Staphorster Diekloop 13-09-2014

In het wandelsportmagazine van maart had ik een stukje gelezen over tochten die een unieke startlocatie hadden. De SWOS (stichting wandel organisatie Staphorst) zou op 13 september hun startlokaal hebben in  restaurant en hotel De Koperen Hoogte langs de A 28.

Op weg naar het startbureau

De Koperen Hoogte is een draaiend restaurant met hotelfaciliteiten in een voormalige watertoren in de Lichtmis. De watertoren is gebouwd in 1932. Eind jaren tachtig verviel de functie van de toren en is toen verbouwd tot restaurant en hotel De Koperen Hoogte. Het restaurant is boven in de toren en het bijzondere hieraan is dat het zeer langzaam kan ronddraaien.

Uitzicht vanuit het ronddraaiende restaurant

Omdat het me wel leuk leek om in het ronddraaiende restaurant een kijkje te nemen had ik me al vroeg voor deze tocht opgegeven want het moest met voorinschrijving. Ook manlief had ik aangemeld want ook hem leek het leuk om deze toren te bezoeken.

Wanneer we beneden in de hal komen en onze aanmelden krijgen we ook een bonnenboekje met tegoedbonnen voor een hapje en drankje voor onderweg. We gaan eerst met de lift naar boven en genieten er van het uitzicht. Wanneer we we beneden komen is het nog geen tijd om te vertrekken want er wordt gestart in groepen. Omdat we ook een bon hebben voor een consumptie in de Koperen Hoogte neem we hier eerst nog een koffie en nemen we plaats op het terras en maak ik nog gebruik van het toilet.

Nog nooit zulke luxe toiletten gehad bij een georganiseerde tocht

Dan is het tijd dat we mogen vertrekken, Ik zit in de laatste groep. Manlief kan helaas niet meewandelen maar zal de route per fiets afleggen (voor zover dit mogelijk is) In eerste instantie dacht ik dat het een tocht over dijken zou zijn gezien de naam maar de weg van Lichtmis tot Halfweg wordt in de volksmond ook wel "De Diek" genoemd.
Al direct merk ik dat het een bijzondere tocht wordt want al snel loop ik in stegen (smalle straten in een bebouwde omgeving of een smalle landweg op het platteland. Ze hebben geen functie voor doorgaand verkeer) Al direct kom ik ogen te kort er is van alles te zien.

Door een brocante winkel gaat de route en via de shop van Total komen we op de Diek.

De route gaat verder een leidt ons door de N.H. Kerk van Rouveen waar op het orgel gespeeld wordt.
Intussen heb ik er 5,5 km opzitten en is er een rust bij d'Olde Skoele. Hier kunnen we een bon uit ons bonnenboekje gebruiken voor 2 kopjes koffie met een koek. Ik blijf er maar kort zitten want er is zoveel te zien.

We komen langs de laatst overgebleven melkfabriek van Staphorst en mogen een stukje kaas nemen.

Regelmatig lopen we over erven van bewoners. 

 Soms zijn het zelfs sluippaadjes

Er is zoveel onderweg te zien dat ik nu al weet dat ik eigenlijk tijd te kort kom wil ik alles uitgebreid bekijken. Wanneer ik er 9 km heb opzitten is er weer een rust met een traktatie. Een nieuwjaarskoek met ranja.

Verder gaat mijn tocht. Ik kom bij een oude boerderij die eigendom is van stichting Hendrick de Keijser.

Even verderop kom ik het stipwerk tegen.
Staphorster Stipwerk is een speciale, unieke techniek, die wordt gebruikt om handstoffen en andere materialen te bedrukken en daardoor te versieren. Aanvankelijk gebeurde dit op stoffen die werden gebruikt voor de traditionele klederdracht van Staphorst, later ook op allerlei andere gebruiksvoorwerpen. 

We krijgen alweer een traktatie als we er 10,5 km hebben opzitten en zelfs na nog geen km weer één!
We gaan niet veel later een winkel van streekproducten in en ook hier is weer iets te proeven.

Ik kom bij de museumboerderij en hier ontmoet ik ook manlief weer (trouwens ik heb hem al bij verschillende punten op de route ontmoet) en drinken we samen een kop koffie maar ook nu ga ik weer snel verder want ik heb er nog maar 13 km opzitten en ik weet intussen dat de route ruim 17 km zal zijn. De route gaat nu verder over veel privé terrein tot café Spoorzicht. Voor deze rust hebben we een bon voor een broodje kroket of frikandel. Nu ik moet zeggen dat wil er wel in. Ook hier is manlief weer aanwezig. Na 400 meter krijgen we alweer een traktatie. Een heerlijke krentenbol, eerst denk ik ik zit nog vol van mijn broodje maar de krentenbol smaakt zo heerlijk dat ik blij ben dat ik deze toch genomen hebt.

Al genietend van mijn wandeling ga ik verder voor de laatste kilometers en weer is er een traktatie, nu een ijsje.
Ik heb nog een goede 2 km te gaan. Ik passeer een bordje waar opstaat "Kamp Beugelen". 
Kamp Beugelen was een voormalig werkkamp wat in de jaren 30 van de vorige eeuw gebouwd werd. Het heeft ook enige tijd dienst gedaan als buffer voor Kamp Westerbork. 
Het duurt nu niet zo erg lang meer of ik arriveer bij Het Vergulde Ros. Ook hiervoor hebben wij een bon voor een traktatie. Ik ga al snel in de rij staan om terug gebracht te worden naar de Koperen Hoogte met trekker en wagen.

Ik meld me af en ook nu hebben we nog een consumptie bon om iets te drinken bij de Koperen Hoogte. Het is heerlijk weer en we nemen dan ook nog even plaats op het terras waar het herrlijk zitten is.

Het was een geweldige tocht en waarschijnlijk mede dankzij dit bericht hebben de inwoners van Rouveen en Staphorst er een bijzondere tocht van gemaakt. Het weer was fantastisch. We kregen regelmatig een traktatie. Geweldig dat we eens een kijkje mochten maken boven in het restaurant van de Koperen Hoogte. Niet voor te stellen dat er zoveel mogelijk was voor het inschrijfgeld wat we betaald hebben. Ik wil dan ook Stichting Wandel Organisatie Staphorst hartelijk bedanken voor hun unieke tocht. Het is tot nu toe de mooiste georganiseerde wandeltocht die ik gemaakt heb.
Het enigste minpuntje was voor mij dat ik de laatste starttijd (12 uur) had en daarom minder tijd had om alles uitgebreid te bekijken.
Maar het was in één woord GEWELDIG!