Een paar weken overwinteren in Turkije (week 2)

Deze week gingen we op zaterdag met Hildegard naar de Şirinyali  Cumatesi Pazar in Antalya. Dit is een zeer grote markt waar zowel groenten, kleding, tassen en namaak kleding wordt verkocht. Omdat er bij deze markt niet gemakkelijk te parkeren is en het in dit gedeelte van Antalya nogal druk is had Hildegard en auto met chauffeur geregeld (de verhuurder van auto's waar zij altijd de auto's huurt als ze er een paar dagen op uit wil trekken.
We gingen niet met de groene auto die hieronder staat hoor maar deze zag ik op de markt staan.

Op de diverse markten zie je veel viagra thee en ook in de apotheken zijn deze pillen zo te koop. Ze staan gewoon op de toonbank uitgestald.

Hassan, onze chauffeur voor die dag had ergens in een theehuis op ons gewacht. Na het bezoek aan de markt gingen we naar het Limak Lara hotel om te lunchen. Dit hotel is ook een hotel waartoe ons hotel behoort en we waren vanuit ons hotel aangemeld zodat we daar ongehinderd naar binnen konden (de beveiliging van de hotels lijkt wel strenger dan voorgaande jaren) Het hotel in Lara vinden we mooier dan ons hotel maar de omgeving is veel minder mooi. Er zijn heel veel shoppingmalls maar die heb je volgens mij wel heel snel bekeken. Wel zit je in dit hotel veel dichterbij Antalya.
Die dag regende het flink en toen we weer terug reden vonden we wel dat Hassan erg hard reed met al die plassen op de weg maar zo rijden de meeste Turken. Hard en zigzaggend van de ene op de andere rijbaan.
Het was een leuke dag en ik heb voor 10 lira twee shirtjes op de markt gekocht en dat is omgerekend ongeveer  maar €2,50.

Ook ging ik met manlief naar de markt in Kemer omdat hij deze i.v.m. zijn pijnlijke voet vorige week niet kon bezoeken. Ik wilde hem ook de eieren in de plastic flessen laten zien want dat is toch wel een heel vreemd gezicht.

Zelf vind ik de geitenkaas in de geitenvellen altijd zo leuk om te zien. Zo iets zie je toch niet in Holland.

Manlief had nog steeds wat last van zijn voet maar toch liepen we ook nog een stukje door het stadje. Hij wilde in de vakantie nieuwe hakken onder zijn schoenen laten zetten dus keken we of we ergens een schoenmaker zagen. We zagen er geen maar nadat we met handen en voeten aan een Turk duidelijk hadden gemaakt wat wij zochten bracht hij ons naar een schoenmaker. We zouden daar zjn schoenen binnenkort heen brengen.
We gingen ook in de wijk Kiris wandelen waar ons hotel staat en zagen het bordje waar op stond hoe je binnendoor naar Kemer kunt met het onschuldig uitziend paadje van het begin van de route. De route waar we vier jaar geleden in de bergen met rotsen angstige uren beleefd hebben.

Onderweg bleef ik een poosje naar deze geit staan kijken hij deed veel moeite om steeds een tak van een boom naar beneden te trekken om er aan eten.

We passeerden ook de begraafplaats van Kiris. Het viel me ook dit jaar weer op dat het eigenlijk een slordige begraafplaats is maar er staan wel mooie graven op.

 Inmiddels waren we boven aan de heuvel gekomen en de weg daalde weer beneden.

Het lijkt erop dat we binnenkort niet meer over het strand naar Çamyuva kunnen want er wordt met bulldozers gegraven en ook de rivier die we ieder jaar bijna droog hebben zien staan wordt uitgegraven.

Het lijkt mij toch geen fijn strand om hier 's zomers op te liggen, trouwens het lijkt me helemaal niets om 's zomers in zo'n resort te zijn en ik zou het ook veel te warm vinden.
In de tuin van het hotel staan allerlei vervoersmiddelen met bloemen er in. Vanuit onze kamer zien we de bergen en de zee. Tegen zonsondergang hebben we soms een prachtig uitzicht. Ook vind ik de wolken heel mooi om te zien.

Aangezien de voet van manlief minder gevoelig is besloten we langs de boulevard van Kemer te gaan wandelen en dan konden we ook gelijk zijn schoenen bij de schoenmaker af geven.

Op de boulevard kwamen we langs de man die zat te lezen en het leek erop dat hij nog niet verder gekomen was in zijn boek. Hij zat er namelijk nog net zo bij als vorig jaar.

We liepen door het Moonligt Park en zagen een beeld van een meeuw. Wel gek dat hij zo aan het voetpad stond en niet op het strand.

Eigenlijk waren wij op zoek naar deze meeuw want we hadden er in het hotel al over gehoord. Dit beeld heeft namelijk ook een functie.

Ook brachten we die dag nog een bezoekje aan het vissershaventje. Er werd ons verteld dat de vissers niet uitgevaren waren om dat die dag de zee nogal woest was.

Toen we terug liepen naar het centrum zagen we een vrouw die bezig was op een braakliggend stuk land tussen hotels en huizen. Het was ons niet duidelijk wat ze daar nu percies deed. Het leek erop dat ze wortels uit de grond hakte.  Ik voelde me eerst een beetje beschaamd maar ze zwaaide uitbundig naar ons toen ze ons zag kijken.

De tweede week was het weer minder warm dan de eerste week maar toch was het nog heerlijk. Manlief heeft deze week dan ook nauwelijks een jas aangehad.