Erop uit op Tweede Paasdag 18-04-2022

Het was tweede Paasdag precies vijf jaar en één dag geleden dat ik de bedevaartsplaats Heede in Duitsland bezocht met mijn schoonzusje en mijn man, die toen nog leefde. Het leek me een mooie gelegenheid om daar weer heen te gaan omdat daar mooie kruiswegstaties te zien zijn rondom de begraafplaats hoewel dit eigenlijk meer voor Goede Vrijdag zou zijn want op Pasen wordt door de gelovigen immers herdacht dat Jezus uit de dood is opgestaan.

Heede ligt aan de Eems in Nedersaksen, op ongeveer 7 kilometer van de Nederlandse grens bij Bourtange. Heede maakt deel uit van de Samtgemeinde Dörpen in het landkreis Emsland.

Tussen 1937 en 1940 hadden hier vier kinderen verschijningen van de H. Maagd Maria. De elfjarig  Grete Ganseforth ziet op 1 november 1937 als eerste een stralende gedaante. Deze bevindt zich ongeveer 1 meter boven de aarde tussen twee levensbomen. Uit de kerk gekomen gaat ze met drie andere meisjes weer naar de plek en zo zien ze de verschijning opnieuw. Ze komen dichterbij en met gevouwen handen gaan ze naar de gedaante, die op haar beurt de kinderen vriendelijk aankijkt. Ze zijn er van overtuigd de moeder Gods te zien. Ze is gekleed in een wit gewaad, dat tot op de lichtblauwe wolk, waarop zij staat, hangt. Vanaf haar hoofd valt een lange witte sluier, die haar linkerarm bedekt, waarop zij het kindje Jezus draagt.

Dezelfde vier kinderen zien de heilige maagd ook de volgende dagen tot 13 november 1937. Alleen op 2 november (Allerzielen) zien zij de verschijning zonder het kindje Jezus. Op die dag staat Maria voor hen met gevouwen handen. Later op witte donderdag in 1938, ziet Grete Ganseforth het verschijningsbeeld nog eens. Het was de tijd van het opkomende nazisme in Duitsland. Vanwege de toeloop van pelgrims kregen de kinderen tegenwerking van de nazi’s. Ze werden meerdere malen verhoord en zelfs een tijdlang opgesloten in een psychiatrische inrichting. Ondanks de hevige tegenwerking bleven de kinderen getuigen van hun verschijningen. Tot 3 november 1940 werd Maria wel meer dan 100 maal op verscheidene plaatsen waargenomen.

Heede groeide hierdoor uit tot een bedevaartsoord en op 25 maart 2000 werden de verschijningen erkend door de plaatselijke bisschop, de bisschop van Osnabrück.

Eerst bezochten we de Maria kerk die gebouwd is in 1976/1977. Deze kerk heeft mooie glas in lood ramen en ondanks dat wij er alleen waren moesten we toch een mondkapje op want in Duitsland gelden er toch op sommige plaatsen nog coronamaatregelen.

Het zijn natuurlijk geen oude glas in lood ramen maar ik vond ze wel mooi omdat er Bijbelse afbeeldingen op staan.

Geen wijwaterbakje bij de deur in een bakje maar een soort automaat waar je met je voet op een pedaal moest trappen ook al een maatregel tegen corona. Ook stonden er voor in de kerk teilen met wijwater waaruit de parochianen wijwater voor thuis konden meenemen.

Hierna gingen we naar de St. Petrus kerk die beduidend ouder is want deze werd gebouwd in 1484-1485 en de kerktoren is in 1707 gebouwd. Ik dacht aanvankelijk dat hij op slot was totdat ik er een man en vrouw zag ingaan. 

Op het plafond waren mooie schilderingen te zien. Ik vond het trouwens een pracht kerkje. Oude kerken vind ik sowieso mooi.

Hierna gingen we de begraafplaats op om de kruiswegstaties te bekijken want hier waren we immers voor gekomen.

Een statie is een plaats waar men stilhoudt, een station dus. In het bijzonder zijn het de plaatsen waar volgens het evangelieverhaal Jezus stilhield tijdens zijn gang naar Golgotha. Deze afbeeldingen, meestal in kerken, van die tocht worden ook aangeduid als staties. De kruisweg telt veertien lijdenstaferelen.

Om de begraafplaats zijn er twee keer 14 afbeeldingen. Ik plaats ze niet allemaal. 

Zelf vond ik de tweede serie kruiswegstaties mooier. Ook deze plaats ik niet allemaal. Het viel me wel op dat er in tegenstelling met vijf jaar geleden veel minder bezoekers waren dan toen.

Ook gingen we langs het graf van zieneres Grete Ganseforth. In eerste instantie konden we het niet vinden maar mijn schoonzusje zag opeens een graf waar veel bloemen etc. bijstonden en inderdaad dat was het graf.

We zagen dat er buiten de begraafplaats ook allemaal afbeeldingen waren die het leven van Jezus op aarde lieten zien. Ook hiervan plaats ik er maar enkelen.

Ondanks dat wij niet katholiek zijn vonden we het ook deze keer weer zeker de moeite waard om een bezoek te brengen aan het bedevaartsoord. De afbeeldingen buiten het kerkhof vond ik ook heel mooi het deed me soms denken aan de plaatjes uit de kinderbijbel.

Hierna gingen we eerst ergens koffie drinken en daarna gingen we nog even bij de dikke linde langs.

Een linde wordt al gauw, ook in ons land, een duizendjarige linde genoemd, maar in het geval van die van Heede schijnt het echt waar te zijn. De boom is kolossaal van omvang en op een hoogte van enkele meters vertakt zij zich in zo'n vijftien stammen die elk een omvang van een meer dan volwassen boom hebben. Werkelijk een boom om een buiging voor te maken. Hoewel ik de boom er niet meer zo florissant vond uitzien dan vijf jaar gelden. Want met banden en stokken wordt hij ondersteunt.

In het park bij de boom dronken en aten we wat wat we van huis hadden meegenomen en daarna werd het tijd om weer naar huis te gaan. Een bezoek aan het bedevaartsoord is zeker de moeite waard en zeker als je gelovig bent want dan zijn de afbeelding heel herkenbaar.

Het was heel lekker zonnig weer zelfs de paashaas had een zonnebril nodig