Een paar weken overwinteren in Turkije (week 11, de laatste week)

Deze week gingen we met de Dolmus naar Aslanbucak en wandelden we terug naar Kemer. We hadden gedacht dat dit dorpje net zo zou zijn dan Kuzdere maar niets bleek minder waar. In dit dorp vind je veel appartementencomplexen waarin vooral Scandinaven een appartement hebben. Toen we bij het eindpunt van de Dolmus uitstapten liepen we eerst een stukje langs de canyon waar nagenoeg geen water in stond.
De weg naast de canyon loopt omhoog en wij hadden niet het plan om heel ver omhoog te gaan lopen hoewel het daar erg mooi is. Wij waren hier de andere jaren al geweest met Harry en Hildegard met de auto. Toen ik foto's van de canyon maakte vroeg een jong Turks gezinnetje dat ook op vakantie was of wij niet met hun mee wilden rijden. Wij sloegen dit af hoewel het natuurlijk erg aardig was. Ik zou me erg opgelaten hebben gevoeld als we een deel van de dag met hen zouden hebben doorgebracht. Ik vind het ook lastig om te communiceren, hoewel ze uitstekend Engels spraken.
In Turkije zie je vaak dat de mensen een of twee keer per dag hun geiten uitlaten ( zelfs vlak bij ons hotel gebeurt dit) en ook hier zagen we dit. De geiten liepen zelfs over het dammetje bij de brug.
Bij de vele appartementencomplexen zagen we soms prachtige gesnoeide heesters. Tussen de vele vakantiecomplexen staan soms ook nog huisjes van de oorspronkelijke bewoners. Soms hebben ze er nog een aardig stuk grond bij waarop kippen etc. lopen.
Omdat we weer langs het restaurantje van vorige week kwamen besloten we om hier weer zo'n lekkere kebab als de vorige keer te nemen maar helaas was er nu een andere menu (ik veronderstel dat het een soort chauffeurs restaurant is want het ligt naast de D 400 een soort snelweg die van Antalya helemaal naar het schiereiland Datça loopt) Omdat er niet iets was wat wij nu echt wilden hebben lieten we het alleen bij Turkse thee. Ze vonden het, zo te merken,  echt vervelend dat ze geen kebab of zoals ze het hier schrijven kebap hadden dat we baklava als "geschenk" bij onze thee kregen.
Verder zwom ik deze week ook nog in het kleine buitenbad. Eerst lagen we rond dit bad te zonnen maar omdat we het er eigenlijk veel te heet vonden gingen we later naar het strand omdat je daar af en toe wind voelt. Natuurlijk is het dan wel oppassen geblazen dat je niet verbrand.
Tijdens onze wandelingen zien we soms vreemde of grappige dingen. We vroegen ons bijvoorbeeld af waarom ze deze palmboom niet in stukken hadden gehakt of zouden ze deze nog ergens anders willen planten. Ook zag ik een reuze ijsje en ik moest natuurlijk gelijk aan mizzd denken want zij fotografeert altijd reuze voorwerpen
Ook langs de boulevard in Kemer zagen we een bord bij een hotel staan waarop stond hoe lang het duurt voordat er iets afgebroken is in de natuur. Eigenlijk wel frappant dat je dit bij een hotel ziet en niet overal want de inwoners van Turkije zelf lijken alles overal maar neer te smijten want overal zie rotzooi liggen. 
Ook was er op een terras van tonnen leuke zitjes gemaakt. 
Vaak zaggen wij deze weken ook een boerenvrouwtje bij de poort van ons hotel zitten op een tijdstip dat veel medewerkers van het hotel naar huis gaan met bussen. Zij verkoopt dan melk en eieren. Ze schijnt uit een nabijgelegen dorpje te komen en verkoopt de melk van haar eigen koeien en de eiren van haar kippen.  Intussen zijn wij ook al bekenden van haar geworden.
Deze week was het heel druk in ons hotel. Er waren heel veel mensen uit Iran om hier Noroez (Perzische Nieuwjaar) te vieren.
'Noroez' betekent 'nieuwe dag' en is in oude Perzische landen nog altijd een belangrijke feestdag. Het Perzisch Nieuwjaar valt jaarlijks op 21 maart (op de eerste dag van de lente, wanneer de dag en de nacht precies even lang zijn).
Het is een nationale feestdag in landen als Iran, Afghanistan, Oezbekistan, Tadzjikistan, Kirgizië, Pakistan en Kazachstan. Vaak zijn de mensen de volgende 1 of 2 dagen ook vrij en de schoolkinderen hebben 2 weken vakantie.
Het is geen feestdag met een islamitische grondslag, maar wordt door veel moslims (ook in Nederland) gevierd. Tevens wordt het gevierd door Koerden in Irak en Turkije.
Doordat alle overwinteraars al naar huis waren kwamen we nu met Koerden en Iraniers in gesprek (leve google translate!) We vonden het best interessant om met hun te praten. Het gezin uit Iran vond het ook heel leuk om met ons in gesprek te zijn en er moest zelfs een foto gemaakt worden waar we met elkaar op kwamen te staan.
Toen ik later op de avond in de deuropening van de feestzaal keek waar de Iraniers hun Nieuw Jaar vierden kwam er gelijk iemand naar me toen en nodigden ons uit om binnen te komen. Natuurlijk gingen wij er binnen om iets van de sfeer te proeven. Er was muziek en een zanger en later gingen de aanwezigen ook dansen. Het dansen is min of meer te vergelijken met de polonaise die bij ons wel eens gelopen wordt op een feest.
De laatste dag gingen we nog even naar Kemer om overal "min of meer" afscheid te nemen. Per toeval kwamen we nog een botanische tuin in Kemer tegen. In de tuin waren ze druk bezig om deze weer mooi te maken.
Ook gingen we deze week beiden nog naar de kapper want je moet tenslotte toch weer netjes terug in Nederland komen. 
De laatste twee weken konden we al vaak buiten ontbijten, lunchen en dineren omdat het steeds warmer werd.
Het zal wennen worden om weer in Nederland met de verwarming aan te zitten  en een jas te moeten dragen.
Ook zullen we het uitzicht van ons balkon 's avonds over een van de verlichte zwembaden missen net zoals de zonsopgang 's morgens.
Het waren weer heerlijke weken waar we de eerste tijd vast nog met heimwee aan terug zullen denken.

13 opmerkingen:

  1. Wellicht 'mierzoet' bij de thee, Noortje, maar lekker hé ! Ziet die boom daar hangen... Tof, dat 'ijs' ! Schone zitjes, wahw... ! Ahhh..., een supermooi verblijf weer...
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind die baklava eigenlijk veel te zoet maar heb er toch een paar van gegeten omdat ik het zo'n lief gebaar vond.

      Verwijderen
  2. Oehhhh.. dat is een serieus reuzen ijsje zeg! Gróter dan die je híér doorgaans ziet!
    Baklava vind ik een heerlijk toetje.. mjammm! zal bij de thee ook wel gesmaakt hebben.
    Heel veel aardig geitjes heb je gezien onderweg.. en je sluit er mee af ook hehe! De hagedis of salamander van de eerste foto is ook heel mooi!
    Jullie hebben er weer een hele mooie tijd op zitten.. ik vraag me af of je er ooit misschien naar toe gaat emigreren hahaha!
    Groetjesss!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Om naar Turkije te gaan emigreren gaat me net iets te ver maar ik ben er wel bijzonder graag. Ik heb in Turkije heel wat aardig geitjes gezien, haha.
      Baklava is wel heel erg zoet vind ik en in het hotel stonden er bij het buffet van het nagerecht erg veel verschillende baklava toetjes. Zelf heb ik er niet vaak van genomen.
      Dat reuze ijsje hebben we speciaal voor jou op de foto gezet.

      Verwijderen
  3. Tja en dan zit het er weer op. Het zal inderdaad wel wennen zijn, terug hier. Jullie hebben er een mooie tijd op zitten waar je vast nog vaak aan terug denkt. Maar hier zijn ook wel weer leuke dingen in het vooruitzicht. Ik heb van je blog genoten, tot binnenkort.

    liefs, Janny

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De hagedis kunnen heel snel lopen. Mooie beestje om te zien. Je ziet daar veel bergen met geiten. Gelukkig stond vrouw erbij bij de geiten. Want geiten kunnen lenig bergen erop te lopen.Prachtig!!Heester hebben erg leuk gedaan. Jullie ook naar de kapper geweest. Groot gelijk. Daar ben je vanaf. Heerlijk zwemmen. Lekker kleurtje op je opgelopen. Daar in Turkije verbrand zo in de zon.Perzische Nieuwjaar hebben jullie daar ook gevierd. Leuke foto's geworden. Vervuiling word daar heel goed aan besteed. Heel handig om laten zien aan mensen dat niet mag vervuilen. Moet ook in Nederland doen. Hier gebeurd ook veel. Mooie foto van zonsondergang. Geit staat leuk op de foto. Ik heb hier genoten van je foto's. Groetjesss,

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ze besteden wel veel aandacht aan de vervuiling maar volgens mij zouden de Turken zelf er ook meer aan moeten doen want rond hun huizen zie je toch wel erg veel afval liggen. Als het zonnig was zag je regelmatig hagedissen die lagen te zonnen maar het viel niet mee om ze mooi op de foto te krijgen want ze waren zoals je al schreef heel snel.

      Verwijderen
  5. vooral een interessant verslag van jullie verblijf in Turkije Noortje..

    de foto van het verlichtte zwembad heeft hier mijn absolute voorrang

    fijne avond

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik mis al meer dan een week het uitzicht op het verlichte zwembad.

      Verwijderen
  6. Nou dan is het nog extra genieten van de omgeving.
    toch verrassend groen de canyon, grappig de heester.
    De D 400 hebben we toen gereden van het vliegveld naar Analya.
    Een toen drukke en gevaarlijke weg, paard en wagens zonder verlichting en hard rijdende vrachtwagens.
    Het kan inderdaad flink warm zijn, na het ijsje heb je daar geen last meer van.
    De rotzooi is dus gelijk gebleven, maar goed het begin van besef is er.
    De botanische tuin is prachtig, kun je van het weer hier nog niet zeggen. Hans

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik weet ook nog dat er paard en wagens zonder verlichting en vrachtwagens heel hard reden. Ook was het toen nog een belevenis om in een Dolmus te zitten. Je gaf het geld door naar voren en het eventuele wisselgeld werd dan weer naar achteren doorgegeven.
      In de periode dat wij er waren was het gelukkig nog niet zo warm ik zou er echt niet in de zomer kunnen zijn, veel te warm.

      Er is echt heel veel veranderd de laatste jaren wat de infrastructuur betreft, ieder jaar zien we weer heel veel verbeteringen.

      Verwijderen
  7. Leuk verhaal met het wisselgeld.
    Ik was er toen in de zomer, was net of er een haardroger op je gezicht was gericht zo warm.
    ot, ik had diabetes type 2, ben er nu vanaf door anders te gaan leven.
    Weet hoe sneu het voelt als de waarde weer is gestegen.

    BeantwoordenVerwijderen