Een paar dagen naar Noordwijkerhout 11, 12 en 13 maart 2022

Mijn schoonzusje en ik hadden voor 2 nachten geboekt in een hotel in Noordwijkerhout. Begin januari zouden we naar de musical Soldaat van Oranje in Katwijk gaan. Deze musical loopt al van 2010 en wij hadden deze al eens gezien toen deze net opgevoerd werd. Maar helaas werd hij in januari geannuleerd i.v.m. weer strengere coronamaatregelen. We besloten toen toen het weer mocht om deze te boeken voor 12 maart, de dag waarop mijn schoonzusje haar verjaardag vierde. Helaas werd deze ook gecanceld nu omdat er een aantal spelers en mensen van de crew corona hadden. We besloten toch naar Noordwijkerhout te gaan want we zouden ons er beslist niet vervelen wat op internet had ik wat bezienswaardigheden in de buurt van Noordwijkerhout gevonden.

Zoals altijd besloten we over de Veluwe te gaan. Meestal doe ik daar ook altijd nog een kledingzaak aan want als ik iets speciaals zoek zoals nu een donkerblauw shirt vind ik het daar altijd.  En ook deze keer slaagde ik er weer.

We besloten omdat het lekker weer was een bankje te zoeken om er onze lunch op te eten. Onderweg zag ik een imponerend rund in een weiland staan maar toen ik hem op de foto wilde zetten begon deze te grazen nadat ik eerst door hem aangekeken werd.

Niet veel later zagen we een picknickbankje op een mooi plekje in de zon.

We aten onze lunch en na enige tijd vertrokken we naar het hotel in Noordwijkerhout.  

's Avonds genoten we van een heerlijk 3 gangen diner in het restaurant van het hotel en na afloop dronken we nog iets in de bar. Je zat gelukkig nergens dicht op elkaar dus dat gaf geen ongemakkelijk gevoel.

De volgende dag was mijn schoonzusje dus jarig en nadat ik haar mijn kadootjes op de kamer had gegeven gingen we naar beneden voor het ontbijt. Toen we ons er meldde kreeg mijn schoonzusje een ballon overhandigd waarop stond van harte gefeliciteerd en met 2 bonbons eraan zodat hij op de tafel bleef staan. 

Hierdoor viel het natuurlijk wel op dat zij die dag jarig was.

Na het ontbijt gingen we enkele bezienswaardigheden die er te zien zijn in de bollenstreek langs om te bekijken. We begonnen met het witte kerkje van Noordwijkerhout.

Het kerkje is rond 1300 gebouwd in romaanse stijl. De katholieke parochiekerk was gewijd aan de heilige apostelen Petrus en Paulus. In 1508 werd een gotisch koor aangebouwd en de toren met een verdieping verhoogd. Tijdens het Beleg van Leiden werd de kerk in brand gestoken. Tot 1620 was er alleen een ruïne. In dat jaar werd het vernielde schip hersteld en in gebruik genomen door de protestanten. De toren is sinds de Franse tijd eigendom van de burgerlijke gemeente.

Het orgel stamt uit 1841 en is gemaakt door orgelbouwer Lohman.

Het gebouw heeft de status van rijksmonument.

Vervolgens gingen we naar de tweede bezienswaardigheid die op ons lijstje stond namelijk de ruïne van Teylingen

Het voormalig Slot Teylingen (sinds 1676 een ruïne) ligt in het buurtschap Teylingen. Het indrukwekkende bouwwerk heeft een bewogen geschiedenis: gebouwd, beschadigd, uitgebrand, herbouwd, gesloopt, vervallen en weer opgeknapt tot wat de ruïne nu is. Het bijbehorende woongebouw is er niet meer en de ruïne, een rijksmonument, ligt verscholen in het landschap.

De ruïne is een ronde waterburcht die het vlakke landschap domineert. Oorspronkelijk was er slechts sprake van een ringmuur; de donjon werd later in de dertiende eeuw toegevoegd. Behalve de huidige burcht, was er een uitgestrekte voorburcht, die eveneens door een gracht was omgeven. Hier verrees in de veertiende eeuw een comfortabel en luxe woonhuis.

De burcht bestaat heden ten dagen uit de nog altijd indrukwekkende rondburcht (37 m doorsnee) op een kasteeleiland omgeven door een brede gracht. Aan de binnenzijde van de muur zijn grote spaarbogen te zien, waarop een weergang is aangebracht. Tegen de muur is ook het massieve woongebouw opgetrokken. Het is nu een lege romp, maar vroeger had het vier bouwlagen, waarvan de eerste was overwelfd. In het interieur zijn de balkgaten van de bovenste vloeren nog te zien.

Het was toch eigenlijk wel erg dat ik mijn schoonzusje op haar verjaardag aan de schandpaal nagelde. Maar zoals te zien is leek ze het niet erg te vinden.

We gingen naar het winkelcentrum van Lisse voor koffie met gebak want dat hoort natuurlijk bij een verjaardag. 

We namen niet alleen een gebakje maar ook nog een bijzondere koffie. We keken die dag niet op de calorieën, haha.

Hierna gingen we naar de Sint Agathakerk.

Midden in Lisse staat de St. Agathakerk, door zijn grootte en uiterlijk ook wel de "kathedraal van de Bollenstreek" genoemd. De kerk dateert uit 1903 en is ontworpen door Jean H. van Groenendael. De kerk heeft uiteraard ook een bollenverleden; de kerk is namelijk mede gefinancierd door de bollenkwekers in Lisse, wat terug te zien is in de unieke tekeningen met bolbloemen aan de wanden van de kerk.

Jammer dat ik het pas later thuis las van die tekeningen met bloembollen aan de wanden anders had ik hier beter opgelet. 

Ik vond het wel grappig dat er een dame en een heer bij de uitgang van de kerk stonden die mijn schoonzusje feliciteerde met haar verjaardag. Ze zeiden dat ze in hetzelfde hotel zaten als wij en dat zij de ballon op de tafel hadden zien staan tijdens het ontbijt.

Onze volgende stop werd 't Huys Dever.

Dever is waarschijnlijk kort na 1375 gebouwd. Het gebouw is een zogenaamde woontoren of donjon, een versterkt woonhuis, zoals er vele hebben gestaan in de kuststreek; behalve Dever zijn zij allen verdwenen. De achterzijde is vlak: die was gericht naar het moeras van de Lisser Poel en behoefde niet zo sterk te zijn, omdat van die zijde geen gevaar dreigde. De andere muren zijn hoefijzervormig gebogen, bijna 2 meter dik en massief gemetseld. De fundamenten liggen op meer dan 3 meter onder het grondoppervlak. Vóór 1580 werd een klein huis tegen de ronde voorzijde gezet, dat na 1630 werd uitgebouwd tot een statig herenhuis, groter dan Dever zelf. Door slechte fundering en verwaarlozing stortte een deel daarvan in 1848 in; daarna werden gaandeweg de muren gesloopt door iedereen, die stenen nodig had. In 1862 stortte het dak van de woontoren eveneens in, maar de zware muren weerstonden alle vernielzucht. Toen in 1973 met de restauratie werd begonnen, was alle houtwerk verdwenen, waren raam- en deuropeningen verbrokkeld en groeiden gras en vlierstruiken boven op de muur, waar de eenden nestelden. Ook de voet van de muur, juist boven de waterlijn van de vroegere gracht, was zwaar beschadigd.

Er was van binnen heel veel te zien. Allemaal dingen die er in de buurt in de grond gevonden waren zoals schalen en kommen. Wat ik persoonlijk erg leuk vond was de keuken beneden. Ook de dame die er was nam ruimschoots de tijd om ons van alles te vertellen en dat terwijl de toegang gratis was.

In de Middeleeuwen werd in de brede strook binnenduinen, genaamd Keukenduyn, op wild gejaagd voor de keuken van Slot Teylingen. Hier leefde Jacoba van Beieren de laatste vier jaren van haar leven in ballingschap. De toenmalige naam Keukenduyn wordt later gebruikt als naam van het landgoed: Keukenhof.

In 1641 laat Adriaan Maartenzoon Block, een voormalig commandeur van de Verenigde Oost-Indische Compagnie, een landhuis in het “Keukenduyn” bouwen. Het was in deze tijd normaal dat vermogende kooplieden percelen grond in de regio kochten om er vervolgens buitenhuizen op te bouwen, waarop ze zich in de zomer konden terugtrekken.

Begin van de 19e  eeuw doet de adel zijn intrede en koopt een jonkheer Landgoed Keukenhof. Hij redt het hiermee van de ondergang/sloop. Hij is kooplustig en weet de buitenplaats fiks uit te breiden. Als de dochter van de jonkheer trouwt geven zij en haar man de opdracht om zes torens aan het landhuis te bouwen en werd het een kasteel. Ook werden de tuinen heringericht. De familie van de jonkheer die later op het kasteel woont verbouwt het kasteel door de balkons om te bouwen tot moderne badkamers

In de Tweede Wereldoorlog wordt het kasteel door de Duitsers gevorderd voor inkwartiering. Daarna  wordt er niet meer permanent in het kasteel gewoond. Wanneer de eigenaar van het kasteel sterft in 2003 en legateert bij testament het kasteel en het landgoed aan een stichting. Deze doet haar best om Landgoed Keukenhof te behouden voor komende generaties en open te stellen voor publiek.

Het landgoed heeft meer dan tweehonderd hectare bos, weilanden en prachtig aangelegde kasteeltuinen. In de historische omgeving zijn ruim achttien monumenten te vinden. Lopend door de schitterende tuinen kom je veel kunstwerken tegen.

Het was leuk om in de tuinen te wandelen ondanks dat er eigenlijk nog geen bloemen bloeiden en we dronken wat in de Hofboerderij. Ook namen we nog een kijkje bij de Kinderboerderij.

Nadat we de bezienswaardigheden gezien hadden die op ons lijstje stonden gingen terug naar het hotel. We maakten ons klaar te om  naar het restaurant te gaan in Noordwijkerhout waar we gereserveerd hadden.

Mijn schoonzusje nam een mix van verschillende vleessoorten en ik nam biefstuk. Het eten was er heerlijk. Bij aankomst in het hotel gingen we gelijk naar onze kamer.

De laatste dag had ik een kleine wandeling op mijn programma staan. Een stukje door de duinen en weer terug over het strand. De wandeling "Hollands Duin" startte bij de Langevelderslag en was ongeveer 4 km lang. Het was stralend weer dus ideaal voor een wandeling door de duinen en over het strand. 

Ik had deze route van de ANWB eropuit App. De route werd aangegeven met rode paaltjes maar ook met kabouterpaaltjes wat ik natuurlijk heel leuk vond want ik ben gek op kabouters.

Het natuurgebied staat bekend om de schitterende duinen. Ik genoot dan ook met volle teugen van het uitzicht. Ik kom tegenwoordig niet vaak meer in de duinen of op het strand want dat is te ver van mijn woonplaats.

Ik kwam bij een pad naar een duinovergang en dat werd wel een dingetje want ik vond hem nog steil naar beneden gaan. Ik stond in twijfel of ik er wel af zou gaan maar gelukkig bood een jonge man zijn arm aan en zo kwam ik beneden.

Nadat ik ongeveer 2 km over het strand had gelopen kwam ik bij de parkeerplaats aan waar mijn schoonzusje al met de auto op met stond te wachten. Ik vond het heerlijk om weer eens op het strand geweest te zijn. 

We besloten voordat we naar ons vaste restaurant op de Veluwe gingen eerst iets te gaan drinken op een terras in Noordwijkerhout. 

Ondanks dat we eerst teleurgesteld waren dat de voorstelling Soldaat van Oranje niet doorging hebben we een heerlijk weekend gehad. We hebben nu voor mei geboekt en ook het hotel is al besproken. We zullen maar zeggen 3x is scheepsrecht.