Groene Stads Wissel wandeling Nijmegen 17-11-2016

Vandaag ga ik, omdat ik nog een vrij reizen dag heb van mijn voordeeluren abonnement van de NS, naar Nijmegen om hier een Groene Stads Wisselwandeling te doen. Ik wil Nijmegen wel eens zien zonder de drukte van de Vierdaagse.  De wandeling is 6 km lang dus tijd genoeg om rustig rond te kijken want ik zal pas om 12.12 uur in Nijmegen zijn. Wanneer ik overgestapt ben in Zwolle en in de trein naar Nijmegen zit wordt er bij  het station Olst omgeroepen dat er een seinstoring is en dat dit nog wel een tijd kan duren en dat we daarom weer terug naar Zwolle gaan. Ik moet nu via Amersfoort en dat kost me bijna 2 uur extra tijd en extra overstappen. Gelukkig heb ik geen hekel aan treinreizen en heb ik ook geen afspraak.

Als ik op het station van Ede-Wageningen sta zie ik deze grappig geschilderde afbeelding op een loods aan de overkant van de spoorlijn.

Omdat de treinreis bijna 2 uur extra tijd gekost heeft wil ik toch wel heel graag ergens gebruik maken van het toilet en ik heb ook wel zin om in iets te eten. Tegenover het station is een restaurant en ik ga daar dan ook binnen.

Al snel begin ik aan mijn wandeling want omdat de dagen nu kort zijn ben ik bang dat ik het laatste stuk in de schemering zal moeten afleggen.

Al snel kom ik in het Kronenburgerpark, een park dat omstreeks 1880 ontworpen is in de Engelse Landschapsstijl door de Leuvense tuinarchitect Lieven Rosseels. Hij ontwierp een park met een pittoreske sfeer in Engelse stijl, door heuvels, glooiende paden en een vijver aan te leggen. Ook werd een deel van de Nijmeegse stadsmuur onderdeel van het park, evenals verschillende verdedigingstorens. Het park is een Rijksmonument, de reden hiervoor is dat het park historische waarde heeft, doordat de Engelse stijl goed laat zien hoe parken destijds ontwerpen werden.

Eerst kom ik langs het hertenkampje en de dierenweide en ik blijf er even staan maar de dieren hebben geen aandacht voor me.

De meest bekende toren in het Kronenburgerpark is de Kronenburgertoren. Deze toren wordt ook wel de kruittoren genoemd, vanwege haar vroegere functie als kruitopslag. Voor deze toren lag ten tijde van de omwalling een gracht. Tegenwoordig is de gracht vervangen door een grote vijver.  

Niet veel later verlaat ik het mooie park al want ik heb toch wel min of meer het gevoel dat ik moet voortmaken door de 2 uur die ik langer over mijn heenreis gedaan heb.
Ik kom langs statige herenhuizen waar Dames Van Plezier hun beroep uitoefenen. Ik kom door allerlei straatjes en passeer het Oude Weeshuis (wat nu een buurtcentrum is) en de kapel van het Glashuis (of Jacobskapel dit is een rijksmonument in de benedenstad)

Voor de kapel van het Glashuis staat het Beeld Moeder met Kind. Het kunstwerk stelt een moeder voor die, liggend op haar rug met haar armen en benen uitgestrekt, haar kind in de lucht houdt. Ze laat het kind steunen op haar handen en voeten.  Het beeld is gemaakt door Pépé Gregoire in 1981.

Wanneer ik hierna in een winkelstraat kom zie ik wel een erge grote rugzak staan, je zou deze maar op je rug mee moeten zeulen.

Niet veel later geeft mijn routebeschrijving aan dat ik een rondje om de Sint- Stevenskerk moet. De Sint-Stevenskerk of Grote Kerk, in de volksmond meestal Stevenskerk genoemd, is de oudste en grootste kerk van Nijmegen. De kerk is gebouwd op een kleine heuvel, de Hundisburg. Dit is dan ook de reden dat ik de Zuiderkerktrappen moet beklimmem.

Ik loop een rondje om de kerk en bewonder hier de Sint-Stevenspoort welke toegang verschaft naar de Grote Markt. Ook de Latijnse School met zijn fraaie gevel kom ik bij dit rondje tegen. Het gebouw is gebouwd omstreeks 1544-1545 door architect Herman van Herengrave in vroeg-renaissancestijl.

Na dit rondje daal ik de Noorderkerktrappen af en zie op een muur dit grappige geschilderde mannetje.

Via allerlei straatjes en trapjes voert mijn route me naar de Waalkade, waar het in tegenstelling tot de dag van Wijchen tijdens de 4daagse, nu bijzonder rustig is. Er is nauwelijks iemand te zien en er rijden ook maar enkele auto's. Op een vrij nieuw uitziend complex zie ik een gevelsteen waar anno 1621 opstaat maar het huis is zeker niet van dat jaartal.

Bij het kleine haventje bij de Waalkade moet ik een trap op en dan de weg oversteken naar een hoge stenen trap die me naar het Valkhof brengt.

Het Valkhof is een park, aan de rand van het centrum op een kleine heuvel met uitzicht over de Waal.

Waar de naam Valkhof vandaan komt, is niet duidelijk. Beweerd wordt dat Lodewijk de Vrome valken gehouden zou hebben op de voorplaats van het hof; anderen zien er verbasteringen in van 'Frankenhof', 'Vahalenhof' of zelfs 'Waalhof'.

Midden in het Valkhofpark staat de prachtige St Nicolaaskapel, ook wel Valkhofkapel genaamd. De kapel is gebouwd rond het jaar 1030 uit de resten van de paleiskapel van Karel de Grote. De kapel is de enige nog bestaande romaanse centraalbouw in Nederland. 

De Barbarossa-ruïne, ook wel Sint Maartenskapel genoemd, is een overblijfsel van het Valkhof, een paleis dat in 1155 door keizer Frederik Barbarossa is herbouwd. De ruïne is een apsis uit tufsteen en bevat spolia van verschillende bouwstijlen uit de Romeinse en Karolingische tijd.

Ik verlaat het park over een voetbrug  met een prachtige versierde poort.

Wanneer ik op de brug sta zie ik ook nog restanten van de oude stadsmuur.

Mijn wandeling voert me nu min of meer naar het centrum en ook hier hebben ze een moderne koopgoot waar allerlei winkels van bekende merken zitten. Ik zie even later in een straat ook nog C&A en omdat ik afgelopen maandag in Groningen bij C&A een leuk colbertje zag wat ze helaas niet meer in mijn maat hadden besluit ik om hier even te kijken. En jawel hoor ze hebben het!

 

In tussen heb ik ook wel even behoefte om van een toilet gebruik te maken en ik besluit om ergens wat te gaan drinken. Mijn keuze valt op een kom warme chocolademelk.

Niet veel later ga ik al weer verder want door de bijna 2 uur vertraging van vanmorgen ben ik al veel later dan gepland. Ik kom langs het Oud Raadhuis. Het werd tussen 1554 en 1555 gebouwd onder leiding van Herman van Herengrave in vroegrenaissancestijl. Het stadhuis is meerdere keren gerestaureerd. Onder het stadhuis bevinden zich middeleeuwse gewelven.

Via de Grote Markt ga ik door verschillende winkelstraten weer richting het station. Maar wanneer ik de Petrus Canisius Parochie kerk passeer besluit ik daar toch even een kijkje te nemen.

Beeldje in de Mariakapel die zich links van de hoofdingang bevindt

Het is heerlijk rustig in de kerk die zich midden in het centrum bevindt.
Langzaam begint het donker te worden en het begint nu ook wat te regenen. Ik had me van de week al voorgenomen om bij de Pizzeria Pinoccio een hapje te eten. We doen dit namelijk ook altijd hier als we de startbewijzen voor de 4daagse ophalen.  Ik ga voor de Ossenhaas-puntjes en deze smaken heerlijk en zijn lekker zacht. Ook nu was het weer stampvol in het restaurant toen ik er weg ging.

Ik hoop dat de terugreis niet te veel vertraging of problemen zal geven. Toch is er nog een klein probleem in de trein van Nijmegen naar Zwolle. Iemand zit op een station met zijn hand tussen de deur. Na zijn gegil snelt een werknemer van NS, die in mijn coupe zit, naar de deur en trekt aan de noodrem. Het blijkt dat de man nog in de trein sprong na het fluitsignaal, dom, dom, dom, want hier is een tijdje terug heel veel aandacht door NS aan geschonken omdat dit erg gevaarlijk is.
Het duurt gelukkig maar even en de trein kan weer verder.

Ondanks de vele vertraging was het een leuke dag en wandeling. Leuk om Nijmegen ook eens te zien als het niet de Vierdaagse week is. Ook nog een gelukje dat ze bij C&A nog het colbertje in mijn maat hadden.

Sommige info heb ik van internet