Een paar dagen naar Limburg 26-05 tot 29-05-2021 (deel 2)

 

De derde dag dat we er waren wilde ik vanuit het hotel naar Valkenburg wandelen en zou mijn schoonzusje met de auto naar Valkenburg rijden en mij op een terras opwachten (zij is geen wandelaarster) In het hotel waren wandelroutes te krijgen en ik koos voor de Wandeling Ingendael en Valkenburg.

Ingendael is een heerlijk stil natuurgebied maar ik moest eerst vanaf het hotel naar dit natuurgebied wandelen en hiervoor moest ik o.a. een weg afdalen waar regelmatig auto's reden en de weg is ook heel geliefd bij wielrenners.

Toen ik beneden aan het eind van de weg was zag ik een leuk terras en ik hield dat in gedachten want misschien zouden we daar aan het eind van de middag wel iets kunnen drinken.

Mijn routebeschrijving gaf aan dat ik door een hekje een pad in een weiland moest volgen. Nu dat zag ik in eerste instantie niet zitten want er stonden paarden bij het hek en er hing een bordje bij dat het wilde dieren waren. Wat moest ik nu?

Er kwam een man en een vrouw aan en die keken op hun telefoon of ze ook door dat hekje moesten maar zij moesten rechtdoor. Ik zei dat ik ook maar rechtdoor zou gaan omdat ik er niet in durfde maar die man bood aan om een stukje met me mee te lopen het weiland in en toen we erin gingen bleven die paarden gewoon bij het hek staan. Ik had me dus voor niets zorgen gemaakt. Ik keek af en toe toch nog wel om of ze me niet volgden.

De Geul mag in dit gebied haar natuurlijke loop volgen. Doordat beschoeiingen zijn weggehaald kunnen de oevers weer afkalven en worden oeroude grindbodems blootgelegd.

Hierdoor verbreedt de Geul zich plaatselijk en ontstaat er een vlechtend netwerk van geulen, verlandende armen en poelen. 

Ik passeerde Chateau St. Gerlach.

Chateau St. Gerlach is een voormalig klooster, gesticht in 1201 ter verering van ridder Gerlachus. Na de Franse revolutie werd het klooster opgeheven en kwam het in het bezit van een Luikse adellijke familie. Vanaf 1997 doet het dienst als hotel/restaurant.

De hoofdingang heb ik niet op de foto gezet want daar stonden witte koepeltenten voor. Wel ging ik nog even de beeldentuin in. 

Ik moest nu over een lang graspad richting Valkenburg. Gelukkig liepen hier geen paarden of runderen. Toen ik door het klaphek was zag ik even verderop dit gedicht op een paaltje staan.

Niet veel later liep ik Valkenburg binnen en zag ik een van de reclameteksten op een muur waarvan er tientallen in Valkenburg zijn (Tekens aan de Wand)

Het viel me direct op dat het redelijk druk was in Valkenburg natuurlijk wel niet zo druk als anders maar toch waren er nog heel wat toeristen.  

Ik ging op zoek naar het terras waar ik met mijn schoonzusje had afgesproken en niet veel later zag ik haar zitten. Natuurlijk nam ik hier als beloning een rijstevlaai welke ik na zo wandeling wel verdiend had vond ik.

Hierna maakte we in de omgeving nog een autoritje om later op het terras wat ik die morgen gezien had nog iets te drinken met een borrelgarnituur.

Die avond hadden we als hoofdgerecht zuurvlees gekozen.

Zuurvlees is een Limburgs streekgerecht dat lijkt op stoofvlees en hachee. Het wordt bereid met vlees dat is gemarineerd in azijn; vandaar de naam, maar de smaak is zoet, in tegenstelling tot hachee: het zuur van de azijn wordt namelijk ruimschoots gecompenseerd door de toevoeging van peperkoek en stroop.

We hadden er wel even over moeten denken of we het wel zouden bestellen want de naam deed niet bepaald aan een lekker gerecht denken. Altijd als we in Limburg waren zagen we dat het bij restaurants werd aangeprezen. Nu we moeten zeggen het was heerlijk en helemaal niet zuur gelukkig.

We hadden aan het eind van de middag ook bericht van de garage gekregen dat de auto de andere dag kon worden opgehaald. Toch wel prettig dat mijn schoonzusje haar auto toch weer mee terug kon nemen naar huis. Mijn zusje had ons de tip gegeven om op de terugweg het Kruiswegpark in Roermond aan te gaan doen. Ik had er nog nooit van gehoord maar nadat ik het op internet had opgezocht en er over gelezen had besloten we dat zeker te gaan doen. klik hier voor info park

Nadat we de auto hadden opgehaald bij de garage gingen we naar het park.

Even leek het erop dat we het park niet in konden want de poorten zaten op slot. Gelukkig zag ik een man die in zijn voortuin bezig was en ik vroeg hem of er nog een andere poort was. Het bleek dat er een tijdslot op de poort zat en dat deze waarschijnlijk stuk was. Hij wist dat zijn buurman een sleutel had van een andere poort en die kon gelukkig de poort openen.

Ik vond het een pracht park. Het was er ook zo heerlijk stil en ik genoot van het gezang van de vogels en de gewijde sfeer die er hing. De man die de poort voor ons had open gemaakt zei dat de schilderijen replica's waren en dat de echten in het museum hingen.

Het viel niet mee om de schilderijen te fotograferen want ze zaten achter het glas en de meesten zijn dus helemaal niet duidelijk.

Ik had wel even moeite om de juiste weg van de staties te vinden maar uiteindelijk heb ik ze toch allemaal gezien. Ik plaats ze niet allemaal maar slechts een paar.

Natuurlijk nam ik ook een kijkje bij de openluchtkapel. Het lijkt me toch wel bijzonder om hier een openlucht dienst bij te wonen. Ik vond het wel apart dat er een soort garderobe was.

Ik moet zeggen dat het een heel bijzonder park was en ik ben blij dat mijn zusje er ons opmerkzaam op maakte.

Na het bezoek aan het park gingen we via Voorthuizen, waar we toen Manlief nog leefde vaak met de caravan op een camping stonden. Ik wist dat er in het centrum verschillende terrassen waren en ik wilde ook bij de slager grillworst halen dat er op zaterdag altijd in de reclame is. Manlief was gek op deze worst en ik vond hun gebraden gehakt ook heel lekker. Nadat ik dit gekocht had namen we plaats op een terras voor een drankje en een borrelplank.

Gelukkig bracht de auto ons zonder problemen weer naar huis. We hebben een paar heerlijke dagen gehad wat zeker voor herhaling vatbaar is. Ik vind het altijd heel fijn om in Limburg te zijn. Je hebt daar eigenlijk het gevoel al dat je in het buitenland bent. 

Lief schoonzusje bedankt voor de fijne dagen die we weer hadden en op  naar ons volgende uitje.