Lang weekend Limburg 12-03-2015 t/m 16-03-2015

Zoals ieder jaar gaan manlief en ik ook nu weer met mijn schoonzusje naar Valkenburg. Ieder jaar vieren wij hier haar verjaardag. Mijn schoonzusje heeft het programma voor het weekend opgesteld en manlief en ik hebben haar gevraagd of we op de heenreis bij het Loopcentrum in Horst aan de Maas kunnen aan gaan. Manlief om goede wandelschoenen aan te schaffen en ik om te kijken of ze ook nog dezelfde New Balance schoenen hebben, het merk wat ik al jaren heb. Ieder jaar kocht ik tijdens de 4daagse een paar maar sinds vorig jaar wordt de 4daagse niet meer door New Balance gesponseerd dus moet ik ze ergens anders zien aan te schaffen.

"Jarig Jetje"

Op de heen reis trakteert mijn schoonzusje ons op koffie met gebak in een patisserie waar we in het verleden ook al eens geweest zijn en waar ze heerlijk gebak en trouwens ook heerlijke koffie hebben.
Nadat we hier van de lekkernijen genoten hebben wordt het tijd om onze reis naar het zuiden voort te zetten. Want zonder onderbreking is het toch al snel drie uur rijden vanuit het Noorden naar Valkenburg en we weten ook niet of het heel lang zal duren bij het loopcentrum. Gelukkig zijn we er direct aan de beurt, en dat is ook maar goed, want het neemt heel wat tijd in beslag.
De schoenen waar ik nu oploop zijn geschikt voor me maar helaas zijn deze niet meer in te krijgen in de Gore-tex uitvoering. Wel hebben ze Hanwag schoenen in een

Gore-tex uitvoering en die zitten me ook goed, ik merk eigenlijk weinig verschil. Het verschil zit hem wel in de prijs maar omdat ik regelmatig tochten van de Flal wandel is het wel nodig om een paar waterafstotende schoenen te hebben. Manlief komt tenslotte ook op Hanwag schoenen uit en heeft nu dus geen excuus meer om niet met mij een stuk te gaan wandelen want hij is nu ook in het bezit van een goed paar wandelschoen.
We vervolgen onze tocht weer richting Valkenburg en aan het eind van de middag arriveren we in ons hotel.
Ik heb altijd net het gevoel of ik in het buitenland ben als ik in Zuid-Limburg ben, de omgeving is er zo anders als bij ons in Groningen. Natuurlijk gaan we 's avonds het stadje in het het valt ons meteen op dat we niet meer over vlonders etc. hoeven te lopen.

Ooit, maar dat is zeshonderd jaar geleden, was Valkenburg aan de Geul omringd door muren en een stadsgracht. In de loop van de tijd verdween de gracht en werd de vesting gesloopt, maar in het Halderpark zijn de oude wallen nog steeds zichtbaar. Dat heeft het gemeentebestuur op het idee gebracht om Vallkenburg weer als ‘vestingstad’ op de kaart te zetten.

De Geulpoort is een van oorsprong middeleeuwse stadspoort in de stadsmuur van Valkenburg. De poort werd vanaf 1644 geleidelijk gesloopt, maar is anno 2014 heropgebouwd. Het is duidelijk te zien dat het een nieuwe poort is maar toch maakt het de entree naar de terrasjes heel wat beter dan de voorgaande jaren. 

De nieuwe Geulpoort

In Valkenburg hoef je niet lang te zoeken om iets te vinden waar je kunt eten want er zijn restaurants in overvloed. We kiezen de eerste avond voor een Grieks restaurant, hier eten we meestal onze eerste avond in Valkenburg.
Deze dagen staat het keramiekcentrum Tiendschuur in Tegelen ook op onze programma. Omdat we langs vliegveld Beek komen gaan we daar even privé jets spotten want in Maastricht is de Tefaf op dit moment (een toonaangevende kunstbeurs) en manlief heeft op de regionale tv zender gezien dat er heel wat bezoekers met een privé jet komen en wil daar wel even een kijkje nemen. Als we bij het vliegveld komen zien we heel wat vliegtuigspotters staan met enorme lenzen op hun fototoestel. Mijn eenvoudig toestelletje is niet geschikt om er maar een op de foto te zetten en trouwens de vliegtuigspotters hebben allemaal een trapje bij zich. 
Het keramiekcentrum Tiendschuur is gelegen op het unieke en historische landgoed van Kasteel Holtmühle, omgeven door prachtige tuinen in diverse stijlen. Het keramiekcentrum biedt een boeiende kijk op de Tegelse kleiwaren door de eeuwen heen, maar toont ook hoogtepunten uit de hedendaagse keramiekwereld.

Al tijdens de steentijd gebruikten de bewoners van Midden-Limburg de klei in de ondergrond bij Tegelen om aardewerk te maken en toen de Romeinen zich er vanaf het begin van de jaartelling vestigden, ontstond in Tegelen een bloeiende keramische industrie. Rond 1970 was Tegelen een van de grootste producenten van grofkeramische producten in Nederland.

Op dit moment is er een tenstoonstelling van tien succesvolle kunstenaars die ooit aan de Rietveldacademie studeerden en is genaamd "Groeten uit Amsterdam" en deze bevindt zich op de zolder van het museum. We beginnen natuurlijk beneden en mijn oog wordt gelijk getrokken naar de bijzondere kacheloven van de lokale keramist Jac Bongaerts (1952 – 1997). De tegelkachel is een installatie die een heel huis zou kunnen verwarmen. De 260 centimeter hoge kachel in het museum bestaat uit ringen van tegels die een verhaal vertellen, een bijbels verhaal. Iedere tegel verbeeldt een ander fragment uit het Oude- of het Nieuwe Testament. Ik herken diverse scenes: de ark van Noach, de geboorte van Jezus, Kaïn en Abel, de Toren van Babel, Adam en Eva in het Paradijs, de aanbidding van het Gouden Kalf etc. Heel speciaal!!!

Ik had niet gedacht dat ik het er zo interessant zou vinden er staan echt juweeltjes tussen. Soms dingen die nog niet zo heel erg oud zijn maar soms ook hele oude dingen. Zoals de grafzerk hiernaast. Er is heel wat te zien maar veel dingen zijn moeilijk op de foto te zetten omdat ze achter het glas staan met spotjes erop.

Op de boven verdieping staan dus de kunstwerken van de succesvolle kunstenaars die aan de Rietveldacademie gestudeerd hebben te weten: Jeroen Bechtold, Wouter Dam, Dien Jorien Geertsma, Mieke de Groot, Marja Kennis, Maria ten Kortenaar, Tiny Laarakker, Adriaan Rees, Barbara Röling en Hanneke Verhey. 

Ik kan nu niet direct zeggen dat ik daar alles zo mooi vind dat ik het zelf in huis zou willen hebben. Vooral het zilverkleurige kunstwerk zou ik toch nooit bij me in de huiskamer op de muur willen hebben.


Onderweg zie je in Limburg overal wegkappeltjes staan en zo komen we in Schimmert in het Groot Haas dal deze "Sint Hubertus kapel" tegen.

De vermoedelijke stichtingsdatum is 1820. De kapel werd in 1933 herbouwd omdat het noodzakelijk was de kapel 3 meter naar links te verplaatsen i.v.m. wegverbreding.

Tijdens deze dagen staat er ook een bezoek gepland aan het outlet centrum in Maas-Mechelen, ik moet zeggen dat dit outlet centrum me nog al tegen valt. Ik ben al verschillende keren in het outlet centrum in Roermond geweest en ik moet zeggen dat ik dit veel leuker vind. Dit komt waarschijnlijk omdat ze hier meer winkels hebben van merken die ik weleens koop. Toch is het leuk om dit ook eens gezien te hebben. Ook krijgen we er nooit genoeg van om in het stadje Valkenburg rond te slenteren en zo af en toe en terrasje te pikken. Het is wel jammer dat mijn mede reisgenoten geen wandelaars zijn want in Limburg zijn heel wat mooie wandelroutes.

Voor de VVV staat een mooie beeldengroep gemaakt door Kunstenaar Pierre Habets in 2011. Het stelt de medeoprichter van de VVV Theodoor Dorren (1857-1937) voor die een toeristengezin de weg wijst, zoals hij dat ook destijds gedaan heeft.
Valkenburg is de oudste toeristenplaats van Nederland. Hier werd dan ook de eerste VVV van Nederland opgericht.

Hoe vaak ik er ook al niet geweest ben Valkenburg verveelt me nooit en de dagen vliegen ook deze keer weer om. 's Avonds spelen we zo nu en dan een spelletje Skip Bo in het hotel.

Voor de zondag hebben we een grottenbrunch geboekt. Deze brunch wordt gehouden in La Carverne. De historie van La Caverne gaat terug naar begin van de vorige eeuw, toen bewoners van Geulhem uit angst voor de Franse bezetter, hun toevlucht zochten in een onderaardse schuilkapel van mergel. Mergel, een typisch gesteente voor de omgeving Maastricht – Valkenburg – Margraten, is 120 miljoen jaar oud en na het droogvallen van de ondiepe tropische krijtzeeën ontstaan uit planten- en dierenresten.

Overigens vond de eerste winning van mergel (streeknaam voor kalksteen) in Limburg plaats ten tijde van de Romeinen, zo’n 2000 jaar geleden en waren het de blokbrekers die 400 jaar geleden de mergelbrokken letterlijk uit de grotten braken. Deze blokbrekers leefden zelf in kleine gaten in de bergwand.

De eerste onderaardse toneeluitvoeringen in wat nu La Caverne is, vonden omstreeks 1925 plaats. Ook werden de wanden door verschillende bewoners in de loop der tijd van fraaie schilderingen voorzien.

Kapel het Bergske

Hoewel de ruimtes in de volksmond nog steeds grot worden genoemd, is groeve een betere benaming. Men spreekt immers van een groeve wanneer de ruimte is ontstaan door winning van mergel, grotten vormen zich natuurlijk.

Sinds een aantal jaren worden de ruimtes gebruikt voor het houden van onder meer feesten, diners en presentaties.

We hebben al eens vaker hier een brunch gehad en ook nu is het weer geweldig. Aangezien ik meer van de voorgerechten houd heeft manlief dit al bij binnenkomst aangegeven. Wanneer ik voor het hoofdgerecht kan komen helpt de chef-kok me bij het opscheppen voor de tweede keer van de voorgerechten.  Nagerechten zijn er in overvloed en ik kies voor een heerlijk stuk ijs. Tenslotte ga ik nog voor een kaasplankje met een glas port. 

Heerlijk smullen van de brunch

Mijn reisgenoten bij de poortwachter bij de Grendelpoort

Ook dit jaar hebben we weer genoten van ons lang weekend in Limburg en vloog de tijd eigenlijk te snel voorbij. Over het weer hadden we geen klagen maar we hebben wel eens warmer weer gehad dezelfde tijd dat we er waren.
Ik spreek de wens uit dat we dit nog vaker kunnen en mogen doen want het was weer erg gezellig met elkaar.