei materialen staan.
Bij de rust en stempelpost in 't Haantje laat ik alleen mijn kaart stempelen want het is maar 4 km van de vorige post af.
De laatste kilometers verdwijnen soepel onder mijn voeten en om even na 14 uur meld ik mij af in de dw4d-tent. Omdat ik dit niet zo'n gezellige locatie vind om na afloop nog iets te drinken ga ik naar hotel-restaurant Oringer Marke in het centrum van het dorp. Ik geniet hier samen met manlief op het terras van een gezellige nazit.

Vlak bij het terras staat dit beeld.

Het is een beeld van een typische Drentse grootmoeder ("Otien" in de volkstaal) met een kleinkind. De grootmoeder heeft in de Drentse samenleving altijd een bijzondere rol gespeeld, zelfs nog tot vrij ver in de vorige eeuw.
Het kwam veel voor dat de ouders bij de getrouwde kinderen inwoonden; het was zelfs geen uitzondering dat Otien het geld beheerde en de dochter of schoondochter bij haar moest aankloppen als de huishoudbeurs leeg was. Dit heeft niet altijd tot even prettige verhoudingen geleid, maar toch heeft de Drentse grootmoeder blijkbaar over het algemeen zo'n goede naam, dat men haar in Odoorn heeft willen eren. Otie en kleinkind zijn gekleed in drentse klederdracht van omstreeks 1800.

bron; internet

Het was eigenlijk wel goed wandelweer, hoewel er af en toe wel een fris windje stond. Mijn GPS gaf aan dat ik 30 km gewandeld heb.

Vrijdag 30-05-2014.
Vandaag de tweede dag van de Drentse Wandelvierdaagse. Het beloofd een mooie dag te worden en als ik in de dw4d-tent aankom is het er gelukkig niet zo koud als gisteren. Er is nog genoeg tijd om een starterskoffie te nemen want er mag pas om 8 uur gestart worden. Als de meesten vertrokken zijn begin ik ook aan mijn tocht van 30 km. Bij deze 4daagse zijn de routes ieder jaar gelijk dus ik weet dat er bij theehuis Poolshoogte een fijn terras is om te zitten en ik neem hier toch een koffie ondanks dat ik er dan nog maar net 5 km heb opzitten.

Op een bord zie ik dat ze er ook verwenkoffie hebben en ik beloof me zelf dat ik vanmiddag deze neem als ik hier weer ben en er dan 25 km heb opzitten. Het is al zo lekker warm dat ik hier al mijn fleece uitdoe.Als ik mijn koffie op heb vertrek ik direct weer. De volgende controle en rust is in het restaurant van het openluchtmuseum Ellert & Brammert in Schoonoord.  Hier hebben ze mosterdsoep met spekjes erin en ondanks dat het nog niet zo erg laat is (net 10 uur 30) neem ik dit en het smaakt verrukkelijk.
Op dit terras ontmoet ik ook weer de wandelaars van de 4daagse van Diever van vorige week en het is gezellig om naast hun te zitten bij de rust. Toch ga ik weer snel verder.

Ik kom langs De Zevenmarkensteen, dit is een grenssteen vlak bij het Drentse Kiel.
Het is het "zevenlandenpunt" waar zeven boermarkes bij elkaar komen.
Het zijn de boermarkes van:

1. Westdorp
2. Ees (ook Eest)
3. Odoorn
4. Noord-Sleen (op de steen staat Sleen)
5. Zweeloo
6. Westerbork
7. Rolde

De boermarkes bestaan nog steeds. Boermarken zijn gebieden waarover van oudsher boeren afspraken hebben gemaakt over het gebruik van de grond. De oorspronkelijke steen is verdwenen, maar in 2004 is een moderne variant herplaatst. De huidige steen ligt zeer vermoedelijk niet op de plek van de orginele.

bron: internet

De route voert over allerlei wegen, bospaden, zandpaden en soms over fietspaden en over wegen. Ik vind het best behoorlijk warm als ik niet in de schaduw van bomen loop. Als ik op een smal fietspaadje loop weet ik van vorig jaar dat het niet lang meer zal duren of de rust en controlepost Lucy's Inn komt in zicht en jawel hoor nog even over de weg en daar is het. Er is een fijne tuin om in te zitten en ik doe dit dan ook even. Toch ga ik hier ook snel weer verder want ik heb mezelf vanmorgen al de verwenkoffie bij de Poolshoogte beloofd en daar wil ik natuurlijk wel echt van genieten en daar hoort dan ook een wat langere rust bij. 

Als ik bij de Poolshoogte kom zie ik nog net een mooi plaatsje in de schaduw en neem hier dus plaats. Het is erg druk op het terras en ik zie dat er veel wandelaars iets te eten bestellen. Ik hoop niet dat ik erg lang op mijn bestelling moet wachten maar gelukkig valt dit mee. Ik reken wel gelijk af want er blijkt maar een persoon te zijn die dit mag doen.

De koffie is erg lekker, allerlei verschillende smaken, het is maar goed dat er bij gezegd werd dat ik niet alles door elkaar moest roeren anders had ik dit misschien wel gedaan.

Na dit lekker verwenmoment begin ik aan de laatste 5 km van vandaag. Om ongeveer 15 uur meld ik me af. Vandaag is het wel gezellig en lekker warm in de tent maar toch ga ik gelijk weer naar het terras van hotel-restaurant Oringer Marke. Mijn lieve taxichauffeur is hier al en ik heb hem en natuurlijk mijzelf gisteren voor vandaag een Drentse wafel  met kersen beloofd. De calorie-inname is vandaag wel veel te hoog maar voor één dag moet dat kunnen vind ik. 

Mijn Gps gaf aan dat ik precies de afstand gelopen heb die in het routeboekje staat. Door de plaatsen waar ik doorheen liep en over de bospaden waar ik op liep moest ik vandaag erg aan mijn ouders denken. Nadat mijn vader al een aantal jaren gepensioneerd was gingen ze in deze omgeving met een huifkar op vakantie en ook hielden ze er vakantie in trekkershutten in Eesergroen. Het was heerlijk om zo over het verleden te denken, ik had vandaag dan ook weinig behoefte aan aanspraak.

Zaterdag 31-05-2014.
Vandaag voert de route eerst naar Exloo. De eerste rust en controlepost is in Zwembad De Leewal. Ik kan me niet herinneren dat we vorig jaar hier ook een rust hadden maar misschien hebben we er toen alleen maar afgestempeld. Als ik hier een korte rust gehouden heb duurt het nog bijna een uur dat ik bij de 2e controlepost ben. Ik weet wel dat deze post er dit jaar voor het eerst in zit. De post is in Schoenenhuis Schutrups in Exloo.

Wel grappig je gaat achter de winkel in, de stempelpost zit halverwege de winkel en je gaat er door de hoofdingang weer uit. Ze hebben ook een mooie aanbieding 3 paar Falke wandelsokken voor de prijs van twee. Ik had graag een paar fel blauwe en een paar fel rosse gehad maar deze waren er alleen maar voor heren. Ik heb niet echt sokken nodig maar ik vind een paar fel gekleurde wel leuk, maar helaas.

In Exloo zie ik fietsen in de kleuren rood, wit en blauw tegen bomen staan of in bomen hangen. Ook fiets velgen zijn in deze kleuren gespoten. Ik weet eigenlijk niet waarvoor dit is en ik zie ook geen inwoners van de straat waar ik het zie om te vragen waarvoor het is.
De route gaat nu richting Buinen. Ik vind wel dat er veel lange stukken in de route zitten. Wanneer ik bij de Manege Les Chevaux kom stempel ik hier alleen maar. Ik weet dat de volgende post "Het Land van Bartje" in Ees een prima locatie is om een wat langere rust te houden. Ik heb hier al vaker, bij verschillende tochten, een rust gehad. Je kunt er ook lekker buiten zitten. Ik neem hier een milk-shake en  eet hier ook mijn brood op. Ondanks dat ik er heerlijk zit moet ik toch weer verder.
Als je in Drenthe wandelt zie je ook vaak grafheuvels.

Vanaf het moment dat mensen zich blijvend gingen vestigen op een plaats, ontstond de behoefte om graven van overledenen van een merkteken te voorzien. Grafheuvels dateren veelal uit de late steentijd of uit de brons- en ijzertijd. Grafheuvels uit de late steentijd zijn in de regel bestemd voor één persoon. Het zijn tamelijk simpele grafmonumenten, waarbij de doden in een ondiepe kuil of op de grond werden gelegd. Vervolgens werd hier een heuvel van zand of plaggen opgeworpen. Ze worden vooral aangetroffen op de hogere zandgronden van Drenthe, Overijssel, Gelderland, Utrecht, Brabant en Limburg.   

bron: internet

Ook vandaag doen we theehuis Poolshoogte aan maar vandaag neem ik de verwenkoffie niet. Eén dag een extreem hoog calorie-inname is al erg genoeg. Een flesje appelsap is beter. Ik blijf hier niet zo lang want de route is vandaag ruim boven de 30 km en anders kom ik veel later dan normaal binnen.
De laatste 5 kilometer loop ik met een echtpaar op die samen veel wandeltochten doen en ook vierdaagsen lopen.Het is gezellig om zo met elkaar over allerlei wandeltochten te praten. Ook hebben ze de Tocht om de Noord gelopen vertellen ze me en dat vonden ze geweldig (dat beloofd dan wat voor me want die staat in september ook op mijn programma)

Wanneer we vlak bij de dw4d-tent zijn wijzen ze me op een waterkipje wat haar nest om een fonteinsteen heeft in een vijver.

Ik kan me niet herinneren dat vorig jaar de route van dag 3 hetzelfde was als vandaag. Ik vond ook dat er vandaag wel erg veel lange rechte stukken inzaten. Het was prima wandelweer. Volgens mijn GPS was de route iets meer dan 31 km.

Zondag 01-06-2014.
Vandaag alweer de laatste dag van deze 4daagse. Als is heel eerlijk ben moet ik wel bekennen dat toen vanmorgen de wekker afliep ik wel dacht dat het fijn is dat ik morgen eens geen wekker hoef te zetten. Maar nu ik weer in de tent ben, om zo meteen te starten, heb ik er wel weer zin in.
Vandaag gaat de route via Klijndijk naar Weerdinge. Het eerste stuk loop ik met iemand uit Emmen op. Maar in het dorpshuis van Weerdinge wil ik een rust houden. Ik weet nog, van vorig jaar, dat ze daar heerlijk kippensoep hadden en ik hoop dat ze dat nu ook hebben. Gelukkig word ik niet teleurgesteld en ook dit jaar smaakt de soep heerlijk. Het volgende stuk naar het dorpshuis van Valthe loop ik ook samen met iemand op. Zij houdt er een rust maar ik wil liever een rust houden op het terras van Landgoed Hunzebergen in Exloo. Ik weet dat je hier heerlijk kunt zitten.
Het zit er inderdaad heerlijk maar ik moet toch verder want ik heb nog ongeveer 13 km voor de boeg. Ook vandaag zijn er weer veel lange stukken bij niet echt mijn favoriete paden en wegen. Wanneer ik de laatste rustpost gepasseerd ben kom ik bij het Onderduikershol van Valthe langs.

Het onderduikershol bij Valthe was een schuilplaats in het Valtherbos tussen Valthe en Emmen.

Na gewaarschuwd te zijn over een ophanden zijnde razzia vertrok een zestal joden in oktober 1942 uit Emmen en arriveerden in het holst van de nacht bij Bertus Zefat, een kippenhouder te Valthe. Zefat had toen al twee onderduikers. In de loop der tijd zouden er nog acht duikers bijkomen. Aanvankelijk hield Zefat de vluchtelingen in een van zijn kippenhokken achter zijn huis verborgen. Op advies van Zefat vertrokken ze naar het Valtherbos om daar met primitief gereedschap een schuilplaats in de harde bosgrond uit te graven. Deze schuilplaats bestond eerst uit een woonhol van 6 bij 3 meter. Vanwege het gestaag groeiende aantal onderduikers werd er later een afzonderlijk hol bijgemaakt voor de vrouwen. Tezamen vormden ze de eerste schuilplaats die werd afgedekt met stammen, takken en bladeren.

In 1943 werd deze schuilplaats toevallig ontdekt door de aan de rand van het bos wonende Pieter Drenth (Ol Pieter). Voor de onderduikers had deze ontdekking als gevolg dat zij hun schuilplaats moesten verlaten om 500 meter verder een nieuw hol uit te graven.

De onderduikers werden verzorgd door een groep mensen, onder bezielende leiding van de hiervoor gememoreerde Albertus Zefat. Op 27 juli 1944 werd Zefat echter gearresteerd maar weigerde ook maar iets los te laten. Hij werd hiervoor ter plekke gefusilleerd. Na Zefats dood werd de hulp aan de onderduikers door de anderen, waaronder Zefats weduwe Aaltje, voortgezet. 

De onderduikers verbleven in het tweede hol tot 11 april 1945, een dag na de bevrijding van Emmen, toen ook het gebied bij Klijndijk en Valthe door  Pools geallieerden bevrijd werd.

bron:internet

Vanaf nu gaat het weer richting Odoorn waar ik mij tenslotte om ongeveer 15 uur 30 afmeld.

Het was een 4daagse met beter weer dan vorig jaar. Hoewel ik het 's morgens in de tent steeds wel koud vond om daar te wachten tot je mocht vertrekken. De rust en controleposten onderweg zijn erg goed en steeds op ongeveer 5 km. Wel vind ik dat er soms wat lange rechte stukken in de routes zitten. Gelukkig was het wortel en stronkgehalte  hier veel minder op de paden dan vorige week in Diever en ik ben dan ook niet gevallen.. Mijn GPS gaf aan dat ik deze vier dagen 124 km gewandeld heb.

Ik ben toch wel een beetje trots op me zelf dat ik in 11 dagen ruim 240 km gewandeld heb.