Home editie Hartstocht 01-10-2021

foto van internet

Ondanks dat de Hartstocht in Scheveningen gehouden werd bestond er ook de gelegenheid om hiervan de Home editie te lopen. Voor mij wel fijn want om nu voor 10 km vanuit het Noorden naar Scheveningen te gaan is natuurlijk wel een hele afstand. Ik zou langer met het reizen er naar toe kwijt geweest zijn dan de tijd met het lopen (vooral om dat ik geen auto heb) Je had de eRoute app nodig op je smartphone maar die had ik er al opstaan van de vorige Hartstocht in het voorjaar.

Toen ik mijn huis verliet startte ik de app op en voerde de opgestuurde code in. 

Er werden 3 routes getoond die ik zou kunnen kiezen van ongeveer 10 km. Ik koos er een uit en begon aan mijn wandeling. Al snel liep ik op het pad wat achter mijn woonwijk loopt.

Dit pad gaat naar en door het golfterrein. Deze keer kwam ik op een pad op het golfterrein waar ik nog nooit op gewandeld of gefietst had. Gek zo dicht bij je huis en niet weten dat er zo'n pad is.

Toen ik het gebied uit ging wist ik dat ik over een drukke sluipweg moest, niet echt een prettige weg om op te lopen maar de passerende auto's reden me gelukkig allemaal langzaam voorbij.

Als ik verkeerd liep zei de app dat, niet dat ik op die sluipweg verkeerd liep maar het was al wel gebeurd toen ik mijn woonwijk uitliep.

Toen ik Tripscompagnie binnen liep moest ik richting Muntendam en dat was ook weer over een weg waar nogal veel auto's reden maar dit was gelukkig wel een bredere weg. Ik moest naar het Natuurpark tussen de Venen. Soms kom ik er tijden niet en nu was ik er onlangs ook al geweest tijdens de Ruitershorn wandeltocht. Het is daar een prachtig gebied.

Nadat ik een vlonderbruggetje was overgegaan werd het steeds drassiger en ik vroeg me af zou het niet veel te drassig worden zodat ik weer terug zou moeten maar gelukkig viel het mee.

Door dit stukje van het Natuurgebied was ik nog nooit gekomen. Toen ik later weer op een pad liep waar ik vaker gelopen heb en waar 2 jaar geleden heel veel paddenstoelen stonden zag ik er deze keer geen een. 

Niet veel later liep ik het natuurgebied uit en ging over het fietspad naar mijn huis.

Ondanks dat er twee niet zulke prettige wegen inzaten heb ik toch genoten van de wandeling. 

Thuis at ik later nasi wat eigenlijk altijd een gewoonte is na een wandeltocht. Ik had deze bij de slager gekocht maar deze kon natuurlijk niet tippen aan de nasi die Manlief altijd maakte.

Ook deze keer was de medaille weer opgestuurd en deze verdween in de doos waarin ik meerdere medailles heb zitten.