Amersfoortse tweedaagse 21 en 22 juni 2013

Dit jaar loop ik samen met mijn wandelmaatje Heleen de Tweedaagse van Amersfoort. Voor mij is het de vijfde keer dat ik hieraan deelneem en voor Heleen wordt het de tweede keer.

Vrijdag 21 juni 2013.

Wanneer we ’s morgens richting Amersfoort rijden ziet de lucht er dreigend uit. Nadat we onze startkaart opgehaald hebben is het nog geen 7 uur en we mogen dus nog niet starten. We gaan naar de kantine en drinken hier nog even wat. Intussen begint het ook te regenen en we besluiten om onze regenbroeken maar direct aan te trekken. Wanneer de grootste meute vertrokken is voor de 40 km beginnen wij ook aan onze tocht. 

Heleen voor kamp Amersfoort

Heleen zegt me, wanneer we nog maar ongeveer 100 meter gelopen hebben, dat ik rustig moet beginnen (ik heb altijd de neiging om vlot te beginnen en aan het eind van de tocht begin ik dan te sloffen) De eerste rust is ook dit jaar weer De Stoeterij en deze keer hebben we besloten om bij iedere rust een kleine of en wat langere rust te houden. Dus hier gaan we dan ook even op het terras buiten zitten om iets te drinken. Hierna gaan we al direct het defensieterrein “De Vlasakkers” op. Ik heb het idee dat we hier een andere route door lopen dan voorgaande jaren. Trouwens na “de Vlasakkers”lopen we ook een ander stuk dan andere jaren want we hebben een rust bij vv ’t Vliegdorp en hier ben ik nog nooit geweest.

 Hier houden we ook een rust en nemen er een broodje kroket met een kop koffie. We hebben er dan 22 km opzitten en zijn dus op de helft van onze tocht. De route voert ons over een stuk industrieterrein en we zeggen tegen elkaar dat we dat nu toch niet echt een leuk stuk vinden om te wandelen. We hebben het nog maar net tegen elkaar gezegd of we gaan de vroegere vliegbasis Soesterberg op. We begrijpen nu ook waarom we over dat stukje industrieterrein moesten. Leuk om hierover heen te wandelen. Het duurt niet zo erg lang of we komen bij de volgende rust, AV Peijnenburg. Wanneer we het terras oplopen horen wij onze namen roepen en we zien Bianca en Frank (ik heb hen enkele jaren terug ontmoet bij deze 2 daagse en heb toen met hen opgelopen) We maken even een praatje met ze en dan gaan we naar binnen voor een kom soep.

Vanaf nu voert de route mij weer over bekend terrein want de laatste 13 km is de route weer gelijk aan die van voorgaande jaren. Ook bij de laatste rust De Vlasakkers gaan we even zitten en gebruiken er wat. Hierna is het nog ongeveer een uur wandelen tot de finish.

Vandaag geeft mijn GPS aan dat ik ruim 41 km gewandeld heb.

Het rusten bij iedere rustpost is ons goed bevallen en we nemen ons voor om dat morgen ook te doen. Het regende wel erg veel vandaag en ik heb bijna de hele tocht met mijn regenbroek aangelopen.

Zaterdag 22 juni 2013

Vandaag beginnen we in ieder geval met droog weer en het zonnetje schijnt zelfs wanneer we aan onze tocht beginnen. Het lijkt erop dat route van vandaag hetzelfde zal zijn dan vorig jaar. Op een gegeven moment heb ik het idee dat er opeens iets aan mijn rugzak hangt en dat blijkt ook zo te zijn. Bianca loopt achter me en trekt aan mijn rugzak. Even loopt ze met ons op maar al snel is al weer verder. Haar tempo en dat van Fred ligt veel hoger dan dat van ons. Op 11 km is de eerste rust in Bergzicht en hier gaan we binnen zitten en nemen er een kom soep. Het is nog wel vroeg voor soep maar het wil er best in want het smaakt heerlijk. 

Het Henschotermeer

De volgende rust is bij het Henschotermeer en dat is over 5 km maar we besluiten om deze over te slaan. Ik weet dat er net voor de rust Valleiruiters een koffie en theeschenkerij is. Vorig jaar heb ik hier mijn rust gehouden en ik heb hier toen heerlijk gezeten en ik hoop dat deze theeschenkerij er nog is. Opeens zie ik een bord langs de weg staan van koffieschenkerij Eldorado dus we kunnen er terecht. We kunnen hier lekker zitten en ook dit jaar neem ik weer appelrabarbertaart. Ik begrijp niet dat zo weinig wandelaars maar gebruik maken van deze

De appelrabarbertaart smaakt weer heerlijk

theeschenkerij het ligt nagenoeg op de route. 

Ondanks dat we lekker zitten moeten we toch verder. We hebben nu bijna 10 km te gaan naar de volgende rust, theehuis Mon-Chouette. Ik herinner me van vorig jaar dat ik dit een heel eind vond. Intussen begint het ook te regenen. Ik heb nu het idee dat we iets anders lopen en dat we minder lang langs het Valleikanaal hoeven. Want wanneer we langs het kanaal lopen is het theehuis al snel bereikt. Ook hier houden we een korte rust. Hierna gaan we voor het grootste gedeelte door bos. Intussen begint het flink te regenen en ik besluit om een wegwerp poncho aan te doen. Ik hoop ieder moment de rustpost YMCA te zien maar in mijn gevoel duurt het heel lang. Eindelijk

Heleen laat de kaarten knippen

bereiken we de rustpost dan toch. We nemen hier ook weer iets en we horen van ieder die er zit dat ze blij zullen zijn als ze bij de finish zullen zijn. Nu dan zijn we in ieder geval niet de enigen die dat ook zullen vinden. Ik meen me van vorig jaar te herinneren dat we van deze rust nog zeker een dik uur moeten maar gelukkig bereiken we na drie kwartier het finishterrein al en melden we ons af. Heleen neemt haar cijfer 2 in ontvangst en ik krijg een medaille omdat ik voor de vijfde keer liep.

Het was weer een goede 2daagse ondanks dat het weer niet helemaal meezat. Het lijkt erop dat iedereen die hier liep ook de 4daagse van Nijmegen zal doen. Zaterdag viel er gelukkig minder regen dan vrijdag. Het advies van Heleen om niet te snel te beginnen was heel goed want ik heb niet het gevoel dat ik aan het eind ging sloffen. Ook heb ik geen last van mijn scheenbeen gehad Ook het korte of wat langere rusten bij bijna iedere rustpost is ons heel goed bevallen. We hebben al tegen elkaar gezegd bij Nijmegen zullen we ook wat vaker een rust nemen. Mijn GPS gaf aan dat ik ruim 83 km heb gelopen afgelopen 2 dagen.