Een paar dagen naar Lanaken in België van 05-10 tot 09-10-2021

 

Tegenwoordig boeken mijn schoonzusje en ik regelmatig een arrangement in een hotel. Deze keer was de keus gevallen op een hotel in Lanaken wat slechts 6 km van Maastricht afligt. We hadden al een keer eerder in een hotel van hetzelfde hotelketen gezeten. Het was ook deze keer een all inclusief arrangement en vanaf 17 uur waren alle drankjes ook gratis. Iedere avond werd er ook iets georganiseerd (waar je natuurlijk niet aan deel hoefde te nemen)

Op weg er naar toe maakten we een stop bij een wegrestaurant voor een kopje koffie met een broodje.

Na een voorspoedig reis kwamen we in het hotel aan en er werd ons gevraagd of we op donderdag ook met de gratis busreis mee wilden. Deze busreis ging naar the Netherlands American Cemetery in Margraten, Maastricht en naar Tongeren. Hoewel ik al eens op deze begraafplaats geweest was en Maastricht me ook niet onbekend was leek het ons wel wat. Trouwens het was voor mijn schoonzusje ook wel eens fijn om niet te rijden en van de omgeving te kunnen genieten. 

Ook werd ons gevraagd of we nog zin hadden in een worstenbrood want de lunch zat ook bij het arrangement in. Natuurlijk sloegen wij dit niet af. 

De kamer die we kregen was mooi en ruim. Het was intussen flink gaan regenen en nadat we onze spullen uitgepakt hadden gingen we naar beneden waarna we na een drankje aan het diner gingen. Gelukkig was het intussen droog geworden want ik had me opgegeven voor de Avondwandeling.

De gids vertelde ons heel veel over het domein Pietersheim, het kasteel en de waterburcht. Ook liepen we een stukje door het bos wat ik wel een beetje gevaarlijk vond met die boomwortels die soms omhoog staken. Maar nadat ik de zaklamp van mijn telefoon had aan gedaan liep het een stuk ontspannender. 

Bij terugkomst in het hotel stond er een likeurtje op ons te wachten (wat het was weet ik niet maar het was in ieder geval heel lekker) Nadat we nog iets in de bar gedronken hadden gingen we naar onze kamer.

De andere dag gingen we na het ontbijt (trouwens je mocht ook een lunchpakket van het ontbijtbuffet meenemen wat wij overigens niet deden) een bezoek brengen aan Oud-Rekem en de Sint Ursela kerk in Lanaken.

Van alle Maasstadjes heeft Oud-Rekem één van de meest authentieke dorpskernen. Ooit was het een onafhankelijke Heerlijkheid met eigen munten, tolrecht, apart leger en een aparte justitie. Niet voor niets werd dit prachtige dorpje in 2008 door Toerisme Vlaanderen verkozen tot Mooiste dorp van Vlaanderen. Drie kerken, een kapel, kasteel en museumapotheek zijn maar enkele van de goed bewaarde bezienswaardigheden in de dorpskern.

Het was jammer dat het nogal regende die dag want het dorpje leek uitgestorven en er was niets open om ergens wat te drinken.

Natuurlijk zochten we ook de Uikoverpoort op.

De Uikhoverpoort uit 1630 is de laatste officiële toegangspoort van Rekem. Het is niet toevallig dat de Uikhoverpoort hier opgetrokken werd. Op deze plaats was er van oudsher een oversteekplaats van de oude Maasarm die langs de burcht van Rekem vloeide. In de 14de en de 15de eeuw werd deze poort aan de oude Maasarm dan ook nog dikwijls als "Maaspoort" aangeduid. Wanneer de Maas al jarenlang verderop tussen Uikhoven en Geulle vloeide, werd in de volksmond het woord Maaspoort stilaan vervangen door Uikhoverpoort. De poort is rijkelijk versierd met arduinsteen en in de gevel prijkt het wapenschild van de familie d’Aspremont-Lynden-Reckheim. De Uikhoverpoort en de Bovenpoort of Paterspoort werden destijd om 21 uur gesloten.

Het was jammer dat de museum kerk pas om 13 uur openging anders hadden we die wel bezocht maar omdat er geen horeca open was en het erg regende hadden we geen zin om meer dan een uur in de auto te gaan zitten wachten.

Ook wilden we graag een kijkje nemen bij de Sint-Petronellakapel. Dat had wel even wat voeten in aarde want de navigatie van de auto vertelde ons dat het in een stukje bos was niet aan de weg. Nadat ik de navigatie van mijn smartphone gebruikte werden we er feilloos heen geleid.

De Sint-Petronellakapel is een veldkapel. De aan Petronella van Rome gewijde kapel werd opgericht in 1620 op initiatief van gravin Antonia van Grouffier en Reckheim. Het was een bakstenen gebouwtje in gotische stijl. In 1753 werd het gerestaureerd, en in 1879 werd de kapel voorzien van een neogotisch voorportaal. 

Hierna gingen we naar Lanaken. We dronken er eerst iets in een niet al te gezellige ruimte, het bleek bij een soort sportcentrum te horen.

De Sint-Ursulakerk lag tegenover dit sportcentrum.

De beschermde, neogotische Sint-Urusulakerk werd gebouwd in de periode 1860-64, ter vervanging van de kerk uit 1740 die te klein én bouwvallig geworden was.

In de absis van het koor bevinden zich drie glasramen uit het Brusselse atelier Capronnier, waarvan er één geschonken werd door koning Leopold I ter herinnering aan zijn bezoek aan de kerk in 1864.

Op het priesterkoor bevindt zich een schrijn met relieken van de H.-Ursula en op de scheiding van koor en transept een Romaanse doopvont in hardsteen uit de veertiende eeuw.

De Kruisweg is geschilderd door de lokale schilder Jan Willem Rosier. Er is wel iets bijzonders mee want tussen de vele figuranten zijn zijn beide dochters en vrouw te ontwarren als wenende vrouwen.

Voordat ik de kerk verliet stak ik nog een kaars aan. Dit deed ik voorheen nooit maar tegenwoordig wel.

We zagen nu vlakbij de kerk een veel gezelliger restaurantje en besloten daar wat te gaan drinken voordat we terug naar het hotel gingen.

We dronken er koffie en nemen er appelgebak met ijs en slagroom bij. Die avond werd er in het hotel een Bingo georganiseerd met als hoofdprijs een hotelovernachting voor twee personen. Wij wonnen die niet maar mijn schoonzusje had toch wel een klein prijsje: een sfeerlichtje.

De volgende dag stond de bustocht naar Margraten, Maastricht en Tongeren op het programma. Het voordeel van zo'n busreis is dat je veel informatie krijgt.  Allereerst werd de begraafplaats Margraten aan gedaan. Het viel me nu ook weer op dat alles er zo verzorgd bij lag en dat er nu ook weer vrij veel mensen waren.

We gingen hierna naar Maastricht, de oudste of één van de oudste steden van Nederland. Hoewel ik al heel vaak in Maastricht geweest was kreeg ik het toch voor elkaar om de plek met moeite terug te vinden waar de bus weer in de buurt zou terug komen en waar ook niet ver vandaan mijn schoonzusje op een terras had plaats genomen. In mijn gedachten moest ik aan de andere kant van de Servaasbrug zijn. Gelukkig had ik ruim de tijd genomen om naar de plek terug te keren. Toen ik mijn schoonzusje weer op het terras zag had ik gelukkig nog tijd voor koffie met een stuk Limburgse vlaai.

Hierna werd koers gezet naar Tongeren, de oudste stad van België wat ik overigens niet wist. We liepen naar het centrum en namen plaats op een terras waar we iets te drinken namen met een borrelgarnituur. Toch vond ik dat ik even in de Onze-Lieve-Vrouw Geboorte basiliek moest gaan kijken. Deze basiliek schijnt een van de mooiste gotische religieuze bouwwerken van België te zijn. Aan dit monument werd vanaf 1254 meer dan 300 jaar gebouwd. 

Ik moet toegeven dat ik niet echt veel van Tongeren heb gezien. Door het dwalen in Maastricht voelde ik mijn voeten behoorlijk. We gingen hierna na een geslaagde dag weer naar het hotel waar we zo als iedere avond wat spelletjes deden.

Vrijdags stond een bezoek aan La Roche en Ardenne op het programma (mijn zusje had ons die tip gegeven) Het was wel even rijden erheen maar we hadden de tijd aan ons zelf. De route ging via Maastricht en Luik. Gelukkig was het mooi weer en we genoten van de omgeving.

La Roche en Ardenne is een kleine stad in het hart van de Belgische Ardennen in de provincie Luxemburg. Het aangezicht van het stadje wordt gedomineerd door het kasteel van La Roche en Ardenne. Dit kasteel is hier in de elfde eeuw na Christus gebouwd en wordt nog steeds bewoond door de geest van Berthe van La Roche die hier in de middeleeuwen woonde. Op zomeravonden wordt er in het kasteel een toneelstuk rond Berthe opgevoerd. La Roche heeft een grote aantrekkingskracht op toeristen in de Ardennen. Op ieder moment van de dag lopen er een groot aantal toeristen door het stadje heen. Omgeven door water en beboste heuvels trok de wilde schoonheid van het kleine stadje haar eerste toeristen al vanaf de 19de eeuw aan.  La Roche en Ardenne is ook de ideale uitvalsbasis voor mountainbiketochten of wandelingen. 

Ondanks bovenstaande foto ging mijn schoonzusje toch een straatje in hoewel ik zei dat het een voetgangersgebied was maar zij dacht dat het toch wel kon en mocht. Niet dus en er stonden paaltjes aan het eind. Het werd dus achteruit terugrijden en gadegeslagen worden door velen, haha.

Nadat we de auto geparkeerd hadden wandelden we door het gezellige stadje.

Ik wilde graag wat kaarten kopen en vroeg bij het VVV kantoor of ze die hadden maar ik werd verwezen naar een winkel op een plein waar allemaal terrasjes waren. Op één van die terrassen namen we later plaats voor koffie met iets lekkers erbij.

Het beeld dat op het plein stond vond ik heel grappig. Ik vermoed dat het in het stadje in de zomer wel heel erg druk zal zijn want nu vond ik het er al redelijk druk. We wandelden er nog wat rond en gingen daarna weer naar de auto.

Ik moet zeggen dat ik het een heel leuk stadje vond. De terugreis ging in tegenstelling tot de heenreis nu niet door Luik. 's Avonds was er een gezellige avond in het hotel met muziek.

De dag dat we weer naar huis gingen besloten we nog bij het restaurant de Bokkerijder bij het Drielandenpunt langs te gaan. Ze hebben daar wafels met kersen en die had ik de hele tijd al ergens willen hebben maar nergens hadden ze die.

Ook nu hadden we weer besloten om op de Veluwe te gaan eten als afsluiting. Het waren weer heerlijke dagen en we hebben weer genoten van alles. Ik moet zeggen dat het een heel goed hotel was met een prima arrangement.