Een weekend naar Zandvoort van 24-03 tot 26-03-2023

Al een hele tijd geleden, ik meen net nadat mijn wandelmaatjes er vorig jaar deel hadden genomen aan de tocht de 30 van Zandvoort had Heleen al een huisje geboekt bij Center Parcs voor dit jaar. We gingen met zijn zessen naar Zandvoort hoewel ik ze eigenlijk niet meer mijn wandelmaatjes kan noemen omdat ik niet meer met ze wandel omdat mijn conditie dit niet meer toelaat. Ook Janny zou dit jaar niet wandelen maar ging wel mee. Vier personen zouden zaterdag 18 kilometer gaan wandelen. Zij oefenen voor de vierdaagse van Nijmegen.

We kwamen ruim op tijd bij het park aan maar konden pas om 16 uur in het huisje maar dat vonden we geen probleem. We gingen naar de boulevard en we gingen in een strandtent wat drinken en een kleinigheidje eten. Er stond heel veel wind en ik vond het zeer zwaar om op het strand te lopen maar maar toch liepen we er stukje langs de zee. We hadden besloten om 's avonds in het huisje te koken en te eten.

Heleen en Harriet verzorgden de maaltijd (nasi) Het smaakten ons allen heerlijk. We hadden voor die avond de bowlingbaan voor een uur gereserveerd. 

Ik vond het leuk om weer eens te bowlen en ik kan me eigenlijk niet meer heugen wanneer ik dat voor het laatst heeft gedaan.

Ik bracht er zoals altijd weer niets van terecht dus jullie kunnen op het scorebord wel zien welk nummer player ik was. Na afloop gingen we een kijkje in de speelhal nemen waar we twee dames op leeftijd met een rollator zagen die heel veel bonnetjes op hun rollator hadden liggen. We vonden dit wel grappig en Harriet probeerde ook toen de dames weg waren om er wat muntjes in te gooien en jawel zij kreeg ook een paar bonnetjes. Ze koos er nog niets voor want misschien zou ze er morgen ook nog wat bonnetjes kunnen krijgen zodat ze er een leuker prijsje voor kon kiezen.

Toen we later voor de deur van het huisje stonden konden we er niet in. Je hebt allemaal een soort armband en als je die tegen het slot houdt kan de deur open. Niet dus geen één band werkte!

Dus terug naar het hoofdgebouw om het te melden. Het duurde niet lang of er kwam iemand die wat bonzen op het slot gaf en zie we konden er weer in. Komt soms door de batterijen in het slot en die moeten dan een dreun hebben zei de man.

Natuurlijk gingen we het spel Phase 10 nog spelen we vonden dit allemaal een leuk spel want dat hadden we op Ameland ook gespeeld.

Conni bereikte als eerste Phase 10 maar ze was ook erg fanatiek😜

De volgende ochtend maakten de wandelaarsters: Heleen, Harriet, Conni en Cora zich klaar voor hun wandeltocht van 18 kilometer.

Janny en ik konden het rustig aan doen want wij gingen niet wandelen maar zouden de multi-cache Herdenken in Zandvoort gaan doen. Janny doet aan geocaching. Wie niet weet wat geocaching is kan het hier lezen.

Wij hadden van de wandelaars de opdracht gekregen om te gaan kijken wat er achter de heuvel voor ons huisje was. Nu vanaf de heuvel was te zien wat er op de onderstaande foto staat.

Hierna begonnen we aan de multi-cache Herdenken in Zandvoort.

Zandvoorters spraken niet graag over het oorlogsverleden. Al in de jaren dertig woonden er in Zandvoort het hoogste percentage NSB'ers van heel Nederland. Dit kwam natuurlijk ook doordat de Duitsers al jarenlang de belangrijkste inkomstenbron zijn voor de Zandvoorters sinds het dorp zich had ontwikkeld van een vissersdorp naar een badplaats.

Deze welwillendheid van de bevolking weerhield de Duitsers er echter niet van om alsnog het dorp te ontruimen en voor een groot deel volledig te slopen voor de Atlantikwall. Al tijdens de bezetting had het gemeentebestuur plannen gemaakt voor na de bevrijding. Jawel, “bevrijding” – want zeker niet héél Zandvoort was zogezegd fout, verre van dat. Maar het grote aantal collaborateurs in Zandvoort maakte het (verzets)werk wel erg moeilijk. Zandvoorters praten dus niet graag over het oorlogsverleden. Maar dat is aan het veranderen, getuige het groeiende aantal oorlogsmonumenten in het dorp. Deze geocache gaat over in de leefomgeving geplaatste gedenktekens. Het is een tocht van ongeveer 5 km langs de Zandvoortse oorlogsmonumenten. 

Als eerste bezochten we het het Verzetsmonument voor alle gevallenen uit de Tweede Wereldoorlog en later, ontworpen door A. de Brouwer uit Haarlem. Natuurlijk was hier een opdracht maar die hadden we snel gevonden.

Het verzetsbeeld in Zandvoort is opgericht ter nagedachtenis aan de verzetsmensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog tegen de bezetter hebben gestreden. Het gedenkteken verwijst naar alle daden van verzet, zowel in het verleden, in het heden als in de toekomst.

Het beeld is uitgevoerd in brons. Een staande, naakte mannenfiguur houdt zijn rechterarm als teken van verzet gebogen voor zijn borst. Zijn linkerarm houdt hij gestrekt naast zich. Het beeld is geplaatst op een voetstuk.

Het viel in eerste instantie niet mee om het gevraagde antwoord te vinden. Janny moest er zelfs voor door de knieën.

Van de wandelaars hadden we in tussen al wat foto's gekregen van toen ze op het strand liepen.

Liepen de anderen in een natuurgebied Janny en ik liepen in Zandvoort zoekend naar verschillende oorlogsmonumenten. Hoewel we ze wel allemaal gevonden hebben plaats ik er niet overal een foto van.

De voormalige watertoren met panoramadek was een beeldbepalend gezicht van Zandvoort. De toren was pas dertig jaar oud toen hij werd opgeblazen voor de kustverdediging. Het silhouet van de toren was veel te herkenbaar als oriëntatiebaken voor een invasiemacht. Deze gedenksteen van Anton Lavertu uit Zandvoort ligt op de plaats waar de oude illustere toren heeft gestaan en heeft dezelfde twaalfkantige vorm.

In het centrum dronken we koffie met appelgebak en zagen we even verderop ook nog een reliëf aan de muur.

Het monument "De Kleine Patriot" is een reliëf, waarop de kaart van Nederland en de Nederlandse leeuw is te zien.

"De Kleine Patriot" herinnert aan de verzetskrant die gedurende de Tweede Wereldoorlog in de gemeente werd verspreid. In het pand aan de Grote Krocht 25 zat tijdens de bezetting een verzetsgroep. Eerst kwam hier driemaal per dag een 'luisterclub' bij elkaar om naar de Britse radiozender te luisteren. Toen dat te gevaarlijk werd, is naar een alternatief gezocht. Dat werd gevonden in "De Kleine Patriot" een verzetskrant met geallieerde berichten, gemaakt onder moeilijke omstandigheden. De krant werd dagelijks verspreid in Zandvoort en omgeving.

Nadat we nog wat opdrachten hadden opgelost had Janny uitgerekend waar we de cache zouden moeten vinden. Maar helaas we vonden de cache niet!

De wandelaars stuurden ons foto's dat ze bij een pannenkoekenrestaurant zaten.

Wij gingen intussen richting finish want wij wilden hen natuurlijk wel binnen halen. Wij hadden onze finish gehaald van ons tochtje van 5 km, haha.

Omdat we nog een poosje moesten wachten en er een koude wind stond werden we wel wat stijf van het zitten maar uiteindelijk kwamen ze er aan.

Nadat de wandelaars hun medailles omgehangen hadden gekregen en hun wandelboekjes hadden laten afstempelen gingen we terug naar het park. De helft van het gezelschap ging zwemmen maar Janny,  Conni in ik bleven in het huisje. Janny keek de opdrachten nog eens na van onze multi-chache die we gedaan hadden en wat bleek er zat een foutje in, we hadden op de verkeerde plek gezocht. De volgende dag zouden we op de juiste plek op zoek gaan. 

We hadden besloten om die avond in het restaurant 'The Grill" op het park te gaan eten. Harriet en ik gingen nog even in de speelhal kijken en daar kregen we de slappe lach want Harriet kreeg er de jackpot en het apparaat bleef bonnetjes uitspugen.

We hadden eerder al gezien dat je eigenlijk niet veel kon krijgen als je niet al te veel bonnetjes had want het was eigenlijk alleen maar prullaria en het enige wat dan nog wel iets was was het spel Twister maar daar had je wel heel wat bonnetjes voor nodig en door die jackpot lukte dat net.

Na het eten speelden we weer Phase 10 in het huisje en of iedereen wel eerlijk speelde laat ik in het midden😃

De volgende morgen moesten Harriet en ik wachten tot de douche of badkamer vrij was en omdat we het nog wat kil vonden in de woonkamer nestelden we ons met ons dekbed op de bank.

Na het ontbijt gingen we richting het circuit want de dag na het wandelevenement wordt er altijd het fietsevenement "de Omloop van Zandvoort" en "het hardloopevenement Zandvoort Circuit Run" gehouden.

Natuurlijk moesten we ook nog op zoek naar de cache en deze werd nu zonder problemen gevonden.

Na een zeer gezellig en geslaagd weekend was het uiteindelijk weer tijd om naar het Hoge Noorden af te reizen. Het kostte nogal wat tijd om uit Zandvoort te komen want door al die activiteiten was het zeer druk in en om Zandvoort. 

We hadden afgesproken om op de terugreis als afsluiting nog ergens met elkaar te gaan eten. 

Ik heb erg genoten van het weekend en ik ben mijn ex-wandelmaatjes dankbaar dat ik mee mocht en dat ze zo lief en zorgzaam voor me waren. Het was jammer dat in tegenstelling tot vorig jaar het weer een stuk slechter was want vooral de hevig wind was voor mij lastig op het strand en de boulevard.