Eendracht Wandeltocht Assen 02-04-2016


Vandaag houdt wandelvereniging de Eendracht voor de 21ste keer hun Eendracht wandeltocht in Assen. Ik heb deze tocht al vaker gewandeld en het is altijd een mooie tocht. Ook dit jaar heb ik met Heleen en Janny afgesproken om deze wandeltocht te gaan doen. Wij schrijven ons in voor de 25 km en nadat de grootste meute vertrokken is beginnen we na een kop koffie aan onze 25 km.


De weersverwachting voor vandaag is goed er is zelfs zon voorspeld maar het lijkt er niet erg op dat we de zon vandaag zullen zien wanneer we vertrekken maar als het maar droog blijft dan zijn we dik tevreden en daar lijkt het wel op.



We komen langs het NAM kantoor waar een jaknikker te bewonderen is (een jaknikker is de populaire benaming voor het bovengrondse deel van een pomp die aardolie uit de grond oppompt) 




Het valt me iedere keer weer op dat je zo mooi kunt wandelen in de buurt van Assen. Er zijn veel bospaden en zoals altijd zijn er ook nu weer erg drassige paden bij.


Als we ruim 9 km gewandeld hebben is er een controle en rust bij de kantine van de "Asser Boys" omdat we nog niet op de helft van onze tocht zijn laten wij hier alleen onze startkaart afstempelen. Wel zie ik lekkere gevulde koeken liggen en als we al weer vertrokken zijn na de controle vraag ik of mijn wandelmaatjes deze koeken ook gezien hebben. Heleen biedt aan om nog even terug te gaan en er voor ieder een te gaan halen. Nu die moeite is niet voor niets geweest want de koek smaakt heerlijk.
We komen langs het Poepenhemeltje maar we gaan er niet kijken (ik heb het al eerder eens bezocht) Het Poepenhemeltje ofwel het schansje van Van Galen is een vierkante redoute (een schans met uitspringende hoeken) uit 1672. De schans is vernoemd naar de Munsterse bisschop Berend van Galen (Bommen Berend), die zijn troepen bij de belegering van Groningen van 18 op 19 juli van dat jaar liet overnachten bij Amelte aan de oevers van het Deurzer Diep. De bijnaam Poepenhemeltje zou het schansje te danken hebben aan de Duitse trekarbeiders ("Poepen") die hier in de 18e en 19e eeuw overnachtten. In 1985 is het schansje gerestaureerd.


We komen op Kampsheide een Eeuwenoud cultuurlandschap.
Kampsheide ligt tussen de es van Balloo en het beekdal van de Drentse Aa. De omgeving van Kampsheide vormt een stukje Drenthe in het klein. In het gebied zijn alle, voor het Drentse landschap zo kenmerkende, elementen bij elkaar te vinden. Het terrein is rijk aan archeologische bewoningssporen, zoals grafheuvels en restanten van prehistorische akkers (celtic fields). Ook ligt er vlakbij een hunebed. Op Kampsheide is een groot ven en er zijn oude Jeneverbesstruiken aanwezig.





We zien de kerktoren van Rolde (waar we een rust hebben) steeds dichter bij komen maar we maken eerst nog een lusje via Balloo en zien er de schaapskudde op afstand staan.





Dan komen we bij het Dorp van Bartje waar een controle en rust is. We hebben er dan ruim 15 km opzitten en dat vinden we goed afstand om een rust te houden want we zijn nu ruim over de helft van onze tocht.


We nemen hier een kop soep, ik ga voor de mosterd soep en die smaakt prima.


Op het terrein bevindt zich ook een plaggenhut. Een plaggenhut of spitkeet is een eenvoudige met heideplaggen bedekte hut. Ze waren te vinden in de armste gebieden van Nederland, vooral in Drenthe, Friesland en Overijssel en werden bewoond door de allerarmste arbeiders, vaak met grote gezinnen.



Natuurlijk staat er in de tuin een beeld van Bartje, zoals er in veel gemeentes in Drenthe een beeld van Bartje te vinden is.  Bartje Bartels is de hoofdfiguur uit de boeken van Anne de Vries. Het is een jongetje dat opgroeit in een arm Drents landarbeidersgezin en dat zich allengs steeds minder wil schikken naar zijn lot. Bartjes beroemd geworden uitroep als moeder bruine bonen opschept, en vader oproept tot gebed: "Ik bid nie veur bruune boon'n" is exemplarisch.


We komen langs de kinderboerderij in Rolde en gaan richting Deurze.


Het is jammer dat de ooievaar zit want nu is alleen zijn kopje te zien en nog slecht ook.



Ondanks dat er geen zon is is het nog best warm om te wandelen. We moeten nu over een graspad langs een sloot en daar is het op een stuk wel heel erg drassig en Heleen biedt me een helpende hand om er op de been te blijven.




We gaan richting het GGZ terrein en onder de spoorlijn door.


Nu volgt er nog een stukje door het prachtige Asserbos.
Het Asserbos is een van de oudste bossen van ons land en beslaat een oppervlak van ongeveer 109 hectare. Ongeveer 10 hectare is nog oerbos. Lopend onder de eeuwenoude eiken waant men zich voor even in de middeleeuwen. Het Asserbos is een gemengd loof- en naaldbos en is een zogeheten sterre(n)bos met lange rechte paden die elkaar stervormig kruisen. Een sterrenbos is een bos met paden die vanuit een middelpunt straalsgewijs naar de uiteinden lopen en die daarmee een ster vormen.Sterrenbossen vormen een element uit de barokke tuinarchitectuur en raakten in de achtiende eeuw  in zwang. Ze waren bij uitstek geschikt voor de jacht, omdat vanuit het middelpunt het overstekend wild op alle paden kon worden waargenomen. Een sterrenbos is bij voorkeur aangelegd op een glooiend terrein. Vanuit het midden kon men aan het eind van de lanen de hemel zien. Veel sterre(n)bossen hebben hun oorspronkelijke opzet verloren, maar hebben de naam Sterre(n)bos behouden. (Helaas heb ik geen foto's genomen in dit mooie bos)
Het duurt niet lang meer of we zien de startlocatie weer en we melden ons af.

Voordat we weer op huis aangaan drinken we nog iets en nemen we een broodje kroket.




Het was zoals ik van tevoren al verwacht had weer een mooie wandeling. Ondanks dat de zon het liet afweten was het heerlijk wandelweer. Ook nu was het weer gezellig om met Janny en Heleen te wandelen

4 opmerkingen:

  1. Hahaha.. prachtig bos, maar je nam er geen foto's van?? dát zou mij nou nooit overkomen hè hahahaaaa! Maar je nam genoeg mooie foto's hoor.. we krijgen een fantastische indruk van deze mooie afwisselende tocht! Het was die dag in Antwerpen ook heel erg betrokken, maar zo te zien was het bij jullie wel wat warmer.. wij konden onze jassen echt niet missen daar! brrr!
    Graag virtueel met jullie meegewandeld hoor! :-)
    Groetjesss!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja het is echt jammer dat ik geen foto's in dat bos nam. Maar mijn tempo is veel lager dan dat van mijn wandelmaatjes en ik vind het dan vervelend dat ze steeds op me moeten wachten. Ik heb al tegen manlief gezegd dat we eens in dat bos moeten gaan wandelen. Dan kan ik heel wat foto's nemen want manlief heeft helemaal geen hoog tempo.

      Verwijderen
  2. Drie toffe meiden, Noortje, mooie kunst, een stukje cultuur, én prachtige natuur natuurlijk !
    Jullie deden het toch weer !
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja ik ben altijd blij als ik wandelmaatjes bij me heb want bij drassige paden etc. ben ik helemaal geen held. Ze zijn altijd zo lief om me te helpen.

      Verwijderen