Weer eens een weekje naar de Veluwe van 09-11 tot 16-11-2018

Omdat Manlief in deze week jarig was hadden we besloten om deze week een huisje te huren op de Veluwe. De Veluwe is voor ons een gebied waar we graag zijn. We kozen voor een Landal park. Ik was al vaker op een park van Landal geweest maar nog nooit op dit park. We hadden voor een vier persoon huisje gekozen en toen we erin kwamen viel ons direct de grootte op.

We hadden gehoopt dat het een mooie zonnige najaarsweek zou worden maar dat viel een beetje tegen. Wel jammer natuurlijk want dan zouden de kleuren in het bos geweldig geweest zijn. Het park waar we zaten was een heel rustig park want als je binnen zat hoorde je eigenlijk niets. 

De dag na aankomst deden we een georganiseerde wandeling waarvan het verslag al in het vorige postje staat.

De zondag maakten we een wandelingetje over het park.

Aan het begin van het park stonden allerlei borden met info en opdrachten voor kinderen.

Tegenover dit bord hingen allemaal vogelhuisjes en ik vond het zelf niet zo eenvoudig om te zien welk huisje voor welke vogel was.

Ik had niet gedacht dat het een geit was op de onderstaande foto maar volgens het infobord wat er bijstond was dit geit Bam Bam.

Verder brachten we deze week een bezoek aan het Kröller Müller museum op het Park de Hoge Veluwe.

In het Kröller-Müller Museum vind je de op één na grootste Van Goghverzameling ter wereld: bijna 90 schilderijen en ruim 180 tekeningen. In de Van Gogh Galerij zijn in wisselende opstelling circa 40 werken van Vincent van Gogh te zien. Daarnaast zie je er topstukken van moderne meesters als Claude Monet, Georges Seurat, Pablo Picasso en Piet Mondriaan.

Als kind zijnde bezocht ik verschillende keren het museum want mijn moeder vond de schilderijen van Vincent van Gogh geweldig.

Natuurlijk waren er de bekende van Gogh schilderijen te zien.

Verder was er nu de tentoonstelling "Als kunst je lief is" deze tentoonstelling toont 80 belangrijke kunstwerken uit meer dan 40 musea in Nederland. De werken – die allemaal in de laatste tien jaar met steun van de Vereniging Rembrandt zijn verworven – worden voor één keer bijeengebracht, exclusief in het Kröller-Müller Museum. De tentoonstelling duurt nog tot 3 februari. 

Hier kreeg je een soort supertour door het Nederlands openbaar kunstbezit, uiteenlopend van prehistorische voorwerpen tot moderne designmeubelen.

Vrijwel zeker komt dit tapijt uit het belangrijkste tapijtcentrum Brussel, en dateert de eerste bekende vermelding van deze uit tien tapijten bestaande reeks, voorstellende "De Verlossing van de Mens", uit 1502, toen een complete set, geweven onder andere met kostbaar gouddraad door de belangrijkste Brusselse tapijthandelaar uit die tijd, Pieter van Edingen van Aelst I (ca. 1450-ca. 1533), en werd geleverd aan de Engelse koning Hendrik VII. In die tijd, zoals gedurende de hele middeleeuwen, konden vorsten en edelen nergens grotere eer mee verkrijgen dan met het bezit van dergelijke kostbare tapijtreeksen, waaraan ook het gebruik van goud- en zilverdraad nog extra waarde toevoegde.

Het tapijt komt uit Museum Kasteel de Haar.

Ook gingen we nog even de beeldentuin in. Het is een van de grootste beeldentuinen van Europa en er staan ruim 160 sculpturen van beeldbepalende kunstenaars. Veel sculpturen stonden onder een soort tentje en er was niets van te zien.

In 2011 was er een grote tentoonstelling van Jan Fabre, de niet van  onbesproken gedrag kunstenaar uit België. Het museum heeft toen een aantal werken van hem aangekocht zoals 8 van de 18 "Hoofdstukken" Deze "Hoofdstukken" beelden de hoofden van hemzelf uit in de leeftijd van 20-70 en ieder hoofd heeft een uitgroeisel wat niet bij de mens past zoals hoornen, geweien, oren etc. Eén draagt zelfs een gewei dat afkomstig is van een edel hert van de Veluwe. 

Het was een goed bestede dag. Het was drukker in het museum dan ik verwacht had.
Ook brachten we deze week een bezoek aan mijn broer en schoonzusje in het Westen. Mijn broer is onlangs weer geopereerd en vanaf de Veluwe is het niet zo ver als vanaf onze woonplaats (scheelt de helft van de tijd)
Verder stond er ook nog een bezoek aan landgoed Schovenhorst op ons programma. Ik had dit als tip om te bezoeken in de infomap gelezen die in het huisje lag.  

Lees hier eventueel wat over de bomentuin van het landgoed. Gek eigenlijk dat we het bestaan van dit mooie landgoed niet wisten. We rijden er in de zomer vaak langs maar het was ons nog nooit opgevallen.

Ik vond het leuk dat ze van afgehakte boomstammen d.m.v. houtsnijwerk allerlei leuke dingen gemaakt hadden.

Manlief las regelmatig op de bordjes bij de bomen wat voor bomen het waren en hoe ze heetten.

Bij onderstaand bankje moest ik aan Logbankje denken. Dit bankje bevond zich in de Ommuurde tuin.

De mammoet boom viel direct op door zijn dikke stam. We wandelden een lang bospad af waar ik zelfs nog wat paddenstoeltjes ontdekte. Trouwens ik heb dit jaar nauwelijks paddenstoelen gezien.

Onderstaande foto is tegen de zon ingenomen maar ik vond het zo bijzonder dat je door de bladeren het pad niet zag dat ik hem toch plaatst.

Ook gingen we aan de andere kant van de weg nog even naar de Bostoren kijken. De Bostoren is 40 meter hoog en heeft 235 treden. Het uitzicht schijnt op de top beslist de moeite waard te zijn. Met het bos onder je schijn je uit te kunnen kijken over Amersfoort, de Veluwe en de windmolens in de polder. Ook in de toren zelf schijnt van er van alles te beleven te zijn; een wand met nestkasten en een ijzingwekkend klimnet. Wij waagden ons trouwens niet aan de klim.

Het is beslist de moeite waard om eens te gaan wandelen op dit landgoed en ik denk dat we dit ook nog weleens zullen doen als we zomers op de Veluwe zijn.
De laatste avond van ons verblijf sloten we af met een etentje in een restaurant.

Het was een week met een gouden randje en ondanks dat het weer niet echt zonnig was hebben we toch erg genoten van onze wandelingen in de bossen.