Rode Kruis Bloesemtocht Geldermalsen 18-04-2015

Heleen en Janny zoeken de e-tickets op 

Dit jaar neem ik voor de derde keer deel aan de Rode Kruis Bloesemtocht in Geldermalsen. Er gaan drie wandelmaatjes met me mee en dat is natuurlijk heel gezellig. Vooral omdat je er wel wat voor over moet hebben als je uit het Hoge Noorden moet komen voor deze tocht. We gaan voor de 25 km en dan moet je natuurlijk wel redelijk op tijd starten. We nemen dan ook de trein van 6.05 uur uit Groningen maar eerst moeten we nog naar Groningen met de auto en dit houdt in dat ik om ongeveer 5.15 opgepikt wordt bij de carpool plaats in Zuidbroek. Onze treinreis verloopt, met een overstap in Utrecht, voorspoedig en wanneer we bij de Veilig in Geldermalsen aankomen kunnen we gelukkig gelijk starten omdat Heleen eerder al E-tickets besteld heeft. Tegen mijn gewoonte in begin ik aan de tocht zonder eerst koffie gedronken te hebben maar de Bloesemtocht staat bekend om de vele rustplaatsen dus het zal niet moeilijk zijn om onderweg ergens een koffie te scoren. De wandeltocht voert ons zoals ik al wel wist door de mooiste delen van de Betuwe. De  route leidt ons dwars door boomgaarden en over terreinen die normaal gesproken niet toegankelijk zijn. Dit wordt mede mogelijk gemaakt door de aanleg van speciale bruggen door de genie-eenheden van de Koninklijke Landmacht en het openstellen van privédomeinen. Deze route kan dus maar één dag per jaar gewandeld worden. Onze route, route west, gaat voor het grootste deel langs de rivier de Linge.

Het valt me direct op dat er minder bloesem aan de bomen is dan vorig jaar.

Maar toch genieten we direct al van de wandeltocht mede dankzij het mooie weer want al heel snel kunnen de jasjes en windbreakers uit.

Onderweg is er bij vele rustplaatsen ook muziek maar wij zijn geen wandelaars die overal een langere over kortere rust houden en we lopen dan meestal ook de rustplaatsen voorbij. Ondanks dat er vrolijke muziek klinkt.

Intussen heb ik ook mijn kop koffie gescoord en we genieten van de mooie omgeving en al het schoons wat de natuur ons te bieden heeft.

Voor mij is dit op de 4daagse van Nijmegen na een wandeltocht met de meeste deelnemers aan een tocht.
Ook hier is het soms moeilijk om je eigen tempo te lopen maar dat weet je van tevoren als je deelneemt aan zulke tochten. Ondanks de drukte vind ik dat zulke tochten toch ook wel iets hebben en het is voor het goede doel dus hoe meer wandelaars hoe meer geld!  Ik vind het ook altijd bijzonder om de speciale bruggen die voor deze tocht zijn aangelegd  om over te gaan.
Het doet een beetje denken aan de speciale pontonbrug in Cuijk die daar tijdens de 4daagse ligt. Ik ben niet de enige die dit denk want ik hoor achter me meerdere wandelaars dit tegen elkaar zeggen.
Hoe dan ook het is leuk om dit te zien en er overheen te gaan.

Natuurlijk ontbreekt ook een molen niet in dit typische Hollandse landschap.

Het dijkje waar ik nu naar beneden ga gaat een stuk makkelijker dan drie jaar geleden toen het geregend had en vele stukken onverharde pad bijzonder glad waren maar toch houd ik de leuning voor alle zekerheid maar vast want ik ben iemand die nogal snel valt. Het is ook duidelijk aan de dieren te zien dat het lente is. Vlak langs de route zit een ooievaar op het nest en deze lijkt zich totaal niets van de vele wandelaars die passeren aan te trekken. Ook een nog niet zo lang geleden geboren zwart lammetje ligt haast langs de weg en lijkt wel een fotomodel want dit lammetje wordt door heel veel wandelaars gefotografeerd. Wanneer we bij Rhenoy zijn gaan we weer terug richting Geldermalsen.

Bij gebrek aan een zitplaats dan maar
een plaatsje op de stoep

Karin en Heleen ogen nog fris na bijna 18 km

We hebben het plan om bij de volgende rust een rust te nemen en wanneer we in Rumpt zijn zien we een bord met Theetuin De Pastorie erop staan en besluiten daar heen te gaan wellicht is het er minder druk dan op de officiële rustpunten en kunnen we even lekker in de tuin zitten. Maar helaas velen hebben dit ook gedacht en er is geen plekje vrij in de tuin en we horen dat de bediening (als je soep wilt) minstens 20 minuten duurt. Dan maar naar de rustplaats Albertine waar we een broodje kroket nemen. Tegenwoordig nemen we tijdens een wandeltocht nog weleens een broodje kroket. Na de korte pauze gaan we weer verder want we hebben nog ongeveer 8 km te gaan.

We komen nu over een  stuk dijk waar hele mooie huizen staan en aan onze linkerkant is steeds de rivier de Linge.

Af en toe is er toch wel een boom te zien die redelijk in bloei staat en af en toe zijn er ook standjes die jam, vruchtensappen etc. verkopen. We zijn tenslotte in De Betuwe.

Al praten verdwijnen de laatste kilometers dan ook onder onze voeten en komen we steeds dichter bij het Veiling gebouw.

Mijn wandelmaatjes Karin, Heleen en ikzelf

 Als we in het veilinggebouw zijn melden we ons af. Heleen en Karin krijgen hun medaille (zij liepen voor de eerste keer deze tocht) Janny krijgt een pin met nummertje 2 en ikzelf een pin met nummertje 3. Heleen had op de heenreis al verteld dat ze haar sandalen bij zich had en zoals op de foto te zien is is ze blij dat ze deze aan kan doen.

Ondanks dat we voor dag en dauw moesten opstaan en pas om 18.45 uur weer in Groningen waren was het een geslaagde dag, Ik ben mijn wandelmaatjes Heleen, Janny en Karin dankbaar dat ze me steeds behulpzaam waren met het op en af doen van mijn rugzak. Dit lukte me niet zo best door de spierpijn in mijn armen, maar ook hun gezelschap was natuurlijk tof. Ik vind het knap van Heleen dat ze ondanks dat ze last had van migraine toch de 25 km heeft gedaan en dat ze niet voor de 8 of 15 ging. We hadden best voor haar een andere afstand kunnen en willen doen. Het was prima wandelweer. De afstand was ruim 25 km.