Een logeerpartijtje van 21-11-2017 t/m 23-11-2017 in Amstelveen

Aan het eind van het jaar ga ik meestal een paar dagen naar mijn zusje in Amstelveen. Enkele weken geleden had ze gevraagd of ik het niet leuk zou vinden om dan naar de theatervoorstelling Terror in het La Mar theater in Amsterdam te gaan. 

Ik vind het altijd leuk om naar het theater te gaan dus dit was niet tegen dovemansoren gezegd. Hoewel ik eerst niet wist waar het stuk over zou gaan maar toen ik het op internet had opgezocht leek het me een heel apart stuk. Het publiek bepaalt namelijk aan het einde van de voorstelling de uitslag: schuldig of onschuldig.

Het stuk gaat over een vliegtuig met 148 passagiers aan boord dat wordt gekaapt. De kapers dreigen het vliegtuig neer te laten storten op De Arena waar op dat moment een interland Nederland – Duitsland wordt gespeeld voor 54.000 mensen. Twee F16’s worden de lucht in gestuurd en wachten op een bevel. Dat bevel komt niet. Een van de straaljagerpiloten neemt het heft in eigen handen en schiet het passagierstoestel uit de lucht om zo 54.000 levens te sparen.

In dit spannende stuk ziet het publiek de rechtszaak waarin deze piloot wordt aangeklaagd voor de moord op 148 mensen. Na de zitting brengt het publiek haar stem uit. Is hij de held die een nationale ramp heeft voorkomen of een militair die zonder bevel vele burgerslachtoffers heeft gemaakt? De toeschouwers horen alle feiten, maar bij het verlaten van de zaal moeten zij hun keuze gemaakt hebben: schuldig of onschuldig. Na elke voorstelling kan de uitkomst dus verschillen.

Ook stelde ze voor om voor de voorstelling in het Grand Café van het La Mar theater te gaan eten. Dit vond ik natuurlijk ook een prima idee en zo geschiedde. Het eten wat we bestelden was heerlijk.

Na het eten werd het langzaam tijd om naar de theaterzaal te gaan. Ik moet zeggen dat ik het een heel leuk en interessant stuk vond. Zuslief en ik stemden voor onschuldig. Bij deze voorstelling stemde de zaal met een krappe meerderheid voor onschuldig.  Na de voorstelling was er nog een nagesprek met het publiek onder leiding van Clairy Polak (die de rol van rechter speelde)

De volgende dag hadden we een bezoek aan de begraafplaats Zorgvlied op ons programma staan. Zowel mijn zusje als ik vinden het rondlopen op begraafplaatsen of kerkhoven altijd bijzonder. Je kunt er mooie, aparte of eenvoudige grafstenen bewonderen en bij oudere begraafplaatsen zijn er ook altijd mooie familie graven.  

grafmonument van de familie Hartog van Banda (rijksmonument)

Zorgvlied is van belang als buitenbegraafplaats en als eerste in Engelse landschapsstijl aangelegde begraafplaats in de omgeving van Amsterdam.

De periode 1869-1931 is uit cultuurhistorisch en architectuurhistorisch oogpunt, vanwege de herkenbaar gebleven samenhang en de betekenis van parkaanleg, architectuur en funeraire sculptuur, van algemeen belang. Dit geldt ook voor de tuinarchitectuur en funeraire historie.

De verschillende uitbreidingen maken de begraafplaats een zeldzame combinatie van oude en nieuwere wijzen van aanleg. De begraafplaats kent een grote variëteit aan grafmonumenten. Belangrijk is bovendien de kenmerkende situering aan de Amstel. De aanwezigheid van grafmonumenten van landelijk bekende personen uit ondermeer de kunst- en muziekwereld en de politiek, alsmede de aanwezigheid van zeldzame bomen en beplanting vormen belangrijke toegevoegde waarden.

familiegraf van Oscar Carré (ook een rijksmonument)

De begraafplaats is gelegen op een voormalig weiland waarop vroeger het buitenverblijf Zorgvliet heeft gestaan. Het betreft hier de eerste buitenbegraafplaats van Amsterdam, gesticht als het gevolg van het verbod tot begraven binnen de bebouwde kom bij Koninklijk Besluit van 1827.

Ten tijde van de aanleg behoorde Zorgvlied tot de voormalige gemeente Nieuwer-Amstel (sinds 1864 Amstelveen).

Na de annexatie in 1896 door Amsterdam kwam de begraafplaats weliswaar op Amsterdamse grondgebied te liggen doch bleef eigendom van de randgemeente Amstelveen. Deze situatie is tot op heden ongewijzigd.

Het Grafmonument van de familie Dorrepaal zie je op de begraafplaats beslist niet over het hoofd. Centraal in het monument bevindt zich een tombe met een liggende, hellende deksteen met vier hijsogen. Aan het hoofdeinde staat een marmeren beeld van een engel die met een lauwerkrans bij het graf knielt.

Verder viel ons het Moedermonument op.

Deze gedenksteen werd in 1916 geplaatst op het graf van een kinderarts die op Zorgvlied lag begraven. Het was een gift van moeders van kinderen die door deze arts waren behandeld. Het graf is in 1993 overgedragen aan Zorgvlied.

Op Moederdag in 2004 werd de gedenksteen als monument onthuld. Op deze plaats kunnen nabestaanden moeder, mama of oma gedenken als zij geen eigen gedenkplaats hebben. De plaats kan ook gebruikt worden om de bloemwerken die na een crematie achterblijven neer leggen.

Moedermonument

Ook is er een Vadermonument.

In juni 2003 op Vaderdag werd het monument onthuld. Het vervult de functie van monument voor vaders die geen graf hebben. Desgewenst heeft een ieder hier een plek waar men vader - papa - grootvader kan gedenken. De plaats wordt ook gebruikt om de bloemwerken die na een crematie achterblijven, neer te kunnen leggen.

Dit beeld was een geschenk van Vroom en Dreesman en stond jarenlang voor het warenhuis aan het Buitenplein. Toen dit plein werd gerenoveerd, werd het beeld verplaatst naar de begraafplaats Zorgvlied.

Vadermonument

Al lopend over de begraafplaats kwamen we tot de conclusie dat we ons beter hadden moeten voorbereiden voor ons bezoek aan de begraafplaats.  Aangezien het een hele grote begraafplaats is met vele familiegraven die nu onder rijksmonumenten vallen en er liggen ook heel veel bekende Nederlanders begraven.

 

Natuurlijk waren er ook gewone graven waarvan sommige al van langere tijd geleden.

 Maar ook aparte die waarschijnlijk heel veel over de overledene zeiden. Over hun hobby's en hun verzamelingen waarschijnlijk. 

Op de metalen ballonnen op onderstaande foto hadden de familieleden en de vrienden van de overledene ieder iets geschreven over de overleden persoon.

 Natuurlijk waren er ook zeer eenvoudige graven.

Ook stond er een Boeddha beeld bij een vijver. Ook kwamen in een klein soort hofje waar het in tegenstelling tot de rest van de begraafplaats, wat het groen etc. betrof, er nogal onverzorgd uitzag.

Mijn zusje riep mij, zij was inmiddels op een ander pad, hier lagen hele oude grafzerken waar je over kon lopen. Dit vond ik wel heel apart want dit had ik nog nooit eerder op een begraafplaats gezien. Mijn zusje trouwens ook niet.

Er wordt wel gezegd dat Zorgvlied de mooiste begraafplaats van Nederland is en ik moet zeggen dat ik niet eerder zo'n mooie begraafplaats in Nederland zag (ik schreef al eerder dat ik graag op begraafplaatsen rondwandel)

Het werd zo langzamerhand tijd om naar de uitgang te gaan want het begon al te schemeren . Ook was de begraafplaats maar tot 17 uur open.

Ik begrijp goed dat sommigen zullen zeggen wie gaat er nu op een begraafplaats rondwandelen maar mijn zusje en ik vinden dit beiden iets wat zeker de moeite waard is. Vroeger ging ik ook al bij mijn verre reizen in het buitenland begraafplaatsen bezoeken.

De laatste dag van mijn logeerpartijtje kwam mijn zusje met het voorstel om naar de kust te gaan voor een strandwandeling. Nu dat vond ik natuurlijk een prima idee want waar ik woon is er geen strand in de buurt. Het werd De Wassenaarse Slag.

De Wassenaarse Slag is een afgelegen strandopgang bij duingebied Meijendel ten noorden van Den Haag. Het acht kilometer lange strand van Wassenaar is voornamelijk bekend om zijn prachtige natuurgebieden.

Een strandwandeling zat er niet echt in want er stond een flinke wind en we werden zowat gezandstraald. Ook het maken van meer foto's liet ik maar achterwege om geen schade aan mijn cameraatje te krijgen.

Natuurlijk waren alle strandtenten en de kiosken er gesloten. ik veronderstel dan ook dan niemand een ijsje genomen zou hebben want dat zou puur zandhappen geweest zijn.

Het was echt weer om diep in je kraag weg te duiken en we besloten om in de Brasserie boven op het duin iets te gaan drinken. En wat kan je bij zulk weer dan het beste nemen, ja juist, een warme Chocolade Melk.

Zoals ieder jaar heb ik weer genoten van het logeerpartijtje bij mijn zus. Ook van het lekker eten wat ze weer klaargemaakt had. Ze zegt altijd wel dat ze niet van koken houdt maar het is altijd een feest om bij haar te eten. Ik hoop dat er nog vaak zulke logeerpartijtjes mogen zijn.

Zuslief bedankt voor alles, het was weer super.