Diamanttocht Onstwedde 01-07-2017

Zaterdag 1 juli ging ik met alle drie mijn wandelmaatjes de Diamanttocht in Onstwedde wandelen. Deze tocht werd georganiseerd in het kader van de evenementenweek in Onstwedde.
De tocht is genoemd naar de blauwe diamant, een kunstwerk dat op de rotonde staat en symboliseert hoe Onstwedde zich als diamant in de regio voelt.

De start was bij MFA (multifunctionele  accommodatie) de Bast. Het weer leek in eerste instantie niet zo goed te worden. Het had de nacht de hele tijd geregend en de lucht zag er ook grauw uit.

Voor het startbureau stonden twee kunstwerken op het grasveld (ik heb niet kunnen vinden van wie ze zijn) 

We schreven ons in voor de 20 km, wat ook de langste afstand was om te lopen en na een kop koffie gingen we op pad voor onze tocht in Westerwolde.
Al snel liepen we Onstwedde uit.

Bij de provincie Groningen wordt vaak aan uitgestrekte vlaktes gedacht. Die zijn er natuurlijk ook. Maar Westerwolde is anders! Weinig gebieden in Nederland zijn zó rijk bedeeld met verrassende landschappen, oude bossen, prachtige beekdalen en schitterende natuurgebieden als in Westerwolde.

Heidevelden, beekdalen, oude bossen, verscholen vennen en moerassen zijn natuurgebieden die rijk zijn aan - soms zeldzame - flora en fauna.

Vroeger lag Westerwolde geïsoleerd te midden van het uitgestrekte Bourtanger moeras. Een netwerk van riviertjes voerde water uit het moeras af naar zee. De belangrijkste waren de Mussel Aa en de Ruiten Aa, die voorbij Wedde samen verder stromen als de Westerwoldse Aa. In de loop van de jaren veranderde het landschap en ook de loop van deze riviertjes.

Tegenwoordig hebben de Aa's steeds meer hun natuurlijke loop weer teruggekregen en is er geïnvesteerd in het verhogen van de natuurwaarde. Het resultaat is een werkelijk uniek gebied met prachtige natuur!

Bij de eerste mobiele stempelpost was er een hapjes schaal die beschikbaar was gesteld door Slagerij Hemmen uit Onstwedde. Ondanks dat het nog vroeg in de morgen was smaakte het ons uitstekend. Terwijl we daar even rust hielden beantwoorde ik er een mailtje op mijn smartphone.

We gingen alweer snel verder en kwamen door het Dokter Hommesbos.

Dit bos ligt pal ten noorden van Onstwedde, vlakbij één van de hoogste punten van de provincie Groningen: de Onstwedder Holte. Het is een wat mysterieus aandoende bosje op de heuvels van een oude zandverstuiving. Het bos bestaat uit loof- en naaldbomen. De leeftijd van de dennen wordt geschat op 80-100 jaar. In de berken woekeren gigantische heksenbezems, die echt thuishoren in het oude, wat mysterieuze landschap van Westerwolde.

In de ondergroei groeit Amerikaanse vogelkers, maar ook lijsterbes, hulst, kamperfoelie, kardinaalsmuts, ribes, braam en stekelvaren. In het Dr. Hommesbos huizen de zanglijster, de merel en de winterkoning en ook de buizerd en de grote bonte specht.

In dit Dokter Hommesbos was het soms wel wat stijgen en dan weer wat dalen. Gelukkig is de foto die Heleen hiervan me maakte mislukt anders was er te zien dat ik wel heel voorzichtig naar beneden ging.

De volgende controle was in het dorp Onstwedde zelf waar we weer even naar terug liepen. Bij deze controlepost kregen we een appel.

Natuurlijk kwamen we ook langs de diamant op de rotonde waar de tocht naar vernoemd is.

Het was goed te zien dat het de dagen ervoor nog flink geregend had. Tijdens de tocht miezerende het zo nu en dan maar echt nat werd je er gelukkig niet van. De regenponcho's konden dan ook in de rugzakken blijven.

Tussen Höfte en Wessinghuizen zijn in 1927 drie grafheuvels onderzocht. Men trof allerlei kleine gebruiksvoorwerpen aan uit de bronstijd. De grafheuvels zijn verdwenen.

We hebben het gevoel dat we steeds min of meer rondjes om Onstwedde heen lopen want regelmatig zien we de kerktoren van het dorp.

Omdat we soms ook over paden in het grasland lopen moet ik wel oppassen dat ik droge voeten hou. Ik draag immers altijd lage schoenen.

Zoals gewoonlijk liep ik weer helemaal achteraan. Maar mijn wandelmaatjes waren ook nu weer zo goed om steeds op me te wachten.

Het was soms wel opletten waar de pijlen hingen want deze hing wel erg verdekt opgesteld.

De tocht ging over veel onverharde paden. Bij de laatste controlepost kregen een pakje drinken.

We liepen ook een stukje langs een hennepveld het had wel een aparte geur maar we werden er niet high van.

We lopen een stuk langs het water en het begon weer wat te regenen maar nog steeds was regenkleding niet echt nodig. Janny en Heleen waren wel de voorlopers van ons groepje en Karin was zo lief om bij mij te blijven.

We kamen door Kampvennen. Een natuurgebiedje met wandelpaden, waterpartijen en bos in Onstwedde.

We slingerden nog door wat straten van Onstwedde en zagen toen de startlocatie weer opdoemen.
Tegen Karin zei ik voor het eerst snij ik een wandeltocht een beetje af en ging over het grasveld naar de ingang van De Bast.
Laat nu net Janny daar staan die het vast legde op de foto. Ze vond het wel vreemd dat ik een stukje afsneed want dat heb ik nog nooit eerder gedaan.

Als aandenken aan de tocht kregen we een mok.
Ondanks dat het af en toe wat motregende hebben we genoten van de wandeling in het mooie Westerwolde.

De afstand bleek 22 km te zijn die we gewandeld hebben. Het was wel jammer dat er nergens een rust was waar je even kon zitten en eventueel gebruik kon maken van het toilet.