Een paar weken overwinteren in Turkije (week1)

Ook dit jaar zijn we weer een paar weken in Turkije om de winter in Holland te ontvluchten hoewel je niet meer van echte winters in Holland kan spreken. Vele bekenden vroegen of wij nog wel naar Turkije durfden maar wij vinden Turkije een heerlijk land en willen ons niet door angst laten leiden.
We hebben weer voor hetzelfde hotel gekozen, een groot resort, maar wanneer je hier zo lang bent moet het wel een hotel zijn waar van alles georganiseerd wordt vinden wij. Wel moet ik zeggen dat ik hier in de zomer niet zou willen zijn.
Wij wilden graag dezelfde kamer als die we vorig jaar hadden maar die was nog een nacht bezet dus pakten we de dag van aankomst de koffers nog niet uit.
In het hotel waren erg veel Russen met name dit weekend.
In Rusland wordt kerst later gevierd dan bij ons. Men viert daar de kerst pas op de zevende januari. Dit komt doordat in Rusland vanaf de tijd van Peter de Grote in de achttiende eeuw tot de revolutie in 1917 de Juliaanse kalender werd gehanteerd. Deze kalender loopt dertien dagen achter op de (tegenwoordige) Gregoriaanse kalender. Hoewel Rusland nu net als in grote delen van de wereld de Gregoriaanse kalender hanteert, gebruikte de Russisch-orthodoxe kerk nog steeds de Juliaanse kalender. Vandaag de dag genieten mensen in Rusland op 25 december de seculiere kerst en vieren ze pas op 7 januari hun kerst die voorafgegaan wordt door de kerstavond op 6 januari.
Dit had er waarschijnlijk mee te maken dat er een Christmas sock aan onze deurklink hing toen we uit de lobby bij onze kamer kwamen.

Als je al voor de vierde keer in hetzelfde hotel komt is wordt het al een beetje thuis komen. Veel obers herkenden ons nog en wisten zelfs nog wat we bij het eten dronken en hoe we onze koffie wilden hebben.
Manlief begon op de tweede dag dat we er waren nogal last van zijn voet te krijgen er was niets te zien maar het deed hem ontzettend veel pijn. Het lopen kostte hem ook veel moeite. Die dag is hij het hotel niet uitgeweest en de dag erop ook niet.
Ik wandelde wat in de hotel tuin en keek bij het strand. Er lagen heel wat mensen te zonnen op stretchers en er zwommen zelfs mensen in zee.

We spraken met elkaar af dat wanneer de pijn in zijn voet niet minder zou zijn de volgende dag dat we naar het ziekenhuis in Kemer zouden gaan en dan zou Hildegard met ons meegaan om daar Duits te spreken maar gelukkig was de pijn de dag erop een stuk afgezakt. 

Manlief besloot die dag nog niet te veel te lopen maar  we waren al blij dat het zo veel te beter was.

Ik ging die dag met Hildegard naar de weekelijkse markt in Kemer. Ik ben gek op de markten in Turkije . Het fruit, de groenten en het vis zien er altijd zo vers en kleurig uit. Ook wisselde ik een bedrag aan euro's om in Turkse lira. Andere jaren betaalden wij altijd met euro's maar je bent dan toch wat duurder uit.

Omdat Hildegard al meer dan 10 jaar in Kemer komt kent ze veel mensen en die willen dan met je op de foto. Ik vind de bevolking altijd zo aardig en echt niet opdringerig omdat ze je iets willen verkopen.

Hildegard moest natuurlijk ook bloemen kopen op de markt. Zij zegt niet zonder bloemen te kunnen

Voor een zieke moet je natuurlijk altijd iets meenemen en ik kocht voor manlief aardbeien op de markt. Toen ik weer terug in het hotel was vertelde manlief dat hij op het terras in de tuin had gezeten en als het de dag erop nog zo zou zijn we een stukje in de omgeving van het hotel zouden gaan wandelen.
De dag erop was het inderdaad een heel stuk beter en gingen we langs de winkeltjes in de wijk Kiris waar ons hotel staat. Het is heel opvallend dat dit jaar er heel veel Russische teksten op de winkeltjes staat. Twee jaar terug waren deze teksten allemaal weg want de Russen mochten toen niet van Poetin naar Turkije. Nu doet Turkije zijn best om deze hier voor een vakantie naar toe te krijgen. De meeste Duitsers en de enkele Nederlander die in ons hotel zijn vinden dit niet zo aangenaam maar wij hebben totaal geen hinder van ze. Het is alleen jammer dat de meesten geen andere taal dan Russisch spreken.

Natuurlijk zag ik ook overal weer leuke, lieve en grappige katten. Het valt me wel op dat ze er ieder jaar beter gaan uitzien.

De dag erop gingen we naar Çamyuva manlief wilde naar zijn kapper die hij altijd bezoekt als we in Kemer zijn. We konden deze keer gemakkelijk over de dam deze was nu zo gemaakt dat er zelfs auto's over konden. We bezochten er ook de markt die hier op woensdag gehouden wordt. Ik kocht hier wat klerenhangers want als je wat langer dan 3 weken blijft hangen er toch wel te weinig in de kast.

Het viel ons op dat de vuilcontainers dit jaar een fleurige afbeelding hadden gekregen. Er zijn veel verschillende we denken dat er zelfs ook sommigen door kinderen beschilderd zijn.

We hielden de dag daarop rust omdat manlief toch wel erg veel gelopen had en nog steeds wat last van zijn voet had. De dag erna gingen we  met de Dolmus naar Kemer en wandelden we wat door het plaatsje. Natuurlijk gingen we ook bij de Kemer patisserie aan. We wisten nog dat ze hier van die heerlijke koeken hadden en we trakteerden onszelf daarop. Het gekke is wanneer je een zo'n koek besteld je er twee krijgt die op elkaar liggen. Nu we dit weten van vorige jaren bestellen we er dus nu nog maar een want daar hebben we genoeg aan.

De eerste week was het prachtig weer en ondanks de problemen met manliefs zijn voet hebben we ons toch prima vermaakt. Ik heb zelfs een Van kat  gezien, ik had er al vaak over gehoord maar er nog nooit een in het echt gezien.

Katten kom je overal tegen in Turkije. Er zijn echter niet erg veel Turken die een kat als huisdier hebben, de meeste katten leven dus op straat in Turkije. Maar er is een kattenras dat je niet zomaar op straat tussen het vuilnis ziet snuffelen en dat is de "Turkse Van". Deze kat is geliefd bij elke kattenliefhebber. Ben je niet zo'n kattengek, dan zul je de kat een mooi of bijzonder beest vinden.

Wat maakt de katten zo bijzonder? Het uiterlijk. De katten zijn wit met soms een aantal vlekjes op hun kop en soms een gekleurde staart en ze hebben vaak twee verschillende kleuren ogen. Dit opvallende kattenras komt, de naam zegt het al, uit de plaats Van, gelegen in het Oosten van Turkije. De katten leven rondom het Vanmeer, het grootste meer van Turkije. Het ras wordt door de Turkse overbeid beschermd, want helaas zijn er niet zoveel katten meer rondom het Vanmeer.

De kat is een lief en een intelligent beest, het is graag onder de mensen en trouw aan hun baasje. Naast hun uiterlijk is het ook opvallend dat ze niet bang voor water zijn. Mochten ze een prooi in het water zien dan springen ze er zonder twijfel in. De kat heeft dan ook wel als bijnaam "zwemmende kat"

Bovenstaande foto is van een Van Kat die bij een hotel rond loopt welke in de wintermaanden gesloten is. De kat op onderstaande foto is van de apotheker die vlak bij ons hotel een apotheek heeft.

Ook komt er iedere avond een kat bij mij op schoot liggen in de lobbybar. Ondanks dat hij wat vreemd staande ogen heeft mankeert er niets aan zijn zicht want hij komt zodra ik er ben al op mij af. Natuurlijk vind ik dit als kattenliefhebster helemaal niet erg!