Uitstapje naar Walibi in Biddinghuizen 23-06-2018


Manlief en ik zijn geen liefhebbers van achtbanen maar omdat we via de personeelsvereniging van het bedrijf waar hij gewerkt heeft (na je pensionering mag je lid blijven) kaartjes konden krijgen besloten we om toch eens een kijkje in dit park te gaan nemen.

Walibi Holland is een attractiepark, gelegen in Biddinghuizen in de Nederlandse provincie Flevoland. Voorheen heette dit park Walibi World, daarvoor Six Flags Holland, daarvoor Walibi Flevo en nog langer geleden de Flevohof.
Ik was er al eens eerder maar weet niet precies meer in welke periode. 
Bij aankomst kregen we een enveloppe met een polsbandje, toegangskaarten en 14 bonnen die elk een waarde van een €1,-  hadden en die in het hele park te besteden waren.
Met het polsbandje konden we in de WAP club, waar er voor de leden van de personeelsvereniging een aparte zaal was, koffie met iets er bij krijgen.
Na de koffie gingen we het park in. Ondanks dat wij niet in de achtbanen gingen was er genoeg te zien en vooral te horen. De mensen die in de Speed of Sound achtbaan zaten gilden soms wel heel erg hard. Trouwens bij alle achtbanen werd er erg gegild.
Ik bleef een poosje bij de draaimolen Merrie Go'round staan. Prachtig vind ik de draaimolens met paarden. Het is voor mij een stukje jeugdsentiment maar toch ging ik er niet in. 
We kwamen langs de attractie Splash Battle waarin bezoekers in een bootje over een rails rijden. Elke bezoeker heeft de beschikking over een waterpistool waarmee ze inzittenden van een ander bootje proberen te raken. Ze kunnen ook bezoekers aan de kant raken.
Af en toe namen we even rust op een bankje. Vaak bij een van de vele achtbanen.
Bij de achtbaan Lost Gravity bleven we een hele poos zitten. 
Het thema van deze achtbaan is uniek. Het verhaal luidt dat er een meteoriet is ingeslagen op de aarde, met als gevolg dat de zwaartekracht is verdwenen. Er staan auto's op de zijkant en ondersteboven, bomen groeien verkeerd en er is een omgekeerde helikopter. De rit heeft ook met het thema te maken, omdat men tijdens de rit ook verschillende G-Krachten voelt die je gewichtloosheid geven (jammer genoeg vergeten foto's te maken)
Ook voor ons, angsthazen, was er toch een attractie waar we in durfden, een ritje door een mooi stukje aangelegde tuin. 
Intussen was het tijd geworden voor het lunchbuffet wat voor ons klaar stond in de speciale ruimte die de personeelsvereniging gereserveerd had. 
Het buffet was heel uitgebreid: soep, sandwiches, wraps, broodje kroket, ei, vers fruit, melk, koffie, thee en heel veel verschillende verse vruchtensappen en waarschijnlijk vergeet ik nog wel wat.
Hierna gingen we naar de Walibi Express om een rondje door het park te maken.
Bij de wildwaterbaan El Rio Grande bleven we ook een poosje staan kijken. Deze baan is 375 meter lang. Ik vond dat de bootjes soms wel erg hard tegen de kant botsten. 


Hierna gingen we een kijkje nemen bij de Robin Hood achtbaan. Er werd ons gezegd dat we er beter maar niet in konden gaan, niet dat we dat ook van plan waren.
Het is een houten achtbaan. De baan is in gebruik sinds 2000. Een rit duurt ongeveer tweeënhalve minuut en heeft een lengte van ruim een kilometer. Dit jaar is de achtbaan voor het laatst geopend. Daarna wordt de hij afgebroken en komt er een andere achtbaan voor in de plaats.
Wat ik ook heel leuk vond was de interactieve fontein. Deze sprak met mensen die er voor stonden, spoot water en er werd soms muziek afgespeeld. 
Trouwens het was die dag heel goed weer om in een attractiepark te zijn ondanks de voorspelling dat er wel wat regen kon vallen maar dat was gelukkig niet zo. Ook was het niet druk in het park dit kwam waarschijnlijk door het dance-festival Defqon.1 wat op het evenemententerrein tegenover het park gehouden werd. Er was trouwens aangeraden om van de noordelijke kant naar Walibi te komen i.v.m. files maar omdat wij uit het noorden kwamen hebben wij totaal geen last van files gehad.
Ondanks dat wij niet in attracties gingen genoten wij toch van alles wat er te zien was. 

Manlief zag zelfs een auto waar hij wel een ritje in zou willen maken. Ik denk dat hij gelijk van de weg gehaald zou zijn als hij er mee op de weg zou zijn gegaan, haha.
Ook ik zag een auto maar ik vond hem wel wat te groot om daar in te rijden. Om te parkeren heb je met zo'n auto wel wat meer ruimte nodig dan normaal. Ik zou dan liever voor zo'n gekleurde fiets gaan.
Ook keken we nog even in de shop van Walibi rond waar we o.a. veel mascotte-knuffels zagen die zaten te wachten op een eigenaar.
Ondanks dat wij in geen achtbaan geweest zijn hebben we toch erg genoten van dit uitstapje wat georganiseerd was door de personeelsvereniging van het bedrijf waar manlief gewerkt heeft  Het was heel goed georganiseerd (bij deze dank voor de mooie dag). 
Ook vond ik dat het park er mooi verzorgd uitzag. 
Boven de uitgang was te lezen wat er op onderstaande foto staat en ik denk dat dit zeker voor heel veel bezoekers, zeker voor jongeren, geldt die het park bezoeken. 

Avondvierdaagse Veendam 11-06 t/m 15-06-2018

Dit jaar ging ik voor het eerst in mijn woonplaats de avondvierdaagse lopen. Ik had al veel vaker een avondvierdaagse gelopen maar omdat ik niet meer precies wist hoe vaak ik in totaal al een avondvierdaagse gelopen had had ik bij de voorinschrijving gezegd geef me maar een medaille met het cijfer 1 erop.
Trouwens het werd voor mij geen avondvierdaagse maar een avondvijfdaagse! Ik had besloten om ook op de inhaaldag te lopen.
Omdat er alleen maar 5 of 10 km gelopen kon worden schreef ik me uiteraard in voor de 10 km.
Maandag 11 juni:
Om 18 uur kon er gestart worden maar ik zorgde ervoor om ruim van tevoren aanwezig te zijn zodat ik voor de (school)groepen kon vertrekken. Precies om 18 uur mochten we starten.
De eerste dag gingen we richting de wijk Sorghvliet, door het Borgerswoldpark en langs het Golfterrein weer richting de Parkhal.
Ondanks dat ik in mijn eigen gemeente liep was het wel leuk om door de wijk Sorghvliet te komen. Ik kwam daar door straten waar ik nog nooit geweest was.
Het Borgerswold was natuurlijk niet onbekend voor me want ik was hier al vaker o.a. ook met de Borgerswoldtochten die ik ieder jaar wandel.
Op onderstaande foto is de B&B "De Pleisterplaats" te zien die gevestigd is in een monumentale boerderij. Deze boerderij zie ik ook als ik bij mezelf in de tuin zit. 
Volgens de routebeschrijving was de tocht de eerste dag precies 10 km.

Dinsdag 12 juni:
We gingen deze avond naar Muntendam en ook deze avond stonden er weer, net als de dag ervoor, veel toeschouwers langs de weg.
We gingen al snel de buurgemeente Muntendam in en ik kwam langs de oude AE waar ik al vaker langs gewandeld had. We gingen het Hoogholtje niet over.
In het kanaaltje zwom een familie Nijlgans. Ik vind het altijd zo leuk om de watervogels in deze tijd van het jaar met hun jongen te zien. Toen ik ze op de foto zette zagen de andere wandelaars ze ook pas.
Al snel waren we in het centrum van Muntendam en kregen we bij de COOP een appel en een flesje Spa rood of blauw. 
Nadat we eerst nog door een vrij nieuwe wijk in Muntendam moesten waar ik het bestaan niet van wist kwam ik later weer op voor mij bekend terrein.
Ik kwam op het fietspad wat ik vaak fiets als ik naar of van Muntendam kom. Ook kwam ik langs een veld waar vezelhennep planten staan. Trouwens zulke velden zie je hier wel vaker in het Noorden.
Nog even een klein stukje door mijn eigen woonwijk en ik kon me afmelden. 
De lengte van de tocht was deze dag 10,5 km.

Woensdag 13 juni:
Vandaag stonden er maar weinig wandelaars te wachten tot we mochten starten. De woensdag is altijd de inhaaldag en veel wandelaars vinden het denk ik heerlijk om een rustdag te hebben na twee dagen te hebben gewandeld vooral als je niet gewend bent om veel te wandelen. 
Deze dag gingen we richting Wildervank en ook nu kwam ik weer door een wijk in mijn woonplaats waar ik eigenlijk nooit kom.
Via het Borgerswold gingen we weer richting de Parkstadhal waar ik me afmeldde.
Deze dag was de afstand 9,3 km.

Donderdag 14 juni:
Deze dag had ik wat plekken op mijn voeten preventief afgeplakt.
Deze dag ging de route naar de Ommelanderwijk. We waren nog geen kilometer op weg of de regen-poncho moest al aan. En ik zou deze de heel tocht aanhouden want het werd niet echt droog meer.
Omdat het op donderdag koopavond in Veendam is stonden er heel wat toeschouwers in de winkelstraat. Onder de overkapping konden zij lekker droog staan.
Nadat ik het gemeentehuis op de foto gezet had heb ik snel mijn camera opgeborgen omdat het toch wel aardig was gaan regenen.
Toen ik bijna aan het eind van mijn tocht was zette ik nog wel het Kunstkot op de foto.
Het is een groot speelparadijs van een kunstenaarsechtpaar voor kinderfeestjes, workshops, los bezoek, schoolreisjes, bedrijfsuitjes, kunstverkoop en veel meer... geschikt voor de leeftijd van 2 tot 99 jaar staat er op hun site.
Het duurde toen niet lang meer of ik was weer bij de Parkstadhal. De route was vandaag 9,6 km.

Vrijdag 14 juni:
Vandaag werd het de laatste dag van mijn "Avondvijfdaagse". Ik stond ook deze keer weer vrij vooraan wat achteraf niet zo slim was want ik moest heel lang op het veld wachten voordat we aan de intocht mochten beginnen.
Ook deze keer gingen we weer een stukje door het mooie Borgerswold.
 Ik kwam deze week voor de derde keer langs de Amigo Ranch met zijn fleurige totempaal.
En tot mijn verrassing zag ik ook nog een zwanengezinnetje. Vorig jaar waren er heel veel zwanen met pullen in onze gemeente (ook in de vijver achter ons huis) Dit jaar was dit pas het tweede zwanenpaar wat ik zag met pullen. Waarom er dit jaar zo weinig zijn weet ik niet.
Terwijl ik wachtte tot het muziekkorps voorbij was hoorde ik opeens mijn naam roepen en zag ik mijn schoonzusje en zwager staan. Hoewel daar geen toeschouwers stonden zou ik ze zo voorbij gelopen zijn als ze niet geroepen hadden. Ik kreeg bloemen van hen.
Ik was hierna snel op het sportveld waar de wandelaars zich moesten verzamelen voor de intocht. Terwijl ik daar stond te wachten begon het ook nog iets te regenen. 
Maar eindelijk begon de triomftocht dan toch. Ik had eigenlijk niet gedacht dat er zo veel mensen langs de kant van de weg zouden staan. Gelukkig regende het ook niet meer. Manlief stond direct bij de poort van het sportveld met zijn bloemen. Opeens hoorde ik mijn naam roepen het was Irma met haar vriendin die langs de kant stonden en ik kreeg van ieder een presentje, wat een verrassing!
De stoet van wandelaars ging erg langzaam want er waren steeds opstoppingen. Maar uiteindelijk kwam ik dan toch weer bij de Parkstadhal.
Ik moet zeggen dat ik van de vijf avonden wandelen genoten heb. Ik kwam in wijken waar ik eigenlijk nooit kom. Ik had niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden om in Veendam de avondvierdaagse te wandelen. Ik heb heel vaak in Winschoten de avondvierdaagse gelopen en die is heel bekend bij ons in de omgeving, er lopen daar heel veel wandelaars mee en op de slotavond hebben ze ook altijd heel veel muziekkorpsen.
Ik vond het een hele verrassing dat mijn schoonzusje met mijn zwager en Irma met haar vriendin bij de intocht langs de route stonden.
Natuurlijk vond ik het ook fijn dat manlief er met bloemen stond.

Omdat er bij een avondvierdaagse niet veel een wandelboekje hebben hoeven ze er ook niet veel af te stempelen vandaar dat ze mijn boekje denk ik zo leuk opgepimpt hebben.