Hannekemaaierstocht 09-06-2014 Rolde

Vandaag vertrek in naar Rolde om hier de Hannekemaaierstocht te gaan wandelen. Drie dagen lang kan er een etappe van deze tocht gewandeld worden. Ik kies voor één dag net als vorig jaar. 

De tocht dankt de naam aan de Hannekemaaiers, de tienduizenden Duitse seizoensarbeiders, die drie eeuwen lang elk voorjaar te voet de grens overtrokken. Op hun rug gereedschap en een grote plunjezak met wat extra kleren en grote hoeveelheden spek. Dat was thuis veel goedkoper.

Vooral uit het arme en overbevolkte Westfalen kwamen de mannen hun geluk beproeven op het rijkere Nederlandse platteland. Van de zeventiende tot de negentiende eeuw kwamen ze hier turf steken, klei graven voor de steenfabrieken, helpen bij de oogst en grasmaaien. De seizoensarbeiders kregen de bijnaam hannekemaaier: een samentreksel van ‘Hanne’, de verkleinvorm van Johann, en ‘maaien’.

De hannekemaaiers waren gewild bij de Nederlandse boeren. Ze stonden bekend als harde en goedkope werkers. Omdat ze niet veeleisend waren, lag het gevaar van uitbuiting op de loer.

In 1800 constateerde een Duitse reiziger geschokt dat de arbeiders zich door boeren ‘als slaven lieten behandelen, ze samen met het vee in de stal sliepen, hun zelf meegebrachte brood aten, stinkend water dronken en uiteindelijk ziek terug naar huis terugkeerden’. Tijdens de zomermaanden hadden ze dan twintig tot zeventig gulden weten te sparen.

Door de industrialisatie eind negentiende eeuw verdwenen de hannekemaaiers uit Nederland. Ze konden nu in Duitse fabrieken geld verdienen. Landbouwmachines namen het meeste werk over op het platteland.

bron:  www.innl.nl

Als ik me inschrijf  zie ik dat de tocht van vandaag gelukkig een andere route heeft dan die ik vorig jaar liep. De tocht van vandaag gaat over een deel van het Hannekemaaierspad wat nog in ontwikkeling is en de afstand is 27 km. Direct in Rolde gaat het al het Gemeentebos in wat uit ca. 1880 stamt.

Hierna gaat het richting Nijlande en langs het Wester Veld. Er passeert me iemand en tot mijn verwondering zie ik dat deze wandelaar niets bij zich schijnt te hebben want ik zie geen rugzak en ook geen heuptasje. En dat me zulk warm weer! Want hoewel ik nog maar net vertrokken ben is het al behoorlijk warm.

Het valt me al direct op dat de route heel goed bepijld is en dat is voor mij wel erg fijn omdat ik nog wel eens verkeerd loop als ik geen wandelmaatje bij mee heb.

Bij de start is er gezegd dat er in Amen een rust en stempelpost is en dat dat op 10 km is. gezien de tijd die ik gelopen heb zal het niet meer zo lang duren voordat deze in zicht komt. Wanneer ik Amen ziet denk ik dat ik er ben maar we gaan nog even een smal paadje in om een extra lusje te maken. Ja de Hannekemaaiers  gingen immers ook niet over verharde wegen want die waren er toen waarschijnlijk niet.

maar dan zie ik de rustpost en WC dan toch. het is een mobiele post.

Even ga ik hier zitten en drink er wat en dan ga ik weer verder. De route gaat nu richting Kamp Westerbork over het Groote Zand. Een klaphek waar het bord met "Let op kudde en stier" op hangt maakt toch dat ik wel even rond kijk of de kudde niet vlak bij het pad staat waar ik over moet. Gelukkig zie ik ze heel in de verte staan en het echtpaar dat achter me loopt en ik komen tot de conclusie dat het wel niet echt gevaarlijk zal zijn anders zou de route er wel niet over gaan. 

Ik lopen samen een stukje met dit echtpaar op maar zij gaan bij het Kamp Westerbork een kijkje nemen en ik ga door. Ik wil niet te laat binnenkomen omdat de weersverwachting voor het eind van de middag niet zo goed is. Niet zo veel later moet ik weer over een veerooster en een pad over de hei volgen  en ook hier staat weer een bord.

Als ik op dit pad loop zie ik wel dat er vlak aan het pad gegraasd wordt en ik verzamel al mijn moed om er langs te gaan.

 Maar ze keuren mij gelukkig geen blik waardig

En dit kleintje vind ik zelfs een "liefje" om te zien maar deze heeft natuurlijk niet van die grote horens.

Verder gaat de route weer via Geelbroek naar Eleveld.  Ik heb er dan 20 km opzitten en kijk uit naar een bankje waar ik even een korte rust zou kunnen nemen maar helaas alle bankjes die ik tegen kom zijn bezet door wandelaars of fietsers. 

Ik zie dat ik in de buurt van Assen kom en dat ik binnenkort wel onder de N33 door zal moeten en inderdaad dat duurt ook niet zo erg lang. Het is wel oppassen dat je je hoofd niet stoot.

Het gaat richting Deurze en over de essen gaat het richting Rolde. Heel veel smalle graspaadjes met erg hoog gras en ik ben blij dat ik ondanks dat het warm is een lange broek aan heb want teken daar ben ik heel erg huiverig voor.

Eindelijk zie ik als ik de kerktoren van Rolde al zie een picknicktafel waar niemand zit. Hier neem ik een korte rust en wanneer ik er even zit komt de wandelaar er puffend aan die ik vanmorgen zag die niets bij zich had. Deze vertelt me dat dit wel een les voor haar is vooral als de tocht alleen maar door bossen en over heide gaat en je onderweg niets kan kopen.

Niet veel later loop ik Rolde binnen en meld ik me af. 

Mijn GPS gaf aan dat ik 27,5 km gewandeld heb. Het was erg warm en zelfs en beetje benauwd. Het was een hele mooie tocht, een zeer afwisselend landschap. Bos en heide werd afgewisseld door oude akkertjes, beekdalen met hooiland en karakteristieke dorpjes. een tocht die zeer zeker de moeite waard is om een ander jaar nog eens te wandelen.