Uit logeren van 11-09 t/m 15-09-2023

Het was alweer een hele tijd geleden dat ik bij mijn schoonzusje en broer, die in Hardinxveld-Giessendam wonen, logeerde. Hoewel het wel een lastige reis is om er met het OV heen te gaan had ik er reuze zin in. De reis verliep hoewel ik 3x moest overstappen voorspoedig. Toen ik op het station in Hardinxveld-Giessendam aan kwam zag ik mijn schoonzusje en broer al op het perron staan.

Mijn broer heeft een elektrische driewieler en terwijl mijn schoonzusje en ik naar hun huis liepen bracht hij de bagage erheen. Het is altijd weer fijn om elkaar te zien want we wonen niet zo dicht bij elkaar dus de eerste dag besteden we met bijpraten en gezellig bij elkaar zitten. Het was die dag bijzonder warm dus veel te warm om buiten te zitten maar we kwamen de dag goed door met verkoelende drankjes, hapjes en lekker eten. Ik vind het altijd een feest als ik zelf niet hoef te verzinnen wat ik moet eten en niet hoef te koken.

Tijdens deze logeerpartij stond er ook een bezoek aan de molens van Kinderdijk op het programma. Ik wilde deze al heel lang eens zien want ik was er nog nooit geweest. Gek eigenlijk dan maak je verre reizen en zoiets bekends in je eigen land zag je nog nooit. Mijn schoonzusje en broer hadden dit bezoek aan Kinderdijk als een cadeautje voor mijn verjaardag gegeven. Het was een arrangement wat ze geboekt hadden. Die dag was het gelukkig niet zo heet als de dag ervoor. 
Omdat je niet in Kinderdijk en bij de molens niet mag parkeren is er een parkeerterrein in Alblasserdam waar vandaan een shuttlebus naar de molens rijdt.

Toen we bij de molens aankwamen was het nog wat heiig maar ik was verrukt over het mooie uitzicht. Ook was het er niet druk wat ik eigenlijk wel verwacht had.

Gelukkig werd het al snel helder en begonnen we aan onze bezichtiging van de molens en alles wat er verder nog te zien was.

We gingen eerst kijken wat de vertrektijden van de rondvaartboot Hopper was. Deze boot zet je af bij de twee museummolens die van binnen te bezichtigen zijn.

De eerste molen die we aan deden was museummolen Nederwaard. Via een karakteristiek loopbruggetje kwamen we bij deze molen.

De molen is gebouwd in 1738, maar nog altijd in uitstekende conditie. en voel zelf De Museummolen Nederwaard kan na bijna drie eeuwen na de bouw zijn omwentelingen nog steeds maken. De molen begroet al tientallen jaren bezoekers uit alle uithoeken van de wereld. Eenmaal binnen lijkt de tijd stil te hebben gestaan. De laatste bewoner verliet de molen in de jaren 50 van de twintigste eeuw. Sindsdien is er niets veranderd aan het interieur. De ouderwetse woonkamer met bedstede, waar de bewoners in sliepen is er nog te zien. De molen was van groot belang bij het droogmalen van de polders van de Alblasserwaard.

Buiten was een kookhok, een buiten toilet en ook nog een gebouwtje waar je allerlei info kon lezen over rietsnijden etc.

Wat ik geweldig vond was de huiskamer waarin het molenaarsgezin met heel veel kinderen vroeger leefde. Ook boven kon je gaan kijken maar dit liet ik aan mijn schoonzusje over want ik vond de trappen nogal steil en ik ben niet al te soepel meer.

We gingen weer richting opstapplaats voor de Hopper en terwijl we er stonden te wachten namen we koffie bij een koffiestalletje. Op naar de volgende museummolen; Molen Blokweer.

Deze molen is anders dan zijn achttien Kinderdijkse broertjes en zusjes. Ouder ook, blijkt uit het originele aankoopbewijs dat werd ontdekt in een archief. Daaruit blijkt dat de wipmolen in 1630 is gebouwd.

Toen we vanaf de boot naar de molen liepen zagen we een zwanengezinnetje in een weiland.

Hier zagen we hoe een molenaarsfamilie ongeveer zeventig jaar geleden leefde. We zagen niet alleen hoe het er binnen in de molen uitzag in die tijd, maar ook zagen we de tuin en dieren van het molenaarsgezin.

Ik moet zeggen dat ik het bezoek aan deze molen het mooiste vond. Om de molen heen is het ook zo leuk met de tuin en de dieren.

Ik vraag me af hoe vaak deze kat al is meegenomen omdat dit bord bij de molen hangt. Waarschijnlijk wel goed bedoeld van de mensen die hem meenemen maar voor de eigenaren een ramp.

Het was erg leuk om bij deze molen zowel binnen als buiten rond te lopen. Je kon er ook nog op een schip genaamd "Alles Heeft Een Tijd" een tentoonstelling bekijken maar toen mijn schoonzusje en ik op het schip stonden en het steile laddertje naar het ruim zagen besloten we om dit toch maar niet te doen.

Intussen zochten we de steiger van de boothopper weer op en gingen terug naar de ingang waar we lunchten met een cappuccino en een broodje zalm. Ik moet zeggen dat ik nog niet vaak zo'n heerlijk broodje zalm gehad heb. 

Hierna gingen we nog naar het Wisboomgemaal waar een vrijwilligster ons uitleg gaf over het gemaal. Ook bezochten we nog een film in het Hulpgemaal. Wat ik heel leuk vond was het kunstwerk "Wiegje van Beatrijs" wat daar in het water geplaatst is.

Intussen hadden we alles wel bekeken en gingen we terug naar de opstapplaats van de shuttlebus waar we maar heel even hoefden te wachten.

Ik heb erg genoten van het uitstapje en ben blij dat ik de molens van Kinderdijk nu eindelijk eens gezien heb want die stonden al heel lang op mijn lijstje. Dankjewel schoonzusje en broer voor dit leuke verjaardagscadeautje.  

Trouwens de dagen die ik bij hen logeerden deden ze er alles aan om me erg te verwennen. Ook hadden ze gezegd dat er nog een dag een verrassing zou zijn en natuurlijk was ik hier erg benieuwd naar want ik wist niet goed wat ik me erbij moest voorstellen.

Op een ochtend zag ik dat er een auto langzaam voor hun huis langsreed en niet veel later ging de bel. Ik hoorde praten in de gang maar het drong niet tot mij door dat het de stem van mijn zusje was. Zij was met haar vriendin bij hen uitgenodigd voor een gezellige dag met elkaar. Dat ik die auto niet herkende kwam doordat het de auto van de vriendin van mijn zusje was want mijn zusje mocht nog niet autorijden omdat ze onlangs een nieuwe knie gekregen had. 

Terwijl er koffie werd gezet praatten we bij want we zien elkaar eigenlijk heel weinig tegelijk omdat we allemaal wat ver van elkaar af wonen. 's Middags na de lunch gingen we eropuit.

We gingen naar de Graanbuurt in Giessenburg.

De Graanbuurt in Giesenburg bestaat uit meerdere gebouwen met unieke winkels op het gebied van lifestyle, mode, wonen en genieten. De overdekte winkels zijn in authentieke stijl nagebouwd. Dit alles is begonnen bij het grote gebouw bij de parkeerplaats. Het gebouw diende tientallen jaren als een stoomgraanmaalderij en als veekoeken fabriek. Nadat het zijn functie als fabriek had verloren, werd het gebouw opgekocht door de familie Boer om de enorme hoeveelheid antieke spullen van de heer Boer op te slaan. In 1989 is het gebouw omgedoopt tot museum, en sinds 2002 zijn er meerdere accommodaties bijgekomen. Iedere winkel heeft zijn eigen specialiteit. 

Ik moet zeggen dat het er erg leuk was met hele leuke winkeltjes. Het was jammer dat ze om 17 uur gingen sluiten want we hadden er nog wel wat langer kunnen rond kijken. 

We namen plaats op een bankje omdat het nog even te vroeg was om naar het restaurant te gaan waar mijn broer en schoonzusje hadden afgesproken. Ze trakteerden ons op een etentje omdat ze vorig jaar 45 jaar getrouwd waren. Het was een knus eetcafé waar allerlei dingen te zien waren die met een station te maken hadden. 

Het eten was er heerlijk en het was natuurlijk heel gezellig om zo met elkaar uit eten te zijn. Toen ik het restaurant verliet dacht ik dat ik dagen niet meer zou hoeven te eten zo vol zat ik.

Toen de laatste dag van mijn logeerpartijtje was aangebroken en gingen we 's middags naar het centrum om bij Deelcafé De Buurman koffie te gaan drinken. Dit café draait op vrijwilligers

De drijfveer van De Buurman is om een goede buur te zijn voor mensen dichtbij en ver weg. 

Delen dichtbij door een warm welkom, oprechte aandacht, goede koffie, dagverse taarten, overheerlijke tosti's en mooie activiteiten. Ze willen met het koffiehuis een warme ontmoetingsplaats creëren waar inwoners van Hardinxveld zich thuis voelen. Naast tijd en aandacht in een lokale setting is de Buurman ook gefocust op delen ver weg: de horeca-opbrengst per maand komt namelijk 100% ten goede aan een project van "Hardinxvelders ver weg". 

Toen ik de vorige keer bij hun logeerde was ik er ook al eens geweest. De schoondochter van mijn schoonzusje bakt ook volgens rooster regelmatig iets voor het de "Deelcafé De Buurman"

Zo was er een eind gekomen aan de fijne logeerpartij en in het begin van de avond brachten ze me naar de trein en na een lange treinreis werd ik op het station van Groningen van de trein afgehaald door mijn schoonzusje.

De dagen dat ik bij hen logeerde zijn omgevlogen en ik heb het erg naar mijn zin gehad. Ze hebben er alles aangedaan om het mij heel erg naar de zin te maken en dat is wel voor 200% gelukt. 

Lieve schoonzus en broer bedankt voor de fijne dagen die ik bij jullie mocht hebben.