Wandelrun Winschoten 10-09-2022

Weken geleden kwam de vraag in de wandelmaatjes app wie er 10 september ging wandel bij de wandelrun. De laatste jaren kunnen de deelnemers aan de RUN naast hardlopen er ook voor kiezen om te gaan wandelen. Er zijn afstanden van 10, 20 en 30 km. Ik zag al snel dat er 4 wandelmaatjes voor de 20 km zouden gaan maar ik zei dat ik voor de schildpadtocht koos van 10 km (ik zeg altijd dat mijn tempo het tempo van een schildpad is, vandaar dat ik schildpadtocht zei, haha). Mijn tempo is zeer laag en door wat lichamelijke klachten is mijn conditie ook minimaal. Nog twee andere wandelmaatjes gaven aan dat zij ook voor de schildpadtocht gingen, gezellig.

Even leek het erop dat ik wat moeite zou hebben om naar de startlocatie te komen want mijn schoonzusje die me zou brengen was ziek. Gelukkig wilde Heleen haar vader me wel komen halen en zo was ik ruimschoots op tijd bij de startlocatie.

Ik meldde me aan, gaf mijn wandelboekje af en ontving de route beschrijving. 

We begonnen aan onze route en als eerste gingen we door het Stadspark en over de Pieter Smitbrug.

De Pieter Smitbrug is een houten brug en is met zijn lengte van 800 meter de langste fietsbrug van Europa. De brug gaat over de A7 en over het Oldambtmeer.

We gingen richting Finsterwolde waar we een rust zouden hebben. Onderweg werden we nog gewaarschuwd voor de eikenprocessierups maar volgens mij is de tijd hiervoor al voorbij.

Ik vond het leuk om hier eens te wandelen meestal kom ik er in de auto langs en wandelend zie je toch altijd veel meer. Vooral ook als je over fietspaden komt.

Ik vond dit ook leuk dit eendje tussen het riet. In de auto zie je dit niet.

We kwamen bij paviljoen Flonk waar de rust was. Bij dit paviljoen heb je een mooi uitzicht op het Oldambtmeer. 

Natuurlijk namen we er koffie met iets er bij. Ik ging tegen mijn gewoonte in niet voor appelgebak waar ik achteraf wel een beetje spijt van had.

We zaten er nog niet erg lang of de Heleen, Conny, Cora en Harriet, die 20 km. liepen, kwamen er ook aan voor een rust. Ook Heleen haar vader die altijd een trouwe supporter is bij onze wandeltochten kwam erbij zitten.

Achteraf was het maar goed dat het lang duurde voordat de 20 km. lopers hun bestelling hadden want het begon flink te regenen en we waren eerst nog bang dat we de tweede helft van onze tocht in de stromende regen zouden moeten lopen. Maar gelukkig opeens hield het toch op en gingen we weer verder.

Het idee om natuurgebied Reiderwolde te stichten, ontstond in 2006, toen een kleine groep boeren van de Agrarische Natuurvereniging Oost Groningen 250 hectare landbouwpercelen opkocht van de overheid om die op eigen verantwoording en risico in te richten als natuurgebied. Het beheren van natuurgebieden was lange tijd voorbehouden aan de grote natuurbeheerinstanties, deze dappere boeren hebben een lans gebroken voor andere agrariërs en hiermee een trend gezet.

In 2008 werd begonnen met het inrichten van het nieuwe natuurgebied. Reiderwolde werd een gevarieerd landschap met bossen, struweelranden, kruidenrijke graslanden, moerassen, rietlanden, rijen knotwilgen, ouderwetse hoogstamfruitbomen, kikkerpoelen en oeverzwaluwwanden.

Ineke en Janny die samen met mij de Schilpadtocht liepen

We moesten een lang recht smal onverhard pad volgen en ik dacht ik zal blij zijn als ik weer op verharde grond loop want dan is de kans op vallen heel wat kleiner. Nu dat was misgerekend ik liep nog maar net op het fietspad van betonplaten of ik kuste de grond al. Ik viel nu niet, zoals laatst in diergaarde Blijdorp, pal voorover maar meer op mijn rechterzij. Gevolg een dikke en gekneusde rechter hand. Ik vreesde dat ook nu weer mijn fototoestel de val niet overleefd had maar achteraf leek dit mee te vallen. 

Gelukkig was het niet ver meer naar de finish waar we ons afmelden en waar we een medaille kregen omgehangen en namen ons wandelboekje in ontvangst. 

Janny is apetrots met haar medaille, haha. 

We wachten de lopers van de 20 km. op een gingen hierna met Heleen mee naar huis om in de tuin nog iets te drinken. Ze had eerder al gezegd dat ik kleding mee kon nemen zodat ik me bij haar kon douchen. Toen de anderen naar huis gingen douchte ik me lekker en voordat ik naar huis gebracht werd aten we nog wat wat bij de snackbar gehaald was.

Ondanks de val was het een geslaagde dag en was ik blij dat Janny en Ineke me vergezelde op de schildpadtocht, haha.

Fijn dat Heleen er voor zorgde dat ik van huis gehaald werd en ook weer werd thuis gebracht. 

Wandelmaatjes bedankt weer voor de gezelligheid.

de 10 km route