Street Art wandelroute Groningen 08-01-2022

Ik had op de Eropuit app van de ANWB gezien dat er een Street Art wandelroute in Groningen van 8 km was en het leek me wel leuk om deze te gaan doen

De Geschiedenis van Street Art.

Onder Street Art vallen diverse illegaal of legaal aangebrachte kunstuitingen aan de openbare weg die niet onder de pure graffiti vallen en evenmin tot de officiële kunst behoren.

Street art is een soort vorm van kunst waarbij de straat fungeert als atelier. De straat is hier dan de “werkruimte”, maar ook meteen de plek waar het kunstwerk tentoongesteld wordt. Street Art kan worden vormgegeven met behulp van graffiti, gewone verf, maar ook stoepkrijt etc. De aangebrachte Street Art kan soms dusdanig origineel, grappig of mooi zijn, dat de eigenaar(s) van het “atelier” eigenlijk alleen maar blij verrast zijn. Het gebeurt dan ook dikwijls dat de eigenaar(s) van bijvoorbeeld de muur waarop de Street Art is aangebracht het zo mooi of grappig vinden, dat ze er niet over peinzen om het te laten verwijderen, of om er aangifte van te doen bij de politie.

Street art is geworteld in de jaren ’70, als voortvloeisel van de graffiticultuur uit de jaren ’60. In de jaren ’70 werden er nog voornamelijk met behulp van sjablonen graffitiboodschappen achtergelaten, waarmee ze een bepaalde politieke boodschap verspreidden. Deze graffitiboodschappen werden gaandeweg steeds geavanceerder, ze kregen een steeds hogere moeilijkheidsgraad en werden daardoor ook steeds kunstzinniger. Uiteindelijk gingen deze mensen zich meer en meer realiseren dat er een nieuwe kunstvorm was ontstaan; de Street Art was geboren.

Ik vond het nog wel even een dingetje zou het niet te druk in de trein en in de stad zijn?  Maar het viel allemaal gelukkig erg mee. De route begon bij het station Groningen Noord en om hier te komen moest ik overstappen op het Hoofdstation maar er waren hier maar heel weinig mensen.

Op de pijlers van het viaduct onder station Noord hangen veertien panelen met schervenmozaïeken. De mozaïeken zijn gemaakt met scherven van spiegels, tegels en andere keramische en glazen objecten. De titel van het kunstwerk is "Scherven brengen geluk" Het werk is van Hans van Bentem.

Het begon al gelijk goed want ik liep natuurlijk weer eens verkeerd. Ik zou bij de parkeergarage moeten zijn maar het duurde wel even voordat ik deze gevonden had.

Parkeergarages zijn nu niet bepaald boeiend voor een stadswandeling, maar de Circusgarage aan het Boterdiep is een uitzondering. 

De naam, Ciircusgarage, is geen carte blanche voor automobilisten om doldwaze capriolen te gaan uithalen, maar heeft alles te maken met de geschiedenis van de plek. Decennialang vond hier het jaarlijkse circus van de stad plaats. Street Artist Klaas Lageweg voert ons met zijn muurschildering "Circus Clyde" weer even terug naar die wondere wereld van acrobaten, olifanten, tijgers en clowns. Klaas Lageweg combineert zijn Street Art vaak met het historische verhaal van een plek.

Er waren nog wel meer mooie afbeeldingen maar ik vond het er niet zo erg veilig want de automobilisten die de garage in of uit reden verwachten denk ik toch niet dat er iemand midden op de inrit of uitrit van de garage staat.

Ik kwam langs het winkelcentrum "De Beren" en daar zag ik zelfs een beer in het gras liggen.

Ik kwam nu in het Ebbingekwartier een bruisend stukje stad, met in het hart ervan de multiculturele ontmoetingsplek DOT en een stadsstrand. Er zwom zelfs een man in het water bij het strand en een vrouw kwam er net uit. Die vrouw klappertandde nogal maar toen ik naar haar keek lachtte ze heel vriendelijk naar me. 

Het is daar de dé place to be als je van Street Art houdt. Street Artisten vinden hier een vrijplaats om van de grauwe containers prachtige staaltjes kunst te maken.

Trouwens ik was in dit gedeelte van Groningen nog nooit geweest.

Mijn route voerde me nu naar de Papengang. Ik kwam over de Grote Markt en vond het wel heel jammer dat alles gesloten was door de coronamaatregelen want ik had graag ergen iets willen drinken met iets lekkers erbij.

De Papengang wordt in de route Kleurrijke Poort genoemd.

De Papengang was lange tijd een wat smoezelig steegje dat je ’s avonds en ’s nachts maar liever meed. Maar de graffitikunst van de Groninger Artist Roland Carter heeft daar verandering in aangebracht. De steeg wordt tegenwoordig gezien als een kleurrijke poort naar het Groninger nachtleven.

Het gekke was dat ik in de steeg liep en in eerste instantie de graffiti niet zag. Ik vond het trouwens nog steeds een niet zo prettig steegje.

De volgende bezienswaardigheid bevond zich aan de Rademarkt namelijk "Vervlogen tijden" 

Waar nu de parkeergarage aan de Rademarkt is, lagen ooit de landerijen van boer Roelf Bierling. Een kolfje naar de hand van Klaas Lageweg; we zagen al eerder dat hij in zijn werken de historie van de stad verwerkt. Onder de titel "vervlogen tijden" maakte hij een metershoog graffitiwerk van een stadsduif die een boer met zijn melkkar voort trekt. De pixels die in het kunstwerk zijn verwerkt, zijn een verwijzing naar het moderne – digitale – tijdperk. Het gebruik van grote vierkante pixels in combinatie met een realistische afbeelding is kenmerkend in Lagewegs werk. De kunstenaar noemt deze combinatie van realisme en pixels "realpixelisme".

Ik begon weer een beetje te dwalen want ik was te ver gelopen maar uiteindelijk kwam ik toch waar ik wezen moest en toen liep ik er ook nog bijna voorbij.

Aan de zijgevel van een woonhuis in de Polderstraat is een reusachtige fazant op paneel geschilderd. 

Zijn ogen zijn omringd met een opvallende knalrode huid met daaronder een witte halsring en bruin lijf. Als je goed kijkt herkent wellicht de "handtekening" van Klaas Lageweg. De verbinding van de afbeelding met de naam van de straat – de fazant is bij uitstek een polderdier – en het gebruik van grote vierkante pixels zijn "typisch Lageweg".

Ik moest nu op zoek naar het werk "Opvallende verschijning". Ook dit kostte me weer even enige moeite. Ik zag thuis dat ik de route ook had kunnen uitprinten en dat was wel wat handiger geweest dan hem te lopen via de Eropuit app.

Maar liefst zeven meter hoog is de muurschildering “Opvallende verschijning” van Michiel Velt. 

Met een vriendelijke blik in de ogen kijkt de sierlijk geklede vrouw je aan. Rondom haar hals heeft zich een kat genesteld en in haar handen houdt ze een kauw. De opvallende verschijning geef kleur aan de straat.

Michel Velt noemt zichzelf een kunstenaar die graffiti en schilderkunst "een beetje bij elkaar heeft gegooid". Zijn drijfveer is kunst maken die iedereen kan zien. Op straat dus. Zijn kleurrijke schilderingen zijn in diverse (wereld)steden te zien, waaronder Londen, New York en Berlijn.

Nu werd het een stukje lopen. Ik vond dat trouwens alles toch wel redelijk ver uit elkaar lag. Ik kwam over de Vismarkt waar het markt was en het was er ook redelijk druk. Gelukkig hoefde ik er alleen maar over te steken anders had ik een mondkapje op gedaan.

Ik moest weer goed kijken om het kunstwerk 13741 te zien want ik kwam er niet echt langs maar het was min of meer achter me.

Als je er met je neus bovenop staat zijn het gewoon kleurige stippen op een muur, maar van een afstandje vormen ze een kunstwerk. De 13741 pixels vormen een schilderachtig plaatje in de Akerkstraat. De destijds 12-jarige Annasophie Sijbring maakte de muurschildering met haar straatbewoners, in het kader van een sociaal project op school. Annasophie begon met het zetten van kruisjes en al die kruisjes werden vervolgens kleurrijke stippen. Het laatste stipje, het topje van de Der Aa-kerk is van goud, als kroon op het werk.

Er vielen af en toe wat druppels regen en ik hoopte dat ik het de rest van de route droog kon houden. Ik zag op de App dat de volgende bezienswaardigheid een Aap moest zijn en inderdaad toen ik in de Vishoek was zag ik hem.

Lange tijd werd het A-Kwartier gedomineerd door prostituees en drugshandelaren. Tegenwoordig is de sfeer er studentikoos gezellig. Het wemelt er bovendien van de Street Art. Zo sta je in de Vishoek plots oog in oog met een vrolijke aap. Aan het “beest” is wel een heel bijzondere anekdote verbonden. Ooit woonde in het A-Kwartier Schele Greet. Zij was, zoals dat in de volksmond heette, een “hoerenmadam”. Maar voor meer opzien baarde haar huisdier: een aap dus, die ze in haar jungletuin liet rondscharrelen.  De diverse muurschilderingen in de Vishoek en Hoekstraat zijn van Marc Weddeman. Hij combineert in zijn werk de spuitbus met de airbrush – een klein verfpistool – om tot een zo realistisch mogelijk resultaat te komen.

Ik was toch even bang dat het zo hard zou gaan regenen dat ik de twee laatste bezienswaardigheden niet zou kunnen gaan zien maar het leek gelukkig toch mee te vallen.

Voordat ik het wist liep ik langs Koopman Boekholt

Met de schildering van Jelmer Dijkstra was je even terug in het begin van de twintigste eeuw, toen koopman Boekholt met paard en wagen door de stad trok. De familie Boekholt had vroeger in de Oude Boteringestraat een groothandel, en het pand met de muurschildering diende in die tijd als opslagpand voor goederen. Jelmer Dijkstra schildert vooral figuratief en heeft een voorliefde voor portretschilderen.

Ik moest nu naar het Boterdiep en daar bevindt zich in een steegje diverse schilderingen.

De schilderingen, Artiestenwereld, sieren de muren en overkapping van het steegje dat vanaf het Boterdiep naar jongerenhotel Simplon loopt. Ze zijn vervaardigd door onder meer Michel Velt, Ph 1 en het illustrator duo Lotte Masker en Jonna Bo Lammers. Velt maakte voor de noordzijde een enorm portret van de Groningse rapper Jay van hiphopformatie Dope D.O.D., die in de scene van hardcore rap en hiphop wereldberoemd is. Masker en Lammers schilderden vrouwelijke artiesten op de overkapping. Zij zijn twee illustratoren die graag werken in rep en roer, want "chaos leidt tot creativiteit", aldus het duo. De fabelachtige afbeelding op de zuidzijde is van de hand van de Portugese graffitikunstenaar Ph 1. Dieren zijn een belangrijk motief in zijn werk dat soms een morbide kantje heeft, maar altijd kleurrijk en levendig is.

Ik kon geen foto's meer maken die op de overkapping waren want de accu van mijn fototoestel was leeg en ik was de reserve accu's vergeten. Ook waren mijn handen intussen verstijfd van de koud. Toen ik terug in de trein zat begon het wel harder te regenen maar bij mijn route had ik er weinig last van gehad.

Ik denk dat ik zeker wel 10 km gelopen heb dan de 8 km door het verkeerd lopen. Ik vond het een leuke route mede ook omdat ik af en toe door delen van Groningen kwam waar ik nog nooit eerder geweest was. Thuis zag ik dat er nog heel wat meer Street Art te zien is in Groningen maar of dat te belopen is moet ik nog eens uitzoeken. Ik heb ook al wel wat andere wandelroutes in de app gezien dus wie weet ga ik deze ook nog eens doen.