Kunstroute in Universitair Medisch Centrum Groningen 31-10-2017

Iedere keer als ik in het UMCG kom zie ik dat daar nogal wat kunst te zien is. Aangezien manlief er voor een onderzoek weer eens heen moest heb ik van te voren op internet gekeken of daar iets op stond.

Ik las er het volgende over:

Waarom kunst in een medisch centrum?

Misschien verbaast het u dat een medisch centrum zoveel aandacht besteedt aan kunst. Toch hebben de kunstwerken in het UMCG een functie. Ze zijn uiteraard decoratief, maar zijn vooral bedoeld om de aandacht van het ziek-zijn af te leiden. Kunst kan patiënten troost bieden en hun even uit hun rol van patiënt halen. De kunstwerken geven het ziekenhuis ook een vriendelijke uitstraling en in een prettige omgeving voelen patiënten zich eerder op hun gemak. Dat komt hun herstel ten goede.

Bij de architectuur en de inrichting van het centraal medisch complex van het UMCG is ernaar gestreefd dat patiënten zich er prettig voelen. Uitgangspunt bij de bouw was dat het ziekenhuis de zekerheid van een bankgebouw en de vriendelijkheid van een buurthuis moest uitstralen. 

De hoofdingang heeft veel weg van een stationshal; een grootse ruimte met balies, terrasjes en een supermarkt. Ook de rest van de begane grond ademt niet de sfeer van een steriel ziekenhuis. Het ziekenhuis is opgedeeld in binnenstraten met bankjes, fonteinen, binnentuinen en terrasjes. Loopt u door het gebouw, dan krijgt u het idee dat u een stadswandeling maakt. Het UMCG is een stad in een stad.

bron: site van UMCG

Ik had ook gelezen dat er een plattegrond te verkrijgen is waar de route in beschreven wordt.

Met deze routebeschrijving ging ik dan ook door de hal en de binnenstraten.

Voor de hoofdingang staan al twee kunstwerken. Beeld Het Rode Geheim van Sigurdur Gudmundsson en Het Wiel Dogtroep van Pepijn van Soest.

Het viel niet mee om in de drukke gangen van het ziekenhuis foto's te maken want er liepen steeds mensen voor me langs. Daarom plaats ik ook alleen maar de foto's waar geen mensen bij op staan.

Het beeld Meisjespaard van Iris le Rütte trok altijd al, als ik in het ziekenhuis was, mijn aandacht evenals het Beeld Zaailam van Gert Sennema.

Van kunstenaar Bert Kiewiet zijn er in de winkelstraten de volgende kunstwerken te bewonderen:
Het Beeld Bronzen Longen, Het Beeld Belangrijk stuk en Het Beeld De Verwondering.

De Beeldengroep L'amour van Ronald Tolman was me ook al vaker opgevallen. Terwijl ik omhoog keek en foto's maakte viel het me op dat er heel veel mensen ook omhoog gingen kijken en ik wil wedden dat ze de beelden nog nooit eerder gezien hebben.

Vervolgens passeerde ik het Beeld Zomer van Hans Reicher en het beeld Ons Dagelijks Brood (kussende man en vrouw) van Natasja Bennink. Bij het beeld staat alleen Ons Dagelijkse Brood maar ik zou Kussende Man en Vrouw wat er nog bij staat op internet een veel beter naam vinden maar ik ben dan ook niet echt een kunstkenner.

Bij de kinderafdeling zag ik bij het Kindertheater onderstaande leuke stoelen staan.

Ook bevindt zich daar het Wandmozaïek en vloerplastiek van Dora Dolz

Tegenover de polikliniek gynaecologie staat het Beeld Zwangere Vrouw van Bastiaan de Groot.

Toen de hydranten (brandkranen) in het UMCG op de begane grond overbodig werden in verband met een nieuw blussysteem. Hebben ze de afdeling kunstzaken ingeschakeld om zichtbaar te maken dat de hydranten buiten werking zijn. Ze hebben een aantal kunstenaars gevraagd of ze van de hydranten kunstwerken wilden maken, waarbij de relatie met de omgeving het uitgangspunt moest zijn. Ik vind dat deze brandkranen er nu geweldig uitzien.

Ook hangen er op verschillende plaatsen muurankers, naar ik meen, van het oorspronkelijke ziekenhuis. 

In het ziekenhuis hangen ook veel schilderijen. Onderstaand schilderij vind ik heel mooi. De naam van het Schilderij is Stad en Ommeland en is geschilderd door Theo Onnes. Theo Onnes (1957) is bekend geworden door zijn schilderijen van koeien en geiten. Woont en werkt in het dorp Eenrum waar het prachtige lege Groninger landschap een voortdurende inspiratiebron voor hem is.

Wat ik zelf heel jammer vind is dat het De Harten Lamp van Ingo Maurer nadat de polikliniek van hart en vaatziekten verbouwd is daar niet meer hangt. Ik heb de foto van internet gehaald, de foto is niet heel erg scherp maar voor manlief en mij hoorde deze lamp bij die polikliniek waar we de lamp iedere keer bewonderden als we daar waren (dus kon deze niet op in dit postje ontbreken)

 Aan het eind van de middag verlieten we het ziekenhuis door de ingang van het vroegere ziekenhuis om nog even de stad in te gaan.

Het is echt de moeite waard om in het UMCG de Kunstroute te lopen. Je kunt er gewoon heen gaan als je er eens in de buurt bent. Ze hebben er ook wisselende exposities. Ik heb maar een gedeelte van de kunstwerken getoond.