4 Weken Turkije 17-01 t/m 14-02-2015 Eerste week.

Voor het eerst gaan we voor 4 weken naar Turkije. Ik vind de maanden januari en februari altijd lange saaie maanden, vooral omdat ik geen wintermens ben. Ook de slogan van de reisorganisatie "thuis blijven is duurder dan op vakantie gaan" sprak ons wel aan. Ondanks dat het in Nederland geen echte winter is vertrekken we 17 januari al heel vroeg naar Schiphol. We zijn al vaker buiten het seizoen om in Turkije geweest.

Als we naar ons hotel gebracht worden (wij zijn de enigen in de bus die geen rondreisje gaan maken) vraagt de reisleider van de groep of wij er bezwaar tegen hebben om eerst ergens de lekkerste Turkse thee van de streek te gaan drinken. De thee wordt van zuiver bronwater gemaakt. Nu de thee smaakt inderdaad erg lekker.
Ons hotel is een heel groot complex en lijkt min of meer op een dorp. Ik heb met opzet voor een groot complex gekozen want als je er vier weken bent moet je er niet snel uitgekeken zijn is mijn idee.
Ons plan is om dagelijks een stukje te wandelen, nabijgelegen plaatsen te bezoeken, af en toe in de zon te zitten, te zwemmen en manlief wil 3x per week de sportschool bezoeken (natuurlijk zal ik dit ook doen) Ook heb ik heel wat boeken op mijn e-reader gezet en ik hoop dat ik heel wat van kan lezen (thuis gun ik me hier niet altijd zoveel tijd voor)

Als we op een van de eerste dagen een strandwandeling willen maken zien we tot onze ontsteltenis dat het strand zo goed als helemaal weggeslagen is en van sommige hotels daarvan zijn de terrassen aan zee ook helemaal weggezakt. Een machinist, van een rupskraan, die bezig is op het strand om dit weer enigszins egaal te maken vertelt ons dat dit gekomen is van een zeestorm die er een goede week geleden geweest is.

Manlief heeft gehoord dat er een mooi wandelpad naar Kemer is en ik heb een bordje gezien met
Kemer erop toen we er van de week met een Dolmus langs reden, althans ik neem aan dat dat het pad dan wel zal zijn. Als we bij het bordje het pad ingaan valt me direct al op dat het nu niet bepaald een wandelpad is zoals wij een voorstelling hebben van een wandelpad. Er liggen veel grote stenen en keien en het is direct al een stijgend pad. Ik stel direct aan manlief voor om maar terug te gaan. Het lijkt me nu niet bepaald een pad wat geschikt is voor iemand die twee kunstknieën heeft en voor iemand, zoals ik, die last van hoogtevrees heeft want al snel kijk je in een soort afgrond maar volgens manlief zal het niet slechter worden is zijn mening. Nu het
blijkt een hachelijk avontuur te worden. Het pad loopt over rotsen en paden met losse stenen en er is heel wat klim en daalwerk.
Dit is nog een heel begaanbaar pad

Als we een bordje tegenkomen waarop staat dat het nog 3 km naar Kemer is slaat de schrik me om het hart, we zullen er nooit voor het donker uit zijn. Vooral omdat ons tempo niet hoog ligt, manlief moet mij steeds helpen om over de grote stenen te komen en als ik langs een afgrond moet durf ik ook haast niet verder. Hij blijft optimistisch door te zeggen dat we er zo wel uit zullen zijn, de lieverd. Het wordt moeilijk om stenen en keien op het pad te zien en ik val al een keer.
De geel-rode tekens worden steeds
moeilijker te zien in de schemering
Ook wordt het moeilijk om de bordjes van de route te zien want het begint aardig donker te worden. Gelukkig heb ik mijn smartphone bij me en kan hier de zaklamp van gebruiken maar dit stellen we zo lang mogelijk uit want deze is nog maar voor 35% vol. Eindelijk, maar dan toch eindelijk komt Kemer in zicht en na nog een kleine slinger door het dennenbos komen we weer in de bewoonde wereld. WAT BEN IK BLIJ, ik ben nog nooit zo blij geweest om aan het einde van een wandelroute gekomen te zijn.
Het was een tocht die voor ons beslist niet geschikt was. Later las ik op internet dat het een tocht is die alleen geschikt is voor mensen die goed ter been zijn en dat de route zeker 7 km is.
De eerst komende dagen kom ik tot niet zo erg veel wat beweging betreft want ik heb er een ontzettende spierpijn aan overgehouden.

12 opmerkingen:

  1. Noortje, toch...
    Hopelijk biedt Turkije ook iets moois... ! En kan je genieten, die volgende 14 dagen... !
    Hoe-dan-ook -> fijne vakantie !
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja hoor we hebben ook al veel mooie dingen beleefd en we genieten heel erg. Maar die wandelroute was wel een heel angstig avontuur.

      Verwijderen
    2. Allemensen, wat zul je een schrik in 't lijf gehad hebben. Gelukkig is alles goed afgelopen. Veel plezier nog daar!

      Verwijderen
  2. Oei, dat zou met ons Leentje niet goed komen. Inderdaad, wat een avontuur.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Sjeezes.. zoiets is toch wel heel erg eng om mee te maken hè.. ik denk dat je volgend keer toch éérst op internet zult kijken nu! hehe! Ben wel héél erg blij mét jou.. dat je er heelhuids aankwam! stel je toch eens voor.. brrr mag er niet aan denken, zo'n paadje langs een afgrond in het donker..!
    Maarrr.. je hebt het nu tóch gedaan en het zal een verhaal worden om na te vertellen tot in de eeuwigheid hahahaha da's meestal zo met dingen die op het momént niet zo leuk zijn.. dan worden de mooiste verhalen voor later! ;-)
    Allee meid.. nu even eerst rustiger aan hè.. en dan kan er straks vast weer een mooi wandelingetje vanaf.. maar dan wél een geschikte hè! :-)
    Lieve groetjess!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja achteraf moeten we er wel om lachen dat we zo stom geweest zijn om niet eerst uit te zoeken of het wel een geschikt pad voor ons was. Zoiets gebeurt ons geen tweede keer meer.

      Trouwens ik denk dat het probleem dat ik niet goed op jouw blog kan reageren toch aan skynet ligt want ik kan bij niemand die daar blogt een reactie achterlaten. Bij jou is het dacht ik 2 of 3 keer gelukt na tig keer proberen.

      Verwijderen
    2. Ja, ik was er al bang voor hè.. ze kunnen er bij Skynet niks van.. van provideren. ;-)
      Groetjes weerrr! mizzD

      Verwijderen
  4. Zo'n wandeltocht mag dan wel heel erg spannend zijn geweest, maar het is er wel een die je je heel lang zal herinneren. Het dus een onvergetelijke tocht geworden :-) Prettige vakantie verder. Ik hoop volgend jaar ook de maanden januari tot februari in een beter klimaat dan hier in Nederland door te brengen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo Noortje,
    Wat een belevenis zo'n wandeling.
    Het rijden met een auto in Griekenland is een stuk veiliger
    Mooie verhalen schrijf je over je wandelingen .
    Fijne vakantie nog .
    Groetjes Hermus en Mientje

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh leuk.. je hebt hier al de foto's bijgezet!
    Maar jeeeeeeetje.. wat zag dat eruit na die storm! dat moet toch wel een flinke storm geweest zijn zeg!
    Groetjesss!

    BeantwoordenVerwijderen