Enkeltje Veendam-Winschoten 30-04-2018

Maandag 30 april moest ik lopend naar Winschoten, niet omdat het streekvervoer die dag staakte maar omdat ik mijzelf had opgelegd, om een tochtje van 15 km te gaan lopen..
Toen ik van huis vertrok zag ik de zwaan weer vlak bij onze vijver zitten. Deze zwaan zwemt vaak bij onze zitkuil langs en ik denk zelf dat het moeder zwaan is die vorig jaar, door het dood gaan van vader zwaan, haar jongen alleen heeft moeten groot brengen. Ik vind het steeds zo sneu als ik haar alleen zie.

Het was een beetje grijs en grauw weer maar dat is voor mij beter weer om te wandelen dan dat het erg warm weer is.
Ik liep al snel Veendam uit en kwam in Muntendam waar ik een paard zag die mooi was aangekleed met een hele mooie paardendeken. Ook kwam ik een stoel tegen en het was maar goed dat ik nog geen behoefte had om te gaan zitten want het was wel een hele hoge stoel.

Omdat ik hier bekend ben wist ik dat er een mooi Hoogholtje was en het gemaal "Wijdeveld". Daarom liep ik richting het bruggetje.

Een Hoogholtje is in de provincie Groningen de benaming voor een hoge vaste voetbrug, hoog genoeg om schepen te laten passeren. Aan beide zijden bevindt zich een trap of steile opgang, vaak met dwarslatten.

Stoomgemaal “Wijdeveld” werd gebouwd in 1890 en bemaalde vroeger de polder De Wiede, tussen Muntendam en Veendam. Vanaf 1930 werkte het gemaal niet langer op stoom, maar op elektriciteit. Weer later, in 1975, werd het gemaal verbouwd tot woonhuis. Inmiddels is De Wiede een natuurgebied.

Aangezien het soms wat miezerde kon ik niet steeds foto's nemen om het lensje van mijn fototoestel steeds besloeg. ondanks dat er af en toe wat regen viel genoot ik van de omgeving. 

Ook denk ik altijd dat het huis op de onderstaande foto vroeger een horecagelegenheid geweest is mede door het feit omdat er eerder een fietsenrek met een reclamebord van een drank opstond.

Intussen was ik in Meeden aangekomen en kon nu eens goed de Verhalenbank bekijken. Het viel nog niet mee om het bordje te lezen wat erbij stond.

Natuurlijk kwam ik ook hier verschillende mooie boerderijen en herenhuizen tegen. Hoewel ik moet zeggen dat ik onderweg ook wel een paar boerderijen tegen kwam die er verwaarloosd uitzagen.

Toen ik Meeden uitliep zag ik dat ze de bloembakken ook dit jaar weer mooi gevuld hadden met planten. Deze bloembakken staan daar sinds een paar jaar om er voor te zorgen dat het verkeer niet te hard rijdt in de bebouwde kom. Het eerste jaar dat ze er stonden was er veel verzet tegen en ze zijn zelfs eens weggehaald door een heftruck. Ook zijn er weleens auto's tegenaan gereden.

Hoe dichter ik bij Westerlee kwam hoe geler het land werd door de koolzaadvelden. Ik zag ook een stukje wat je kan lopen van de Beleefroute Slag bij Heiligerlee. Misschien zou dit ook eens leuk kunnen zijn om eens te doen.

Intussen moest ik wel goed opletten want op mijn routebeschrijving die ik van de ANWB gehaald had stond dat ik links een zekere straat in moest en ik was daar nog nooit geweest. Intussen was het ook weer een klein beetje gaan regenen. Ik zag dan toch de straat waar ik in moest en na een poosje kwam ik een Luchtwachttoren tegen.

Deze toren heeft een hoogte van 16,58 meter en is gebouwd van prefab betonnen raatbouwelementen. Boven op de toren is het uitkijkplatform, dat bestaat uit een open ruimte met een 1,5 meter hoge borstwering. Op het uitkijkplatform bevindt zich nog de draaitafel. Aan de noordwestzijde van het uitkijkplatform is een overdekte schuilnis.

De toren werd gebouwd rond 1954, bij de oprichting van het Korps Luchtwachtdienst en vormde een luchtwachtkring met de luchtwachttorens in Onstwedde en Bellingwolde. Toen in 1968 de KLD werd opgeheven verloren de torens hun functie. De luchtwachttorens van Onstwedde en Bellingwolde werden gesloopt, maar de luchtwachttoren van Winschoten bleef bestaan, doordat deze voor omgerekend 45 euro werd verkocht aan de eigenaar van de aangrenzende woning. Deze liet in de jaren 1970 de populieren kappen die ter camouflage rond de toren stonden om deze minder herkenbaar te maken vanuit de lucht.

Ook hier kwam ik twee verhalen banken tegen.
Miljoenen jaren geleden is het aardgas ontstaan, in de tijd van de dinosauriërs. Nederland bestond uit tropische, moerasachtige bossen. Nadat deze bossen verdwenen werden de plantenresten door de zee bedekt met dikke zand- en zoutlagen. Doordat die lagen op de plantenresten drukten werden ze eerst omgezet in veen en later in steenkool. Nog veel later werden de druk en de temperatuur zo hoog dat er in de steenkoollaag aardgas ontstond. Gas kan verschillende kwaliteiten hebben. In Nederland is het gas voor huishoudelijk gebruik standaard van Groninger kwaliteit. Aardgas uit velden in zee of uit het buitenland heeft een andere samenstelling dan het gas uit Groningen. Dankzij de toevoeging van stikstof is ook dit gas geschikt voor de Nederlandse huishoudens. De stikstof wordt uit de lucht gewonnen en hier in de buurt van de Meidoornlaan, meer dan een kilometer onder de grond, opgeslagen in een zoutholte. Deze twee banken zijn door Gasunie aangeboden aan de bewoners van de Meidoornlaan, als blijk van waardering voor de uitstekende samenwerking voor, tijdens en na de bouw van de stikstofbuffer. 

Intussen zag ik de toren van Winschoten en dat was maar goed ook want ik zou toch wel graag even van een toilet gebruik willen maken en daarom besloot ik om een kopje koffie en een broodje in het centrum van Winschoten te nemen.

Terwijl ik daar net zat belde manlief op om te vragen waar ik was hij was met de auto naar Winschoten gekomen om mij op te halen. Hij stond al bij de supermarkt waar we gelijk ook wat boodschappen zouden doen.
Terwijl ik voor het stadhuis langs liep zag ik het beeld "Zoon van Toela"

Het is van Toos Hagenaars, beeldhouwster te Winschoten Tijdens haar verblijf op Curaço maakte ze een beeld van slavenleider Toela. Plaatsing van het beeld lag gevoelig omdat ze Toela naakt heeft uitgebeeld. Toen ze weer naar Nederland trok, heeft ze het beeld meegenomen. Een tijdlang stond het in de tuin van haar huis in Winschoten. Nu staat het in de foyer van het Cultuurhuis De Klinker in Winschoten.

Mogelijk als reactie omdat dit naakte beeld niet openbaar geplaatst werd, maakte ze later het beeldje "Zoon van Toela", een zittend Afrikaans jongetje (met een broekje aan!), dat nu voor het gemeentehuis in Winschoten staat. Het is niet bekend of Toela een zoon had.

Ik heb die dag ruim 15 km gelopen en voor mij was het ondanks dat er af en toe een klein beetje regen viel heerlijk wandelweer.